Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "decompression" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Ultrasonic detection of the intravascular free gas phase in research on diving
    Autorzy:
    Kłos, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/259435.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Gdańska. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa
    Tematy:
    diving
    decompression
    decompression investigation
    Opis:
    The article presents a unique atypical application of the sonography technique and a methodological description of theintroduction of this technique to research. The Bayesian approach applied to validation of the Doppler method for intravasculardetection of the free gas phase instead of typical statistical inference has been demonstrated in the article. It describes theplace of this method in the diving research work conducted in the Polish Naval Academy without any detailed analysis ofthe results achieved in the studies on decompression supported by ultrasonic detection of the free gas phase in venous vessels.It is a commonly held opinion that Doppler ultrasonic detection of the intravascular free gas phase is not a procedure that canbe particularly useful in decompression research. The main objection is that detection of the free gas phase in venous vesselsis a weak function to predict the presence of the free gas phase in tissues and arterial blood, so this method is not suitablefor assessing the risk of decompression. Only a few countries disagree with this commonly held view and use this method toassess the risk of decompression in decompression studies. France has introduced detection of the free gas phase in venousvessels for diving research and then, together with Canada, improved this method, and developed it to a standard form.Based on the published results of the Canadian research, the technique was evaluated at the Naval Academy using statisticalmethods. The Academy accepted and adopted the results of this research and started to use this method in its own researchon decompression over 25 years ago and continues to use it to great effect.
    Źródło:
    Polish Maritime Research; 2020, 2; 176-186
    1233-2585
    Pojawia się w:
    Polish Maritime Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niektóre problemy związane z wyborem sposobu dekompresji
    Some problems of decompression schedule selection
    Autorzy:
    Kłos, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366265.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    dekompresja
    nurkowanie
    decompression
    diving
    Opis:
    W artykule przedstawiono przegląd głównych problemów związanych z doborem sposobu dekompresji. Jednym z elementów poprawiających bezpieczeństwo jest trening adaptacyjny pozwalający przygotować się organizmowi do przechodzenia procesu dekompresji. Trening ten powinien być częścią ciągłego procesu utrzymania nurka w kondycji do wykonywania zadań. Dobrze wyszkolony nurek nie pozwoli sobie na łamanie zasad omijając w ten sposób zagrożenie podczas nurkowania.
    Review some main problems of decompression schedule selection is presented in this paper. The adaptation training is the most important factor contributing to improvement of the diving safety. The adaptation training keeps the diver ready to decompression and improves his physiological condition in the hyperbaric environment. It should be the permanent and necessary part of the total diver's activity. The well-trained and educated diver is conscious of the rules and avoids risk situations, therefore contributes to improve safety of diving
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2007, 1(18); 33-76
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hiperbarii na wybrane parametry hemostazy
    Effect of hyperbaric effect exposure on selected parameters of haemostasis haemostasis
    Autorzy:
    Tomaszewski, R.
    Radziwon, P.
    Siermontowski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366513.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    dekompresja
    hemostaza
    diving
    decompression
    hemostasis
    Opis:
    Przeprowadzanie nurkowań i dekompresji według opracowanych tabel dekompresyjnych nawet skorygowanych dopplerowską oceną przebiegu desaturacji nie zabezpiecza w pełni nurków przed wystąpieniem objawów DCS czy jałowej martwicy kości. Nadal, zatem poszukiwane są bardziej czułe i specyficzne parametry do oceny bezpieczeństwa dekompresji. W badaniach przyżyciowych i autopsyjnych osób z wypadków nurkowych stwierdzano przypadki krwotoków, które nie powstały na skutek urazów czy też koincydencji innych jednostek chorobowych. Opisane przypadki nie zostały jednak wystarczająco wnikliwie zbadane pod kątem zaburzeń układu hemostazy. W artykule przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie wpływu ekspozycji hiperbarycznych i dekompresji na wybrane parametry hemostazy. Badania zostały przeprowadzone u 39 zdrowych ochotników. 8 nurków poddano krótkotrwałej ekspozycji powietrznej odpowiadającej głębokości 30 m, 16 saturowanej ekspozycji powietrznej odpowiadającej głębokości 18 m oraz 15 saturowanej eksopzycji heliokosowej równej nurkowaniu na 30 m.
    Introduction: Diving and decompression performed strictly according to the decompression tables, corrected by the Doppler assessment of desaturation process do not fully assure divers from the development of DCS or bone necrosis. Thus more sensitive and specific safety parameters of decompression have been still seeking. Haemorrhages are implicated in the pathogenesis of some cases of DCS without coincidence with trauma or other pathology. Bleeding complications occurring after diving reported in some papers has not been sufficiently investigated and thus could not be directly correlated to the enhanced fibrinolysis. The aim of our study was to measure the effect of hyperbaric expositions and decompression on the markers of hemostasis. Material and methods: 36 healthy divers underwent hyperbaric exposures. Divers were subjected to short term exposures to the pressure of 400 kPa (corresponding water depth - 30 m) with 24 min plateau and continuous decompression with air as a breathing medium (8 divers) or saturated exposures to the pressure of 200 kPa(corresponding water depth - 18 m) with air as a breathing medium (16 divers) or saturated exposures to the pressure of 400 kPa with heliox as a breathing medium (15 divers). The divers were monitored for Doppler-detected venous gas bubbles as a risk factor for DCS. Blood samples were taken before exposure and after decompression.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2005, 1(10); 21-29
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wpływu hiperbarii na wybrane parametry fibrynolizy u nurków
    Evaluation of hyperbaric effects on some parameters of fibrinolysis in divers
    Autorzy:
    Tomaszewski, R.
    Radziwon, P.
    Olszański, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366230.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    choroba dekompresyjna
    nurkowanie
    fibrynoliza
    decompression sickness
    diving
    fibrinolysis
    Opis:
    Pomimo postępu jaki dokonał się w profilaktyce, rozpoznaniu oraz leczeniu choroby dekompresyjnej i jałowej martwicy kości, ich patomechanizm nie został jeszcze w pełni poznany i stanowią one nadal istotny problem kliniczny. Badania dotyczące oddziaływania hyperbarii na organizm człowieka zwracają uwagę na wpływ tych procesów na układ hemostazy. Jednocześnie niewiele prac poświęcono zmianom parametrów fibrynolizy w przebiegu nurkowań.
    Despite the progress made in prevention, diagnosis and treatment of decompression sickness, and avascular necrosis (of bone), their pathogenesis has not yet been fully elucidated, and they still are a significant clinical problem. The study of the hyperbaric effects on the human body draws attention to the impact of those processes on hemostasis. At the same time, few works were devoted to the change of the parameters of fibrinolysis in the course of diving.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2010, 4(33); 63-70
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroba dekompresyjna u nurka po długotrwałym nurkowaniu powietrznym na małej głębokości - opis przypadku
    Decompression sickness at the diver after the prolonged air diving on shallow depth - description of the case
    Autorzy:
    Olszański, R.
    Konarski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366221.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    nurek
    choroba dekompresyjna
    bezpieczeństwo nurkowania
    diving
    diver
    decompression sickness
    diving safety
    Opis:
    Podstawowym warunkiem bezpiecznego pobytu człowieka pod wodą jest odpowiednie przygotowanie nurka, na które składa się dobre wyszkolenie, opanowanie kanonów organizacyjnych nurkowania, właściwa kwalifikacja zdrowotna oraz świadomość zagrożeń, jakie może nieść za sobą niezgodne z zasadami nurkowanie. W artykule przedstawiono opis przypadku choroby dekompresyjnej (DCS) u nurka zawodowego, która wystąpiła po długotrwałym nurkowaniu powietrznym na małej głębokości, połączonym z dużym wysiłkiem fizycznym. Jak ustalono, podczas nurkowania doszło również do naruszenia przepisów nurkowych oraz lekceważenia zasad dekompresji, co w konsekwencji doprowadziło do wypadku dekompresyjnego. Równocześnie, ze względu na profil ekspozycji opisany przypadek stanowi przyczynek do dyskusji nad problemem bezpieczeństwa długotrwałych nurkowań na niewielkie głębokości, realizowanych coraz częściej zarówno przez personel zawodowych firm nurkowych, jak i przez osoby nurkujące amatorsko.
    A principal condition of safe stay of the man underwater is suitable preparation of the diver on whom consists the good education, the capture of organizational canons of the diving, the proper fitness to dive assessment and the cognition of threats, which can carry behind itself diving discordant with rules. In the article authors introduced the description of the decompression sickness (DCS) case at the professional diver, who appeared after the prolonged air diving on the small depth, combined with the large physical effort. How it was fixed, transgression of diver�Śs regulations and slights of rules of the decompression was also reached during the diving, what consequently led to the decompression accident. Simultaneously, for the reason of exposition�fs profile the case described determines a contribution to the discussion over the problem of the safety of prolonged dives on shallow depths, realized more and more often both through the staff of professional diver�fs firms, as by the unprofessional divers.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2010, 4(33); 89-96
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynnik XII – ograniczenie nurków?
    Factor XII – a limitation for divers?
    Autorzy:
    Radziwon, P.
    Olszański, R.
    Korsak, J.
    Siermontowski, P.
    Dąbrowiecki, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1360156.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    hiperbaria
    dekompresja
    fibrynoliza
    czynnik XII
    diving
    hyperbaric oxygenation
    decompression
    fibrinolysis
    factor XII
    Opis:
    Brak dowodów na zależną od czynnika tkankowego aktywację układu krzepnięcia krwi i uwalnianie trombiny z jednej strony a spadek stężenia czynnika XII po krótkotrwałych ekspozycjach powietrznych oraz saturowanych powietrznych i helioksowych, oraz podwyższone stężenie kompleksu plazminaantyplazmina (PAP) po krótkich nurkowaniach wskazują na możliwość wpływu nurkowania i dekompresji na aktywację fibrynolizy. Celem naszych badań była weryfikacja hipotezy zakładającej, że nurkowanie i dekompresja aktywują układ fibrynolizy oraz wyjaśnienie patomechanizmu tej aktywacji. W badaniach uczestniczyło 50 zdrowych ochotników, których poddano krótkotrwałym, powietrznym ekspozycjom hiperbarycznym pod ciśnieniem 400 kPa i 700 kPa odpowiadającym nurkowaniu na głębokość 30 m i 60 m. Dekompresję stosowano zgodnie z tabelami Marynarki Wojennej. Przed ekspozycją hiperbaryczną oraz po zakończeniu dekompresji we krwi żylnej określano: aktywność czynnika XII, stężenie i aktywność t-PA, stężenie i aktywność PAI-1, stężenie alfa2-antyplazminy, stężenie PAP, stężenie elastazy neutrofili. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost aktywności czynnika XII, wzrost stężenia kompleksu PAP, przy jednoczesnym spadku statystycznie istotnym spadku aktywności α2-AP. Nie stwierdzono mierzalnej aktywności t-PA oraz istotnych zmian stężenia t-PA. Stwierdzono istotny statystycznie spadek zarówno aktywności jak i stężenia PAI-1, silniej zaznaczony po ekspozycjach odpowiadających nurkowaniu na 60 m. Stężenia elastazy granulocytow nie różniły się istotnie przed ekspozycją i po dekompresji. Wnioski: U osób kwalifikowanych do nurkowania powinno się sprawdzać czynniki ryzyka zwiększonej aktywności fibrynolitycznej – zaburzenia hemostazy zwiększające ryzyko krwawienia, możliwość występowania zakrzepów/skrzeplin przyściennych.
    The lack of evidence for the tissue-factor dependent activation of the coagulation system and the release of thrombin on one hand, and a decreased concentration of factor XII after short term air, saturated air and heliox exposures, as well as an increased concentration of the plasmin-antiplasmin complex (PAP) after short dives indicate that diving and decompression possibly affect fibrinolysis. The aim of our research was to verify the assumption that diving and decompression activate the system of fibrinolysis and the clarification of the pathomechanism of this activation. The study involved 50 healthy volunteers who were subjected to short-term, air hyperbaric exposures at 400 kPa and 700 kPa, which correspond to 30m and 60m dives. Decompression was applied in accordance with Naval tables of decompression. Before hyperbaric exposition and after decompression the following factors were determined: activity of factor XII, concentration and activity of t-PA, concentration and activity of PAI-1, concentration of alpha2antiplasmin, concentration of PAP, concentration of neutrophil elastase. The following observations have been made: a statistically significant increase in the factor XII activity, increase in the PAP complex concentration and a simultaneous significant decline in the α2-AP activity. No measurable t-PA activity or significant changes in t-PA concentration have been observed. In addition, a statistically significant decline in both the activity and concentration of PAI-1 has been observed, which was more pronounced after the expositions that corresponded to 60 m dives. The concentrations of granulocyte elastase did not differ significantly before and after decompression. Conclusions: People qualified for diving should have the following risk factors examined: risk factors of increased fibrynolytic activity – haemostasis abnormalities that increase the risk of haemorrhage, possibility of parietal blood clots/thrombi.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 7-16
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ nurkowania na spadek ekspresji genów BCL2 i BCL2A1 oraz ICAM-1 i PECAM-1
    The influence of diving on the decrease in the expression of GENES BCL2, BCL2A1, ICAM-1 and PECAM-1
    Autorzy:
    Radziwon, P.
    Olszański, R.
    Lipska, A.
    Piszcz, J.
    Boczkowska-Radziwon, B.
    Uchimiak-Owieczko, A.
    Kozakiewicz, M.
    Dąbrowiecka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366109.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    BCL2
    BCL2A1
    PECAM-1
    ICAM-1
    nurkowanie
    dekompresja
    diving
    decompression
    Opis:
    Nurkowanie ma też wpływ na stan czynnościowy śródbłonka naczyń. Brak jest obecnie doniesień dotyczących wpływu nurkowań na ekspresję genów odpowiadających za funkcje śródbłonka. Celem przeprowadzonych pilotażowych badań była ocena wpływu kspozycji hiperbarycznych i dekompresji na ekspresję genów mających znaczenie w biologii komórek śródbłonka. W badaniach wzięło udział 5 zawodowych nurków. Zostali oni poddani krótkotrwałym ekspozycjom hiperbarycznym (0,7 MPa) odpowiadającym nurkowaniom na głębokości 60 m. Dekompresję przeprowadzano zgodnie z tabelami Polskiej Marynarki Wojennej. Ocenę ekspresji genów przeprowadzono metodą RT-PCR z użyciem zestawów RT2 PCR Profiler Array (Superarray Bioscience, a Qiagen Company, USA) oraz cyklera CFX 96 Bio-Rad. Badania ekspresji genów i analiza wyników wykazały zmniejszoną ekspresję genów BCL2 i BCL2A1 oraz ICAM-1 i PECAM-1. Wskazane są dalsze badania w celu ustalenia, czy wykazany w badanej grupie nurków spadek ekspresji łącznie genów PECAM-1, ICAM-1, BCL2, BCL2A1 może mieć udział we wzroście ryzyka wystąpienia patologicznych zmian kostnych po dekompresji.
    Diving has some impact on the functional status of the vascular endothelium. There are currently no reports on the effects of diving on the expression of the genes responsible for the functions of the endothelial. The aim of this pilot study was to evaluate the effects of hyperbaric exposure and decompression on the expression of genes relevant to the biology of endothelial cells. The studies were carried out on five professional divers. They were subjected to short-term hyperbaric exposures (0.7 MPa), corresponding to diving at the depth of 60 m. The decompression was carried out in accordance with the tables of the Polish Navy. The evaluation of the gene expression was performed using the RT-PCR method, with sets RT2 PCR Profiler Array (Superarray Bioscience, a Qiagen Company, USA) and CFX cycler Bio-Rad 96. The studies of gene expression and the analysis of results showed a decreased expression of genes BCL2, BCL2A1, ICAM-1 and PECAM-1. Further studies are recommended to determine whether the decrease in the expression of genes including PECAM-1, ICAM-1, BCL2, and BCL2A1 may contribute to the increase in the risk of pathological bone changes after decompression.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2011, 3(36); 67-75
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Case of Decompression Sickness Associated With PFO in a Dive Medical Officer
    Przypadek choroby dekompresyjnej towarzyszącej obecności przetrwałego otworu owalnego (PFO) u lekarza nurkowego
    Autorzy:
    Dziewiatowski, Krzysztof
    Olszański, Romuald
    Siermontowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32702331.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    decompression sickness
    diving
    paten foramen ovale
    contrast Transcranial Doppler
    cTCD
    contrast-enhanced transthoracic echocardiography
    cTEE
    right-to-left shunt
    choroba dekompresyjna
    nurkowanie
    przetrwały otwór owalny
    przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem
    kontrastowa echokardiografia przezprzełykowa
    przeciek żylno-tętniczy
    przeciek prawo-lewo
    Opis:
    Current medical guidelines and regulations do not require routine examinations for the right-to-left shunt at divers. We present the case of a Polish Navy Dive Medical Officer (DMO) who more than 20 years ago suffered from decompression ilness - bends accompanied by cutis marmorata, numbness in one limb and mild vertigo. After treatment in decompression chamber all symptoms entirely resolved. Since then, despite of continuing diving, he experienced no decompression ilness symptoms. Twenty years later, then 52 years-old, the DMO was admitted as a patient to the Neurology Department at the Gdańsk Naval Hospital due to episodes of transient ischemic attacks. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound and transesophageal echocardiography were performed and he was diagnosed with severe right-to-left shunt across a patent foramen ovale (PFO). Retrospectively analyzing incident of DCI he suffered 20 years earlier, we suppose that it may have been caused by paradoxical air embolism associated with the RLS across the PFO, which was not diagnosed at the time of this incident yet. We conclude that although the risk of severe neurological, cutaneous or vestibular forms of DCI is very low, in order to increase diving safety, it seems to be reasonable to develop standards for initial PFO screening in certain groups of divers - professional divers, military divers and medical diving personnel. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound seems to be useful in RLS screening in divers. Using multi-compartment chambers equipped with an entry lock should be preferred for safe recompression treatment of divers.
    Obecne obowiązujące w Polsce wytyczne i zalecenia nie wymagają prowadzenia rutynowych badań przeglądowych w kierunku obecności przecieku prawo-lewo w przebiegu przetrwałego otworu owalnego (PFO) u nurków. W poniższej pracy przedstawiamy przypadek lekarza nurkowego Marynarki Wojennej RP, który ponad wiele lat temu leczony był z powodu epizodu choroby dekompresyjnej typu I z objawami typu bends, towarzyszącymi zmianami skórnymi typu skóry marmurkowatej, drętwieniem kończyny górnej oraz układowymi zawrotami głowy. Powyższe objawy ustąpiły całkowicie po leczeniu w komorze dekompresyjnej. Dwadzieścia lat po powyższym epizodzie, w wieku 52 lat, lekarz został przyjęty jako pacjent do Oddziału Neurologii Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku, gdzie diagnozowany był z powodu nawracających epizodów krótkotrwałego dwojenia oraz osłabienia prawej kończyny górnej. W czasie hospitalizacji wykonano przezczaszkową ultrasonografię dopplerowską (TCD) z kontrastem oraz echokardiografię przezprzełykową wykazując znacznego stopnia przeciek żylno-tętniczy (RLS) poprzez przetrwały otwór owalny (PFO). Analizując retrospektywnie incydent choroby dekompresyjnej, który wystąpił 20 lat wcześniej, przypuszczamy, że występujące wówczas przemijające objawy neurologiczne oraz przedsionkowe mogły towarzyszyć przeciekowi żylno-tętniczemu poprzez niezdiagnozowany wówczas przetrwały otwór owalny. W pracy wnioskujemy, że chociaż ryzyko wystąpienia poważnych powikłań neurologicznych lub przedsionkowych w przebiegu choroby dekompresyjnej jest niskie, w celu zwiększenia bezpieczeństwa nurkowania wydaje się zasadne opracowanie standardów wstępnego badania przesiewowego w kierunku obecności PFO u nurków, zwłaszcza nurków zawodowych, wojskowych oraz członkom personelu medycznego zaangażowanego w zabezpieczanie nurkowań. Przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem wydaje się być przydatna w badaniach przesiewowych na obecność RLS u nurków. W leczeniu hiperbarycznym wypadków nurkowych powinno być preferowane stosowanie komór wieloprzedziałowych.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2021, 2(75); 15-24
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies