- Tytuł:
- Efekty stosowania propofolu i deksmetomidyny w trakcie wideoendoskopii snu: porównawcze badanie z Ukrainy
- Autorzy:
-
Denysenko, Roman
Dichtiaruk, Oleksandr
Naumenko, Oleksandr - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1399254.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Index Copernicus International
- Tematy:
-
deksmetomidyn
propofol
wideoendoskopia snu
zespół obturacyjnego bezdechu sennego - Opis:
- Wstęp: Chrapanie i zespół obturacyjnego bezdechu sennego (OBS) to problemy, które powodują duże obciążenie społeczno- -ekonomiczne. Według statystyk, w ogólnej populacji świata chrapanie stwierdza się u 44% mężczyzn i 28% kobiet w wieku od 30 do 60 lat. Do leczenia tego schorzenia stosuje się kilka głównych metod, w tym uwulopalatofaryngoplastykę z wycięciem migdałków lub bez. Przygotowanie do tej procedury obejmuje wideoendoskopię podczas snu. Obecnie podczas tego badania używa się głównie dwóch środków – propofolu i deksmedetomidyny, które wykazują swoją skuteczność. Niemniej jednak nadal nie ma zgody, który z nich jest bezpieczniejszy i lepszy. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 50 osób w wieku od 18 do 62 lat z historią chrapania i OBS, wcześniej niekwalifikujących się lub niewrażliwych na terapię CPAP, przygotowujących się tym samym do leczenia operacyjnego wspomnianych zaburzeń. Wszyscy pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch grup badanych: grupy 1. z propofolem jako środkiem uspokajającym i grupy 2. z zastosowaniem deksmedetomidyny. Każdy zabieg został podzielony na trzy okresy: (1) wstępne testy wykonywane przed wstrzyknięciem środków nasennych, (2) sedację i (3) odzyskanie przytomności. W każdym okresie zmierzono parametry, takie jak: wentylacja minutowa, częstość oddechów, wysycenie tlenem, stężenie we krwi środka nasennego, wskaźnik BIS. Analiza statystyczna została przeprowadzona na IBM SPSS Statistics v. 22. Wyniki: Skala OAA/S wykazała, że czas powrotu świadomości po sedacji był dłuższy dla deksmedetomidyny niż dla propofolu: odpowiednio 38 ± 10 min i 27 ± 3 min (wartość p = 0,305, co oznacza brak statystycznie istotnej różnicy między grupami). Na podstawie monitorowania krążenia i częstości oddechu stwierdzono, że akcja serca miała tendencję do zmniejszania się podczas sedacji deksmedetomidyną i zwiększania podczas infuzji propofolu. Ciśnienie krwi miało tendencję do spadku w obu grupach, bardziej w przypadku deksmedetomidyny. W okresie po sedacji w grupie propofolu ciśnienie tętnicze stabilizowało się szybciej niż w grupie deksmedetomidyny, ale nie stwierdzono istotności statystycznej. Wnioski: Zgodnie z wynikami badań, nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między grupami stosującymi propofol lub deksmedetomidynę. Jednak w tym artykule opisano małą serię przypadków, dlatego do wyjaśnienia tego problemu potrzebne są obszerne badania kliniczne.
- Źródło:
-
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 12-16
2084-5308
2300-7338 - Pojawia się w:
- Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł