Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diabetic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The impact of ginger and curcumin on diabetic nephropathy induced by streptozotocin in rats
    Autorzy:
    Taha, Alaa
    Ashour, Hanaa K.
    Reffat, Manar
    Elkhawaga, Omali Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24987713.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-28
    Wydawca:
    Gdański Uniwersytet Medyczny
    Tematy:
    Oxidative stress
    Anti-inflammatory
    diabetic nephropathy
    Ginger
    Cunrcumin
    Opis:
    Background: Diabetes mellitus is a global health concern affecting 173 million adults annually that requires effective treatment. Medicinal plants such as ginger and curcumin are rich in bioactive compounds that have therapeutic potential. The aim of this study was to evaluate the therapeutic potential of ginger and curcumin extracts in diabetic nephropathy in the rat model. Material and methods: High-performance liquid chromatography was used to examine ginger and curcumin extracts. Fifty male Sprague Dawley rats were divided into five groups: control, untreated diabetic, ginger-treated diabetic, curcumin-treated diabetic and a ginger + curcumin combination group. Diabetes was induced with a single intraperitoneal dose of streptozotocin. Rats received daily oral doses of ginger, curcumin or the combination of both. After sixteen weeks, rats were anesthetized and various tests were conducted to evaluate treatment outcomes. Results: The rats treated with combined ginger and curcumin extracts had superior outcome in terms of more antioxidant activity, better glycemia management and less DN-related kidney damage (reduced albuminuria and less histological changes). Conclusions: Our findings indicate that ginger and curcumin extracts have therapeutic potential in mitigating functional and structural alterations in the kidneys of diabetic rats, possibly due to their anti-diabetic and anti-inflammatory properties.
    Źródło:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2023, 6, 2; 51-65
    2657-3148
    2657-3156
    Pojawia się w:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EUCOMMIA ULMOIDES OLIV. EXTRACT REGULATES AGE-INDUCED INJURY IN TUBULAR ENDOTHELIAL CELLS VIA THE RAGE-NRF2 PATHWAY
    Autorzy:
    Hur, Jinyoung
    Do, Moon Ho
    Kim, Mina
    Choi, Jiwon
    Kim, Yoonsook
    Ha, Sang Keun
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895476.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    diabetic nephropathy
    advanced glycation end product
    nuclear factor erythroid 2-related factor 2
    Eucommia ulmoides
    Opis:
    The leaves, stems, and bark of Eucommia ulmoides Oliv. (EU), also known as Du-Zhong, have traditionally been used to cure various diseases, such as liver, kidney, and muscle diseases, in Asia. Despite evidence for protective effects against renal complications, its precise effects and mechanisms of action are unclear. In this study, the effects of EU on advanced glycation end products (AGEs)-induced renal disease and its mechanism were examined. NRK 52E normal rat kidney tubular epithelial cells were treated with AGEs and an EU extract. Expression levels of TGF-β1, an indicator of renal cell damage, and catalase, an antioxidant marker, were examined. Nuclear factor-E2-related factor 2 (Nrf2), kelch-like ECH-associated protein 1 (keap1), and p65 regulation were examined to identify additional antioxidant mechanisms related to renal cell apoptosis and AGEs-induced renal cell damage. The effects of EU on mitogen-activated protein kinase (MAPK), Akt, and phosphoinositide 3-kinase (PI3K), which are involved in apoptosis, were also examined. TGF-β1 expression increased in response to AGEs and decreased by additional treatment with EU. Additionally, EU increased the expression of catalase. We found that EU increased Nrf2, keap1, and p65 and regulated the expression of RAGE (receptor for AGEs) and its downstream target Sirt1. EU also regulated the AGEs-altered phosphorylation of apoptosis factors. Based on these findings, we concluded that EU regulates AGEs-induced renal cell damage via antioxidant and apoptosis-related mechanisms.
    Źródło:
    Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2019, 76, 4; 683-690
    0001-6837
    2353-5288
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of metformin in patients with chronic kidney disease
    Stosowanie metforminy w przewlekłej chorobie nerek
    Autorzy:
    Mąka, Michalina
    Olszańska, Ewa
    Dubielak, Katarzyna
    Domek, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035901.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    hypoglycemia
    diabetes
    chronic kidney disease
    metformin
    diabetic nephropathy
    cukrzyca
    metformina
    nefropatia cukrzycowa
    hiperglikemia
    przewlekla choroba nerek
    Opis:
    Diabetes is a disease that affects about 4% of the population, and its incidence has been growing steadily. Increasingly more young people have to face this illness, and therefore more people suffer from chronic complications. The most frequent disorder of diabetics is diabetes nephropathy. This complication makes people‘s lives very difficult – not only the life of the patients but also the doctors who must strongly restrict the base of pharmaceuticals which can be used by these patients. Metformin has become a hope for people suffering from diabetes. This medicine has many advantages such as a decrease in glycaemia through many mechanisms. Simultaneously, it does not expose diabetics to hypoglycaemia. It reduces the death rate and protects patients‘ hearts. Additionally, it positively influences body weight, and it is taken orally. Currently, this medicine is also recommended in pre-diabetes states. Unfortunately, the chronic disease of the kidneys which usually occurs during diabetes does not enable the use of metformin. According to the Polish Diabetes Association, the dose of metformin should be reduced by half in the third phase of chronic kidney disease. In next phases, metformin should be thoroughly abandoned. There are opinions about the positive influence of metformin on people suffering from kidney disorders. The above article summarizes the current knowledge of using metformin and analyzes the latest research which describe its functioning. Additionally, it confronts two stances about the use of metformin in chronic kidney disease.
    Cukrzyca jest chorobą, która dotyka około 4% populacji, a częstość jej występowania stale rośnie. Chorują coraz młodsze osoby, stąd problem przewlekłych powikłań dotyczy coraz większej liczby osób. Najczęstszym powikłaniem osób z cukrzycą jest nefropatia cukrzycowa, która stanowi problem nie tylko chorych, lecz także lekarzy, którzy muszą w dużym stopniu ograniczyć bazę leków stosowanych u tych pacjentów. Nadzieją dla osób chorych na cukrzycę stała się metformina – lek o wielu zaletach. Obniża glikemię drogą wielu mechanizmów, jednocześnie nie narażając na epizody hipoglikemii, zmniejsza śmiertelność, działa kardioprotekcyjnie, wykazuje korzystny wpływ na masę ciała i jest stosowana doustnie. Obecnie wskazana również w stanach przedcukrzycowych. Barierą do stosowania metforminy okazała się przewlekła choroba nerek, która rozwija się w przebiegu cukrzycy. Według Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego powinno się zredukować dawkę metforminy o połowę w III stadium przewlekłej choroby nerek, natomiast powyżej tego stadium, odstawić całkowicie. Pojawiły się również doniesienia o pozytywnym wpływie tego leku u chorych z powikłaniami nerkowymi. Artykuł podsumowuje obecny stan wiedzy na temat zastosowania metforminy, analizuje najnowsze badania, które opisują mechanizmy jej działania, a także konfrontuje dwa stanowiska odnośnie do stosowania metforminy w przewlekłej chorobie nerek.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 14-18
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hemodializy na stężenie glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu lub bez cukrzycy
    Effect of hemodialysis on glucose concentration in extracellular liquid in patients with end stage renal failure with and without diabetes
    Autorzy:
    Firlej-Pruś, Magdalena
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039166.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    schyłkowa niewydolność nerek
    nefropatia cukrzycowa
    hemodializa
    ciągłe monitorowanie glikemii
    cgms
    end-stage renal failure
    diabetic nephropathy
    haemodialysis
    Opis:
    The aim of this study was: 1) to establish the course of glycemic variability in the extracellular liquid in patients with renal insuffi ciency during hemodialysis 2) to compare the diff erences and course of glycemic variability in the extracellular liquid between patients with renal insufficiency because of diabetes and patients with renal insuffi ciency due to another serious medical condition. In order to achieve the above, a study of the glycemic variability in the extracellular liquid was done with a CGMS device on 60 hemodialysed patients in the dialysis center of the Provincial Hospital in Bielsko-Biala. The reason for renal insuffi ciency was diabetic nephropathy in 37 patients and other reasons in 23 patients. Comparing the glycemic variability during hemodialysis, it has been stated that the most dynamic is the fi rst hour of hemodialysis whereas the largest decreases in glycemia levels were noticed in the second and third hour of hemodialysis both in the diabetics and non-diabetics groups. In the diabetic nephropathy group, the decrease in glycemia levels in the second hour reached 10,08 ± 12,45 mg/dl and in the third one 10,07 ± 14,91 mg/dl. In the group without diabetic nephropathy, the decreases in glycemia levels reached 8,96 ± 10,31 mg/dl in the second hour and 6,61 ± 12,50 mg/dl in the third hour of hemodialysis. The research also proved that the average areas below the glycemic variability curve in particular hours of hemodialysis show statistically significant differences depending on diabetes presence. The most statistically significant relationship appeared in the first hour of hemodialysis – p = 0,0130, in the second one p = 0,035 and in the third p = 0,041. In the last hour of hemodialysis no statistically important differences were noticed in the area below the glycemic variability curve between the researched group with diabetes and without it.
    Celem pracy było: 1) ustalenie przebiegu zmienności stężenia glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych z niewydolnością nerek w czasie trwania hemodializy oraz 2) porównanie różnic i przebiegu zmienności stężeń glukozy w płynie pozakomórkowym w czasie trwania hemodializy pomiędzy chorymi z niewydolnością nerek z powodu cukrzycy i chorymi z niewydolnością nerek na tle innym niż cukrzyca. W tym celu przeprowadzono badanie zmienności glikemii w płynie pozakomórkowym przy użyciu urządzenia CGMS u 60 chorych hemodializowanych w Stacji Dializ Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej. U 37 badanych niewydolność nerek była wywołana nefropatią cukrzycową, u pozostałych 23 osób przyczyna niewydolności nerek była inna. Porównując zmiany glikemii w czasie trwania hemodializy stwierdzono, iż najbardziej dynamiczna jest pierwsza godzina hemodializy, natomiast największe obniżenie glikemii odnotowano w drugiej i trzeciej godzinie hemodializy zarówno w grupie badanych z cukrzycą, jak i bez tego schorzenia. W grupie badanych z nefropatią cukrzycową obniżenie poziomu glikemii w drugiej godzinie wynosiło 10,08 ± 12,45 mg/dl, a w trzeciej 10,07 ± 14,91 mg/dl. W grupie chorych bez nefropatii cukrzycowej obniżenie poziomu glikemii podczas hemodializy wynosiło odpowiednio: 8,96 ± 10,31 mg/dl w drugiej godzinie oraz 6,61 ± 12,50 mg/dl w trzeciej. W badaniu wykazano ponadto, iż średnie powierzchnie pod krzywą zmienności glikemii w poszczególnych godzinach hemodializy wykazują istotne statystycznie różnice zależnie od obecności cukrzycy. Najsilniejsza zależność wystąpiła w pierwszej godzinie hemodializy: p = 0,0130, w drugiej wyniosła 0,035, a w trzeciej – 0,041. W ostatniej godzinie hemodializy nie wykazano istotnych statystycznie różnic między powierzchnią pod krzywą zmienności glikemii w grupie badanych z cukrzycą oraz bez cukrzycy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 13-26
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies