- Tytuł:
-
Postępowanie z pacjentem z uchyłkami jelita grubego w zależności od postaci klinicznej choroby
The management of patient with colon diverticula depend on different clinical symptoms - Autorzy:
-
Tylec-Osóbka, Ewa
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Dyrla, Przemysław - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1032916.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
diagnosis
diverticular disease of the colon
diverticulitis
diverticulum
therapy
uchyłek jelita grubego
choroba uchyłkowa okrężnicy
zapalenie uchyłków
diagnostyka
leczenie - Opis:
-
Diverticulosis of colon is the state of having diverticula in the colon, which are sac-like, outpocketings (protrusion) of the colonic mucosa and submucosa through weaknesses of muscle layers in the colon wall. These are more common in the sigmoid colon which is a common place for increased intracolon pressure. Diverticular disease – symptomatic form of diverticulosis – is one of the most prevalent medical conditions to affect Western populations and its prevalence increases with age up to 65% in 85 years old population. As our elderly population grows, we can anticipate a concomitant rise in the number of patients with diverticular disease. But the number of young people with this illness increased last time. The etiopathogenesis of colonic diverticulosis remains unclear. It is hypothesized that the main factor responsible for diverticulum development is a diet poor in fibre. Probably it is connected with “Western” life style. Although diverticula are often asymptomatic, their presence is associated with possible complications, such as diverticulitis, diverticular bleeding, and diverticular colitis. Symptomatic diverticular disease can range from mild, low-level symptomatology similar to that seen in irritable bowel syndrome to acute bouts of diverticulitis complicated by abscess or frank perforation. The purpose of this paper is to briefly review the epidemiology, etiopathogenesis and clinical presentations of diverticular disease, and then propose recommendations regarding appropriate diagnostic and therapeutic strategies supported by the best available current evidence.
Uchyłkowatość jelita grubego to obecność uchyłków w jelicie, które są przypominającymi kieszonki uwypukleniami (przepuklinami) błony śluzowej i podśluzowej przez błonę mięśniową jelita, w miejscach zmniejszonej oporności mięśniówki. Najczęściej występują w esicy, gdzie ciśnienie w świetle jelita jest największe. Choroba uchyłkowa jelita grubego, czyli objawowa postać uchyłkowatości, jest jedną z najczęstszych chorób występujących w populacjach krajów Europy Zachodniej i USA. Zachorowalność rośnie wraz z wiekiem – w populacji 85-latków choroba występuje u 65% osób. Ponieważ liczba osób w wieku podeszłym zwiększa się, należy spodziewać się wzrostu liczby pacjentów z tą patologią. W ostatnim czasie zwiększa się również liczba osób w młodym wieku dotkniętych tą chorobą. Etiopatogeneza uchyłkowatości jelita grubego nie jest do końca jasna. Przypuszcza się, że podstawowym czynnikiem odpowiedzialnym za powstanie uchyłku jest dieta uboga we włókna roślinne. Prawdopodobnie jest to związane z zachodnim stylem życia. Chociaż uchyłki często nie dają objawów, ich obecność wiąże się z ryzykiem powikłań, takich jak zapalenie, krwawienie z uchyłka czy zapalenie okrężnicy związane z obecnością uchyłków. Objawowa choroba uchyłkowa może mieć różny obraz kliniczny: może przebiegać łagodnie, skąpoobjawowo, podobnie jak zespół jelita nadwrażliwego, lub mogą towarzyszyć jej ciężkie ataki zapalenia uchyłków powikłanych ropniem lub perforacją. Celem pracy jest omówienie epidemiologii, etiopatogenezy, przebiegu klinicznego choroby uchyłkowej oraz zaleceń dotyczących rozpoznania i leczenia w oparciu o bieżącą literaturę medyczną. - Źródło:
-
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 256-262
1734-1531
2451-0742 - Pojawia się w:
- Pediatria i Medycyna Rodzinna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł