Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zakonny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Czynności prawno- administracyjne poprzedzające erygowanie nowego domu zakonnego
Administrative and legal actions preceding the canonical erection of new religious house
Autorzy:
MICHOWICZ, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661589.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dom zakonny
erygowanie
postępowanie administracyjne
dekret
religious house
canonical erection
administrative procedure
decree
Opis:
This article, in the rst place, studies the problems concerning the re- ception in the Diocese of a new Institute of Consecrated Life and/or a Society of Apostolic Life. In the process of applying the canonical norms it seems extremely important to choose the right legal instruments in order to act correctly and to accomplish the specic juridical action.  Considering the lack of regulation of this atypical procedure in the Code of Canon Law of 1983, the main purpose of this work, was to advance the potential procedure, emphasizing the single steps of legal administrative action issued by the diocesan Bishop. Far from the pretense of exhaustiveness, the purpose is to stimulate the doctrine to elaborate linear administrative procedure for the legal regula- tions of this factispecies and also to manage the discernment parameters, which will minimize every eventuality of failure in decision-making. 
 
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 1; 47-67
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne założenie domu zakonnego. Wspólnota zakonna; zakonnicy w diecezji
The Legal Establishment of a Monastic House
Autorzy:
Bilska, Miriam Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807619.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dom zakonny
prawne erygowanie
prawne ustanowienie
przepisy prawa własnego
monastic house
legal founding
legal establishment
internal regulations
Opis:
The ecclesiastical legislator obliges monastic persons to inhabit monastic houses. The Code of Canon Law of 1983 envisages two modes of establishment in this respect. One is legal founding of a monastic house and the other is legal establishment. Canon experts are divided in their opinions as to the legal meaning of these two modes. This study permits a conclusion that the legal status of such houses is the same and the obligations thus arising. In both cases the diocesan bishop needs to grant a written consent for the establishment of a monastic house in the diocese, the only difference being that founding is permanent, while legal establishment is temporary, according to the contract. In each of those houses, the inhabitants are obliged to observe internal regulations.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 221-236
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legitymacja czynna domu zakonnego Ojców Augustianów w Krakowie w postępowaniu regulacyjnym
The standing (locus standi) of the convent of Augustinian Fathers in Krakow in regulatory proceeding
Autorzy:
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11335335.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
legal entity
nacionalisation
standing (locus standi)
regulatory proceedings
convent
osobowość prawna
nacjonalizacja
legitymacja czynna
postępowanie regulacyjne
dom zakonny
Opis:
Składając wniosek, a następnie pozew w trybie przepisów art. 61 ust. 1 i art. 64 ust. 2 ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej kościelna osoba prawna musi wykazać swoją legitymację czynną do złożenia wniosku (pozwu), jego popierania oraz nabycia prawa własności. Musi zatem wykazać, że jest tą kościelną osobą prawną, która została pozbawiona własności nieruchomości wskutek jej upaństwowienia (tożsamość podmiotów), lub że jest następcą prawnym tej osoby. Wystąpienie z roszczeniem o przywrócenie własności nieruchomości upaństwowionej nie jest uzależnione od tego, czy nieruchomość ta uprzednio stanowiła własność tej osoby prawnej. Może bowiem zachodzić zarówno następstwo prawne w ścisłym tego słowa znaczeniu, jak i określone przepisami ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej uprawnienie do przywrócenia własności nieruchomości, należącej uprzednio do osoby prawnej tego Kościoła (następstwo sensu largo). Tożsamość lub następstwo prawne kościelnych osób prawnych wymagają wskazania podstawy prawnej nie tylko w prawie kanonicznym, lecz również w prawie polskim. W tym celu należy dokonać zarówno wykładni przepisów prawa materialnego, jak i procesowego. Nie ulega jednak wątpliwości, że w obowiązujących po jednostronnym wypowiedzeniu konkordatu z 1925 roku aż do 23 maja 1989 roku przepisach prawa polskiego takiej normy prawnej nie było, ponieważ ówczesny ustawodawca uchylał się od jej uchwalenia, mimo obowiązywania przepisu Konstytucji PRL w tym zakresie. Kwestie te zostały szczegółowo omówione w artykule na przykładzie nacjonalizacji i rewindykacji nieruchomości domu zakonnego Ojców Augustianów w Krakowie.
While filing a petition and lawsuit pursuant to Article 61 Section 1 and Article 64 Section 2 of a relation between the state and the Catholic Church in the Republic of Poland, the legal church entity must produce its standing to file a petition (lawsuit), to support it and to acquire property rights. It must prove that it is the legal church entity that had been deprived of real estate ownership as a result of its nationalization (identity of entities), or a legal successor of this entity. Filing a claim to regain a nationalized property does not depend on whether this property was owned by the legal entity. There may be a legal succession in the strict sense of the word, or a right to regain the ownership of a property formerly owned by a legal entity of this Church (sensu largo succession), as stipulated by a relation between the state and the Catholic Church in the Republic of Poland. Identity or legal succession of legal church entities require an indication of legal basis in both canon law and Polish law. To meet this requirement, one must provide an interpretation of substantive and procedural law. However, it goes without saying that after unilateral termination of concordat from 1925 until 23 May 1989, there were no such legal norms in Polish law, because the legislator at that time avoided passing such legal norms, in spite of the existence of the binding regulation of the Constitution of the Polish People’s Republic in this respect. These issues have been analysed in detail in the article, using an example of nationalization and revindication of the real estate of a convent of Augustinian Fathers in Krakow.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 1; 57-73
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem urzędowego nazewnictwa jednostek organizacyjnych Kościoła Katolickiego
The problem of official names of organizational entities of the Catholic Church
Autorzy:
Malesa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154931.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia
dom zakonny
kościelna osoba prawna
Kościół Katolicki
wyznaniowa osoba prawna
parish
ecclesiastical legal person
Catholic Church
religious house
legal person of a religious organization
Opis:
Ustalenie i zmiana nazwy kościelnej jednostki organizacyjnej należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej (np. biskupa diecezjalnego lub wyższego przełożonego zakonnego), od której właściwy organ administracji państwowej (wojewoda lub minister) przyjmuje pisemne powiadomienie o utworzeniu podmiotu lub zmianach w jego strukturze oraz wskazuje dane osoby pełniącej funkcję organu jednostki. Na podstawie tego dokumentu organ państwowy może potwierdzić w drodze zaświadczenia nazwę kościelnej jednostki organizacyjnej. W artykule zostały ukazane okoliczności i przyczyny powstawania rozbieżności w nazewnictwie parafii, klasztorów i domów zakonnych między danymi potwierdzanymi przez wojewodę, figurującymi w bazie REGON oraz ujawnionymi w księgach wieczystych. Przeprowadzone analizy potwierdziły zasadność postulatu wprowadzenia jednolitej formy rejestrowania lub ewidencjonowania kościelnych osób prawnych. Efektem badawczym jest także twierdzenie, że ujednolicenie nazewnictwa kościelnych jednostek organizacyjnych stosowanego w różnych bazach jest możliwe bez rozwiązań systemowych. W artykule wskazano działania, które w tym celu mogą być podjęte zarówno przez przełożonych kościelnych, jak i zarządców konkretnych jednostek organizacyjnych oraz organy administracji państwowej.
Determining and changing the name of an ecclesiastical organizational entity is the exclusive competence of an ecclesiastical authority (e.g., a diocesan bishop or a higher religious superior), from which a competent authority of the state administration (a voivode or a minister) accepts a written notification of the establishment of the entity or changes in its structure and of the person acting as its legal representative. Based on this document, the state authority may confirm the name of the ecclesiastical organizational entity by means of a certificate. The paper presents the circumstances and causes of discrepancies in the official names of parishes, monasteries and religious houses between the data confirmed by the voivode, those appearing in the REGON database and those recorded in the land registers. The analysis reaffirms the need to introduce a uniform form of registering or recording ecclesiastical legal persons. It is also claimed that unifying the names of ecclesiastical organizational entities used in various databases is possible without systemic solutions. The paper concludes by identifying the measures that can be taken by church superiors, administrators of specific organizational entities and administrative authorities in this regard
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 217-236
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna na temat beneficjenta rzeczywistego w przypadku spółki kapitałowej, której jedynym (100%) udziałowcem czy akcjonariuszem jest zakon bądź jego jednostka organizacyjna (prowincja zakonna, opactwo, klasztor niezależny, dom zakonny)
A legal opinion on the real beneficiary of a limited company in which the only (100%) shockholder or shareholder is an order or its organizational unit (a monastic province, an abbey, an independent monastery or a monastic house)
Autorzy:
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043396.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
real beneficiary
limited companies
order
money laundering
financing terrorism
canon law
monastic house
independent monastery
monastic province
abbey
beneficjent rzeczywisty
spółki kapitałowe
pranie pieniędzy
finansowanie terroryzmu
zakon
prawo kanoniczne
opactwo
spółka kapitałowa
dom zakonny
klasztor niezależny
prowincja zakonna
Opis:
Celem niniejszej opinii prawnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: Kto jest beneficjentem rzeczywistym w przypadku spółki kapitałowej, której jedynym (100%) udziałowcem czy akcjonariuszem jest zakon bądź jego jednostka organizacyjna (prowincja zakonna, opactwo, klasztor niezależny, dom zakonny)? Przeprowadzone analizy przepisów prawa polskiego i prawa kanonicznego prowadzą do wniosku, że w przypadku spółki kapitałowej, której jedynym (100%) udziałowcem czy akcjonariuszem jest zakon bądź jego jednostka organizacyjna (prowincja zakonna, opactwo, klasztor niezależny, dom zakonny) beneficjentem rzeczywistym jest właściwy wyższy przełożony tego zakonu oraz członkowie jego rady. Osoby te spełniają przesłanki określone w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, ponieważ stanowią one grupę osób fizycznych sprawujących bezpośrednio kontrolę nad spółką poprzez posiadane uprawnienia (zgromadzenie wspólników/walne zgromadzenie), które wynikają z okoliczności prawnych (przepisów prawa kanonicznego), umożliwiające wywieranie decydującego wpływu na czynności lub działania podejmowane przez spółkę. Jest to bowiem grupa osób fizycznych sprawujących kontrolę nad osobą prawną (zakonem bądź jego jednostką organizacyjną), któremu łącznie przysługuje prawo własności więcej niż 25% ogólnej liczby udziałów spółki i łącznie dysponującym więcej niż 25% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym spółki (art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret trzecie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu).
The aim of this legal opinion is to address the following question: Who is the real beneficiary of a limited company in which the only (100%) shockholder or shareholder is an order or its organizational unit (a monastic province, an abbey, an independent monastery or a monastic house)? The analysis of Polish law and canon law leads to the conclusion that in the case of a limited company whose only (100%) shockholder or shareholder is an order or its organizational unit (a monastic province, an abbey, an independent monastery or a monastic house), the real beneficiary is the competent higher superior of this order as well as members of its council. These persons satisfy the conditions specified in art. 2 para. 2 of the act of 1 March 2018 on countering money laundering and financing of terrorism, because they are a group of natural persons who exercise direct control of the company due to the entitlements they have (shareholders’ meeting/general meeting), which make it possible to exert a decisive influence on the actions or activities undertaken by the company. This is so because it is a group of natural persons who exert control over a legal person (an order or its organizational unit) who is entitled to hold more than 25% of the shares of the company stock and more than 25% of the voting rights in the decision-making body of the company (art. 2 para. 2 point 1 letter a and tiret three of the act on countering money laundering and financing of terrorism).
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 471-488
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies