Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stabilność biologiczna wody" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Badania wpływu chloru, dwutlenku chloru i ozonu na stabilność biologiczną wody
Effect of Chlorine, Chlorine Dioxide and Ozone on thy Biological Stability of Water
Autorzy:
Raczyk-Stanisławiak, U.
Świetlik, J.
Nawrocki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237522.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
stabilność biologiczna wody
dezynfekcja wody
substancje organiczne
węgiel organiczny biodegradowalny
kwasy organiczne
ozon
dwutlenek chloru
chlor
biological stability
disinfection
natural organic matter
biodegradable dissolved organic carbon
organic acids
ozone
chlorine dioxide
chlorine
Opis:
Przed wprowadzeniem do sieci dystrybucyjnej woda oczyszczona poddawana jest dezynfekcji. Stosowanie wszystkich podstawowych środków dezynfekcyjnych (O3, ClO2, Cl2) zmienia strukturę substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie. Wielkocząsteczkowe składniki substancji organicznych (zwłaszcza aromatyczne) reagują z utleniaczami, co doprowadza do powstania produktów o niższych ciężarach cząsteczkowych (między innymi kwasów organicznych), które są łatwiej dostępne biologicznie. W pracy wykazano, że nie tylko ozon, ale również dwutlenek chloru i chlor tworzą w reakcji z substancjami organicznymi łatwo biodegradowalne kwasy organiczne, takie jak kwas mrówkowy, octowy i szczawiowy. Stwierdzono, że kwasy organiczne stanowią tylko niewielką część biodegradowalnego węgla organicznego (1÷20%). Ilość kwasów organicznych, powstających pod wpływem ozonu i dwutlenku chloru, wskazuje na wzrost biodostępności rozpuszczonego węgla organicznego, co w konsekwencji może być wskaźnikiem niestabilności biologicznej wody. Zawartość kwasów karboksylowych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi nie jest normowana, bowiem nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia człowieka, jednak są one związkami łatwo biodegradowalnymi, stanowią część biodegradowalnego węgla organicznego (BRWO) i tym samym mogą być jedną z przyczyn zachwiania biostabilności wody i powstawania biofilmu w sieci wodociągowej.
Before being sent to the distribution system, treated water is disinfected with various oxidants, i.e. O3, ClO2, and Cl2. The application of conventional disinfectants changes the molecular structure of aquatic natural organic matter (NOM). The oxidation of the NOM components with oxidants mainly brings about the break-up of the molecules into smaller fragments and a decrease in aromaticity. Ozonation, as well as oxidation, of NOM with chlorine dioxide and chlorine stimulates the formation of significant amounts of biodegradable oxidation by-products such as carboxylic acids (i.e. acetic, formic and oxalic acids). Carboxylic acids account for only 1 to 20% of the biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) content. The increase of their concentration in treated water indicates a rise in the amount of the total BDOC formed in the oxidation reaction. The concentration of carboxylic acids in potable water has not been normalized since there is no direct threat for human health connected with their presence in water. However, the high propensity of carboxylic acids to biodegradation may have serious consequences for the biological stability of the water in the distribution network. As carboxylic acids are part of BDOC, their presence in the distributed water may stimulate the regrowth of microorganisms and the development of biofilms on the walls of the distribution pipes.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 33-37
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie procesu dezynfekcji w zapewnieniu bezpieczeństwa mikrobiologicznego wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi
Role of disinfection process in ensuring microbiological safety of drinking water
Autorzy:
Dymaczewski, Zbysław
Jeż-Walkowiak, Joanna
Michałkiewicz, Michał
Sozański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237203.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
water treatment
disinfection
disinfection by-products
biological water stability
monitoring
uzdatnianie wody
dezynfekcja
produkty uboczne dezynfekcji
biologiczna stabilność wody
Opis:
Przedstawiono genezę powstania i tradycję stosowania procesu dezynfekcji w systemach uzdatniania wody. Zwrócono uwagę na złożoność i trudności metodyczne dezynfekcji, zaznaczając, że jest ona jednocześnie podstawowym celem technologii uzdatniania wody, zapewniającym jej bezpieczną jakość mikrobiologiczną. Zaprezentowano nowe podejście do procesu dezynfekcji, wynikające z rozszerzenia funkcji i celów tego procesu, jako podstawy bezpieczeństwa jakości wody przeznaczonej do spożycia. Wykazano, że dezynfekcja powinna być integralnym elementem całego systemu zaopatrzenia w wodę, obejmującego zarówno technologię uzdatniania, jak i układ dystrybucji wody. Podejście takie wynika z miejsca dezynfekcji w systemie, jako ogniwa pośredniego między układem technologicznym a siecią wodociągową. Koncepcja ta zakłada wykorzystanie dezynfekcji również jako procesu monitorującego i diagnozującego bezpieczeństwo całego systemu uzdatniania i dystrybucji wody. Zwrócono też uwagę na zadania badawcze towarzyszące projektowaniu i eksploatacji procesu dezynfekcji, w połączeniu z wiarygodną oceną biologicznej stabilności wody w sieci wodociągowej. Przeanalizowano kryteria metodyczne procesu dezynfekcji, wpływające na wybór chemicznych utleniaczy, ich dawek, czasu kontaktu, miejsc dawkowania, a także identyfikację i ograniczanie powstawania produktów ubocznych.
The paper discusses the origins and tradition of disinfection process application in water treatment systems paying special attention to its complexity and methodological problems. Disinfection was presented as the main objective of water treatment technology that guarantees safe microbiological water quality. A new approach to the process of disinfection was proposed as a result of the expansion of its functions and objectives as a foundation for drinking water quality safety. It was demonstrated that disinfection should become an integral part of the whole water supply system, comprising both water treatment technology and distribution system. Such an approach results from the position of disinfection process in the system, as an indirect link between the technological system and distribution network. The concept also assumes use of disinfection to monitor and diagnose safety of the water supply system as a whole. Attention was also paid to the research tasks accompanying design and operation of the disinfection process in combination with a reliable evaluation of biological water stability in water networks. The article presents the analysis of methodological criteria of the disinfection process affecting chemical oxidant and dose selection, contact time, dosing site location as well as by-product identifi cation and reduction in their formation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2019, 41, 1; 3-9
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenia z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji w stacji oczyszczania wody w Mosinie
Experience with the implementation of chlorine dioxide for water disinfection in Mosina Water Treatment Plant
Autorzy:
Lasocka-Gomuła, I.
Maciołek, A.
Kania, P.
Karolczak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237776.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
dezynfekcja wody
dwutlenek chloru
bakterie heterotroficzne
stabilność biologiczna
chlor
disinfection
chlorine
chlorine dioxide
heterotrophic bacteria
biological stability
Opis:
W pracy omówiono doświadczenia wynikające z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji wody oczyszczonej na stacji "Mosina", zaopatrującej aglomerację poznańską w wodę wodociągową. Stwierdzono, że w chwili osiągnięcia jednakowego udziału dotychczas stosowanego chloru i nowo wprowadzonego dwutlenku chloru (50%/50%)) nastąpił niekontrolowany rozwój bakterii w wodzie, który został zahamowany dopiero w miarę wzrostu udziału chloru w mieszaninie dezynfektantów. Ponadto ustalono, że stosując oba środki dezynfekcyjne, zmienna powinna być dawka chloru, a dwutlenek chloru powinien być dawkowany w stałej ilości. Wykazano, że wprowadzenie nowego reagenta do wody zmieniło jej skład chemiczny, na skutek czego nastąpiły zaburzenia utrwalonej przez wiele lat równowagi w sieci wodociągowej. Ponowne doprowadzenie do stabilizacji wody w sieci było procesem długotrwałym. Rozległy system wodociągowy aglomeracji poznańskiej wymaga dobrego zabezpieczenia wody przed wtórnym zanieczyszczeniem oraz ciągłej kontroli jej jakości, przede wszystkim w zakresie analizy bakteriologicznej. Zastosowanie samego dwutlenku chloru do dezynfekcji wody w stacji wodociągowej "Mosina", bez zwiększenia skuteczności usuwania substancji organicznych, nie było możliwe.
The paper gives an account of the experience gained while implementing chlorine dioxide for water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant, which supplies tap water to the city of Poznan. It was found that when the proportion of the chlorine used so far to the chlorine dioxide being implemented was 50%/50%, this was paralleled by an uncontrolled bacterial growth in the water, which was inhibited by increasing the proportion of chlorine in the mixture of the two disinfectants. Another finding produced by the study was that when both the disinfectants were applied, it was possible to vary the chlorine dose while chlorine dioxide had to be dosed in the same amount. The addition of a new reagent brought about changes in the chemical composition of the water, thus disturbing the balance that had stabilized in the water-pipe network for many years. The process of restoring water stabilization in the pipeline was a long-term one. The large water supply system for the city of Poznan requires efficient actions to prevent water recontamination, as well as a reliable, continuous control of water quality primarily to ensure bacteriological safety. The application of chlorine dioxide alone to water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant without increasing the efficiency of organic matter removal was found to be a failed attempt.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 53-56
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies