Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "titanium dioxide," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Mechaniczne i fizykochemiczne właściwości warstw TiO2
Mechanical and physicochemical properties of titanium dioxide thin films
Autorzy:
Krzak-Roś, J.
Grygier, D.
Baszczuk, A.
Będziński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284866.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
ditlenek tytanu
implanty
implants
titanium dioxide
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 67-68; 35-37
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanocząstki ditlenku tytanu – działanie biologiczne
Titanium dioxide nanoparticles – Biological effects
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166213.pdf
Data publikacji:
2015-01-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ditlenek tytanu
nanocząstki
narażenie zawodowe
działanie toksyczne
titanium dioxide
nanoparticles
occupational exposure
toxicity
Opis:
Ditlenek tytanu (TiO₂) może występować w postaci cząstek o różnej wielkości. Najczęściej wykorzystywane są cząstki o rozmiarze do 100 nm odpowiadające wielkością nanocząstkom oraz cząstki o wielkości z przedziału 0,1–3 mm. Ditlenek tytanu nie jest klasyfikowany jako substancja szkodliwa w postaci większych cząstek, jednak nanocząstki TiO₂ mogą wywołać wiele negatywnych efektów zdrowotnych. Narażenie inhalacyjne na nano-TiO₂ wywołuje stan zapalny, mogący prowadzić do zmian zwłóknieniowych i proliferacyjnych w płucach. Istnieje wiele prac na temat genotoksycznego działania TiO₂ na komórki ssaków i ludzi, szczególnie w przypadku nanocząstek. U szczurów narażanych inhalacyjnie na nanocząstki TiO₂ zaobserwowano powstawanie nowotworów. Nie ma jednak dowodów na wzrost dodatkowego ryzyka wystąpienia raka płuca lub zgonu związanego z tą chorobą u osób zawodowo narażonych na pył TiO₂. Istnieją badania potwierdzające negatywny wpływ nanocząstek TiO₂ na rozwój płodu i funkcje układu rozrodczego u zwierząt. Nanocząstki TiO2 znajdują coraz szersze zastosowanie i tym samym zwiększa się ryzyko narażenia na nanocząstki ditlenku tytanu w środowisku pracy. Wobec tak niepokojących danych dotyczących biologicznego działania nanocząstek TiO₂ należy zwrócić większą uwagę na narażenie i jego skutki dla zdrowia pracowników. Właściwości nanocząstek, ze względu na większą powierzchnię i reaktywność, różnią się istotnie od frakcji wdychalnej, dla której obowiązują obecnie normatywy higieniczne w Polsce. Med. Pr. 2014;65(5):651–663
Titanium dioxide occurs as particles of various sizes. Particles of up to 100 nm, corresponding to nanoparticles, and in the size range of 0.1–3 mm are the most frequently used. Titanium dioxide in a bulk form is not classified as dangerous substance, nevertheless nanoparticles may cause adverse health effects. Inhalation exposure to nano-TiO₂ causes pulmonary inflammation that may lead to fibrotic and proliferative changes in the lungs. Many studies confirm the genotoxic effect of TiO₂, especially in the form of nanoparticles, on mammal and human cells. In rats exposed to TiO₂-nanoparticles by inhalation the development of tumors has been observed. However, there is no evidence of additional lung cancer risk or mortality in workers exposed to TiO₂ dust. There are some studies demonstrating the adverse effect of TiO₂-nanoparticles on fetal development, as well as on reproduction of animals. TiO₂ nanoparticles find a still wider application and thus the risk of occupational exposure to this substance increases as well. Considering such alarming data on the biological activity of TiO₂ nanoparticles, more attention should be paid to occupational exposure and its health effects. Properties of the nanoparticles, due to their larger surface area and reactivity, differ significantly from the inhalable dust of TiO₂, for which the hygiene standards are mandatory in Poland. Med Pr 2014;65(5):651–663
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 5; 651-663
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność antybakteryjna domieszkowanych srebrem powłok TiO2 wytwarzanych metodą RF PECVD
Antibacterial activity of Ag doped TiO2 films deposited by RF PECVD method
Autorzy:
Owczarek, S.
Sobczyk-Guzenda, A.
Szymanowski, H.
Volesky, L.
Jakubowski, W.
Gazicki-Lipman, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286233.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
ditlenek tytanu
srebro
bakteriobójczość
RF PECVD
titanium dioxide
silver
antibacterial properties
RF PECVD technique
Opis:
W ramach pracy wykorzystano metodę RF PECVD (Radio Frequency Plasma Enhanced Chemical Vapour Deposition) do wytworzenia powłok TiO2-Ag. Domieszkowanie ditlenku tytanu srebrem miało na celu intensyfikację właściwości fotokatalitycznych i bakteriobójczych wykazywanych przez ten materiał. Związkiem wyjściowym jonów srebra był acetyloacetonian srebra. Kontrola jego temperatury umożliwiła wytworzenie na podłożach krzemowych powłok o różnej zawartości srebra. Ze względu na to, że korzystny wpływ jonów srebra na powłokę TiO2 występuje przy ich niskim stężeniu, sterowano temperaturą sublimatora w taki sposób aby zawartość Ag w powłoce nie przekraczała kilku procent. Tak wytworzone powłoki zbadano na spektrometrze EDX (Energy Dispersive X-Ray) pod kątem składu chemicznego. Analiza wyników dostarcza informacji o wprost proporcjonalnym wzroście udziału atomów Ag do wzrostu temperatury ich związku wyjściowego. Po naświetleniu powłok światłem z zakresu UV określono wartość fotozwilżalności przez wodę oraz przeżywalności bakterii E. coli na ich powierzchni. Z badań kąta zwilżania wynika, że zaledwie kilkuminutowe naświetlanie promieniowaniem UV może wystarczyć do uzyskania przez powłokę właściwości superhydrofilowych. Najsilniejszą zwilżalność powierzchni wykazuje powłoka o najmniejszej zawartości srebra (0,03%). W przypadku badań bakteriobójczych czas naświetlania (2 lub 4 min.) promieniowaniem UV nie wpływa w sposób istotny na wartość przeżywalności bakterii. Bardziej istotnym czynnikiem jest zawartość srebra w powłoce - zbyt duża ilość powoduje obniżenie właściwości bakteriobójczych.
In present work RF PECVD (Radio Frequency Chemical Vapour Deposition) technique was used to prepare TiO2-Ag coatings. The purpose of preparing silver doped titanium dioxide coatings was to step up photocatalytic and antibacterial properties of this substance. Silver acetylacetonate was the precursor of silver ions. Thanks to temperature control it was possible to prepare coatings of different Ag contain at silicon substrates. The temperature was controlled so that not to exceed a few percentage amount of silver in the coating, because its favourable influence on TiO2 coatings exists when concentration of silver ions is low. Coatings were examined under EDX (Energy Dispersive X-Ray) spectrometer to check atomic contain of elements. The results show that the percentage of Ag atoms increases directly proportionally to the temperature increase of its precursor. After exposition to UV radiation the water photo hydrophillic and bactericidal properties of coatings were measured. The water contact angle measurements have shown that super hydrophillic properties were obtained just after few minutes of UV radiation exposition. The coating of lowest silver contain (0,03%) exhibit the lowest water contact angle. In case of bactericidal studies the time of UV radiation (2 or 4 minutes) does not influence much the bacteria survival rate. Silver content is a more important factor - to big amount causes decreasing of antibacterial properties of the coating.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 64-66
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie metody RF PECVD do modyfikacji ditlenku tytanu jako napełniacza fotodegradowalnych polimerów syntetycznych stosowanych w medycynie
RF PECVD modification of titanium dioxide filler of photo-degradable synthetic polymers used for medical purposes
Autorzy:
Sobczyk-Guzenda, A.
Gazicki-Lipman, M.
Szymanowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284758.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
ditlenek tytanu
metoda RF PECVD
fotodegradacja
zwilżalność proszku
titanium dioxide
RF PECVD
photodegradation
powder wettability
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji plazmo-chemicznej sproszkowanego ditlenku tytanu (TiO2) na zmianę jego zwilżalności, właściwości mechanicznych oraz szybkości fotodegradacji polimeru syntetycznego z dodatkiem TiO2. Użyto komercyjny ditlenk tytanu - Aeroxide P25. Modyfikacja przeprowadzona była w plazmie metanowej w zakresie mocy wyładowania jarzeniowego od 20 do 200 W, przy stałym przepływie metanu i czasie trwania procesu. Badania zwilżalności dowiodły, że proszki modyfikowane wykazują zmniejszającą się tendencję do sorpcji wody, osiągając wartość progową przy mocy 100 W, po przekroczeniu której ich zdolność do pochłaniania wody znacznie wzrastała. Mieszanki polistyrenu (PS) wykonane zostały przy dwóch stężeniach TiO2 2 i 6%. Do badań użyto TiO2 modyfikowanego przy mocy 40 i 100 W. Zaobserwowano zwiększenie wytrzymałości na zerwanie dla kompozytu TiO2+PS w porównaniu do czystego PS. Z kolei modyfikacja przy mocy 100 W poprawiła znacznie właściwości mechaniczne w porównaniu do niemodyfikowanego TiO2. Przeprowadzony proces fotodegradacji dowiódł, że mieszanina modyfikowanego TiO2+PS przy mocy 100W wykazała najsilniejszy efekt degradacji ujawniający się największym ubytkiem masy po naświetlaniu światłem z zakresu UV-B w stosunku do niemodyfikowanego TiO2+PS.
The aim of the work was an assessment of the effect of plasma chemical modification of titanium dioxide (TiO2) powder on its wettability as well as on mechanical properties and rate of photodegradation of TiO2 filled synthetic polymer. As a filler, a titanium dioxide powder Aeroxide P25 was used. Filler modification was carried out in methane plasma using the glow discharge power of 20-200 Watt and a constant methane flow rate and process duration. Wettability measurements showed that plasma modified powders had a decreasing tendency towards water sorption, however, only to a power threshold of 100 Watt, above which their sorption ability substantially increased. Polystyrene blends (PS) with TiO2 at two concentrations, namely those of 2% and 6%, were prepared. Titanium dioxide filler samples modified at the power level of either 40 Watt or 100 Watt were used for testing. An increase of tensile strength of a TiO2/PS composite, with respect to plain PS, was observed. On the other hand, plasma modification of the filler, carried out at 100 Watt, substantially improved mechanical properties of the composites, compared to those filled with a nonmodified material. Photodegradation studies showed the strongest effect, consisting in the largest loss of mass following an exposure to UV-B radiation, for the samples of PS filled with TiO2 modified at 100 Watt.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 26-29
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie ceramicznych elektrolitów stałych do ogniw paliwowych
Obtaining solid ceramic elektrolytes for fuel cells
Autorzy:
Osuchowski, M.
Jakubiuk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392482.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
materiał ceramiczny
elektrolit stały
ogniwo paliwowe
ditlenek tytanu
ceramic material
solid electrolyte
fuel cell
titanium dioxide
Opis:
Ogniwa paliwowe, w przeciwieństwie do tradycyjnych metod, wytwarzają elektryczność bez spalania paliwa i utleniacza. Pozwala to na uniknięcie emisji szkodliwych związków, m.in. tlenków azotu, węglowodorów oraz tlenków węgla (powodujących powstawanie dziury ozonowej). Ceramiczne ogniwa paliwowe, w których jako elektrolit stały stosuje się roztwór stały tlenku cyrkonu (IV) z tlenkiem itru (ZrO2 + 8% Y2O3), pracują w temperaturze 1000 stopni C. Jednak wysokie temperatury pracy ograniczają ich funkcjonalności, podnoszą koszty wytwarzania, a także ograniczają miniaturyzację. Obniżenie temperatury pracy tych urządzeń do 600 - 750 stopni C jest celem strategicznym tej technologii. W niniejszym artykule opisano badania nad innym typem elektrolitu stałego. Jako substancję bazową użyto TiO2. Różnorodne dodatki zastosowane do TiO2 mogą zmieniać w szerokim zakresie przewodnictwo tego związku, a co najważniejsze - mogą wpływać na zależność temperaturową tego półprzewodnika. Możliwość kontroli przebiegu krzywej przewodnościowo-temperaturowej może być kluczem do obniżenia temperatur pracy SOP.
The fuel cell makes electric field without burn fuel and oxidizer. This reason we have no emissions of harmful gases e.g. nitrogen oxides, hydrocarbons and carbon oxide (this gases to contribute hole in ozone layer). Ceramic fuel cell working in very high temperature to order 1000 stopni C because them are built from solid electrolyte such as zirconium dioxide with 8% admixture diyttrium trioxide. The high temperature working limited their function, rise built cost them and minimize. Reduce temperature work of ceramic fuel cell to order (600 -750 stopni C) is the main target of this technology. In this paper are written research different solid electrolyte such as titanium dioxide. We can change conductivity of titanium dioxide by using different admixtures. Admixtures can changing conductivity of titanium dioxide in wide range and they have influence on curve conductivity vs. temperature titanium dioxide. If we could change curve conductivity vs. temperature titanium dioxide it will be way to fall work temperature of Solid Oxide Fuel Cell.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2008, R. 1, nr 2, 2; 23-38
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanocząstki ditlenku tytanu – dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego
Titanium dioxide nanoparticles: Occupational exposure limits
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166219.pdf
Data publikacji:
2014-10-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ditlenek tytanu
nanoobiekty
nanocząstki
narażenie zawodowe
najwyższe dopuszczalne stężenie
titanium dioxide
nanoobjects
nanoparticles
occupational exposure
maximum admissible concentration
Opis:
Ditlenek tytanu (TiO₂) jest produkowany w Polsce jako substancja wielkotonażowa. Wykorzystywany jest przede wszystkim jako pigment do farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz papieru, ale także jako dodatek do żywności i farmaceutyków. Coraz szersze zastosowanie znajdują nanocząstki TiO₂ – głównie w kosmetykach, tkaninach i tworzywach sztucznych – jako bloker promieniowania ultrafioletowego. Zwiększa się tym samym ryzyko narażenia pracowników na nanocząstki ditlenku tytanu w środowisku pracy. Ze względu na brak odpowiednich metod pomiarowych oraz wyodrębnionej frakcji nanoobiektów, dla których mogą być opracowywane normatywy higieniczne, nie ustalono najwyższych dopuszczalnych stężeń w powietrzu środowiska pracy dla cząstek < 100 nm, które w głównej mierze są odpowiedzialne za potencjalnie szkodliwe działanie ditlenku tytanu. Eksperci Narodowego Instytutu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (National Institute for Occupational Safety and Health – NIOSH) zaproponowali dopuszczalny poziom narażenia dla nanocząstek ditlenku tytanu w wysokości 0,3 mg/m³, a eksperci Organizacji Rozwoju Nowych Energii i Technologii Przemysłowych (New Energy and Industrial Technology Development Organization – NEDO) – 0,6 mg/m³. Autorzy niniejszego opracowania na podstawie dostępnych danych i w oparciu o obowiązujące metody wyznaczania wartości normatywów higienicznych w Polsce oszacowali, że wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) w powietrzu środowiska pracy dla nanocząstek TiO₂ może wynosić 0,3 mg/m³. Med. Pr. 2014;65(3):407–418
Titanium dioxide (TiO₂) is produced in Poland as a high production volume chemical (HPVC). It is used mainly as a pigment for paints and coatings, plastics, paper, and also as additives to food and pharmaceuticals. Titanium dioxide nanoparticles are increasingly applied in cosmetics, textiles and plastics as the ultraviolet light blocker. This contributes to a growing occupational exposure to TiO₂ nanoparticles. Nanoparticles are potentially responsible for the most adverse effects of titanium dioxide. Due to the absence of separate fraction of nanoobjects and appropriate measurement methods the maximum admissible concentrations (MAC) for particles < 100 nm and nano-TiO₂ cannot be established. In the world there are 2 proposals of occupational exposure levels for titanium dioxide nanoparticles: 0.3 mg/m³, proposed by the National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH), and 0.6 mg/m³, proposed by experts of the New Energy and Industrial Technology Development Organization (NEDO). The authors of this article, based on the available data and existing methods for hygiene standards binding in Poland, concluded that the MAC value of 0.3 mg/m³ for nanoparticles TiO₂ in the workplace air can be accepted. Med Pr 2014;65(3):407–418
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 3; 407-418
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotohydrofilowe powłoki TiO2 nanoszone metodą RF PECVD z metaloorganicznego związku wyjściowego
TiO2 photohydrophilic coatings deposited with the RF PECVD technique from organometallic precursors
Autorzy:
Sobczyk-Guzenda, A.
Owczarek, S.
Gazicki-Lipman, M.
Szymanowski, H.
Kowalski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285330.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
metoda RF PECVD
ditlenek tytanu
fotokataliza
powłoki hydrofilowe
właściwości optyczne
RF PECVD method
titanium dioxide
photocatalysis
hydrophilic coatings
optical properties
Opis:
Powłoki TiO2 wytwarzane metodą RF PECVD posiadają różne właściwości w zależności od sposobu i warunków prowadzenia procesu. W prezentowanej pracy badano w jakim stopniu wartość przepływu tlenu wpływa na właściwości powłok ditlenku tytanu - kładąc szczególny nacisk na fotozwilżalność. Powłoki TiO2 nanoszone były z tetraetoksytytanu w obecności tlenu na krzemowe i szklane podłoża. Przepływ tlenu zmieniany był w przedziale pomiędzy 100 a 500 sccm. Parametrami stałymi we wszystkim procesach były: czas nanoszenia powłok wynoszący 90 minut oraz moc wyładowania jarzeniowego równa 300 W. Z badań wynika, że powłoki nanoszone przy przepływie tlenu równym 400 sccm wykazują najwyższą fotozwilżalność. Hydrofobowy charakter takiej powłoki (kąt zwilżania wodą powyżej 120 deg) ulega zmianie na hydrofilowy już po nieco ponad półgodzinnej ekspozycji na działanie promieniowania UV, zaś po 2 godzinach naświetlania kąt zwilżania maleje do wartości poniżej 40 deg. Wartość przepływu tlenu wpływa również istotnie na grubość otrzymanej powłoki. W zadanych warunkach najcieńsze powłoki otrzymywane są przy 350 sccm i ich grubość rośnie zarówno ze zwiększaniem jak i zmniejszaniem wartości przepływu tlenu.
Depending on the detailed solution and parameters used, TiO2 coatings produced with the RF PECVD technique are characterized with various properties. In the present work, the effect of the flow rate of incoming oxygen on the coatings behaviour and on their photohydrophilic properties in particular is discussed. The coatings were deposited from the mixture of tetraetoxytitanium and oxygen onto the glass and silicon substrates. Oxygen flow rate was adjusted within the range of 100 and 500 sccm. Other parameters were kept constant: deposition time of 90 minutes and deposition power of 300 Watt. The results obtained show that the most pronounced photohydrophilic behaviour is exhibited by the coatings deposited at the oxygen flow rate of 400 sccm. Hydrophobic character of these films (water wetting angle above 120 deg) transforms to hydrophilic after only half an hour long exposition to UV radiation, and after two hours of illumination that wetting angle becomes lower than 40 deg. The flow rate of oxygen also substantially affects the thickness of the deposited coating. For the above parameters the lowest film thickness is obtained for the O2 flow rate of 350 sccm and it increases both when this parameter rises and when it drops.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 112; 20-25
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowanie technologii otrzymywania nowych wszczepów ceramicznych na osnowie TiO2 do zastosowań w chirurgii kości - badania wstępne
Developing new technology for producing ceramic implants based on TiO2 for use in bone surgery - preliminary research
Autorzy:
Michałowski, S.
Jaegermann, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392430.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
materiał ceramiczny
ditlenek tytanu
zastosowanie medyczne
chirurgia kości
implant ceramiczny
ceramic material
titanium dioxide
medical application
bone surgery
ceramic implant
Opis:
Przedstawiono wyniki wstępnych badań nad opracowaniem technologii otrzymywania tworzyw na osnowie TiO2 (tworzyw tytanowych) do zastosowań medycznych. Opisano podstawowe właściwości fizykochemiczne i morfologię proszków surowców. Przedstawiono wstępne próby ich zastosowania do wytworzenia tworzyw tytanowych. Omówiono także wpływ ilości dodatku hydroksyapatytu na podstawowe właściwości fizyczne i wytrzymałościowe tworzyw tytanowych.
The article presents the results of preliminary studies on the development of technology for materials based on TiO2 (titania materials) for medical applications. The basic physical and chemical properties and morphology of powder raw materials are described. Initial attempts to use titania powders for the manufacture of TiO2 materials are presented. The article also describes the amount of additive impact of hydroxyapatite on the basic physical properties and strenght of titania samples.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2009, R. 2, nr 4, 4; 29-44
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of sintering conditions on microstructure and mechanical properties of titanium dioxide scaffolds for the treatment of bone tissue defects
Autorzy:
Rumian, Ł.
Reczyńska, K.
Wrona, M.
Tiainen, H.
Haugen, H. J.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307325.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
porowatość
inżynieria tkankowa
ditlenek tytanu
właściwości mechaniczne
porosity
titanium dioxide
bone tissue engineering
mechanical properties
polymer sponge replication
ceramic scaffolds
Opis:
In this study the attempts to improve mechanical properties of highly-porous titanium dioxide scaffolds produced by polymer sponge replication method were investigated. Particularly the effect of two-step sintering at different temperatures on microstructure and mechanical properties (compression test) of the scaffolds were analysed. To this end microcomputed tomography and scanning electron microscopy were used as analytical methods. Our experiments showed that the most appropriate conditions of manufacturing were when the scaffolds were heat-treated at 1500 °C for 1 h followed by sintering at 1200 °C for 20 h. Such scaffolds exhibited the highest compressive strength which was correlated with the highest linear density and the lowest size of grains. Moreover, grain size distribution was narrower with predominating fraction of fine grains 10–20 μm in size. Smaller grains and higher linear density suggested that in this case densification process prevailed over undesirable process of grain coarsening, which finally resulted in improved mechanical properties of the scaffolds.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2015, 17, 1; 3-9
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ditlenku tytanu aktywowanego światłem widzialnym na przeżywalność grzybów pleśniowych
Influence of titanium dioxide activated under visible light on survival of mold fungi
Autorzy:
Kądziołka, Daria
Rokicka, Paulina
Markowska-Szczupak, Agata
Morawski, Antoni W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162589.pdf
Data publikacji:
2017-12-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
fotokataliza
ditlenek tytanu
UV-VIS
Penicillium chrysogenum
Aspergillus niger
oczyszczanie powietrza wewnętrznego
photocatalysis
titanium dioxide
UV-Vis
indoor air treatment
Opis:
Wstęp Grzyby pleśniowe obecne w kurzu lub rozwijające się na pożywce z materiałów budowlanych są jedną z głównych przyczyn pogarszania się jakości powietrza w pomieszczeniach użytkowych i mieszkaniach. Dotychczas opracowane systemy oczyszczania powietrza nie gwarantują całkowitego usunięcia czynników szkodliwych dla zdrowia człowieka i zwierząt, dlatego szuka się rozwiązań alternatywnych. Jedno z nich polega na fotokatalizie z wykorzystaniem ditlenku tytanu (TiO2), którego przeciwgrzybowe właściwości nie zostały w pełni poznane. Celem badania była ocena wpływu TiO2 aktywowanego światłem widzialnym na przeżywalność grzybów pleśniowych. Materiał i metody W badaniach wykorzystano komercyjny ditlenek tytanu P 25 (Aeroxide P 25, prod. Evonik, Niemcy) i ditlenek tytanu modyfikowany azotem (N-TiO2). Zastosowano sztuczne światło słoneczne (UV-VIS – ultraviolet – visible spectroscopy, ultrafiolet – promieniowanie widzialne). Aktywność przeciwgrzybową fotokatalizatorów określono dla Penicillium chrysogenum i Aspergillus niger. Przeżywalność grzybów wyznaczono na podstawie zmian ich stężenia w zawiesinie. Wyniki Stwierdzono, że N-TiO2 ma lepsze właściwości biobójcze względem P. chrysogenum i A. niger niż komercyjny fotokatalizator P 25. Do pełnej eliminacji grzybów konieczne jest aktywowanie N-TiO2 sztucznym światłem słonecznym przez co najmniej 3 godz., natomiast stężenie fotokatalizatora nie może być mniejsze niż 0,01 g×dm–3 dla P. chrysogenum i 0,1 g×dm–3 dla A. niger. Wnioski Ditlenek tytanu modyfikowany azotem wykazuje dobre właściwości fotokatalityczne w świetle UV-VIS i w przyszłości może być wykorzystywany w filtrach wodnych lub oczyszczaczach powietrza do eliminacji czynników szkodliwych, w tym grzybów pleśniowych. Med. Pr. 2018;69(1):59–65
Background In public and residential buildings, fungi are usually found in the dust or growing on building materials medium such. It has been known that a number of their spores may contaminate the indoor environment and deteriorate air quality in accommodation spaces. Previously designed air cleaning systems do not guarantee a complete removal of agents harmful to humans and animals. Therefore, there is a great need to develop a new solution to remove molds from indoor air. In recent years, photocatalysis based on titanium dioxide (TiO2) has been proposed as an effective method for air pollutants removal. The aim of the study was to determine the effect of TiO2 activated under artificial sun light (UV-VIS – ultraviolet – visible spectroscopy) on survival of fungi Penicillium chrysogenum and Aspergillus niger. Material and Methods The commercial P 25 (Aeroxide P 25, Evonik, Germany) and nitrogen modified titanium dioxide (N-TiO2) were used. The microbiological study was performed using Penicillium chrysogenum and Aspergillus niger fungi. The survival of fungi was determined on the basis of changes in their concentration. Results It was found that N-TiO2 has a stronger antifungal activity against P. chrysogenum and A. niger than P 25. For N-TiO2, the complete elimination of molds was possible after 3 h under artificial solar light activation. The minimal concentration of photocatalyst was 0.01 g×dm–3 (P. chrysogenum) and 0.1 g×dm–3 (A. niger). Conclusions The nitrogen modification of titanium dioxide produced expected results and N-TiO2 presented good antifungal activity. The findings of the presented investigation can lead to the development of air filter to be used for removal of harmful agents (including molds) from indoor environment. Med Pr 2018;69(1):59–65
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 1; 59-65
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of the type of thermal stabilizer on the graying of poly(vinyl chloride) compositions under the action of UV light and moisture
Wpływ rodzaju stabilizatora termicznego na szarzenie kompozycji polichlorku winylu) pod wpływem działania promieniowania UV i wilgoci
Autorzy:
Bortel, K.
Kamińska-Bach, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278691.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
poly(vinyl chloride)
titanium dioxide
lead stabilizer
graying
weathering
UV exposure
poli(chlorek winylu)
ditlenek tytanu
stabilizatory ołowiowe
szarzenie
starzenie naturalne
promieniowanie UV
Opis:
In some cases, in the initial stages of exposure to atmospheric conditions, gray discoloration appears on the surface of PVC products pigmented with titanium white. The aim of the study was to develop a simple method for determining the likelihood of discoloration of a PVC /thermal stabilizer / titanium white composition at the onset of exposure to UV radiation. Common thermal stabilizers were used to determine which of them, combined with a polymer and TiO2, can cause discoloration of the samples when exposed to UV radiation, especially in the presence of water. It has been shown that discoloration of a PVC composition surface exposed to UV radiation occurs only in the case of lead stabilizers. Discoloration did not occur when tin stabilizers and Ca/Zn were used in the PVC compositions. Only areas exposed to H2O during exposure to UV radiation were affected.
W niektórych przypadkach na powierzchni wyrobów z PVC pigmentowanych bielą tytanową w początkowym etapie ekspozycji w warunkach atmosferycznych, pojawiają się szare przebarwienia. Niniejsza praca miała na celu opracowanie prostej metody określenia prawdopodobieństwa wystąpienia szarzenia kompozycji PVC/stabilizator termiczny/biel tytanowa w początkowym etapie ekspozycji na działanie promieniowania UV. Wykazano, że szarzenie powierzchniowe kompozycji PVC pod wpływem działania promieniowania UV, występuje jedynie w przypadku zastosowania stabilizatorów ołowiowych. Zjawiska tego nie stwierdzono w przypadku stosowania w kompozycjach PVC stabilizatorów cynowych jak również Ca/Zn. Szarzeniu ulegają jedynie miejsca mające kontakt z H2O podczas napromienienia UV.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2015, T. 21, Nr 5 (167), 5 (167); 376-388
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porowatość oraz powierzchnia właściwa modyfikowanych tlenkiem grafenu i ditlenkiem tytanu past na elektrody gazodyfuzyjne polimerowych ogniw paliwowych
Study on porosity and surface area of the mixtures of graphene oxide and TiO2 modified gas diffusion electrodes for polymer fuel cells
Autorzy:
Malinowski, M.
Hreniak, A.
Iwan, A.
Lipińska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947257.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
ogniwa paliwowe
elektrody gazodyfuzyjne
tlenek grafenu
ditlenek tytanu
powierzchnia właściwa
porowatość
fuel cells
gas diffusion electrodes
graphene oxide
titanium dioxide
surface area
porosity
Opis:
Zsyntetyzowano proszki TiO2 oraz TiO2-SiO2-VTMS (TiO2-SiO2 modyfikowany winylotrimetoksysilanem), a następnie na bazie proszku węglowego sporządzono pasty zawierające modyfikatory w postaci niezredukowanego tlenku grafenu (GO) i proszków wytworzonych z udziałem TiO2. Oznaczano powierzchnię właściwą i porowatość otrzymanych past węglowych oraz stosowanych dodatków. Stwierdzono, że najlepsze właściwości fizyczne wykazywały pasty modyfikowane tlenkiem grafenu lub TiO2-SiO2-VTMS.
The syntheses of TiO2 and TiO2-SiO2-VTMS (TiO2-SiO2 modified with vinyltrimethoxysilane) powders have been carried out. TiO2 containing powders and non-reduced graphene oxide (GO) were then used to prepare the mixtures based on carbon powder. Surface area and porosity of the obtained carbon mixtures and additives were determined. The mixtures modified with graphene oxide and TiO2-SiO2-VTMS showed the most favourable physical properties.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 7-8; 538-543
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie TiO2 jako materiału na elektrody do wysokotemperaturowych ogniw paliwowych
Using TiO2 as material on electrodes to hightemperature fuel cell
Autorzy:
Osuchowski, M.
Witosławska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392412.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
ogniwo paliwowe wysokotemperaturowe
ogniwo stałotlenkowe
elektroda ceramiczna
elektrolit ceramiczny
ditlenek tytanu
high temperature fuel cell
solid oxide fuel cell
ceramic electrode
ceramic electrolyte
titanium dioxide
Opis:
Celem niniejszej pracy była synteza ceramicznych związków tlenkowych na bazie TiO2 do zastosowania w wysokotemperaturowych ogniwach paliwowych. Jest to kontynuacja badań dotyczących elektrolitu stałego, obejmuje analizy elektrod ogniwa paliwowego. Zakres wykonanych prac zawierał: zbadanie składu fazowego tlenku tytanu, zbadanie rozkładu wielkości cząstek tlenku tytanu oraz pomiar rozkładu cząstek dodatków modyfikujących, takich jak: tlenek wanadu, tlenek wolframu oraz tlenek manganu, ustalenie czasu rozdrabniania tlenku tytanu oraz wymienionych dodatków modyfikujących, zbadanie wybranych właściwości fizycznych, takich jak: gęstość pozorna, porowatość otwarta, skurczliwość otrzymanego tworzywa tytanowego z dodatkami oraz zbadanie właściwości elektrycznych tworzywa tytanowego wypalonego z różnymi dodatkami modyfikującymi. Wyniki przeprowadzonych prac jednoznacznie wykazały, że związki, takie jak: V2O5, WO3 oraz MnO2 generują nośniki ładunku elektrycznego w tlenku tytanu. Najwyższe wartości przewodności elektrycznej uzyskano dla 10% stężenia dodatków modyfikujących. Substancją, która wywoływała najwyższy wzrost przewodności elektrycznej w próbce jest V2O5.
The main goal of this article is synthesis ceramic oxygen compound which are used in high temperature fuel cell. This science work is continuation research which are connect with electrolyte which is used in fuel cell. Range works which are done to realization the main goal include: to test phase compound titanium dioxide, to test dispersion of titanium dioxide particle size and particle size of adding compound such as: vanadium oxide, wolfram trioxide and manganese dioxide. We research the milling time of titanium dioxide and adding compound too. We research physical parameter such as apparent density, porous and cramping obtained titanium material witch adding compound and research electric property obtained titanium material witch adding compound. Receive results to prove if chemical compound such as: V2O5, WO3 and MnO2 generation of charge transfer in titanium dioxide. The highest value of conductivity we to receive for 10% concentration of modification adding. Substances which get the highest conductivity increase in titanium dioxide is V2O5.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2010, R. 3, nr 5, 5; 33-50
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ditlenku tytanu domieszkowanego niemetalami w ogniwach fotowoltaicznych
Application of non-metal doped titanium dioxide in photovoltaic cells
Autorzy:
Siuzdak, K.
Vignau, L.
Lisowska-Oleksiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/160061.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
barwnikowe ogniwa fotowoltaiczne
ogniwa fotowoltaiczne o odwróconej strukturze
ditlenek tytanu
domieszkowanie niemetalami
dye sensitized solar cells
organic inverted solar cells
titanium dioxide
non-metal doping
Opis:
Nowe, fotoaktywne materiały mają szczególne znaczenie w badaniach nad otrzymaniem wydajnych ogniw tzw. trzeciej generacji. W przypadku dwóch tego rodzaju urządzeń: barwnikowych ogniw fotowoltaicznych (ang. dye sensitized solar cells, DSSC) [1] czy ogniw organicznych o tzw. strukturze odwróconej (ang. inverted organic solar cells, I-PV) [2] bardzo ważną rolę odgrywa ditlenek tytanu. W ogniwach typu DSSC oraz I-PV zaproponowano wykorzystanie ditlenku tytanu domieszkowanego siarką (S-TiO2), azotem (N-TiO2) oraz jodem (I-TiO2) [3] – materiałów, które charakteryzują się węższą przerwą energetyczną niż czysty TiO2 i wykazują aktywność w świetle widzialnym. Domieszkowany TiO2 zastosowano jako cienką warstwę buforową (100 nm) w ogniwach organicznych o odwróconej strukturze, a jako warstwę porowatą (3 μm) w barwnikowych ogniwach fotowoltaicznych. Wykorzystanie N-TiO2 oraz I-TiO2 w ogniwach typu I-PV prowadzi do otrzymania wyższych wydajności konwersji energii promieniowania na energię elektryczną (odpowiednio PCE = 1,67% oraz 1,20%), niż gdy warstwę buforową ogniwa tworzył czysty ditlenek tytanu (PCE = 1,00%). Ponadto dla urządzeń z domieszkowanym TiO2 obserwuje się większą stabilność, która przejawiała się w zachowaniu wartości poszczególnych parametrów ogniwa (Voc, ISC, FF, PCE) przez najdłuższy okres czasu. Dla ogniw DSSC o konfiguracji FTO/X-TiO2/N3/elektrolit/Pt/FTO (X – atom domieszki, N3 – standardowy, handlowo dostępny barwnik), w których jedyną zmienną był rodzaj materiału anodowego, najwyższe wydajności otrzymano dla I-TiO2 (3,23%) oraz S-TiO2 (2,95%), a PCE dla urządzenia z warstwą czystego TiO2 wynosiło 1,69%.
New photoactive materials are of particular importance in studies on the third generation of photovoltaic cells. In the case of two such devices: dye sensitized solar cells (DSSC) [1] or inverted organic photovoltaic cells (I-PV) [2] titanium dioxide plays very important role. There are proposed application of titanium dioxide doped with sulfur (S-TiO2), nitrogen (N-TiO2) and iodine (I-TiO2) [3] – materials that have a narrower bandgap energy than pure titania and exhibit photoactivity under visible light. Doped titania dioxide was used as a thin buffer layer (100 nm) in inverted organic cells and as a porous layer (3 μm) in dye sensitized solar cells. The application of N-TiO2 and I-TiO2 in I-PV, leads to the higher photoconversion efficiency of radiation energy into electricity (PCE = 1.67% and 1.20%, respectively) in comparison to cells when buffer layer is made of pure titanium dioxide (PCE = 1.00%). Moreover, for devices with doped TiO2 there is observed greater stability, which is manifested as maintenance of photovoltaic parameters values (Voc, ISC, FF, PCE) for the longest period of time. For DSSC cells with configuration: FTO/X-TiO2/N3/ elektrolyte/Pt/FTO (X – dopant atom, N3 – a standard, commercially available dye), in which the only variable was the type of anode material, the highest efficiency was obtained for I-TiO2 (3.23%) and S-TiO2 (2.95%), and PCE for the device with a layer of pure TiO2 was 1.69%.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2012, 259; 35-36
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigation of the effect of heat treatment process on characteristics and photocatalytic activity of TiO2-UV100 nanoparticles
Autorzy:
Behnajady, M. A.
Alamdari, M. E.
Modirshahla, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/208146.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
titanium dioxide
photocatalysis
X ray diffraction
Brunauer Emmett Tellers
heat treatment
photocatalytic activity
dwutlenek tytanu
ditlenek tytanu
fotokataliza
dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego
izotermy Brunauer Tellers Emmett
obróbka cieplna
aktywność fotokatalityczna
Opis:
The effect of heat treatment process on crystallite size, phase content, surface area, band gap energy and photocatalytic activity of TiO 2-UV100 nanoparticles were investigated. Heat treated TiO2 nanoparticles were characterized by X-ray diffraction (XRD), Brunauer-Emmett-Teller (BET) isotherm and diffuse reflectance spectroscopy (DRS) techniques, and its photocatalytic activity was investigated in the removal of C.I. Acid Red 88 (AR88), an anionic monoazo dye of acid class, as a model contaminant. Heat treatment process at 600 °C causes an increase in crystallite size and band gap energy of TiO2-UV100 nanoparticles. The results indicate that the nanoparticles treated for 1 h at 600 °C show the highest photocatalytic activity which can effectively degrade AR88 under UV-irradiation. Increasing heat treatment temperature above 600 °C led to reduction in TiO2 photoactivity which may be related to the anatase-rutile phase transformation, increasing particle size and decreasing specific surface area. Removal efficiency of AR88 with heat treated TiO 2-UV100 nanoparticles was sensitive to the operational parameters such as catalyst dosage, pollutant concentration and light intensity.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2013, 39, 1; 33-46
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies