Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "discretionary power of the Judge" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Zasada legalności w kontekście normy ogólnej z kan. 1399 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Principle of Legality in the Context of the General Norm in can. 1399 of the Code of Canon Law of 1983
    Le principe de légalité dans le contexte de la norme générale de can. 1399 du Code de droit canonique de 1983
    Autorzy:
    Saternus, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891786.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    legalizm
    uznaniowość karania
    ogólna sankcja karna
    dyskrecjonalna władza sędziego
    legalism
    discretionary punishment
    general criminal sanction
    discretionary power of the judge
    Opis:
    The principle of legality is one of the basic guarantees for the protection of human rights. The secular legislation is always put at absolutely. In canon law judge, in accordance with canon 1399, may punish by a just penalty the external violation of a divine or canonical law. Criminal sanction may be used only when the special gravity of the violation demands punishment and there is an urgent need to prevent or repair scandals. The principle of legality is difficult to justify only the natural law. The application of the general rule of canon 1399 bears the marks of discretion – whenever supervisor deems it appropriate. Supervisors, however, should not use it often. The principle of legality on the one hand can protect against abuses judge, on the other hand allows to punish crimes that remain unpunished. Superior has the ability to impose a just punishment, individualized in a particular case, adapted to the size of the crime and the offender guilty.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 179-189
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uprawnienia fakultatywne sędziego w procedurze wymiaru kar kościelnych
    Optional permissions of the judge in the judicial procedure ecclesiastical penalties
    Autorzy:
    MARCZYK, SYLWIA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660989.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dyskrecjonalna władza sędziego
    nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary
    sędziowskie prawo łaski
    warunkowe zawieszenie wykonania kary
    zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary
    discretionary power of the Judge
    extraordinary mitigation and enhancement of the penalty
    judicial pardon
    conditional suspension of execution of sentence
    failure to sentencing
    postpone sentencing
    Opis:
    The issue of discretionary power of the judge is closely connected with the theory of law and using it in practice, although this relationship is not entirely clear. The law theory focuses on legal standards, on the context in which the law does and should affected, it refers to the broad rules, because the rule of law makes a particular pattern of behavior. On the other hand, we have to deal with the statements in these rule of law, which indicate one the possibility of a judge in making a specific activity, in particular the use of available legal norm. The legislature in the Code of Canon Law of 1983. In some cases, gives expression to the discretionary power of the judge. It must be held that this power is a sphere of activity in which the authority may act according to their beliefs settle within the so-called. discretion. In most cases, the freedom in imposing penalties is governed by legislation, although the legislature also gives the judge the power margin and leaves him complete freedom when fixing, tightening and not to impose criminal sanctions. In each of these cases, the judge must behave in accordance with their conscience and prudence, taking into account the principle of fairness, but also to national circumstances. The legislator dipped by giving so much autonomy in action a person judge shows its important role and places it very high in the hierarchy of government entities.
    Zagadnienie dyskrecjonalnej władzy sędziego ściśle związane jest z teorią prawa oraz z posługiwaniem się nim w praktyce, aczkolwiek relacja ta nie jest zupełnie oczywista. Teoria prawa bowiem skupia się na normach prawnych, na ramach w jakich prawo ma i powinno oddziaływać, odnosi się do szeroko pojętych reguł, gdyż norma prawna stanowi, nakazuje konkretny model zachowania jaki wywołać ma norma prawna. Z drugiej zaś strony mamy do czynienia ze stwierdzeniami zawartymi w owych normach, które wskazują na możność sędziego w dokonaniu konkretnej czynności, w szczególności zastosowania dyspozycji normy prawnej. Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w kilku przypadkach daje wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Uznać należy, że władza ta jest sferą działania w której organ może działać, rozstrzygać według swojego przekonania w granicach tzw. swobodnego uznania. W większości przypadków swoboda przy wymierzaniu kar jest uregulowana ustawowo, aczkolwiek prawodawca daje też margines władzy sędziego i pozostawia mu całkowitą swobodę przy wymierzaniu, zaostrzeniu jak i zaniechaniu nakładania sankcji karnych. W każdym z tych przypadków sędzia musi zachować się zgodnie ze swoim sumieniem i roztropnością, brać pod uwagę zasadę słuszności, ale także okoliczności wewnętrzne. Ustawodawca kodeksowy poprzez nadanie tak dużej autonomii w działaniu osobie sędziego ukazuje jego istotną rolę i sytuuje go bardzo wysoko w hierarchii podmiotów władzy. Wyrok wydawany przez sędziego jest złożonym procesem myślowym. Składa się na niego podporządkowanie stanu faktycznego pod obowiązujące przepisy prawa, ewentualnie na wydaniu wyroku w granicach prawa w ramach przysługujących sędziemu uprawnień dyskrecjonalnych. W niniejszym artykule przedstawione zostaną instytucje, które przyznają sędziemu uprawnienia do zastosowania jego dyskrecjonalnej władzy, takie jak: nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary, sędziowskie prawo łaski, warunkowe zawieszenie wykonania kary, zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary. Artykuł porusza również zagadnienie sposobu wymierzenia kary w przypadku zbiegu przestępstw. Podsumowując należy dojść do wniosku, iż prawodawca kodeksowy nadając szereg uprawnień osobie sędziego obdarza go niezwykłym stopniem zaufania w zakresie podejmowanych przez niego działań. Możliwości jakimi został obdarzony sędzia należy pojmować jako wyjście przez Kościół naprzeciw potrzebom Wspólnoty.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 133-160
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces cywilny w „nowym wydaniu”: prawno-historycznych uwag kilka w związku z nowelizacją kodeksu postępowania cywilnego (z dnia 4 lipca 2019 r.) i komentarzami doktryny
    The Civil Proceedings in the “New Edition”: a Few Legal-Historical Remarks on the Amendment of the Code of Civil Procedure (of July 4, 2019), and Comments on the Doctrine
    Autorzy:
    Stawarska-Rippel, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27308702.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Code of Civil Procedure
    Polish civil procedure
    abuse of procedural rights
    obligation of telling the truth
    obligatory reply to the statement of claim
    discretionary power of a judge
    kodeks postępowania cywilnego
    polska procedura cywilna
    nadużycie praw procesowych
    obowiązek mówienia prawdy
    obowiązkowa odpowiedź na pozew
    dyskrecjonalna władza sędziego
    Opis:
    Celem artykułu jest sformułowanie historycznoprawnego głosu w dyskusji na temat nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z dnia 4 lipca 2019 r. w kontekście komentarzy doktryny. Instytucje wprowadzone do kodeksu postępowania cywilnego nowelizacją z dnia 4 lipca 2019 r. były przedmiotem szerokiej dyskusji także w międzywojennej nauce procesu cywilnego. Opracowane wówczas pionierskie koncepcje dotyczyły przede wszystkim obligatoryjnej odpowiedzi na pozew i postępowanie przygotowawcze, obowiązku mówienia prawdy, dyskrecjonalnej władzy sędziego, a także klauzuli nadużycia praw procesowych. Zaprojektowane autorsko regulacje zostały następnie wyrugowane z projektu pierwszego polskiego kodeksu postępowania cywilnego jako zbyt nowatorskie na tamte czasy. Niezrealizowane jednak idee ekspertów i ich źródła, wynikające z materiałów przygotowawczych, są często znacznie cenniejsze dla nauki procesu cywilnego niż uchwalona ustawa. Po lekturze uzasadnienia projektu nowelizacji z dnia 4 lipca 2019 r., a także komentarzy doktryny, nie można oprzeć się wrażeniu, że przemilczano te zdobycze międzywojennej nauki. Instytucje wprowadzone Ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. scharakteryzowano jako przejaw kreacjonizmu prawnego i hipertrofii efektywności względem gwarancji rzetelnego procesu. Do dyskusji na temat ostatnich działań ustawodawcy w zakresie reformowania postępowania cywilnego warto dodać zatem kilka uwag z perspektywy prawno-historycznej i porównawczej historii prawa, tym bardziej, że dotyczą one w ogólności koncepcji i instytucji, które projektowano już blisko 100 lat temu.
    The article aims to formulate a legal-historical voice in the discussion about the amendment of the code of civil procedure (4 July 2019) and comments on the doctrine. Regulations introduced to the code on 4 July 2019 were under comprehensive discussion also in the interwar period. The pioneering concepts developed at that time concerned primarily: an obligatory reply to the statement of claim and preparatory proceedings, an obligation to tell the truth, the discretionary power of a judge, and abuse of the procedural rights clause. These original regulations were removed from the first Polish Code of Civil Procedure draft as too innovative for those times. However, the unrealized ideas of experts and their sources resulting from the preparatory materials are often much more valuable for studying the civil process than the adopted act. After reading the justification of the draft amendment of July 4, 2019, and the comments on the doctrine, one cannot help but feel that these gains of interwar science have been kept silent. The institutions introduced by the Act of 4 July 2019 were characterized as a manifestation of legal creationism and a manifestation of the hypertrophy of effectiveness in relation to the guarantee of a fair trial. Therefore, to discuss the recent actions of the legislator in reforming civil proceedings, it is worth adding a few remarks from the legal-historical perspective and comparative history of law, as they generally concern concepts and institutions that were designed almost 100 years ago.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 2; 379-396
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies