Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "charity" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Promocja zbiórek charytatywnych na przykładzie działalności Komitetu „Wstawaj Alicja” Studium przypadku
Promotion of charity collections on the example of the activity of the ”Wstawaj Alicja” Committee Case study
Autorzy:
Wachowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676830.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Alicja Mazurek
dobroczynność
media
zbiórki charytatywne
charity
charity fundraisers
Opis:
The publication is an attempt to prove that charity actions organized during cultural events – properly publicized and promoted – can bring measurable benefits to people with disabilities, and make others aware of the scale of problems faced by sick people and those in need of social or medical support. In the undertaken analysis, qualitative research methods were used, such as case studies and the in-depth interview method. The research material consisted of media reports relating to Alicja Mazurek’s disability.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 3; 99-112
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O karze, tolerancji i dobroczynności w pedagogice resocjalizacyjnej
The punishment, tolerance and charity in resocialization pedagogy
Autorzy:
Pytka, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141829.pdf
Data publikacji:
2021-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
resocialization pedagogy
punishment
tolerance
charity
education
pedagogika resocjalizacyjna
kara
tolerancja
dobroczynność
wychowanie
Opis:
W artykule autor rozważa powiązanie trzech nurtów pedagogiki: z jednej strony – segregacyjnego, integracyjnego oraz inkluzyjnego z pojęciami etycznymi, takimi jak: kara, tolerancja i dobroczynność (miłosierdzie), z drugiej zaś – z trzema paradygmatami uprawiania nauki i trzema odmianami pedagogiki jako dyscypliny teoretycznej i praktycznej.
In this article author examines the association of the three strands of pedagogy: segregation, integration and inclusion with ethical concepts such as punishment, tolerance and charity (mercy) and with three science-making paradigms as well as with three varieties of pedagogy - theoretical and practical.
Źródło:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2013, 13(6); 13-32
1689-6416
Pojawia się w:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Leona Cyfrowicza (1844-1904) na rzecz sierot w Krakowskim Towarzystwie Dobroczynności
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003321.pdf
Data publikacji:
2020-08-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Cyfrowicz Leon
care
orphan
Krakow Charity Society
charity
opieka
sierota
Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności
dobroczynność
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie aktywności Leona Cyfrowicza, studenta i wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego, ukierunkowanej na pomoc ubogim dzieciom i sierotom pozostającym pod opieką Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności. Pomoc ta miała na celu umożliwienie im zdobycia elementarnego wykształcenia oraz przygotowania do pracy zawodowej. Artykuł został przygotowany na podstawie materiałów źródłowych zgromadzonych w Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Bibliotece Jagiellońskiej. Analizowano rękopisy protokołów posiedzeń Rady Ogólnej Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności, korzystano również z wydawanych drukiem „Roczników Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności”. Analizie poddano również publikacje Cyfrowicza. Zastosowano jakościową analizę materiału źródłowego. Ustalono, że Cyfrowicz zaangażowany był w działalność tzw. wydziałów Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności, brał czynny udział w posiedzeniach zarządu Towarzystwa, był członkiem Komisji Szkolnej odpowiedzialnej za opiekę, wychowanie i kształcenie dzieci. Z jego inicjatywy utworzono tzw. salę rzemiosł, przemianowaną na szkołę rzemiosł. Łączenie pracy naukowej i zawodowej z działalnością dobroczynną nadal stanowi pożądaną formę aktywności człowieka. Podjęta przez Cyfrowicza działalność dobroczynna jest przykładem zaangażowania w pomoc ludziom ubogim, zwłaszcza dzieciom, czynnego włączenia się w prace Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności.
The aim of the article is to present the work of Leon Cyfrowicz, a student and lecturer at the Jagiellonian University, aimed at helping poor children and orphans under the care of the Krakow Charitable Society. His aim was to enable them to gain an elementary-school education and to prepare them for professional work. The article was based on source materials collected from the National Archive in Krakow and the Jagiellonian Library. Manuscripts of the minutes of meetings of the General Council of the Krakow Charitable Society were analyzed, as were the “Yearbooks of the Krakow Charitable Society.” Cyfrowicz’s publications were also used. A qualitative analysis of the source material was done. It was established that Cyfrowicz was involved in the activities of the “Departments of the Krakow Charitable Society”; he took an active part in the Society’s board meetings, was a member of the School Committee, and was responsible for the care, upbringing, and education of the children. On his initiative, the “Crafts Room” was established, renamed the School of Crafts. Combining scientific, professional, and charitable work is still a desirable form of human activity. The charitable work done by Cyfrowicz is an example of being involved in helping poor people, especially children, actively participating in the work of the Krakow Charitable Society.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 2; 39-57
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dobroczynna ziemian na przykładzie Towarzystwa Św.Wincentego a Paulo na terenie Wielkopolski w drugiej połowie XIX wieku
The charitable activity of landowners of the example of the Society of St. Vincent a Paul in Greater Poland in the 19 th century
Autorzy:
Umiński CM, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217974.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dobroczynność
działalność charytatywna
ziemianie
Arcybractwo Miłosierdzia
Towarzystwo Dobroczynności
Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia
Towarzystwo św. Wincentego a Paulo
konferencja św. Wincentego a Paulo
Wielkopolska
charity
work of charity
landed proprietress
Archconfraternity of Charity
Companionschip of Charitable
Association Ladys of Charity
St Vincent a Paulo Companionship
St Vincent a Paulo's Conference
Great Poland
Opis:
: Ziemianie w XIX wieku podejmowali działalność charytatywną zarówno poprzez organizacje jak i świadczenia indywidualne. Wśród organizacji, których byli członkami można wymieć m.in. Arcybractwa Miłosierdzia, Towarzystwa Dobroczynności, Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia czy Towarzystwo św. Wincentego a Paulo. Ostatnie z nich na teren Wielkopolski zostało sprowadzone do Wielkopolski już w roku 1850. Rok później powstały na terenie Poznania dwie następne konferencje. Po roku 1855 na terenie Wielkopolski zawiązało się wiele kolejnych konferencji, co przyczyniło się do utworzenia Rady Wyższej, która koordynowała ich działanie. Zadaniem członków Towarzystwa św. Wincentego a Paulo było cotygodniowe odwiedzanie ubogich w ich domach. Mieli oni wspierać ich zarówno materialnie jak i duchowo. Najlepszym źródłem informacji o działalności konferencji św. Wincentego a Paulo są różnego rodzaju sprawozdania. To z nich możemy dowiedzieć się ile rodzin znajdowało się w bieżącym roku pod ich stałą opieką, ile przekazano porcji żywności jak również jaką odzież przekazano potrzebującym. Działalność dobroczynna ziemian jak dotychczas nie została zbyt dokładnie przeanalizowana warto więc podejmować badania w tym kierunku.
In the 19th century landowners undertook charitable activity both through organisations and individual work. Among organisations in which they participated were Arch-Brotherhoods of Mercy, Societies of Charity, the Company Of Sisters of Charity or the Society of St. Vincent de Paul. The latter was brought to the Greater Poland in 1850. A year later two other conferences were established in Poznan. After 1855 in Greater Poland many other conferences were established, which led to the establishment of the Higher Council meant to coordinate their activity. The duty of the members of the Society of St. Vincent de Paul was to visit the sick at their homes every week. They were supposed to support them financially and spiritually. The best source of information about the activity of the conference of St. Vincent de Paul are various reports. It is from the reports that we may learn how many families remained in the Society’s care each year, how much food and what kind of clothes were distributed. As the charitable activity of the landowners has not been thoroughly analysed so far, the research in this direction is worth undertaking.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 201-218
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Work of Leon Cyfrowicz (1844–1904) for Orphans in the Krakow Charitable Society
Działalność Leona Cyfrowicza (1844-1904) na rzecz sierot w Krakowskim Towarzystwie Dobroczynności
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195327.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Cyfrowicz Leon
care
orphan
Krakow Charity Society
charity
opieka
sierota
Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności
dobroczynność
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie aktywności Leona Cyfrowicza, studenta i wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego, ukierunkowanej na pomoc ubogim dzieciom i sierotom pozostającym pod opieką Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności. Pomoc ta miała na celu umożliwienie im zdobycia elementarnego wykształcenia oraz przygotowania do pracy zawodowej.Artykuł został przygotowany na podstawie materiałów źródłowych zgromadzonych w Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Bibliotece Jagiellońskiej. Analizowano rękopisy protokołów posiedzeń Rady Ogólnej Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności, korzystano również z wydawanych drukiem „Roczników Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności”. Analizie poddano również publikacje Cyfrowicza. Zastosowano jakościową analizę materiału źródłowego.Ustalono, że Cyfrowicz zaangażowany był w działalność tzw. wydziałów Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności, brał czynny udział w posiedzeniach zarządu Towarzystwa, był członkiem Komisji Szkolnej odpowiedzialnej za opiekę, wychowanie i kształcenie dzieci. Z jego inicjatywy utworzono tzw. salę rzemiosł, przemianowaną na szkołę rzemiosł.Łączenie pracy naukowej i zawodowej z działalnością dobroczynną nadal stanowi pożądaną formę aktywności człowieka. Podjęta przez Cyfrowicza działalność dobroczynna jest przykładem zaangażowania w pomoc ludziom ubogim, zwłaszcza dzieciom, czynnego włączenia się w prace Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności.
The aim of the article is to present the work of Leon Cyfrowicz, a student and lecturer at the Jagiellonian University, aimed at helping poor children and orphans under the care of the Krakow Charitable Society. His aim was to enable them to gain an elementary-school education and to prepare them for professional work. The article was based on source materials collected from the National Archive in Krakow and the Jagiellonian Library. Manuscripts of the minutes of meetings of the General Council of the Krakow Charitable Society were analyzed, as were the “Yearbooks of the Krakow Charitable Society.” Cyfrowicz’s publications were also used. A qualitative analysis of the source material was done.It was established that Cyfrowicz was involved in the activities of the “Departments of the Krakow Charitable Society”; he took an active part in the Society’s board meetings, was a member of the School Committee, and was responsible for the care, upbringing, and education of the children. On his initiative, the “Crafts Room” was established, renamed the School of Crafts. Combining scientific, professional, and charitable work is still a desirable form of human activity. The charitable work done by Cyfrowicz is an example of being involved in helping poor people, especially children, actively participating in the work of the Krakow Charitable Society.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 2; 39-58
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie moralne i religijne ubogich i sierot w Krakowskim Towarzystwie Dobroczynności w latach 1816–1918
The Religious and Moral Education of the Poor and Orphans in the Krakow Charity Association in the Years 1816–1918
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970080.pdf
Data publikacji:
2016-11-04
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
towarzystwo dobroczynności
ubóstwo
dobroczynność
opieka
sieroty
Cracow Charitable Society
poverty
charity
care
orphans
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie realizowanego przez Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności wychowania moralnego i religijnego ubogich. W zakładzie Towarzystwa mieszkali ludzie starzejący się i starzy, z problemami zdrowotnymi, którzy nie mogli już z braku sił zapracować na własne utrzymanie. Podopiecznymi były również sieroty od 10. do 16. roku życia (po 1874 roku przyjmowano nawet dzieci sześcioletnie). Organizowano dla nich opiekę, ale również kładziono nacisk na eliminowanie negatywnych zachowań i przyzwyczajeń, nakłaniano do moralnego i zgodnego z nauką chrześcijańską życia. Analiza materiałów źródłowych, zwłaszcza statutów, regulaminów i instrukcji pozwoliła na ukazanie, w jaki sposób wychowywano podopiecznych na „pożytecznych członków społeczności”. Walczono zwłaszcza z próbami żebrania oraz nadużywaniem alkoholu. Przyjmując do zakładu ubogich, sprawdzano, czy ich życie było zgodne z normami moralnymi oraz czy były one pracowite. Wypełniano dzień ubogich modlitwą, pracą, dbano aby właściwie spędzali czas wolny. Zwracano uwagę na wzajemną życzliwość, szacunek względem dobroczyńców oraz siebie nawzajem. Uczono porządku, troski o rzeczy własne, jak również należące do Towarzystwa. Brak przestrzegania regulaminów był karany. Kary miały określoną gradację, zawsze starano się najpierw udzielać upomnień. Motywacją do właściwego postępowania były nagrody. Nagradzano za pracę, naukę, umożliwiano uroczyste obchodzenie świąt kościelnych. Dla sierot organizowano majówki, wycieczki. Wyrażano zgodę na urlopy, odwiedzanie rodzin.
The aim of the article is to present implemented in 19th century by the Cracow Charitable Society the moral and religious education of the poor. In the plant of the Society lived aged and old people, with health problems, who lacked of their own forces to earn for living. Wards were also the orphans from 10 to 16 years old (after 1874 the Society accepted even six years old children). The daily care for them was organized, with putting the emphasis on eliminating negative behaviors and habits, they were urged to live a life in accordance with the moral and Christian values. Analysis of source materials, especially the statutes, regulations and instructions made it possible to show how the wards were brought up in order to be in the future the “useful members of the community”. The staff of the Society fought especially with attempts of begging and alcohol abuse. During the enrolment the staff checked if the candidates’ behaviour was in line with moral standards and if they were diligent enough. Daily routine was carefully planned: there was a time of prayer, of work, care was taken to spend in a fruitful manner free time. The staff stressed the value of mutual kindness, respect shown to each other, and towards the benefactors. The wards were taught how to care for their own belongings and for what the Society provides to them. Failure to comply with regulations was punished. Penalties had a definite gradation, the staff always sought to give reprimands first. The system of awards and compensations was introduced in order to motivate pupils for proper conduct. They were rewarded for diligent work, learning, and allowed to participate in celebration of religious holidays. For orphans the picnics, tours were organized. The permission to see families and to go on holidays were also given.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 2; 65-85
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szpitalnictwo zakonne w średniowiecznej Polsce
Hospital service offered by religious orders in the mediaeval Poland
Autorzy:
Surdacki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886431.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zakony męskie
szpitale
przytułki
zakony mnisze
kanonickie zakony szpitalne
zakony rycersko-szpitalne
praca charytatywna
dobroczynność
zakony żeńskie
men’s religious orders
hospitals
poorhouses
monastic orders
canon hospitaller orders
military-hospitaller orders
charity work
charity
women’s religious orders
Opis:
Rozwój szpitalnictwa w państwie polskim związany był z przyjęciem chrztu, rozwojem chrześcijaństwa i organizacji kościelnej, przede wszystkim zaś z przybyciem zakonów eremicko-mniszych: benedyktynów i cystersów. Wprawdzie ich zasadniczą misją nie była praca charytatywna, jednak zgodnie z regułą prowadzili oni w swoich opactwach hospicja i szpitale wewnątrzklasztorne oraz zajmowali się pomocą dla potrzebujących i leczeniem chorych. W sumie zakony te prowadziły w średniowieczu 28 szpitali (11 benedyktyńskie i 17 cysterskie). Jednak to nie zakony eremickie były prekursorami szpitalnictwa i opieki społecznej na ziemiach państwa polskiego w pierwszych wiekach jego istnienia, lecz rozwijające się od drugiej połowy XII wieku zakony kanonikatu regularnego, których działalność charytatywna, zwłaszcza szpitalna, stała się ich główną misją, zapisaną w regułach zakonnych. Byli to kanonicy regularni św. Augustyna, bożogrobcy (miechowici), duchacy (kanonicy regularni Świętego Ducha), Krzyżacy z czerwoną gwiazdą, antonianie. Z omówioną wyżej grupą zakonów kanonikatu regularnego łączyły się ściśle zakony rycerskie, które powstały na kanwie ruchu krucjatowego i zbrojnych wypraw krzyżowych do Jerozolimy i towarzyszącego im ruchu pielgrzymkowego. Ich celem było prowadzenie hospicjów i szpitali dla pielgrzymów i innych potrzebujących. Zakony rycerskie, podobnie jak i wcześniej wymienione zakony duchaków, bożogrobców czy Krzyżaków z czerwoną gwiazdą, nazywano zakonami krzyżowymi, ponieważ za swój wyróżnik przyjęły insygnium krzyża. W sumie na ziemiach, zmieniającego się ciągle pod względem terytorialnym, państwa polskiego, uwzględniając Śląsk i tereny zagarnięte przez Krzyżaków, można się doliczyć w okresie całego średniowiecza około 45 szpitali prowadzonych przez charytatywne zakony kanoników regularnych i związane z nimi zakony rycersko-szpitalne. Zdecydowana większość szpitali zakonów kanonickich i rycerskich skoncentrowana była na południowo-zachodnich i północno-zachodnich terenach, szczególnie na Śląsku i na Pomorzu. W największym stopniu pracy charytatywnej poświęcali się duchacy, Krzyżacy z czerwoną gwiazdą oraz antonianie, natomiast bożogrobcy, templariusze, joannici i niemieccy Krzyżacy, jako zakony rycerskie realizowały podwójną misję szpitalno-militarną. Działalnością charytatywną i prowadzeniem szpitali zajmowały się też, choć w mniejszym stopniu, zakony żeńskie. Najważniejszą rolę w tej dziedzinie odegrały duchaczki. Dziełami miłosierdzia zajmowały się też mniszki benedyktyńskie i cysterskie. Czyniły to jednak, jak ich męskie odpowiedniki, na marginesie swej zasadniczej działalności. W nieco większym stopniu w prowadzenie szpitali angażowały się tzw. beginki – luźne grupy kobiet trzymające się najczęściej kościołów dominikańskich czy franciszkańskich oraz reguł życia wspólnotowego przyjętych dla ludzi świeckich związanych z tymi zakonami, czyli tzw. trzeciego zakonu. Natomiast sporadycznie pracą szpitalniczą zajmowały się klaryski, magdalenki, brygidki, norbertanki czy franciszkanki.
The development of hospital service in Poland was connected with the acceptance of baptism, with the development of the Church organization, and first of all with the coming of eremite-monastic orders: Benedictines and Cistercians to Poland. Admittedly their main mission was not charity work, but according to their rules they ran hospices and hospitals that were located inside their monasteries, and they helped those in need and treated the ill. Altogether the orders ran 28 hospitals (the Benedictines ran 11, and the Cistercians – 17). However, it is not eremite orders that were the forerunners of hospital service and charity institutions in the area of Poland in its first centuries, but the orders of regular canonry that were developed since the second half of the 12th century, whose charity work, and especially running hospitals, became their main mission recorded in their rules. They were Canons Regular living under the rule of St Augustine, the Order of the Holy Sepulcher (the Order of Miechów), Canons Regular of the Holy Spirit, the Knights of the Cross with the Red Star, the Hospital Brothers of St Anthony. The above discussed group of orders of regular canonry was closely connected with military orders that were established on the basis of the crusade movement and armed crusades to Jerusalem as well as the pilgrimage movement that accompanied them. Their aim was to run hospices and hospitals for pilgrims and other people who were in need. Military orders, like the earlier mentioned orders of the Holy Spirit, the Holy Sepulcher or the Knights of the Cross with the Red Star, were called orders of the cross, since they accepted the sign of the cross as their symbol. In total, in the area of the territorially changing Poland, including Silesia and the areas conquered by the Teutonic Order, about 45 hospitals may be counted up that were run by Canons Regular and military-hospitallers. A decided majority of hospitals run by Canons Regular and military orders were concentrated in the south-west and north-west parts of Poland, especially in Silesia and Pomerania. The orders of Holy Spirit, of St Anthony and the Knights of the Cross with the Red Star were devoted to charity work in the greatest degree, whereas the order of the Holy Sepulcher, the Knights Templar, the Knights of Malta and the German Teutonic Order carried out the double, hospitaller-military mission. Women’s orders also did charity work and ran hospitals, albeit to a lesser degree. The Sisters of the Holy Spirit played the most important role in this field. Also the Benedictine and Cistercian nuns dealt with charity. However, they did so on the margin of their basic activities. The so-called beguines – groups of women most often keeping close to Dominican or Franciscan churches and keeping to the rules of community life accepted for lay people connected with these orders, that is for the so-called Third Order – were to a little greater degree involved in running hospitals. On the other hand, the Capuchin Poor Clares, the Magdalene Sisters, the Bridgettines, the Norbertines or the Franciscan nuns were occupied with hospitals only sporadically.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 49-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania na rzecz upowszechniania ochron podejmowane w Krakowie przez Józefa Teodora Głębockiego w XIX wieku
Józef Teodor Głębocki’s Charity Work (1806-1886) and Involvement in Promoting the Idea of Creating Children’s Protection in Cracow
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1310215.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Józef Teodor Głębocki
ochronki
dobroczynność
towarzystwa dobroczynne
opieka nad małym dzieckiem
shelters
charity
charities
caring for a young child
Opis:
Przedmiotem badań niniejszego artykułu była działalność dobroczynna Józefa Teodora Głębockiego w XIX w. w Krakowie. Szczególną uwagę zwrócono na jego zaangażowanie w upowszechnianie zakładania instytucji dla małych dzieci nazywanych ochronami. Stanowiły one znaczący element w budowaniu systemu opieki nad małym dzieckiem i rozwoju pedagogiki przedszkolnej. Celem artykułu było ukazanie działalności J.T. Głębockiego w stowarzyszeniach dobroczynnych oraz jego dorobku literackiego służącego m.in. propagowaniu potrzeby objęcia opieką dzieci rodziców zajętych wielogodzinną pracą zarobkową w mieście. Zastosowano w nim analizę dokumentów źródłowych, których podstawę stanowiły materiały zgromadzone w Archiwum Narodowym w Krakowie. Ustalono, że Głębocki był członkiem znaczących towarzystw dobroczynnych, w tym Arcybractwa Miłosierdzia i Banku Pobożnego, Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności, Komitetu Ochron dla małych dzieci. Jego działalność na rzecz ubogich dorosłych i dzieci, opracowania poświęcone dobroczynności upowszechniały taką formę opieki.
The subject of this article was the charity activity of Józef Teodor Głębocki in the 19th century in Cracow. Special attention was paid to his involvement in promoting the establishment of institutions for small children called shelters. They were a significant element in building a system of care for small children and the development of preschool pedagogy. The aim of the article was to show the activity of J.T. Głębocki in charity associations and his literary output serving, among others, to promote the need of caring for the children of parents engaged in many hours of paid work in the city. It uses an analysis of source documents based on materials collected in the National Archives in Cracow. It was established that Głębocki was a member of significant charity societies, including the Archbrotherhood of Mercy and the Pious Bank, the Cracow Charitable Society, and the Committee for the Protection of young children. His work on behalf of poor adults and children and studies on charity contributed to the popularization of charitable care.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 3(53); 75-86
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potrzeby wychowawcze, socjalne i edukacyjne w rozwijaniu świadomości w zakresie kształtowania postaw prospołecznych uczniów
The need for educational and social upbringing in developing pupils’ awareness and shaping their pro-social attitudes
Autorzy:
Żeber-Dzikowska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471407.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
dobroczynność
instytucje charytatywne
problemy społeczne
projekty badawczo-edukacyjne
potrzeby socjalne
świadomość
charity
charity institutions
social problems
research and educational projects
social needs
awareness
Opis:
W niniejszym artykule zasygnalizowane zostały potrzeby wychowawcze, socjalne i edukacyjne w rozwijaniu świadomości i kształtowaniu postaw prospołecznych oraz wskazane aspekty oddziaływania na wychowanie, rodzinę i rówieśników. Dopełnieniem artykułu są autorskie opracowania innowacyjnych propozycji rozwiązań wdrażanych projektów badawczo-edukacyjnych na temat: dobroczynności, instytucji charytatywnych, wolontariatu w świadomości młodych ludzi – dzieci i młodzieży, oraz problemów społecznych XXI wieku.
In the article the upbringing, social, and educational needs were discussed as part of developing the pupil’s awareness, as well as shaping the pro-social attitudes. The influence of such needs on education, family and peers was also mentioned. Additionally, also included are the author’s innovative proposals of the solutions introduced in the educational research projects dealing with the awareness of young people of problems like charity, charity institutions, voluntary work, as well as the basic social problems of the 21st century.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica; 2014, 6 Innowacje w kształceniu geograficznym i przyrodniczym; 133-162
2084-5456
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawski Zakład Dobroczynny „Przytulisko” miejscem powstania Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących
The Shelter” („Przytulisko”) – a charity institution in Warsaw as the place of origin of the Congregation of Franciscan Sisters of Suffering
Autorzy:
Dębowska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545141.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
terecjarstwo
róże różańcowe
dobroczynność
Honorat Koźmiński
Kazimiera Gruszczyńska
Przytulisko
franciszkanki od cierpiących
Franciscan Third Order
roses of the rosary
charity
“the Shelter” (Przytulisko)
Franciscan Sisters of Suffering
Opis:
W trudnej sytuacji Królestwa Polskiego, uzależnionego od rosyjskiego zaborcy, w drugiej połowie XIX wieku, dzięki ożywieniu religijnemu społeczności Warszawy, powstaniu i działalności bractw: miłosierdzia, różańcowych i franciszkańskich, doszło w 1858 roku do zorganizowania zakładu dobroczynnego dla kobiet pod nazwą Przytulisko. Mimo starań świeckiego zarządu zakładu i ofiar członków bractw, funkcjonowanie instytucji wymagało stałej obecności osób zatroskanych o jego codzienny byt. Stąd też starano się o oddanie zakładu jakiemuś zgromadzeniu zakonnemu, m.in. sióstr służebniczek z Wielkopolski, a także felicjanek z Warszawy. Po nieudanych próbach, po kasacie zgromadzeń zakonnych habitowych w 1864 roku, w latach 80-tych z inspiracji o. Honorata Koźmińskiego OFMCap, w warunkach konspiracyjnych usiłowano stworzyć w Przytulisku nowe zgromadzenie zakonne bezhabitowe. W tym celu kierownictwo zakładem objęła Kazimiera Gruszczyńska, członkini powstałego w latach 70-tych pierwszego ukrytego Zgromadzenia Sióstr Posłanniczek Serca Jezusowego. W trakcie organizowania wspólnoty zakonnej napotkała wiele trudności, zarówno ze strony zarządu Przytuliska nieświadomego jej zamiaru, jak też z powodu jej przynależności do innego zgromadzenia. Postawa, zdolności organizacyjne Gruszczyńskiej, zaradność w kierowaniu zakładem, sprawiły, że zyskała zaufanie zarządu i większą swobodę w działaniu. Po wtajemniczeniu niektórych członków zarządu zakładu w jej plany zakonotwórcze, doszło do powstania w nim nowego zgromadzenia zakonnego Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Dzięki patriotycznej i religijnej postawie członków zarządu Przytuliska i warszawskich życzliwych lekarzy, doceniających pracę sióstr wśród chorych, powstało Towarzystwo Pielęgnowania Chorych, tożsame ze zgromadzeniem, co umożliwiło jego egzystencję nowego zgromadzenia wobec ówczesnego prawa i władz rządowych.
n the difficult situation of the Kingdom of Poland, dependent on the Russian partitioner, in the second half of the 19th century, thanks to the revival of the Warsaw religious community and activities of fraternities: of mercy, of rosary and Franciscan, in 1858 a charity for women was established under the name of “the Shelter” (Przytulisko). Despite the efforts of the secular management of the institution and the financial contribution of the members of fraternities, the functioning of the institution required the constant presence of people concerned about its daily existence. Hence, efforts were made to place the institution under the care of a religious congregation, including Sisters Servants from Greater Poland, as well as the Felician Sisters from Warsaw. Following unsuccessful attempts, after the dissolution of religious convents in 1864, in the 1880’s, in the underground conditions, an attempt was made – inspired by Fr. Honorat Koźmiński, OFMCap – to create a new non-habit-wearing congregation in “the Shelter”. For this purpose, the management of the institution was taken over by Kazimiera Gruszczyńska, a member of the first hidden Congregation of the Sisters of the Sacred Heart of Jesus created in the 1870’s. During the organization of the religious community she encountered many difficulties, both on the part of the board of “the Shelter”, unaware of her intention, as well as because of her membership in another congregation. Her attitude, organizational skills and resourcefulness in management gained her the trust of the board and greater freedom in action. After initiating certain members of the board in her plans, a new religious congregation of the Franciscan Sisters of Suffering was formed there. Thanks to the patriotic and religious attitude of the members of the management board of “the Shelter” and the friendly doctors in Warsaw appreciating the work of the sisters among the sick, the Society for Care of the Sick was created, identical with the congregation, which made it possible for the new congregation to exist under contemporary law and government authorities.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 169-191
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activities of the Association of the Ladies of Charity of St. Vincent de Paul in Kraków during World War I
Działalność Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Krakowie w latach I wojny światowej
Autorzy:
Włodyka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803933.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
association
Kraków
charity
religiosity
women
stowarzyszenie
dobroczynność
religijność
kobiety
Opis:
Associations of the Ladies of Charity of St Vincent de Paul were established in the Polish lands in the 1850s. One of the first association was founded in Kraków. The aim of this article is to present the activities of the Ladies of Charity and the Steward Maids [Panny Ekonomki] in the years before and during World War I. The members of the association provided the sick poor with emergency care such as making bandages or providing food and other daily necessities. In addition to material assistance, great emphasis was also placed on the religious aspect of the wards’ lives. From the beginning of the 20th century, the Steward Maids concentrated on their work in the infirmary and, during the war, on organising nursing courses.
Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo powstawały na ziemiach polskich od lat 50. XIX w. Jedno z pierwszych utworzono w Krakowie. Artykuł ma na celu przybliżyć działalność pań miłosierdzia oraz panien ekonomek w latach poprzedzających I wojnę światową oraz w jej trakcie. Członkinie stowarzyszenia udzielały ubogim chorym doraźnej pomocy, takiej jak wykonywanie opatrunków czy dostarczanie żywności i innych artykułów codziennego użytku. Poza pomocą materialną duży nacisk kładziono również na religijny aspekt życia podopiecznych. Panny ekonomki od początku XX w. skupiały się na pracy w ambulatorium, a w czasie wojny na organizowaniu kursów pielęgniarskich.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 184-199
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość opiekuńczo-wychowawcza społeczeństwa Królestwa Polskiego przełomu XIX i XX wieku na łamach wybranych czasopism warszawskich
The protective-educational consciousness of the society at the turn of the 19th and 20th centuries at the pages of selected Warsaw periodicals
Autorzy:
Bednarz-Grzybek, Renata
Hajkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811473.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
opieka
filantropia
świadomość opiekuńczo-wychowawcza
dobroczynność
Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności
dziecko
zdrowie
education
health
philanthropy
care and educational awareness
charity
Charity Society in Warsaw
child health
Opis:
On pages of chosen Warsaw social-cultural magazines published in the 19th and at the beginning of the 20th century, as: "Ivy", "Literary Feast" whether "Family Chronicle", referred particularly to women of the intellectual origin, columnists made an attempt to make aware of the Polish society in the matters of the care and bringing up children and teenagers. Very frequent issues formed in the press were associated with philanthropic institutions and undertakings being supposed to save poor countrymen, especially children before the corruption and the poverty. They were supposed to enable them to get the profession and the work. On columns of magazines an operations of individual branches of charity societies were propagated and they were indicating, how to act in difficult practical life situations. Quite a lot of place was connected with bringing children and teenagers up, home teaching, assortment of appropriate books, holiday rest, correct feeding and for dressing. They also kept an eye on articles concerning the emotional side and the issues of the social solidarity and the help the poorest. In this way a knowledge of the society increased. An awareness of Poles enhanced itself. The Polish reader captured knowledge from the press, how social and behavioral problems were being solved abroad. Articles had moralizing character and depended only on very interested people, whether they will use the knowledge called for in the press.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 2; 81-110
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy działalności charytatywnej w Kościele starożytnym
The Motives of charitable activity in the ancient Church
Autorzy:
Müller, Andreas
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013207.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
charity
ancient Church
motivation
Evangelical Church
dobroczynność
Kościół starożytny
motywacja
Kościół ewangelicki
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia w sposób systematyczny uzasadnienie dobroczynności, jakie dawało wielu ojców Kościoła – począwszy od Cypriana z Kartaginy – w swoich mowach i pismach na temat jałmużny i uczynków miłosierdzia. Kościół starożytny posługiwał się licznymi tekstami biblijnymi dla uzasadnienia dobroczynności. W wielu z nich znajdziemy bezpośrednie wezwania do indywidualnego zaangażowania charytatywnego. Taka motywacja czyni jednak z diakonii formę sprawiedliwości z uczynków, która jest nie do przyjęcia dla protestantów. Niemniej w nauczaniu ojców Kościoła znaleźć można również takie linie argumentacji, które zwrócone są przede wszystkim w stronę adresata dobroczynności, oparte na chrześcijańskiej antropologii. Obok takiej argumentacji spotkać można także uzasadnienia związane z diakonią instytucjonalną, w ramach której do działalności charytatywnej mogła pobudzać presja międzyreligijnej konkurencji, a także chęć zdobycia prestiżu u dostojników kościelnych i wywierania osobistego wpływu na życie Kościoła i społeczeństwa.
The article gives a systematic justifi cation of charitable activity following the teaching of many Church Fathers on this issue – from Cyprian of Carthage onward – contained in their orations and writings on almsgiving and works of charity. The ancient Church used numerous biblical texts to justify charity, and in many of them we can fi nd a direcThe article gives a systematic justifi cation of charitable activity following the teaching of many Church Fathers on this issue – from Cyprian of Carthage onward – contained in their orations and writings on almsgiving and works of charity. The ancient Church used numerous biblical texts to justify charity, and in many of them we can fi nd a direct appeal for individual commitment to charitable acts. Albeit such a motivation makes diakonia a form of righteousness by works, which is unacceptable to Protestants, in the teaching of the Church Fathers one also discovers lines of argumentation focused on the addressees of charity and based on Christian anthropology. Apart from arguments of this type there are also modes of justifi cation of charity connected to institutional diakonia which was likely to be driven by the pressure of interreligious competition, pursuit of prestige by Church dignitaries and their desire to exert a personal infl uence over the life of the Church and society. 
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2019, 20; 9-20
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzymskokatolickie Towarzystwo Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny w Petersburgu w latach 1884-1919
Autorzy:
Czaplicki, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040101.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
XIX-XX wiek
dobroczynność
Kościół katolicki
carat
19th-20th century
charity
Catholic Church
czardom
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2007, 88; 21-47
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie pracy w życiu pierwszych mnichów chrześcijańskich
Meaning of work in life of the first Christian monks
Autorzy:
Szewczul, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372561.pdf
Data publikacji:
2018-06-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
praca
mnich
pustelnik
reguła monastyczna
pracowitość
lenistwo
asceza
dobroczynność
work
Monk
Hermit
Monastic Rule
diligence
laziness
asceticism
charity
Opis:
Work, beside prayer, that is to say God’s service were the essence of the first Monks life, what was rightly described by Benedictines’ maxim: ora et labora. First representatives of the life, which was completely given to God in Catholic Church, strived to make their work a prayer at the same time, so they could keep constant relation with God.  Main purpose of work, being a form of imitation of hard-working Christ and Apostles, was also participation in His redemptive work, and obtaining means needed for simple living, in accordance with evangelical poverty.  Work had also ascetic aspect for Monks, because it gave possibility of overcoming their own weaknesses, more complete realization of requirements included in the Gospel, and at the same time more accurately becoming similar to Christ. Thanks to work the Religious could give help to the people in need. Basic rules regarding meaning, understanding, and performing work were given in  Apophthegm of Desert Fathers, and Monastic Rules, whereas the rest had to be personally found out by each Monk, together with fulfillment of their duty performed in silence, and concentration, as well as obtaining experience in art of connecting prayer with work.  At the same time they all were aware, that to be a real Monk meant “to work with their own hands”.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 3-29
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies