Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dowcip" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Stereotypy w dowcipach macedońskich
    Stereotypes in Macedonian jokes
    Autorzy:
    Błaszak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911231.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    stereotypes
    jokes
    humour
    stereotypy
    komizm
    dowcip
    Opis:
    Artykuł Stereotypy w dowcipach macedońskich ma na celu ukazanie, że dowcipy powstają dzięki stereotypom, są przez nie utrwalane i rozpowszechniane. Stereotypy występują w każdej grupie społecznej, przekazują tradycję społeczną z pokolenia na pokolenie, pomijając fakt, że dany obraz grupy przez wiele lat ewoluował. Autorka w artykule podaje przykłady macedońskich dowcipów o różnych grupach narodowych, społecznych czy etnicznych. Na tej podstawie przedstawia zarówno uprzedzenia Macedończyków występujące na przykład w stosunku do określonych narodowości, jak i pozytywne postrzeganie tych nacji. Przedmiotem badań są dowcipy zaczerpnięte z macedońskich stron internetowych, a zastosowana przez autorkę metoda badawcza pozwala na klasyfikację treści według różnych rodzajów stereotypów: etnicznych, narodowych, klas zawodowych czy grup społecznych.
    The goal of the article Stereotypes in Macedonian Jokes is to demonstrate that jokes are based on stereotypes which tend to be consolidated and disseminated by means of jokes. Stereotypes occur in every social group, they hand down social tradition from generation to generation despite the fact that a picture of a group in question has evolved for many years. The article provides examples of Macedonian jokes about various national, social and ethnic groups. These examples serve to present Macedonian prejudices as well as a positive perception of the mentioned groups. The research is based on jokes downloaded from Macedonian websites. The research methodology allows to classify the content into different types of stereotypes: ethnic, national, related to professions or social groups.
    Źródło:
    Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2016, 32; 137-146
    2082-9825
    2450-0259
    Pojawia się w:
    Poznańskie Spotkania Językoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Długie, zielone, pachnie kiełbasą”. Problem deficytu żywności w sowieckich dowcipach językowych
    “Long, green, smells like sausage”. The problem of the food deficit in Soviet language jokes
    Autorzy:
    Kramar, Rostysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053429.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    dowcip
    gra słów
    ZSRR
    deficyt
    komunizm
    joke
    pun
    USSR
    deficit
    communism
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie typowych dla ZSRR dowcipów językowych, naświetlających problem niedoboru żywności. Przekrojowej analizie zostały poddane wybrane miniatury folklorystyczne zawarte w największym naukowym katalogu sowieckich żartów Советский анекдот. Указатель сюжетов (Москва 2014). Ustalono, że w procesie folklorotwórczym, skierowanym na ośmieszanie nieudolnej sowieckiej gospodarki, gra językowa była skutecznym sposobem wytwarzania komicznego efektu.
    The aim of the article is to present linguistic jokes typical of the USSR, highlighting the problem of food shortages. Selected folklore miniatures included in the largest scientific catalogue of Soviet jokes were subjected to a cross-sectional analysis Sovetskij anekdot. Ukazatel’ sûžetov (Moscow 2014). It was established that in the folklore process aimed at ridiculing the inept Soviet economy, the language-game was an effective means of producing a comic effect.
    Źródło:
    Linguodidactica; 2021, 25; 69-76
    1731-6332
    Pojawia się w:
    Linguodidactica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na czym polega różnica między bratnią pomocą a agresją? Sowiecki dowcip polityczny o agresji przeciwko Czechosłowacji w 1968 r.
    Autorzy:
    Rostysław, Kramar,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902341.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    USSR
    Prague Spring
    political folklore
    joke
    ZSRR
    Praska Wiosna
    folklor polityczny
    dowcip
    Opis:
    The article concerns Soviet political jokes that arose as a reaction to the aggression of the USSR in 1968 in Czechoslovakia. It is emphasized that political folklore is an important source material that gives a fuller picture of the contemporary moods of the Soviet society as well as its evaluation of the Kremlin’s policy towards Czechoslovakia. In this article proposed a thematic classification of Soviet political jokes on the events of 1968 in Czechoslovakia and the so-called normalization.
    Źródło:
    Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 12; 63-78
    1898-4215
    Pojawia się w:
    Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing
    Jak dowcipy się zmieniają i jak można je zmieniać – uproszczenia, przekształcenia i dopowiedzenia
    Autorzy:
    Davies, Christie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192152.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
    Tematy:
    jokes
    ethnic
    social class
    Jewish
    Poles
    dowcip
    etniczny
    klasa społeczna
    żydowski
    polski
    Opis:
    Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense.  Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century. 
    Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.
    Źródło:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 253-266
    2543-7844
    Pojawia się w:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie” dla paniki i smutku, czyli humor w czasie pandemii (na materiale rosyjskich żartów internetowych)
    “No” to panic and sadness, or humour during the pandemic (based on Russian internet jokes)
    Autorzy:
    Ratajczyk, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38079556.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    humor
    dowcip
    pandemia
    koronawirus
    język rosyjski
    humour
    joke
    pandemic
    coronavirus
    Russian language
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest rosyjskim żartom internetowym o tematyce pandemicznej. Celem pracy jest klasyfikacja funkcjonalna dowcipów oraz analiza zawartego w nich humoru językowego. Klasyfikacja funkcjonalna uwzględnia trzy kryteria: kryterium tematyczne, kryterium stereotypu i kryterium genetyczne. Analiza humoru językowego wyjawia polisemię wyrazów oraz innowacje leksykalne i frazeologiczne jako główne zjawiska językowe, na których humor ten się opiera.
    This article is devoted to Russian pandemic internet jokes. The aim of the work is the functional classification of jokes and the analysis of linguistic humour contained in them. The functional classification takes into account three criteria: the thematic criterion, the stereotype criterion and the genetic criterion. The analysis of linguistic humour reveals the polysemy of words, as well as lexical and phraseological innovations as the main linguistic phenomena on which this humour is based.
    Źródło:
    Językoznawstwo; 2024, 20, 1; 81-94
    1897-0389
    2391-5137
    Pojawia się w:
    Językoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Man and medicine in the play by Margaret Edson: Wit
    Człowiek i medycyna w sztuce Margaret Edson "Dowcip"
    Autorzy:
    Głąb, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096301.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    M. Edson
    wit
    disease
    suffering
    death
    emotional intelligence
    dowcip
    choroba
    cierpienie
    śmierć
    inteligencja emocjonalna
    Opis:
    The author analyses problems of disease, dying, and death addressed in a play by Margaret Edson entitled Wit. Special attention is paid to the structure of meta-theatre and the function of wit in the play. The author investigates limitations of reason in the approach adopted by the doctors who take care of Vivian Bearing, and who subject her to an excruciating experiment in order to achieve a potential research success. She also discusses the protagonist’s attitude to literary works, dealing with her own disease, to other people and to God. This offers an opportunity to ruminate on the exact meaning of irretrievable loss involved in suffering. She also concentrates on the attitude of the nurse who – thanks to her emotional intelligence and empathy – accompanies Vivian on her way to death.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 33-51
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kopista i błazen, czyli dwie mesjańskie formuły wolności. Frojdeska hermeneutyczno-spekulatywna
    The Scrivener and the Jester, or the Two Messianic Formulas of Freedom. Hermeneutic-speculative Freudesque
    Autorzy:
    Kuster, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/53726799.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    władza
    komedia
    dowcip
    subwersja
    rewolucja
    wolność
    mesjanizm
    Melville
    Freud
    Derrida
    Foucault
    Deleuze
    power
    resistance
    comedy
    joke
    subversion
    revolution
    freedom
    messianism
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą hermeneutycznego, równoległego czytania dwóch nowoczesnych narracji – Melville’a o Bartlebym, biednym skrybie, i Freudowskiego dowcipu o francuskim królu. Głównym gestem zawartym w tekście jest spekulatywne potraktowanie tych formuł jako skutecznych aktów oporu, którym udało się przezwyciężyć i odczarować to, co Foucault nazywa Władzą. Autor traktuje nowelę i dowcip jako parabole, które są inherentnie ironiczne i komiczne w Heglowskim sensie, co oznacza, że operują na, a więc rozbijają porządek symboliczny i takie dychotomie, jak brak i eksces, transcendentalne i materialne, absolutne i konkretne. Skonfrontowanie Deleuzjańskiego i Derridiańskiego odczytania Bartleby’ego oraz uzupełnienie ich mesjańską nadzieją Blocha pozwala autorowi postawić tezę, że skryba i żartowniś są figurami subwersji, a być może nawet rewolucji. Następująca później analiza powyższych anegdot wykorzystująca teorie komedii Zupančič i McGowana ukazuje, że są to opowieści o stawaniu się nowoczesnego podmiotu w strukturze komicznej gry władzy i oporu. Tekst postuluje, że skryba i żartowniś pokazują nam, że jednak istnieje nadzieja dla delikatnych i prekarnych nowoczesnych bytów podporządkowanych przez władzę.
    The paper is a hermeneutic attempt at parallel, messianic reading of the two modern narratives – Melville’s story about Bartleby, the poor scrivener and the Freudian joke about the French king. The main point of the text is to speculatively treat these two formulas as the acts of resistance, which succeeded in overcoming and disenchanting what Foucault calls the Power. The author treats the novella and the joke as parables which are inherently ironic and comic in the Hegelian sense, which means, that they operate on and thus shatter the symbolic order and such dichotomies as the lack and the excess, the transcendental and the material as well as the absolute and the concrete. Confronting the readings of “Bartleby” by Deleuze and Derrida and supplementing them with Bloch’s messianic hope, enables the author to claim, that the scrivener and the jester are figures of subversion, if not revolution. What comes next is the analysis of above-mentioned allegories that use theories of comedy by Zupančič, and McGowan, showing that they are in fact the stories about becoming of the modern subject and the latter one emerges in the structure of the comic play of power and resistance. The paper claims that scrivener and the jester show us that there is, in fact, hope for the fragile and precarious modern being mercilessly subjugated to the power.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2022, 19, 2; 205-221
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Weak Communication, Joke Targets and the Punch-Line Effect: A Relevance-Theoretic Account
    Autorzy:
    Piskorska, Agnieszka
    Jodłowiec, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52802969.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    joke
    relevance theory
    weak communication
    cognitive effect
    comprehension heuristic
    humour target
    dowcip
    teoria relewancji
    efekt poznawczy
    heurystyka rozumienia wypowiedzi
    obiekt humoru
    Opis:
    The paper offers an analysis of the cognitive mechanisms underlying the production and comprehension of verbal jokes in terms of what relevance theorists refer to as weakly communicated import. While pragmatic analyses of humour emphasize the role of the inferential stages that the audience is intended (or even manipulated, Yus 2016) to go through in processing a joke, the weak communication model presented here focuses on the punch-line effect, exploring the nature of the “cognitive climax” that is created. On this account, a vast array of weakly communicated assumptions, resulting in a cognitive overload effect, rather than incongruity resolution on its own, is identified as the laughter-inducing mechanism underlying verbal humour. The central idea is that universal and culture-specific humour-generating elements in jokes have one quality in common, viz. their potential to cause a cognitive overload effect, which may, and often does, result in amusement. On this approach, what is typically recognized as national or ethnic humour is posited to recruit the same humour-invoking pragmatic mechanisms as in other kinds of jokes, the principal difference lying in the choice of the target being mocked, which must be well-known to the audience for the cognitive overload effect to be brought forth. 
    Artykuł przedstawia analizę mechanizmów poznawczych stanowiących podłoże humoru w dowcipach słownych, wykorzystującą pojęcie tzw. słabej komunikacji, zaproponowane przez teorię relewancji. Podczas gdy większość pragmatycznych modeli humoru podkreśla rolę rozwiązania inkongruencji oraz poszczególnych etapów inferencyjnych, przez które odbiorca jest planowo prowadzony w interpretacji żartów (por. Yus 2016), przedstawiona tu analiza tłumaczy efekt humorystyczny przez pryzmat swoistego „przeciążenia poznawczego”, które towarzyszy przetwarzaniu pointy dowcipu. W tym ujęciu wiele słabo komunikowanych informacji, do których odbiorca nagle uzyskuje dostęp w momencie, gdy dowcip się kończy, tworzy efekt przeciążenia poznawczego dający impuls do reakcji afektywnej. Analiza humoru na gruncie pojęcia słabej komunikacji wskazuje, że wspólnym mianownikiem tekstów uznawanych za śmieszne pod każdą szerokością geograficzną i tzw. humoru etnicznego czy narodowego jest to, że kluczowe pojęcia i postaci w tekście, stanowiące cel satyry, muszą (przynajmniej potencjalnie) dawać dostęp do całego wachlarza informacji, gdyż w innym wypadku efekt słabej komunikacji nie zaistnieje. O śmieszności dowcipu przesądza zatem nie samo zrozumienie jego treści i pointy, ale osiągnięcie specjalnego efektu poznawczego. 
    Źródło:
    Studies in Polish Linguistics; 2018, 13, 1; 25-44
    1732-8160
    2300-5920
    Pojawia się w:
    Studies in Polish Linguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skrzynie i kukła psa w Gepardzie Giuseppe Tomasiego di Lampedusy. O życiu pośród resztek słów i rzeczy
    Boxes and a Dog Dummy in The Leopard, by Giuseppe Tomasi di Lampedusa: On Life in the Midst of Remains of Words and Things
    Autorzy:
    Gielata, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203059.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Giuseppe Tomasi di Lampedusa
    Sigmund Freud
    wound
    slips of the tongue
    memory traces
    wit
    Zygmunt Freud
    rana
    błąd językowy
    resztki wspomnieniowe
    dowcip
    Opis:
    Artykuł stawia pytanie o znaczenie finałowej sceny Geparda Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (grzebania przez Concettę szczątków psiej kukły) i w całości przedstawia analizę motywu skrzyń posagowych. Tropiąc Freudowskie anachronizmy w narracji powieści, autor dowodzi, że nieotwarte nigdy skrzynie są dla Concetty znakiem „zmumifikowanej” pamięci o erotycznym niespełnieniu. Zbutwiała w zamkniętych skrzyniach wyprawa posagowa stanowi zatem obraz „resztek wspomnieniowych” (Freud), które przez lata raniły niezamężną kobietę, zamieniając całe jej życie w „piekło wspomnień”.
    This article is an attempt to interpret the final scene of The Leopard by Giuseppe Tomasi di Lampedusa (in which Concetta buries the remains of a decomposing stuffed dog) and to present an analysis of the motif of hope chests. Tracing Freudian anachronisms in the novel’s narration, the author proves that Concetta’s never-opened hope chests are a sign of her “mummified” memories of erotic unfulfillment. The decayed dowry kept in the chests is an image of “memory traces” (Freud) which harm the unmarried woman, turning her life into a “hell of memories.”
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-17
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafora, aluzja, eufemizm, koncept, żart… O tabuizacji ludzkiej seksualności w wybranych utworach Stanisława Trembeckiego
    Metaphor, allusion, euphemism, concept, joke… The tabooisation of human sexuality in selected works of Stanisław Trembecki
    Autorzy:
    Patro-Kucab, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517909.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
    Tematy:
    wysublimowana erotyka
    poezja oświeceniowa
    koncept
    pomysłowa metaforyka seksualna
    dowcip
    rozrywka
    uatrakcyjnienie kultury erotycznej
    sublime erotica
    Enlightenment poetry
    concept
    ingenious sexual metaphor
    wit
    entertainment
    making erotic culture attractive
    Opis:
    Artykuł przybliża metaforyczne ujęcia seksualności w poezji polskiego Oświecenia. Obrazy te utrwalił przede wszystkim w swoich utworach Stanisław Trembecki. Analiza wierszy zmierza do konkretyzacji swoistej strategii, jaką stosował poeta, wykorzystując zręczne koncepty, eufemizmy, dowcipną i pomysłową metaforykę seksualną czy wymyślne i subtelne określenia dla nazwania intymnych części ludzkiego ciała, niekiedy wzbogacając liryzmem miłosne zbliżenie. Celem tekstu jest przede wszystkim próba udowodnienia, że omawiane utwory uatrakcyjniały ówczesną kulturę erotyczną oraz w subtelny sposób prezentowały podniety i seksualne zdarzenia, stając się nie tylko czytelniczą rozrywką, ale przede wszystkim w wysublimowany sposób przybliżając tę delikatną i niezwykle ważną sferę ludzkiego życia.
    The paper discusses sexual metaphors in the poetry of Polish Enlightenment. Such impressions were conveyed in the poems of Stanisław Trembecki, particularly. The analysis of the poems is aimed at defining the poet’s peculiar strategy, the use of clever concepts, euphemisms, witty and ingenious sexual metaphors or sophisticated and subtle definitions of intimate parts of human body, thus enriching intimacy with lyricism. This work attempts to prove that the discussed poems made the then erotic culture attractive and, in a subtle manner, presented stimuli and sexual occurrences not only to entertain a reader, but also to sublimely acquaint with this delicate and extremely important aspect of human life.
    Źródło:
    Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 66-79
    1898-3901
    Pojawia się w:
    Tematy z Szewskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stirlitz na prezydenta. Wykorzystanie obrazu Stirlitza w kształtowaniu wizerunku Władimira Putina
    Stierlitz for president. The application of the picture of Stierlitz in shaping the image of Vladimir Putin
    Штирлиц в президенты. Использование образа Штирлица в формировании имиджа Владимира Путина
    Autorzy:
    Trendowicz, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085362.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-22
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Штирлиц
    Владимир Путин
    Семнадцать мгновений весны
    имидж
    анекдот
    интернет-мем
    Stirlitz
    Władimir Putin
    Siedemnaście mgnień wiosny
    wizerunek
    dowcip
    mem
    Stierlitz
    Vladimir Putin
    Seventeen Moments of Spring
    image
    joke
    meme
    Opis:
    W artykule omówiono związki pomiędzy Strilitzem – bohaterem rosyjskiej kultury masowej a Władimirem Putinem oraz ich wykorzystanie w kreowaniu wizerunku prezydenta Federacji Rosyjskiej. Jako materiał badawczy posłużyły wyniki badań opinii publicznej, nagłówki prasowe, dowcipy oraz memy internetowe.
    В статье рассматриваются связи Штирлица – героя русской массовой культуры и Владимира Путина и их использование в формировании имиджа президента Российской Федерации. В качестве материала для исследований используются результаты опросов общественного мнения, заголовки статей из прессы, анекдоты и интернет-мемы.
    The article discusses the relationships between Stierlitz, a hero of Russian mass culture, and Vladimir Putin, as well as the ways these relationships are used to shape the image of the President of the Russian Federation. The research is based on the findings of opinion polls, newspaper headlines, jokes and memes from the Internet.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 219-237
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przekształcanie Porządku. Osiecka Performatyzacja Sztuki Według Jana Dobkowskiego
    Transformation of Order. Introducing the Performisation of Art at Osieki According to Jan Dobkowski
    Autorzy:
    Leśniewska, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424668.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    Stefan Morawski
    neoawangarda
    kamp
    Jan Dobkowski
    dowcip
    eutrapelia
    Spotkania Artystów
    Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach
    neo avant-garde
    camp
    humor
    The Meeting of Artists
    Scientists and Theoreticians of Art in Osieki
    Opis:
    Działania performatywne, a wśród nich wystąpienia Jana Dobkowskiego, stały się instrumentem badania rzeczywistości, które były obecne na plenerach w Osiekach w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku przyczyniając się do dookreślenia postawy artystów. Strategia twórcza Dobkowskiego polegała na radykalnym powrocie do zasad naturalnej egzystencji, stanowiącej źródło ludzkich odczuć i uniesień, których rola i znaczenie zostały w pełni docenione za sprawą neoawangardowego przesunięcia ze sztuki ku twórczości, gdzie autoteliczne wartości sztuki zostały zastąpione ekspozycją własnej tożsamości. Wielokrotnie powtarzany przez Dobkowskiego postulat potrzeby nawiązania organicznego związku z przyrodą, prowadził do odnalezienia drogi, mającą siłę reorientacji sensu istnienia, której towarzyszyła eutrapelia. Pojęcie to, polega na umiejętności bawienia się. Choć przedmiotem eutrapelii jest chęć zabawy i wypoczynku z zachowaniem równomierności pomiędzy nimi, to jednak eutrapelia nie jest celem samym w sobie. Przede wszystkim ma wspomagać regenerację sił witalnych, które służą usprawnieniu umiejętności zabawy. Ma być wsparciem intelektualnym pozwalającym realizować powzięte cele/zadania. Dzięki temu wydaje się możliwym uczynienia za jej sprawą jednym z tropów opisujących możliwość afektywnej transformacji, z jednej strony wpływającej na zmiany ram pojmowania żartobliwości w sztuce, a z drugiej otwartości na nowe procedury sztuki wobec zindoktrynowanej rzeczywistości.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 59-72
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies