Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plaskonos" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Ocena liczebności cyranki Spatula querquedula i płaskonosa S. clypeata w Ostoi Biebrzańskiej w roku 2018
Numbers of Garganey Spatula querquedula and Northern Shoveler S. clypeata in the Biebrza Marshes in 2018
Autorzy:
Krajewski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080544.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zoologiczne
Tematy:
ptaki
cyranka
Spatula querquedula
plaskonos
Spatula clypeata
liczebnosc populacji
dynamika liczebnosci
rok 2018
Ostoja Biebrzanska
obszary Natura 2000
Opis:
Na obszarze Natura 2000 Ostoja Biebrzańska PLB200006 w dniach 1.–11.05.2018 przeprowadzono inwentaryzację cyranki Spatula querquedula i płaskonosa S. clypeata. Liczenia wykonano na 41 powierzchniach próbnych o wielkości 1 km2 wylosowanych w dwóch warstwach – siedliskach optymalnych (21 powierzchni) i suboptymalnych (20). Stwierdzono na nich łącznie 117 samców cyranki i 95 samców płaskonosa, z czego jako ekwiwalent pary lęgowej zaklasyfikowa- no odpowiednio 107 i 77 samców. Liczebność cyranki w Ostoi Biebrzańskiej została oszacowana na 760 samców (95% PU: 480–1040), a płaskonosa na 490 samców (95% PU: 220–760). Zmiany struktury socjalnej od pierwszej dekady kwietnia do pierwszej dekady czerwca sugerują, że pierw- sza dekada maja jest optymalnym terminem liczenia tych gatunków. W porównaniu do danych z lat 1976–1980 liczebność cyranki spadła o około 60%, natomiast w przypadku płaskonosa nie za- obserwowano trendu spadkowego. Rzeczywistą wielkość zmian liczebności trudno jednak ocenić, ze względu na niepewność co do zastosowanych w przeszłości metod oceny wielkości populacji. Spadek liczebności cyranki i stabilna liczebność płaskonosa są zgodne z ich ogólnoeuropejskimi trendami liczebności. Za negatywny trend liczebności cyranki najprawdopodobniej odpowiadają głównie czynniki oddziaływujące na afrykańskich zimowiskach, a w mniejszym stopniu zjawiska zachodzące na lęgowiskach, takie jak: zmniejszanie się zasięgu wiosennych rozlewisk Biebrzy na skutek ocieplania się klimatu i zaniechanie wypasu oraz koszenia na części nadrzecznych łąk
Źródło:
Ornis Polonica; 2018, 59, 4; 250-263
2081-9706
Pojawia się w:
Ornis Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies