Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hyperbaric" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Dobór zaworu bezpieczeństwa dla zbiornika ciśnieniowego nowej generacji hiperbarycznego symulatora
    Safety valve selection for the pressure tank of a new generation hyperbaric breathing simulator
    Autorzy:
    Talaśka, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366097.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    komora hiperbaryczna
    hyperbaric chamber
    diving
    Opis:
    W artykule opisano dobór zaworu bezpieczeństwa dla komory hiperbarycznej nowej generacji symulatora oddechowego w aspekcie możliwości wystąpienia sytuacji awaryjnych przy ciśnieniu nominalnym, wytworzonym w poduszce pneumatycznej wewnątrz zbiornika.
    The article presents the process of selecting a safety valve for a new generation hyperbaric chamber breathing simulator, in the context of a possibility of an emergency situation at a nominal pressure, produced in a pneumatic cushion inside the tank.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2011, 4(37); 151-174
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka
    Divers pulmonary function following air hyperbaric exposures
    Autorzy:
    Samołyk, A.
    Wiązek, W.
    Jethon, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347615.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    ekspozycja hiperbaryczna
    spirometria
    wentylacja płuc
    nurek
    nurkowanie
    podwyższone ciśnienie
    hyperbaric exposure
    spirometry
    lung ventilation
    diver
    diving
    increased pressure
    Opis:
    W czasie nurkowania na układ oddechowy nurka zaczyna oddziaływać szereg czynników mogących modyfikować pracę płuc. Te czynniki są wskazywane jako zaburzające prawidłową pracę płuc w czasie nurkowania, a także po wynurzeniu. Nieprawidłowości utrzymujące się po pobycie w warunkach podwyższonego ciśnienia i działania pozostałych czynników stresowych, mogą przyczyniać się do zmniejszenia efektywności działania nurka po powrocie do warunków normobarii. Istotne jest więc określenie czy, i ewentualnie jak długo takie zmiany się utrzymują oraz jakie są możliwości ich minimalizowania. W badaniach uczestniczyło 19 osób w wieku 22,1š1,3 lat. Wszystkie ekspozycje hiperbaryczne odbywały się w komorze hiperbarycznej Zakładu Technologii Nurkowania i Prac Podwodnych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Badane osoby były sprężane w komorze hiperbarycznej dwukrotnie: do ciśnienia 2 atmosfer (10 metrów) oraz do ciśnienia 3 atmosfer (20 metrów). Czas pobytu na zadanych głębokościach wynosił 20 minut. W przypadku obu ekspozycji jako mieszaninę oddechową wykorzystano sprężone powietrze. Sprawność układu oddechowego, określano wykonując badanie spirometryczne z wykorzystaniem spirometru MicroLab ML3500 (Micro Medical, Wielka Brytania). Przed każdym pobytem w komorze hiperbarycznej wykonywano badanie spoczynkowe oraz badanie po ekspozycji hiperbarycznej. Analizując wyniki, można zauważyć, że wyższe wartości prawie wszystkich parametrów zostały uzyskane w pomiarach wykonanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Potwierdza to brak negatywnych zmian w funkcji płuc po jednorazowej ekspozycji hiperbarycznej. Porównanie wartości badanych parametrów spirometrycznych z wartościami należnymi wskazuje, że pozostają one poniżej lub na granicy norm, co świadczy o występowaniu umiarkowanych zmian obturacyjnych w obrębie średnich i małych oskrzeli. Potwierdza to, że nieistotne zmiany w pracy płuc obserwowane po jednorazowym nurkowaniu, mogą w wyniku częstych i wielokrotnych nurkowań ulegać pogłębianiu i utrwalaniu, prowadząc do uszkodzeń obturacyjnych dolnych dróg oddechowych
    During diving a number of factors capable of affecting pulmonary function begin to influence a diver's respiratory system. These factors are shown as disrupting the proper functioning of lungs during diving as well as after surfacing. The negative effects that extend their influence beyond the stay in an increased pressure environment and other stress factors may contribute to lowering the effectiveness of a diver's functioning after that person returns to normal pressure conditions. It is, therefore, imperative to determine whether and for how long such changes endure, and to seek ways to minimize their effects. Nineteen subjects participated in the study, with a mean age of 22.1 š 1.3 years. All of the hyperbaric exposures took place in a hyperbaric chamber at The Department of Diving Technology and Underwater Works at the Naval Academy in Gdynia, Poland. The subjects were exposed to increased pressure twice: in one session to the pressure of 2 atmospheres (10 meters), and in the other session to the pressure of 3 atmospheres (20 meters). The stay lasted 20 minutes. In both cases, compressed air was used as respiratory substance. The efficiency of the respiratory system was evaluated through a spirometric examination with a MicroLab ML3500 (Micro Medical, Great Britain) spirometer. Before each session in the hyperbaric chamber, a control examination was performed. Another examination was conducted after an increased pressure exposure. It can be observed from the results that the higher values of virtually every parameter were obtained during the examination performed after the hyperbaric chamber sessions. This confirms the fact that there are no negative changes in pulmonary function after a single hyperbaric exposure. The juxtaposition of the examined spirometric parameters with the due values indicates that they remain below or at normal level. This, in turn, suggests the presence of moderate constrictions in the medium and small bronchi. These results confirm that insignificant changes in pulmonary function observed after a single diving may increase and become more permanent as a result of frequent divings, leading to constriction damage of the lower respiratory tract.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2009, 4; 116-124
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biological threats in diving locations
    Zagrożenia biologiczne w rejonach nurkowań
    Autorzy:
    Lewicka, M.
    Zawadzka, M.
    Siermontowski, P.
    Giermaziak, W.
    Henrykowska, Gabriela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32728918.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    diving
    Red Sea
    biological threats
    nurkowanie
    Morze Czerwone
    zagrożenia biologiczne
    Opis:
    Diving locations can pose various risks to divers. Health problems can be caused by, among other things, pathogenic microorganisms as well as flora and fauna endemic to the region. This paper discusses the consequences of exposure to biological pathogens endemic to the Red Sea region and possible preventive measures that can be taken before and during a diving expedition.
    Akweny nurkowe mogą stwarzać różnego typu zagrożenia dla osób nurkujących. Problemy zdrowotne mogą być spowodowane m. in. drobnoustrojami chorobotwórczymi oraz florą i fauną występującymi endemicznie w danym regionie. W pracy omówiono konsekwencje narażenia na biologiczne czynniki chorobotwórcze, endemicznie występujące w rejonie Morza Czerwonego oraz możliwości działań profilaktycznych przed i podczas wyprawy nurkowej.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2022, 1(78); 87-100
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na układ sercowo - naczyniowy. Rola autonomicznego układu nerwowego
    Effects of hyperbaric exposure on the cardiovascular system. Role of the autonomous nervous system
    Autorzy:
    Kujawski, S.
    Słomko, J.
    Zawadka-Kunikowska, M.
    Kozakiewicz, M.
    Klawe, J. J.
    Tafil-Klawe, M.
    Zalewski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359724.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    autonomiczny układ nerwowy
    komora hiperbaryczna
    nurkowanie
    autonomic nervous system
    hyperbaric chamber
    diving
    Opis:
    Wstęp Wśród doświadczonych nurków obserwuje się adaptację na nurkowanie w formie zmodyfikowanego wzoru zmian fizjologicznych na podejmowanie tej czynności. Przejawia się to między innymi w zmianie odpowiedzi czynności układu sercowo-naczyniowego, dlatego warto ocenić rolę autonomicznego układu nerwowego w modulacji reakcji układu sercowo-naczyniowego po ekspozycji na hiperbarię. Materiał i metody W badaniu udział wzięło dziesięciu doświadczonych w nurkowaniu mężczyzn. Zmierzono efekty ekspozycji na hiperbarię na 30 i 60 metrów oraz interakcji głębokość x czas. Zmiany wartości HR, RRI, CI, LF i HF HRV zostały wzięte pod uwagę. Wyniki Ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów znacząco wpłynęła na podwyższenie się wartości HFnu-RRI i obniżenie się wartości LFnu-RRI (F = 42.92, p < 0.00001), bez znaczącego wpływu na wartości HR, RRI i CI. Ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła wzrost HR i CI (odpowiednio (F = 7,64, p = 0.01 oraz (F = 4.89, p = 0.04) oraz obniżenie się wartości RRI (F = 7.69, p = 0.01), bez istotnego wpływu na pozostałe zmienne. Wpływ interakcji czynników głębokość x czas był istotny we wszystkich mierzonych zmiennych. Wnioski Wyniki wskazują, że ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła na zmianę takich parametrów jak HR, RRI, CI, na które ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów nie miała istotnego wpływu. Natomiast, ekspozycja na 30 metrów wykazała istotny wpływ na LF i HF HRV, na które ekspozycja na 60 metrów nie miała istotnego wpływu. Uzyskano istotny efekt interakcji czasu i głębokości w każdej z analizowanych zmiennych.
    Introduction Among experienced divers, dive adaptation is seen as a modified pattern of physiological changes. This is reflected, inter alia, in the change in cardiovascular responses, therefore there is need to examine the role of the autonomic nervous system in cardiovascular response modulation after hyperbaric exposure. Material and methods Ten experienced divers took part in the study. The effects of hyperbaric exposure at 30 and 60 meters and interaction (depth x time) were measured. Changes in HR, RRI, CI and HRV values have been taken into analysis. Results Hyperbaric exposure at 30 meters significantly affected HFnu-RRI elevation and decrease of LFnu-RRI (F = 42.92, p <0.00001), without significant affecting the HR, RRI and CI. Exposure to hyperbaric 60 m increased HR and CI (F = 7.64, p = 0.01 and F = 4.89, p = 0.04 respectively) and RRI (F = 7.69, p = 0.01), without significant impact on other variables. The influence of interaction (depth x time) was significant in all measured variables. Conclusions The results indicate that hyperbaric exposure at 60 meters affected HR, RRI, CI parameters, that were not significantly affected by hyperbaric exposure at 30 meters. On the other hand, the exposure at 30 meters showed a significant effect on the LFnu and HFnu HRV, which were not significantly affected by the exposure at 60 meters. Significant effect of time and depth interaction in each of the analyzed variables was observed.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 33-42
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of the configuration of the dive’s towed equioment on the lifeguguard physiological overload
    Autorzy:
    Mikołajczyk, Rafał
    Sikora, Marcin
    Łakomy, Olga
    Żebrowska, Aleksandra
    Siermontowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32875537.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    water rescue
    diving
    rescue equipment
    buoyancy equipment
    fatigue
    Opis:
    The aim of the study was to determine the effects of rescue swimming on lifeguard cardiorespiratory system assessed based on heart rate (HR), lung ventilation (V̇E), oxygen uptake (V̇O₂) and blood lactate concentration (LA). Furthermore, we also investigated the possible impact of the rescue equipment of the towed diver on the lifeguard physiological overload and towing speed. Exercise variables were measured in lifeguards aged 25.5 ± 6. years before and immediately after the swimming a distance of 50 m with a person in tow with or without diving equipment. There were no significant effect of different protocols of towing on V̇O₂. The type of towing protocols have a significant effect on HR, V̇E/V̇O₂ ratio, and blood LA levels. The towing time and the average towing speed during simulated rescue operation were significantly different depending on the type of the towing person’s equipment. Towing a diver wearing only a dry suit significantly reduces the towing time, increases towing speed and may be result in better exercise tolerance and less fatigue for rescuer compared to towing a diver in a full classic or wing diving set.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2022, 4(81); 113-122
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej i jej okołodobowych zmian
    The effects of hyperbaric exposure on immediate and delayed changes in core temperature and its circadian fluctuations
    Autorzy:
    Kujawski, S.
    Słomko, J.
    Zawadka-Kunikowska, M.
    Kozakiewicz, M.
    Klawe, J. J.
    Tafil-Klawe, M.
    Zalewski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359687.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    temperatura głęboka ciała
    diving
    deep core temperature
    hyperbaric exposure
    Opis:
    Reakcja na nurkowanie może objawić się zmianą wartości temperatury głębokiej, spowodowaną wieloukładową odpowiedzią ze strony organizmu na zmianę środowiska zewnętrznego. W odpowiedzi na wielokrotnie powtarzane może dojść do chronicznej, fizjologicznej adaptacji reagowania układów organizmu na niniejszą zmianę. Obserwuje się to między innymi w funkcjach organizmu doświadczonych nurków podczas nurkowania. Celem niniejszego badania jest określenie wpływu ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej jak i jej okołodobowych zmian w grupie trzech doświadczonych nurków. Podczas kompresji na 30 oraz na 60 metrów wartości temperatury głębokiej ciała wykazywały tendencję do wzrostu. Następnie, wartości temperatury głębokiej ciała u nurków poddawanych dekompresji wykazywały tendencję do obniżania się. Wszystkie różnice w wartości temperatury głębokiej uzyskanej przez grupę nurków w poszczególnych punktach czasowych w niniejszym badaniu były nieistotne statystycznie.
    Changes observed in the core body temperature of divers are the result of a multifaceted response from the body to the change of the external environment. In response to repeated activities, there may be a chronic, physiological adaptation of the body’s response system. This is observed in the physiology of experienced divers while diving. The purpose of this study is to determine the immediate and delayed effects of hyperbaric exposure on core temperature, as well as its circadian changes in a group of three experienced divers. During compression at 30 and 60 meters, deep body temperature values tended to increase. Subsequently, deep body temperature values showed a tendency to decrease during decompression. All differences in core temperature values obtained by the group of divers at individual time points in this study were not statistically significant.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2017, 3(60); 37-48
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Propensity to Risky Behaviour and Subjective Risk Assessment Among Selected Groups of Divers
    Skłonność do zachowań ryzykownych i subiektywna ocena ryzyka wśród wybranych grup nurków
    Autorzy:
    Wiesner, Wojciech
    Siermontowski, Piotr
    Pawelec, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32698850.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    diving
    risk assessment
    bravado
    nurkowanie
    ocena ryzyka
    brawura
    Opis:
    In this study, it was assumed that the propensity to risk behavior is a relatively persistent feature of an individual's behavior. A person prone to risk, having the choice of taking a risky or cautious behavior, usually chooses to choose a risky behavior. The level of propensity to risk is related to the perception of the size of the threat and the motivational tendency to risk behavior. Risk management, and therefore managing your own safety, is a skill that is particularly important among people who undertake activities with a high level of risk. These include all underwater activities. The aim of the research was to find an answer to the question of whether there is a relationship between the level of risk behavior and the subjectively assessed risk in diving? Also, are there differences between different groups of divers in terms of risk behavior? 112 divers from public services (military formations, police, PSP) participated in the study, of which the results of 67 people were finally analyzed. The Ryszard Student's Risk Behavior Test, the Makarowski Risk Acceptance Scale and the proprietary subjective risk assessment questionnaire were used. It has been shown that among all professional groups of divers, the group of policemen is more prone to risky behaviors than the other groups. No other dependencies have been confirmed.
    W niniejszej pracy przyjęto założenie, że skłonność do zachowań ryzykownych jest względnie trwałą właściwością zachowania jednostki. Człowiek skłonny do ryzyka mając do wyboru podjęcie zachowania ryzykownego albo ostrożnego, zazwyczaj zdecyduje się na wybór zachowania ryzykownego. Poziom skłonności do ryzyka pozostaje w związku ze spostrzeganiem wielkości zagrożenia oraz motywacyjną tendencją do zachowań ryzykownych. Zarządzanie ryzykiem, a zatem i zarządzanie własnym bezpieczeństwem, to umiejętność szczególnie istotna wśród osób podejmujących działania o wysokim poziomie ryzyka. Do takich zaliczamy wszelkie działania podwodne. Celem badań było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy poziomem skłonności do zachowań ryzykownych a subiektywnie ocenianym ryzykiem w nurkowaniu? A także, czy istnieją różnice pomiędzy różnymi grupami nurków w zakresie skłonności do zachowań ryzykownych? W badaniu udział wzięło 112 nurków ze służb publicznych (formacje wojskowe, policja, PSP), z czego ostatecznej analizie poddano wyniki 67 osób. Posłużono się Testem Zachowań ryzykownych Ryszarda Studenckiego, Skalą Akceptacji Ryzyka Makarowskiego oraz autorskim kwestionariuszem subiektywnej oceny ryzyka. Wykazano, że wśród wszystkich grup zawodowych nurków, grupa policjantów wykazuje wyższe skłonności do zachowań ryzykownych niż pozostałe grupy. Innych zależności nie potwierdzono.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2021, 1(74); 43-60
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hiperbarii na wybrane parametry hemostazy
    Effect of hyperbaric effect exposure on selected parameters of haemostasis haemostasis
    Autorzy:
    Tomaszewski, R.
    Radziwon, P.
    Siermontowski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366513.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    dekompresja
    hemostaza
    diving
    decompression
    hemostasis
    Opis:
    Przeprowadzanie nurkowań i dekompresji według opracowanych tabel dekompresyjnych nawet skorygowanych dopplerowską oceną przebiegu desaturacji nie zabezpiecza w pełni nurków przed wystąpieniem objawów DCS czy jałowej martwicy kości. Nadal, zatem poszukiwane są bardziej czułe i specyficzne parametry do oceny bezpieczeństwa dekompresji. W badaniach przyżyciowych i autopsyjnych osób z wypadków nurkowych stwierdzano przypadki krwotoków, które nie powstały na skutek urazów czy też koincydencji innych jednostek chorobowych. Opisane przypadki nie zostały jednak wystarczająco wnikliwie zbadane pod kątem zaburzeń układu hemostazy. W artykule przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie wpływu ekspozycji hiperbarycznych i dekompresji na wybrane parametry hemostazy. Badania zostały przeprowadzone u 39 zdrowych ochotników. 8 nurków poddano krótkotrwałej ekspozycji powietrznej odpowiadającej głębokości 30 m, 16 saturowanej ekspozycji powietrznej odpowiadającej głębokości 18 m oraz 15 saturowanej eksopzycji heliokosowej równej nurkowaniu na 30 m.
    Introduction: Diving and decompression performed strictly according to the decompression tables, corrected by the Doppler assessment of desaturation process do not fully assure divers from the development of DCS or bone necrosis. Thus more sensitive and specific safety parameters of decompression have been still seeking. Haemorrhages are implicated in the pathogenesis of some cases of DCS without coincidence with trauma or other pathology. Bleeding complications occurring after diving reported in some papers has not been sufficiently investigated and thus could not be directly correlated to the enhanced fibrinolysis. The aim of our study was to measure the effect of hyperbaric expositions and decompression on the markers of hemostasis. Material and methods: 36 healthy divers underwent hyperbaric exposures. Divers were subjected to short term exposures to the pressure of 400 kPa (corresponding water depth - 30 m) with 24 min plateau and continuous decompression with air as a breathing medium (8 divers) or saturated exposures to the pressure of 200 kPa(corresponding water depth - 18 m) with air as a breathing medium (16 divers) or saturated exposures to the pressure of 400 kPa with heliox as a breathing medium (15 divers). The divers were monitored for Doppler-detected venous gas bubbles as a risk factor for DCS. Blood samples were taken before exposure and after decompression.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2005, 1(10); 21-29
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poziom cukru we krwi nurków pod wpływem hiperbarii
    The sugar level in divers’ blood in hyperbaric conditions
    Autorzy:
    Dolatkowski, A.
    Szczeblewska, J.
    Łaba, L.
    Łokucijewski, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359797.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    poziom cukru
    diving
    sugar level
    Opis:
    Autorzy zbadali 104 nurków nurkujących w wodzie, 14 wykonujących nurkowania pozorowane w komorach dekompresyjnych i 11 osób grupy kontrolnej. Stwierdzono średni poziom cukru we krwi przed nurkowaniem 100mg%, po nurkowaniu 101 mg%, w grupie kontrolnej odpowiednio: 107 i 100 mg%, w grupie nurkowań pozorowanych: przed 102 i po 106 mg%. Stwierdzono iż stosowana dieta zapewnia badanym dostatecznie wysoki poziom cukru we krwi i chroni ich przed hipoglikemią. Konieczne są dalsze badania w komorach dekompresyjnych.
    The authors examined 104 divers performing dives in water, 14 exposed to simulated conditions in decompression chambers and 11 control subjects. The average blood sugar reading before diving amounted to 100 mg% with readings of 101 mg% after diving, whereas in the control group these readings were 107 and 100 mg% respectively and in the group of simulated dives, 102 before and 106 mg% after the exposure. It was found that the diet applied ensured a sufficiently high level blood sugar level in the subjects to protect them against hypoglycaemia. Further research in decompression chambers is required.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2017, 2(59); 61-68
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynnik XII – ograniczenie nurków?
    Factor XII – a limitation for divers?
    Autorzy:
    Radziwon, P.
    Olszański, R.
    Korsak, J.
    Siermontowski, P.
    Dąbrowiecki, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1360156.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    nurkowanie
    hiperbaria
    dekompresja
    fibrynoliza
    czynnik XII
    diving
    hyperbaric oxygenation
    decompression
    fibrinolysis
    factor XII
    Opis:
    Brak dowodów na zależną od czynnika tkankowego aktywację układu krzepnięcia krwi i uwalnianie trombiny z jednej strony a spadek stężenia czynnika XII po krótkotrwałych ekspozycjach powietrznych oraz saturowanych powietrznych i helioksowych, oraz podwyższone stężenie kompleksu plazminaantyplazmina (PAP) po krótkich nurkowaniach wskazują na możliwość wpływu nurkowania i dekompresji na aktywację fibrynolizy. Celem naszych badań była weryfikacja hipotezy zakładającej, że nurkowanie i dekompresja aktywują układ fibrynolizy oraz wyjaśnienie patomechanizmu tej aktywacji. W badaniach uczestniczyło 50 zdrowych ochotników, których poddano krótkotrwałym, powietrznym ekspozycjom hiperbarycznym pod ciśnieniem 400 kPa i 700 kPa odpowiadającym nurkowaniu na głębokość 30 m i 60 m. Dekompresję stosowano zgodnie z tabelami Marynarki Wojennej. Przed ekspozycją hiperbaryczną oraz po zakończeniu dekompresji we krwi żylnej określano: aktywność czynnika XII, stężenie i aktywność t-PA, stężenie i aktywność PAI-1, stężenie alfa2-antyplazminy, stężenie PAP, stężenie elastazy neutrofili. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost aktywności czynnika XII, wzrost stężenia kompleksu PAP, przy jednoczesnym spadku statystycznie istotnym spadku aktywności α2-AP. Nie stwierdzono mierzalnej aktywności t-PA oraz istotnych zmian stężenia t-PA. Stwierdzono istotny statystycznie spadek zarówno aktywności jak i stężenia PAI-1, silniej zaznaczony po ekspozycjach odpowiadających nurkowaniu na 60 m. Stężenia elastazy granulocytow nie różniły się istotnie przed ekspozycją i po dekompresji. Wnioski: U osób kwalifikowanych do nurkowania powinno się sprawdzać czynniki ryzyka zwiększonej aktywności fibrynolitycznej – zaburzenia hemostazy zwiększające ryzyko krwawienia, możliwość występowania zakrzepów/skrzeplin przyściennych.
    The lack of evidence for the tissue-factor dependent activation of the coagulation system and the release of thrombin on one hand, and a decreased concentration of factor XII after short term air, saturated air and heliox exposures, as well as an increased concentration of the plasmin-antiplasmin complex (PAP) after short dives indicate that diving and decompression possibly affect fibrinolysis. The aim of our research was to verify the assumption that diving and decompression activate the system of fibrinolysis and the clarification of the pathomechanism of this activation. The study involved 50 healthy volunteers who were subjected to short-term, air hyperbaric exposures at 400 kPa and 700 kPa, which correspond to 30m and 60m dives. Decompression was applied in accordance with Naval tables of decompression. Before hyperbaric exposition and after decompression the following factors were determined: activity of factor XII, concentration and activity of t-PA, concentration and activity of PAI-1, concentration of alpha2antiplasmin, concentration of PAP, concentration of neutrophil elastase. The following observations have been made: a statistically significant increase in the factor XII activity, increase in the PAP complex concentration and a simultaneous significant decline in the α2-AP activity. No measurable t-PA activity or significant changes in t-PA concentration have been observed. In addition, a statistically significant decline in both the activity and concentration of PAI-1 has been observed, which was more pronounced after the expositions that corresponded to 60 m dives. The concentrations of granulocyte elastase did not differ significantly before and after decompression. Conclusions: People qualified for diving should have the following risk factors examined: risk factors of increased fibrynolytic activity – haemostasis abnormalities that increase the risk of haemorrhage, possibility of parietal blood clots/thrombi.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 7-16
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wpływu hiperbarii na wybrane parametry fibrynolizy u nurków
    Evaluation of hyperbaric effects on some parameters of fibrinolysis in divers
    Autorzy:
    Tomaszewski, R.
    Radziwon, P.
    Olszański, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/366230.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    choroba dekompresyjna
    nurkowanie
    fibrynoliza
    decompression sickness
    diving
    fibrinolysis
    Opis:
    Pomimo postępu jaki dokonał się w profilaktyce, rozpoznaniu oraz leczeniu choroby dekompresyjnej i jałowej martwicy kości, ich patomechanizm nie został jeszcze w pełni poznany i stanowią one nadal istotny problem kliniczny. Badania dotyczące oddziaływania hyperbarii na organizm człowieka zwracają uwagę na wpływ tych procesów na układ hemostazy. Jednocześnie niewiele prac poświęcono zmianom parametrów fibrynolizy w przebiegu nurkowań.
    Despite the progress made in prevention, diagnosis and treatment of decompression sickness, and avascular necrosis (of bone), their pathogenesis has not yet been fully elucidated, and they still are a significant clinical problem. The study of the hyperbaric effects on the human body draws attention to the impact of those processes on hemostasis. At the same time, few works were devoted to the change of the parameters of fibrinolysis in the course of diving.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2010, 4(33); 63-70
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of Physiological Stress Experienced by Divers Maintaining an Upright Position on the Water Surface Depending on the Buoyancy Control Device
    Ocena obciążenia fizjologicznego nurka podczas utrzymywania się w pozycji pionowej na powierzchni w zależności od wykorzystywanego urządzenia ratunkowo-wypornościowego
    Autorzy:
    Żebrowska, Aleksandra
    Siermontowski, Piotr
    Mikołajczyk, Rafał
    Sikora, Marcin
    Łakomy, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32716371.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    diving
    buoyancy vest
    safety
    physical performance
    nurkowanie
    kamizelka ratunkowo-wypornościowa
    bezpieczeństwo
    wydolność fizyczna
    Opis:
    The knowledge of physiological reactions enabling a diver increasing the functional reserve in a life-threatening situation is not yet complete. It is suggested that the ability to adapt to prolonged stress experienced by divers maintaining an upright position on the water surface is associated with the diver’s individual characteristics and the type of the buoyancy control device. The purpose of this study was to perform a preliminary evaluation of physiological variables in divers wearing two different types of buoyancy control device and floating upright at the surface to determine the level of safety offered by each of them. The physiological variables were measured while participants wearing a classical dive vest and a wing dive vest. The oxygen uptake and heart rate measured after 30 minutes of experiment were significantly greater in participants using wing dive vest than classical dive vest. The results confirm the possibility of using physiological indicators to compare the fatigue and rescue function in divers depending on the buoyancy control device type.
    Dotychczas nie w pełni poznane są reakcje fizjologiczne, które wpływają na zdolność utrzymania się w warunkach zanurzenia w wodzie nurków w sytuacji zagrożenia. Sugeruje się, że zdolności przystosowawcze do długotrwałego obciążenia organizmu podczas utrzymywania się w pozycji pionowej na powierzchni mogą wynikać z indywidualnych predyspozycji nurka i stosowanych urządzeń ratunkowo-wypornościowych. Celem badań była ocena obciążenia fizjologicznego nurka w sprzęcie lekkim podczas utrzymywania się w pozycji pionowej na powierzchni w zależności od wykorzystywanego urządzenia ratunkowo - wypornościowego. W badanej grupie nurków zmierzono wskaźniki fizjologiczne podczas zanurzenia w wodzie w pozycji pionowej z utrzymaniem twarzy na powierzchni w dwóch różnych kamizelkach ratunkowo - wypornościowych tj.: klasycznej i typu skrzydło. Większe zapotrzebowania na tlen, przyspieszenie rytmu pracy i większe ryzyko obniżenia dostępności tlenu po trzydziestu minutach utrzymywania się na powierzchni wody stwierdzono w kamizelce typu skrzydło w porównaniu do kamizelki klasycznej. Wyniki badań niniejszej pracy potwierdzają możliwość wykorzystania wskaźników fizjologicznych do oceny funkcji ratunkowej urządzeń wypornościowo-ratunkowych u nurków.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2021, 3(76); 35-44
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Case of Decompression Sickness Associated With PFO in a Dive Medical Officer
    Przypadek choroby dekompresyjnej towarzyszącej obecności przetrwałego otworu owalnego (PFO) u lekarza nurkowego
    Autorzy:
    Dziewiatowski, Krzysztof
    Olszański, Romuald
    Siermontowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32702331.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    decompression sickness
    diving
    paten foramen ovale
    contrast Transcranial Doppler
    cTCD
    contrast-enhanced transthoracic echocardiography
    cTEE
    right-to-left shunt
    choroba dekompresyjna
    nurkowanie
    przetrwały otwór owalny
    przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem
    kontrastowa echokardiografia przezprzełykowa
    przeciek żylno-tętniczy
    przeciek prawo-lewo
    Opis:
    Current medical guidelines and regulations do not require routine examinations for the right-to-left shunt at divers. We present the case of a Polish Navy Dive Medical Officer (DMO) who more than 20 years ago suffered from decompression ilness - bends accompanied by cutis marmorata, numbness in one limb and mild vertigo. After treatment in decompression chamber all symptoms entirely resolved. Since then, despite of continuing diving, he experienced no decompression ilness symptoms. Twenty years later, then 52 years-old, the DMO was admitted as a patient to the Neurology Department at the Gdańsk Naval Hospital due to episodes of transient ischemic attacks. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound and transesophageal echocardiography were performed and he was diagnosed with severe right-to-left shunt across a patent foramen ovale (PFO). Retrospectively analyzing incident of DCI he suffered 20 years earlier, we suppose that it may have been caused by paradoxical air embolism associated with the RLS across the PFO, which was not diagnosed at the time of this incident yet. We conclude that although the risk of severe neurological, cutaneous or vestibular forms of DCI is very low, in order to increase diving safety, it seems to be reasonable to develop standards for initial PFO screening in certain groups of divers - professional divers, military divers and medical diving personnel. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound seems to be useful in RLS screening in divers. Using multi-compartment chambers equipped with an entry lock should be preferred for safe recompression treatment of divers.
    Obecne obowiązujące w Polsce wytyczne i zalecenia nie wymagają prowadzenia rutynowych badań przeglądowych w kierunku obecności przecieku prawo-lewo w przebiegu przetrwałego otworu owalnego (PFO) u nurków. W poniższej pracy przedstawiamy przypadek lekarza nurkowego Marynarki Wojennej RP, który ponad wiele lat temu leczony był z powodu epizodu choroby dekompresyjnej typu I z objawami typu bends, towarzyszącymi zmianami skórnymi typu skóry marmurkowatej, drętwieniem kończyny górnej oraz układowymi zawrotami głowy. Powyższe objawy ustąpiły całkowicie po leczeniu w komorze dekompresyjnej. Dwadzieścia lat po powyższym epizodzie, w wieku 52 lat, lekarz został przyjęty jako pacjent do Oddziału Neurologii Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku, gdzie diagnozowany był z powodu nawracających epizodów krótkotrwałego dwojenia oraz osłabienia prawej kończyny górnej. W czasie hospitalizacji wykonano przezczaszkową ultrasonografię dopplerowską (TCD) z kontrastem oraz echokardiografię przezprzełykową wykazując znacznego stopnia przeciek żylno-tętniczy (RLS) poprzez przetrwały otwór owalny (PFO). Analizując retrospektywnie incydent choroby dekompresyjnej, który wystąpił 20 lat wcześniej, przypuszczamy, że występujące wówczas przemijające objawy neurologiczne oraz przedsionkowe mogły towarzyszyć przeciekowi żylno-tętniczemu poprzez niezdiagnozowany wówczas przetrwały otwór owalny. W pracy wnioskujemy, że chociaż ryzyko wystąpienia poważnych powikłań neurologicznych lub przedsionkowych w przebiegu choroby dekompresyjnej jest niskie, w celu zwiększenia bezpieczeństwa nurkowania wydaje się zasadne opracowanie standardów wstępnego badania przesiewowego w kierunku obecności PFO u nurków, zwłaszcza nurków zawodowych, wojskowych oraz członkom personelu medycznego zaangażowanego w zabezpieczanie nurkowań. Przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem wydaje się być przydatna w badaniach przesiewowych na obecność RLS u nurków. W leczeniu hiperbarycznym wypadków nurkowych powinno być preferowane stosowanie komór wieloprzedziałowych.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2021, 2(75); 15-24
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka
    Influence of exposure to high pressure conditions on divers shooting ability
    Autorzy:
    Samołyk, A.
    Wiązek, W.
    Jethon, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/348387.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    sprawność strzelecka
    koordynacja sensomotoryczna
    podwyższone ciśnienie atmosferyczne
    komora hiperbaryczna
    sprawność manualna
    nurek
    nurkowanie
    shooting ability
    sensorimotor coordination
    high atmospheric pressure
    hyperbaric chamber
    manual dexterity
    diver
    diving
    Opis:
    Pobyt w warunkach podwyższonego ciśnienia powoduje zakłócenia w sprawności manualnej oraz koordynacji sensomotorycznej. Proces ten jest wieloczynnikowy. Od poziomu sprawności manualnych i koordynacji sensomotorycznej (strzelanie) będzie zależało nie tylko wykonywanie czynności pod wodą, ale również powodzenie operacji po wynurzeniu się nurka. Celem pracy jest określenie, czy ewentualne zakłócenia w sprawności manualnej i koordynacji sensomotorycznej nurka pojawiające się w wyniku działania ciśnienia hiperbarycznego utrzymują się po powrocie do warunków normobarii. W badaniach wzięła udział grupa 19 płetwonurków. Wszystkie symulowane nurkowania odbywały się w komorze hiperbarycznej. Badani przebywali dwukrotnie w komorze hiperbarycznej podczas symulacji ciśnienia panującego na głębokości 10 oraz 20 metrów. Czas pobytu wynosił 20 minut. W celu określenia sprawności strzeleckiej badanych osób wykorzystano przenośny zestaw do treningu strzeleckiego BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA). Uzyskane wyniki badań wskazują, że 20 minutowy pobyt tylko w warunkach hiperbarii, imitujący nurkowania na głębokość 10 i 20 metrów, nie wpływa zakłócająco na sprawność strzelecką badanych osób. Zaobserwowano również nieistotną statystycznie poprawę w badaniach wykonywanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Niewielkie zmiany ciśnienia oraz zbyt krótki czas pobytu, powodują, że ewentualne niekorzystne zmiany w zakresie kontroli motorycznej i integracji sensorycznej zanikają natychmiast po powrocie do warunków spoczynkowych. Poprawa w zakresie badanych parametrów, obserwowana w czasie strzelania wykonanego po pobycie w komorze hiperbarycznej, może być wywołana przez niewielkie zwiększenie stanu pobudzenia i/lub rozluźnienie, poprawę samopoczucia, wzrost emocji pozytywnych i zmniejszenie negatywnych.
    Exposure to high pressure conditions causes disruptions to manual dexterity and sensorimotor coordination. This is a multi-factor process. Not only will the level of manual dexterity and sensorimotor coordination (shooting) affect tasks performed when submerged, but also operations conducted well after surfacing. The purpose of this study is to determine whether potential disturbances in a diver's manual dexterity and sensorimotor coordination that may result from exposure to hyperbaric pressure continue to exist after a diver returns to normal pressure conditions. Nineteen scuba divers were examined in the course of the study. All simulated diving sessions took place in a hyperbaric chamber. The subjects spent twenty minutes during each of the two sessions that simulated pressure conditions present at 10 and 20 meters underwater. BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA), a portable shooting training set, was used to determine the subjects' shooting ability. The findings indicate that a 20-minute stay in hyperbaric conditions imitating divings at 10 and 20 meter depths do not disrupt shooting ability. In fact, a statistically insignificant improvement was observed in the performance measured after the simulated diving sessions. Relatively small pressure changes as well as a short time spent in a hyperbaric chamber cause the potentially negative changes in motor coordination and sensorimotor integration to decrease as soon as a diver returns to normal pressure conditions. The improvement observed during the shooting test that took place after the diving session can be explained by the occurrence of a slight state of arousal and/or relaxation, improvement of mental state, as well as an increase of positive and a reduction of negative emotions.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2009, 3; 169-179
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies