Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "disciple" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    "Niewiasta" i "uczeń, którego miłował Jezus"
    Autorzy:
    Gryglewicz, Feliks
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1161914.pdf
    Data publikacji:
    1967
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia według św. Jana
    niewiasta
    uczeń
    John
    woman
    disciple
    Opis:
    L’auteur du quatrième Evangile rapporte par deux fois que Jésus s’est sęrvi du terme „femme” pour s’adresser à sa mère; cette mention et celle du „disciple que Jésus aimait”, comme aussi d’autres détails dans le même récit du testament, jamais rencontrés auparavant, révèlent une pensée théologique profonde. Elle fut signalée d’abord à Cana en Galilée puis exprimée par les paroles du Christ en croix et par ce que le quatrième évangéliste écrit du testament du Christ. Cette pensée est la suivante: Marie, debout auprès de son Fils crucifié, realise la prophétie de la femme, contenue dans le protévangile; par la volonté du Christ Elle devient mère de tous ceux qu’Il a aimés et pour lesquels II a fait 1’offrande de sa vie, et ils deviennent ses enfants; les personnes présentes au Calvaire constituent le premier noyau de ceux qui se rassembleront autour du Seigneur Jésus, regarderont avec foi le bois de son supplice, moyennant quoi ils pourront obtenir le salut.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 39-48
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leader Formation in the Church
    Autorzy:
    Kopiczko, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507606.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    leader
    leadership
    Church
    Jesus Christ
    disciple
    priest
    catechist
    evangelizer
    Opis:
    The goal of this article is to show the way in which leaders are formed in the Roman Catholic Church. The analysis starts with a short presentation of the method used by Jesus Christ in forming his disciples. Then, it attempts to update the model of Jesus by applying it to our times; the attempt is realized by presenting three embodiments of leadership: a priest, a catechist, and an evangelizer.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2017, 6, 1; 63-84
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Zejdź Mi z oczu, szatanie!” (Mt 16,21–28) Odrzucenie Piotra czy wezwanie do pójścia za Jezusem?
    Get out of my sight, Satan! (Mt. 16,21–28) Peter’s rejection or a call to follow Jesus?
    Autorzy:
    Krzysztofiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018733.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    disciple
    follow
    rebuke
    cross
    life
    uczeń
    naśladowanie
    upomnienie
    krzyż
    życie
    Opis:
    Upomnienie Jezusa skierowane do Piotra wynika z wiernej realizacji przez Chrystusa Bożego planu zbawienia, który obejmuje mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Piotr ukazuje niezrozumienie słów Mistrza, czego wynikiem są słowa skierowane do Jezusa, wyrażające życzenie, żeby nie spełniły się trudnie do zaakceptowania po ludzku wydarzenia. Odpowiedź Chrystusa jest nie tyle wyrazem odrzucenia i potępienia, ile wezwaniem do pójścia za Nim w pozycji ucznia, który całkowicie podporządkowuje się swemu Panu. Jezus upomina apostoła, aby ten mógł zrozumieć swój błąd i zmienić swoje postępowanie. Przesłanie Chrystusa ma wymiar uniwersalny. Każdy Jego uczeń jest wezwany, by iść za Nim, biorąc swój krzyż na ramiona, całkowicie oddając i powierzając Jemu własne życie, bo to jest jedyna droga, która prowadzi ku życiu wiecznemu.
    Jesus’s admonition to Peter is the result of Christ’s faithful realization of God’s plan of salvation, which includes passion, death and resurrection. Peter shows a misunderstanding of the Master’s words, responding to Jesus with words which express the wish that events, diffi cult to accept by human kind, would not be fulfi lling. The response of Christ is not so much an expression of rejection and condemnation, but a call to follow Jesus in the position as a disciple, who totally obeys his Lord. Jesus admonishes the Apostle so that Peter can understand his mistake and change his behavior. The message of Jesus has a universal dimension. Every one of His disciples is called to follow Him, taking his cross upon his shoulders, completely giving and entrusting his life to Him, because this is the only way which leads to eternal life.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2018, 19; 205-226
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    « L’Homme à qui je devais le plus après mon père et ma mère » : Léon Bloy disciple de Jules Barbey d’Aurevilly
    "The man to whom I owe the most, after my mother and father": Léon Bloy, Jules Barbey d’Aurevilly’s disciple
    Autorzy:
    Chaumeil, Yoann
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483453.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Bloy
    Barbey d’Aurevilly
    imaginaire
    maître
    disciple
    Barbey d'Aurevilly
    imagination
    master
    Opis:
    As a substitute father figure, a mentor, a tutor and a writer to be admired and imitated, Barbey d’Aurevilly acted as a master for Bloy from the moment they first met. Indeed, among all the other self-proclaimed heirs of Barbey’s legacy, Bloy seems to be the most ardent disciple of the Connétable des Lettres. As we concentrate on the way Bloy constructs multiple authority figures who all somehow relate to Barbey, we propose to study the way these two writers, who both lean exclusively towards the figurative, give a particular depth to their relationship by elaborating their imagery, which plays an essential role in the way they construct the bond between master and disciple. This investigation will, in addition, lead us to consider how such a relationship cannot come about without any occasional differences of opinion or mutual irritation. Far from shying away from the master, Bloy clearly constructs his own authorial persona in the light of the brilliant master, rather than in his shadow.
    Père de substitution, mentor, tuteur, objet d’admiration et d’imitation, Barbey d’Aurevilly remplit pour Bloy, depuis leur rencontre, les fonctions d’un maître. Parmi tous ceux qui se revendiqueront d’un héritage de Barbey, Bloy semble en effet avoir été le disciple le plus fervent du Connétable des Lettres. Tout en nous concentrant en particulier sur la manière dont les figures d’autorité qui renvoient à Barbey se construisent chez Bloy, nous nous proposons de voir comment ces deux écrivains, qui sont entièrement du côté du figuratif, donnent une densité particulière à leur rapport à travers le travail de l’image qui prend une place centrale et essentielle dans la construction du lien entre un maître et un disciple. Cette enquête nous amènera en outre à considérer qu’une telle relation de va ni sans prise de distance ponctuelle ni sans agacement réciproque. Loin de s’effacer devant le maître, Bloy se construit clairement moins dans l’ombre que dans la lumière d’un maître qui l’éclaire.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2019, 9; 56-66
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il senso cristologico-ecclesiologico dell’ammonizione rivolta a Pietro da Gesù (Mt 16, 23/Mc 8, 33)
    Christological and Ecclesiological Meaning of Jesus’ Admonition to Peter (Mt 16:23; Mk 8: 33)
    Autorzy:
    Borto, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144007.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Objawienie
    Chrystus
    Mesjasz
    Piotr
    uczeń
    krzyż
    szatan
    chrystologia
    eklezjologia
    Revelation
    Christ
    Messiah
    Peter
    disciple
    Cross
    Satan
    Christology
    Ecclesiology
    Opis:
    Chrystologiczno-eklezjologiczne znaczenie napomnienia skierowanego przez Jezusa do Piotra (Mt 16, 23/Mk 8, 33) Tradycja ewangeliczna dwóch Ewangelii synoptycznych (wg Mateusza i Marka) przekazała ostre napomnienie Jezusa, z którym zwrócił sie On do Piotra (por. Mt 16, 23/Mk 8, 33). Napomnienie to zostało skierowane do Pierwszego z Apostołów zaraz po jego wyznaniu wiary. Tak kontekst, jak również ton tych słów czyni z nich interesujący fragment zarówno dla refleksji o charakterze egzegetycznym, jak również teologicznym pozwalając wyciągnąć znaczące wnioski o charakterze chrystologiczno-eklezjologicznym. Można bowiem powiedzieć, że właśnie w tym momencie w wyraźniejszy sposób zostaje objawiona tajemnica Chrystusa i zarazem tajemnica bycia Jego uczniem, a więc zostało objawione coś „więcej” o samym Chrystusie i coś „więcej” o Kościele jako wspólnocie Jego uczniów. W niniejszym artykule autor podejmuje sie analizy znaczenia tego napomnienia. W tym celu omawia znaczenie słów Jezusa w kontekście każdej ze wspomnianych Ewangelii. Kontekst ten wskazuje, że chodzi tu przede wszystkim o objawieniowy wymiar tej perykopy. Następnie, powołując sie na argumenty o charakterze gramatycznym, kontekstualnym i opinie innych autorów, autor niniejszego artykułu proponuje inne tłumaczenie napomnienia Jezusa niż to przyjmowane powszechnie - takie, w którym wybrzmiewa nakaz pokornego kroczenia za Chrystusem aż po krzyż, a nie takie, które nakazuje Piotrowi po prostu oddalić się. Wyżej wskazana interpretacja omawianego fragmentu pozwala wyciągnąć wnioski tak o charakterze chrystologicznym, jak i eklezjologicznym. Do pierwszych nalepy zaliczyć wskazanie, że tajemnica Chrystusa zostaje w pełni objawiona dopiero wraz z wydarzeniem paschalnym, gdy „wszystko sie wypełniło”. Ściśle powiązany jest z tym wniosek o charakterze eklezjologicznym, w którym autor wskazuje, że uczeń Chrystusa, reprezentowany w osobie Piotra, może otworzyć sie na pełnie tego objawienia tylko w wiernym podążaniu za Panem aż po misterium krzyża i po udział w nim. Powyższa interpretacja omawianego tekstu stawia również pytania o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym, na które tekst ewangeliczny nie odpowiada, lecz które trzeba określić inspirującymi dla refleksji teologicznej: w jakim sensie tajemnica Paschy objawia „coś więcej” z tajemnicy Chrystusa? Na czym polega ten krok, który uczeń Jezusa winien zrobić, by pójść za Nim do końca? Dlaczego pełnia tajemnicy Chrystusa nie jest dostępną bez „wejścia” z Nim w tajemnice Paschy?
    The synoptic Gospel tradition of Matthew and Mark has passed on harsh words which Jesus addressed at Peter (Mt 16: 23 and Mk 8: 33). The First of the Apostles was reprimanded soon after he had professed his faith. Such a context as well as the overtone of Jesus’ words make them an interesting pericope both for exegesis and theology, allowing a theologian to draw important conclusions for Christology and Ecclesiology. Indeed, this moment of the Gospel more distinctly reveals the Christ mystery as well as the mystery of what it means to be his disciple. Therefore there is “something more” revealed about Christ himself as well as “something more” about the Church as the community of Jesus’ disciples. In this paper, the author analyzes the meaning of the admonition. In order to do it, he discusses the sense of Jesus’ words in the contexts of both Matthew and Mark, pointing to similarities and differences between their accounts. He also proposes a new translation of the analyzed words, different from the commonly accepted one. Finally, the author presents his most important conclusions and questions arising when reading the aforementioned pericopes, as well as their christological and ecclesiological consequences.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 51-69
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ,,Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? - czynienie uczniów jako gwarancja pozytywnej odpowiedzi na pytanie Jezusa
    Will the Son of Man Find Faith on the Earth when He Comes? - Making Disciples as a Guarantee of a Positive Answer to the Question of Jesus
    Autorzy:
    Kolberg, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047853.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    disciple
    making disciples
    strategy
    the school of Jesus
    faith
    mission
    new evangelization
    formation of successors teacher
    disciples' mentality
    uczeń
    czynienie uczniami
    strategia
    szkoła Jezusa
    wiara
    misja
    nowa ewangelizacja
    formacja następców
    nauczyciel
    mentalność ucznia
    Opis:
    Misja głoszenia Ewangelii poprzez czynienie uczniów jest nakazem, który dotyczy Kościoła i każdego z jego członków, którzy na mocy chrztu mają udział w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej misji Chrystusa. Apostołowie nie powołali „szkoły uczniów”, ale dla wspólnot, które zakładali, stali się nauczycielami. Czyniąc uczniami następne pokolenie, przekroczyli granice miejsca i czasu.Człowiek staje się uczniem Jezusa, odpowiadając natychmiast na zaproszenie Jezusa do pójścia za Nim, jedynym Nauczycielem, pozostawiając wszystko, co przeszkadza i biorąc swój krzyż. Proces formacji obejmuje poznanie treści wiary, prowadzi do przyjęcia wobec nich konkretnej postawy i weryfikuje się w postępowaniu zgodnym z wyborem. W szkole Jezusa formacja ucznia nie ogranicza się jedynie do przemiany osobistej, ale prowadzi do odkrycia swego miejsca we wspólnocie uczniów – Kościele i uzdalnia do podjęcia odpowiedzialności za formowanie następców. Nieuwzględnienie tego wymiaru formacji prowadzi zawsze do kryzysu wiary.Czynienie uczniów jest nie tylko zaproszeniem do głoszenia Dobrej Nowiny, ale strategią ewangelizacji, którą realizował Jezus w czasie swej publicznej działalności. Odkąd przywrócił człowiekowi godność dziecka Bożego, Jego uczniowie realizują podstawowe powołanie do bycia płodnymi matkami i ojcami rodząc do nowego życia w Chrystusie uczniów – synów i córki Boga – i, podobnie jak ich Mistrz, oddają za nich życie. �ynącą z wiary.
    The mission of proclaiming the Gospel by making disciples is an imperative that applies to the Church and each of its members who, by virtue of Baptism participate in the Priestly, Prophetic and Kingly Mission of Christ. The apostles did not set up a „school of disciples", but they became teachers for the communities they established. By making disciples of the next generation, they crossed the boundaries of time and  place.A man becomes a disciple of Jesus by responding immediately to the invitation of Jesus to follow him - an only Teacher, leaving everything that hinders us and taking up our cross. The formation process involves learning the content of faith, leads to the adoption of a particular attitude towards it and is verified by behaviour in accordance with the choice made. Forming disciples in the school of Jesus is not limited only to a personal transformation, but it leads to the discovery of their place in the community of disciples - the Church, and enables them to take responsibility for the formation of successors. Failure to take account of this dimension of formation always leads to a crisis of faith.Making disciples is not only an invitation to preach the Good News, but the strategy of evangelization which Jesus put into practice during his public ministry. Since he has restored human dignity as a child of God, his disciples fulfill a basic vocation to be fertile mothers and fathers giving birth to a new life in Christ of disciples - sons and daughters of God - and, like their Master, give their life for them.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 117-124
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wychowanie w Biblii
    Autorzy:
    Wronka, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950548.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Wychowanie
    dziecko
    uczeń
    Bóg
    Chrystus
    Duch Święty
    rodzice
    kapłan
    prorok
    synagoga
    szkoła
    zawód
    obdarowanie
    posłuszeństwo
    nagroda i kara
    obecność
    próba
    proces
    Education
    child
    disciple
    God
    Christ
    the Holy Spirit
    parents
    priest
    prophet
    synagogue
    school
    occupation
    endowment
    obedience
    reward and punishment
    attendance
    trial
    process
    Opis:
    The Bible is in a sense the pedagogical book, which includes God and human guidelines for the education of man and nation and shows the realization of the educational process in the history of specific people and nations. The article presents the nature, scope and objectives of education in the Bible, then the educational subjects, environments and institutions, and finally the principles of education: endowment, trust and obedience, reward and punishment, attendance, trial, continuous process. The author uses the data contained in the Sacred Scripture, completing them with information from Judaic sources. The biblical model of education proves to be integral and effective, forms the mature people and communities, and leads them to participate in the life of God, the supreme Educators in the person of Christ and in the power of the Holy Spirit.
    Biblia jest w pewnym sensie księgą pedagogiczną, która zawiera Boże i ludzkie wytyczne dotyczące wychowania człowieka i narodu oraz ukazuje realizację procesu wychowawczego w historii konkretnych ludzi i narodów. W artykule przedstawione zostały charakter, zakres i cele wychowania w Biblii, następnie podmioty, środowiska i instytucje wychowawcze, a na koniec zasady wychowania: obdarowanie, zaufanie i posłuszeństwo, nagroda i kara, obecność, próba, nieustanny proces. Wykorzystano dane zawarte w Piśmie Świętym, dopełniając je informacjami ze źródeł judaistycznych. Biblijny model wychowania okazuje się integralny i skuteczny, kształtuje dojrzałych ludzi i wspólnoty i prowadzi je do udziału w życiu Boga, najwyższego Wychowawcy w osobie Chrystusa i w mocy Ducha Świętego.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies