Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dissident" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Nije na pjesniku da se klanja kralju”. Pozicija disidenta u hrvatskoj teatrologiji – slučaj Ivšić
„It’s not on the Poet to Bow to the King”. The Dissident’s Position in Croatian Theatre Studies – the Ivšić Case
Autorzy:
Petranović, Martina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636106.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Radovan Ivšić
Croatian theatre
Croatian theatre studies
theatre historiography
dissident
Opis:
The paper discusses the position of Croatian playwright Radovan Ivšić in Croatian theatre historiography, before and after the independence of Croatia in the nineties. The research results point to three major phases in Ivšić’s reception in Croatian theatre historiography – the rejection, acceptance and canonization.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Два сюжета из иcтории русского отщепенства: позиции и технологии литературного противостояния
Two Motives of Russian Dissident Movement: Background and Literature Antagonism Technologies
Autorzy:
Луцевич, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636110.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dissident
antagonism
social publicism
autobiographic confession
revolutionary fight
sociological technology
Opis:
In the Russian social thinking, the notion „dissident movement” has appeared twice. For the first time, as a historical and theoretical term in the essay The Dissident (1866) by Nikolay Sokolov, and then, a century later in the autobiographical The Confession of a Dissident (1990) by Alexander Zinoviev. Zinoviev considered „the dissident movement” to be social practices, which allow for social generalization. The first part of the article represents the thinking on the initial stage of dissident movement understanding. The Russian essay writers of the 60s of 19th century analyzed this phenomenon based on the European experience, and connected it with the revolutionary struggle against the government and society to build socialist future for the mankind. In the second part of the article, the „dissident movement” is seen as a trial of a philosopher and sociologist who lived in socialism and communist period, in order to describe the merciless technologies to eliminate an individual from the Soviet intelligent society, in the 60s and 70s of 20th century.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gry polityczne z tekstami literackimi Romana Bratnego w polskich czasopismach społeczno-kulturalnych z lat osiemdziesiątych XX wieku
Political games with Roman Bratny’s literary texts in Polish social and cultural magazines of the 1980s
Autorzy:
Magryś, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1288357.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Marxism
opposition
press
politics government
dissident
Church
Solidarity
Home Army soldier
writer
Opis:
The article Political games with literary texts by Roman Bratny in Polish social and cultural magazines of the 1980s (Gry polityczne z tekstami literackimi Romana Bratnego w polskich czasopismach społeczno-kulturalnych z lat osiemdziesiątych XX wieku) is of a literature-specialist and political science character. It also contains the opinion on using literary works by Bratny in the ideological battle conducted by Polish Marxists and related groups against political opposition in the social and cultural weeklies of the 1980s. The battle had various stages. It began with a view to discrediting dissidents and patriotic activists totally, but it finished with conciliatory steps towards them and a proposal of political compromise, beneficial for Marxists though. Reviews of the texts by Bratny, to be found in “government” press, show the process of moderating the government’s attitude to democratic opposition as well as their desire to establish a constructive dialogue in the late stage of the Polish People’s Republic.
Źródło:
Dydaktyka Polonistyczna; 2017, 3(12); 7-34
2451-0939
Pojawia się w:
Dydaktyka Polonistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pisarz i protest. Szkic do dysydenckiego portretu Borisa Akunina
The writer and the protest: A study for the portrait of Boris Akunin as a dissident
Писатель и протест. Эскиз к диссидентскому портрету Бориса Акунина
Autorzy:
Gołąbek, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433527.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Борис Акунин
протесты
диссидент
Путин
Россия
Boris Akunin
protesty
dysydent
Putin
Rosja
protests
dissident
Russia
Opis:
Niniejszy tekst odwołuje się do publicznej biografii ostatnich lat jednego z najpoczytniejszych współczesnych rosyjskich pisarzy — Borysa Akunina. W ramach działalności politycznej Grigorij Czchartiszwili występował pod własnym nazwiskiem, aktywnie wspierając ruch antyputinowski podczas protestów 2011-2012 roku. Zdobyte w tej działalności doświadczenie oraz wydarzenia polityczne ostatnich dziesięciu lat przyniosły mu spore rozczarowanie i zaowocowały losem ekspata. Przy okazji jednak, zmobilizowany przez okoliczności, Akunin otworzył nowy projekt literacki pod tytułem История Российского Государвства (Historia państwa rosyjskiego), który ma być jego autorską próbą odpowiedzi na odwieczne pytania o Rosję. 
Настоящая статья отсылает к публичной биографии последних лет одного из самых читаемых современных российских писателей — Бориса Акунина. В рамках своей политической деятельности писатель действовал под своим настоящим именем, активно поддерживая антипутинское движение вовремя протестов 2011–2012 года. Его жизненный опыт и политическиесобытия последних десяти лет принесли значительное разочарование и привели к судьбе эмигранта. Кстати, м обилизованный обстоятельствами Акунин основал новый литературный проект под названием «История Российского государства», который должен стать его оригинальной попыткой ответить на вечные русские вопросы.
This article refers to the public biography of the recent years in the life of Boris Akunin, one of the most widely read among contemporary Russian writers. As part of his political activity, Akunin, or Grigori Chkhartishvili, acted under his own name and actively supported the anti-Putin movement during the 2011–2012 protests. The experience gained there and the political events of the last 10 years have left him disappointed and resulted in him becoming an expat. However, mobilized by the circumstances, Akunin launched a new literary project called История Российского Государвства (History of the Russian State), which is conceived as his original attempt to answer some of the perennial questions about Russia.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-21
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Диссидентство Вадима Сидура в контексте его переписки с Карлом Аймермахером
Vadim Sidur as dissident in the context of his letters to Karl Aymermaher
Autorzy:
Mianowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968630.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
диссидентство
Подвал-мастерская
творческая индивидуальность и неповторимость
цензура
несогласие с советским режимом
dissident
basement workshop
creative individuality and originality
censorship
opposition to the totalitarian regime
Opis:
В статье исследуется инакомыслие Вадима Сидура, отраженное в его объемной переписке с известным немецким славистом, профессором Карлом Аймермахером. Эта переписка продолжалась 15 лет – с 1971 по 1986 год. В ней содержится уникальный фактографический материал, образующий свидетельство эпохи. Как вытекает из проведенного анализа, диссидентство Сидура было разнонаправленным. Хотя Сидур никогда не был активным политическим деятелем и оппозицинером и не участвовал в массовых протестах, он не позволял партийцам руководить собою и языком искусства выражал свое несогласие с советским режимом. Этот «идейный одиночка», несмотря на советскую всезапретность и информацион.
The paper investigates Vadim Sidur’s nonconformity, reflected in his letters to an eminent German Slavicist, Professor Karl Eimermacher. This correspondence, which lasted for 15 years – from 1971 to 1986 – contains unique factual data constituting evidence of the era. As follows from the analysis, Sidur’s acts of dissidence were of various nature. Although he was not an active politician or member of the opposition, nor did he take part in mass protests, still he did not let the party members control or suppress himself and it is by using the language of art that he expressed his disagreement with the Soviet regime. This ‘solitary nonconformist,’ despite the Soviet regime’s omnipresent prohibitiveness and censorship, achieved international fame, which the correspondence under discussion proves.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, 08; 121-132
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies