Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dehumanization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Odczłowieczony człowiek. O dehumanizującej roli wskaźnikowania
    A dehumanized man. About the dehumanizing role of indexing
    Autorzy:
    Szpunar, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811260.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Instytut Dyskursu i Dialogu
    Tematy:
    dehumanizacja
    depersonalizacja
    wskaźnikowanie
    algorytmizacja
    dehumanization
    depersonalization
    indication
    algorithmization
    Opis:
    Osaczające nas zewsząd procedury i algorytmizacja działania, sprawia, że procesy myślowe, czy refleksyjność, zostają wyrugowane, promując bezwzględne posłuszeństwo i poddanie się logice cywilizacji numerycznej. Liczby uznajemy za wiarygodne, miarodajne, rzetelne, a dodatkowo pozbawione ludzkiej stronniczości i interpretacji. Choć głosi się wszem i wobec zwiększający się zakres wolności i autonomiczności jednostek, mamy do czynienia z procesem przeciwnym – zniewalania jednostek procedurami, kwantyfikatorami i władzą statystyki. Brak poddania się nim grozi utratą skuteczności, o którą wielu tak zabiega, skazując jednostki na bezrefleksyjny konformizm. Nie chodzi zatem o to, aby myśleć, wręcz przeciwnie – chodzi o to, aby nie myśleć, nawykowo wykonując proceduralne wytyczne zbiurokratyzowanej do granic możliwości, odhumanizowanej maszyny. Udziwnione i sztucznie wykreowane procedury, zbliżają nas raczej do działania robotów, niż obdarzonych sprawstwem, racjonalnych podmiotów. Wartość ma zatem nie ta wiedza, która odnosi się do procesów rozumienia świata i samego siebie, ale ta, która objaśnia nam procedury, łatwo domykając niedookreślone. Podmiotowość jednostki, jej rozumienie świata – także poprzez afekty – czy samoświadomość, nie może być zastąpiona przez najbardziej wyszukane procedury algorytmiczne, które długo jeszcze pozostaną bezradne w sferze ludzkiej aksjologii.
    We operate in a social reality subject to the unbearable dictate of the countability of everything. Value and meaning only has what is or can be measurable. Quantification has become our fetish without which we can not imagine life in the modern world. We are increasingly positively evaluating typically human attributes, effectively replaced by technical, dehumanized, performance-oriented social machines. The power of statistics appropriates further dimensions of human existence, and numbers become the reservoir of various social control techniques.
    Źródło:
    Dyskurs & Dialog; 2019, I, 2 (2); 31-40
    2658-2368
    2658-2406
    Pojawia się w:
    Dyskurs & Dialog
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odczłowieczeni biorą rewanż (Kilka refleksji i sporo wypisów z książki Doroty Kotas Cukry)
    The dehumanized take revenge (A few reflections and a lot of excerpts from Dorota Kotas Sugars)
    Autorzy:
    Gębala, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519894.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    Dorota Kotas
    dehumanizacja
    rodzina
    obyczajowość
    dehumanization
    family
    customs
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2021, 37, 2; 359-367
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja międzykulturowa w procesie przeciwstawiania się dehumanizacji i infrahumanizacji
    Intercultural education in the process of opposing dehumanization and infrahumanization
    Autorzy:
    Nikitorowicz, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956385.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    intercultural education
    dehumanization
    infrahumanization
    citizenship
    edukacja międzykulturowa
    dehumanizacja
    infrahumanizacja
    obywatelstwo
    Opis:
    Autor wyraża niepokój, wskazując, że paradygmat współistnienia kultur jest coraz częściej podważany mniej lub bardziej świadomymi wypowiedziami i działaniami. Przedstawia je w tekście, analizuje i wartościuje w kontekście działań edukacji międzykulturowej. Podkreśla, że edukacja międzykulturowa zawsze uczestniczyła w procesie przeciwstawiania się dehumanizacji i infrahumanizacji, i podaje przykłady jej działalności, jak też przykłady radykalnych tendencji ograniczających człowieczeństwo Innych oraz degradujących godność i wartość człowieka. W tekście pyta i podejmuje próby odpowiedzi, w jakim zakresie zatraciliśmy wartości humanistyczne i postawę wrażliwości. Analizuje, ilustruje, poszukuje przyczyn i wskazuje na znaczenie tych zjawisk w kontekście funkcji edukacji międzykulturowej. Zwraca uwagę na problem ideologizacji narodu i nowe zadania edukacji międzykulturowej wobec przedstawianych zjawisk i zachodzących procesów społeczno-politycznych.
    The author expresses his concern that, with growing frequency, the paradigm of coexisting cultures is being undermined by some conscious statements and activities. They are presented, analyzed and evaluated in the context of the activity undertaken within intercultural education. The author emphasizes that intercultural education has always taken part in the process of opposing dehumanization and infrahumanization. He provides some examples of the impact of intercultural activity as well as examples of radical tendencies which limit the humanity of Others and degrade human dignity and value.In the article, some questions are raised concerning the extent to which humanistic values and the foundations of sensitivity have been lost and some attempts to answer them are undertaken. The author analyzes, illustrates and searches for the reasons and indicates the significance of these phenomena in the context of the functions of intercultural education. Due attention is also drawn to the ideologization of nation and to new tasks of intercultural education in the face of the presented phenomena and the undergoing socio-political processes.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2017, 6, 1; 19-35
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ableism a zjawisko infrahumanizacji „obcych”
    Ableism and the Infrahumanisation of “Others”
    Autorzy:
    Bełza, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142562.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    ableism
    dyskryminacja
    postawy
    niepełnosprawność
    infrahumanizacja
    dehumanizacja
    discrimination
    attitudes
    disability
    infrahumanisation
    dehumanization
    Opis:
    Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zjawisko infrahumanizacji obcych w kontekście ableismu. W rozważaniach odniesiono się do samego pojęcia infrahumanizacji, jaka jest jego istota i czym się charakteryzuje; ableismu, czyli formy dyskryminacji osób niepełnosprawnych, postaw (rozpatrując ich trójwymiarowość) oraz form dyskryminacji zgodnie z zaproponowaną przez Stanisława Kowalika klasyfikacją pięciu form dyskryminacji. Zarówno postawy, jak i poszczególne formy zostały rozpatrzone przez pryzmat infrahumanizacji, pokazując jej ścisły związek oraz zachodzące między tymi zagadnieniami relacje.
    The purpose of this article is to draw attention to the infrahumanisation phenomenon of Otherness in the context of ableism. In the discussion, a reference is made to the concept of infrahumanisation, explaining what its essence and characteristic features are; ableism which is the discrimination form directed towards people with disabilities, attitudes (considering their three-dimensionality) and five forms of discrimination proposed by Stanislaw Kowalik’s classification. Both attitudes and individual forms of discrimination have been examined through the prism of infrahumanisation showing its close relationship and the prevailing relations between these issues.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 2(74); 77-87
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odhumanizowanie jednostki i demontaż wartości w Oleju Lukasa Bärfussa
    Dehumanising the Individual and Undoing the Values in Lukas Bärfuss’ Oil
    Autorzy:
    Kłopotowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097370.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-25
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    dehumanizacja
    Lukas Bärfuss
    wartości
    degradacja
    olej
    ropa
    dehumanization
    values
    degradation
    oil
    petroleum
    Opis:
    "Odhumanizowanie jednostki i demontaż wartości w Oleju Lukasa Bärfussa" Artykuł ma na celu ukazanie dehumanizacji jednostki i demontażu wartości na podstawie sztuki teatralnej Lukasa Bärfussa pt. Olej. Tytułowa ropa/olej łączy się nierozerwalnie z nieokiełznaną żądzą pieniądza, która ostatecznie prowadzi do tragedii. Zaczynając od antycznej energii, poprzez stosunki (post)kolonialne po system władzy-wiedzy według Michela Foucaulta ukazana zostaje jedna z możliwych interpretacji utworu.
    This article aims to show the dehumanization of the individual and the dismantlement of values as depicted in Lukas Barfuss’ play, entitled Oil. These processes are inextricably linked with an unbridled lust for money that ultimately leads to tragedy. Starting with a reference to ancient energy and moving through the (post)colonial relations and the knowledge-power dyad, as theorised by Michel Foucault, a possible interpretation of Barfuss’ work is presented.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 109-122
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mirroring Cultural Fear, Anxiety and Dystopia in American Cinematography: The Movie “A.I.” (2001)
    Strach kulturowy. Lęk i dystopia w kinematografii amerykańskiej. Film „A.I.” (2001)
    Autorzy:
    Pelea, Cringuta Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339682.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    A.I.
    apokalipsa
    strach kulturowy
    dehumanizacja
    eschatologia
    dziecko robot
    apocalypse
    cultural fear
    dehumanization
    eschatology
    robot child
    Opis:
    Through this essay, we aim to provide a sociological and cultural analysis of how the film A.I. Artificial Intelligence, directed by Steven Spielberg, explores the subconscious and culturally specific Western fear of humanoid robots. While the background of the story tackles the problematics of the multilevel emotional relationship between robots and humans, the movie’s dystopian and apocalyptic discourse feeds the Western public’s increasing technophobia, by encompassing “fear” in its philosophical, social and cultural dimensions: “the loss of humanity,” “the imminence of disaster,” and “the apocalyptic and irreversible destruction of Earth.” Moreover, the film goes beyond the mere depiction of technophobia while subtly addressing some worldwide contemporary problems of high interest, such as pollution, starvation, overpopulation, or nature’s destruction on a global scale. In this eschatological, hopeless and post-human scenario, the depiction of David as a robot child expressing his eternal love for his distant adoptive human parents metaphorically illustrates the continuous altering of traditional human kinship, robotization, and alienation of the human race, which is on the verge of being enslaved by the technological wrath. However, David makes an allegorical transition from symbolizing the fearful Otherness to bringing the redemption of humanity’s vestige and marking the survival of the human species, albeit in a radically altered form: He becomes “the new human.”
    W niniejszym eseju podejmuję próbę analizy kulturowej i socjologicznej sposobu w jaki film A.I. Sztuczna inteligencja Stevena Spielberga wykorzystuje temat typowego dla Zachodu, kulturowego i podświadomego strachu przed robotami o ludzkich kształtach. Narracja filmowa zasadniczo odwołuje się do kwestii wielowymiarowych relacji emocjonalnych pomiędzy ludzkimi robotami, zaś proponowany apokaliptyczny i dystopijny dyskurs podsyca technofobię zachodniej widowni, ukazując strach w jego wymiarze kulturowym, społecznym i filozoficznym: „zatracenie człowieczeństwa”, „nieuchronność katastrofy” i „nieuniknione zniszczenie Ziemi o charakterze apokalipsy”. Co więcej, film wykracza poza granice opisowe technofobii, nawiązując umiejętnie do globalnych problemów współczesnego świata, takich jak: zanieczyszczenie środowiska, klęski głodu, przeludnienie czy degradacja przyrody w skali planetarnej. W tym eschatologicznym i pozbawionym nadziei scenariuszu postać Davida sportretowanego jako dziecko-robot, które niezmiennie deklaruje swoją miłość do ludzkich – adopcyjnych i wstrzemięźliwych – rodziców, jest metaforyczną ilustracją postępującego rozkładu więzi rodzinnych, robotyzacji i alienacji rasy ludzkiej, będącej o krok od tego, by stała się niewolnikiem technologicznego złudzenia. Mimo tych wszystkich zagrożeń David przeżywa alegoryczną przemianę: z symboliczego, budzącego strach Obcego zamienia się w kogoś niosącego ratunek ludzkości i zapewniającego, na sposób nonkonformistyczny, przetrwanie gatunku ludzkiego – staje się „nowym człowiekiem”.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-22
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zjawisko dehumanizacji w czasach argentyńskiej dyktatury wojskowej 1976-1983. Przykład działania Szkoły Mechaników Marynarki Wojennej ESMA w Buenos Aires
    The Phenomenon of Dehumanization during the 1976-1983 Military Dictatorship in Argentina. The Case of the Naval School of Mechanical Engineering ESMA in Buenos Aires
    Autorzy:
    LISIŃSKA, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556103.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Ameryka Łacińska
    Argentyna
    dehumanizacja
    dyktatura wojskowa 1976-1983
    ESMA
    Latin America
    Argentina
    dehumanization
    military dictatorship 1976-1983
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza zjawiska dehumanizacji, rozumianej jako odmawianie jednostkom bądź grupom cech przynależnych gatunkowi ludzkiego, w okresie argentyńskiej dyktatury wojskowej 1976-1983. Zjawisko to omówione zostało na przykładzie funkcjonowania Szkoły Mechaników Marynarki Wojennej (Escuela de Mecánica de la Armada, ESMA) w Buenos Aires, która w okresie dyktatury służyła jako jedno z największych w Argentynie centrów przetrzymywania wrogów reżimu i podejrzewanych o działalność wywrotową. W pierwszej części artykułu podjęta została teoretyczna refleksja nad zjawiskiem dehumanizacji w psychologii społecznej. W drugiej części przedstawione zostały ideologiczne podstawy dehumanizowania wrogów reżimu w trakcie dyktatury, jak również konkretne strategie dehumanizacyjne. Trzecia część tekstu stanowi analizę funkcjonowania ESMA, stanowiąc przykład przeniesienia ideologiczno-dyskursywnej dehumanizacji na poziom praktyki politycznej
    The aim of the article is to analyze the phenomenon of dehumanization, understood as denial of traits belonging to the human species during the 1976-1983 military dictatorship in Argentina. The phenomenon is discussed on the example of the Naval School of Mechanical Engineering (Escuela de Mecánica de la Armada, ESMA) in Buenos Aires – one of the largest secret detention centres during the dictatorship, where enemies of the regime and suspected subversives were kept. The first part of the article covers theoretical reflection on the phenomenon of dehumanization in social psychology. The second part presents the ideological grounds for dehumanization of the regime’s enemies, as well as specific dehumanization strategies. The third part is an analysis of functioning of the ESMA, being an example of shifting from the ideological-discursive dehumanization to the level of political practice.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 3(93); 85-106
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dehumanizacja Obcego. Rola sztuki popularnej w uświadamianiu problemu na przykładzie Men Against Fire (2016)
    Dehumanization of the Other. The role of popular art in raising awareness of the problem. The case of Men Against Fire (2016)
    Autorzy:
    Lisiecka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2188345.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    aesthetic education
    intercultural education
    dehumanization
    popular art
    The Other
    edukacja międzykulturowa
    dehumanizacja
    edukacja estetyczna
    sztuka popularna
    Obcy
    Opis:
    Dehumanization is – in the broadest sense – the process of depriving a person of positive human qualities. This problem, considered mainly in the field of social psychology, has strong pedagogical significance. The article is aimed to show the potential importance of popular art for intercultural education, precisely: to show the role that popular art can play in raising the awareness of the problem posed by dehumanization of the Other. To achieve the intended goal, the author indicates the justified presence of popular art in education, introduces the concept of the Other, i.e. a person who is beyond the horizon of a given person’s experience, who is outside a given community or is cognitively dangerous, and outlines the issue of dehumanization. The exemplification was conducted on the example of the episode of the British science fiction series Black Mirror – Men Against Fire (2016). The considerations are carried out from the perspective of contemporary aesthetic education, which refers conceptually to the Polish theory of aesthetic education. Humanistically oriented, contemporary aesthetic education must be conducted in the vein of pluralism and interculturalism; it should also contribute to the development of a person’s holistic personality: from their aesthetic sensitivity and moral orientation, to their ability of critical thinking and creativity. In the article, the possibilities are indicated of using popular art in education by building theoretical interpretive contexts.
    Dehumanizacja to – w najbardziej ogólnym sensie – proces zanegowania człowieczeństwa drugiej osoby. Problem ten, rozpatrywany przede wszystkim na gruncie psychologii społecznej, posiada silne konotacje pedagogiczne. Celem artykułu jest ukazanie potencjalnego znaczenia sztuki popularnej dla edukacji międzykulturowej, a dokładnie ukazanie roli, jaką sztuka ta może pełnić w uświadamianiu problemu dehumanizacji Obcego. Aby osiągnąć zamierzony cel, w tekście wskazano na zasadność obecności sztuki popularnej w edukacji, przedstawiono pojęcie Obcego, czyli osoby znajdującej się poza horyzontem doświadczenia danego człowieka, poza daną społecznością, poznawczo niebezpiecznego, oraz zarysowano zagadnienie dehumanizacji. Egzemplifikację przeprowadzono na przykładzie piątego odcinka trzeciej serii brytyjskiego serialu science fiction Black Mirror – Men Against Fire (2016). Rozważania prowadzone są z perspektywy nowocześnie rozumianej edukacji estetycznej, nawiązującej koncepcyjnie do polskiej teorii wychowania estetycznego. Zorientowana humanistycznie, nowoczesna edukacja estetyczna musi być realizowana w duchu pluralizmu i międzykulturowości; powinna także przyczyniać się do rozwijania całokształtu osobowości człowieka: od jego wrażliwości estetycznej i orientacji moralnej, po zdolność krytycznego myślenia i kreatywność. Artykuł wskazuje na możliwości wykorzystania sztuki popularnej w edukacji poprzez budowanie teoretycznych kontekstów interpretacyjnych.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2023, 20, 1; 132-143
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie taki diabeł straszny, jak go (w telewizji) malują? Dehumanizacja jako narzędzie dyskredytacji przeciwnika politycznego na przykładzie Donalda Tuska
    Autorzy:
    Mateja, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112069.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    malicious discredit
    dehumanization
    political opponent
    Wiadomości
    viewfinder
    złośliwa dyskredytacja
    dehumanizacja
    przeciwnik polityczny
    „Wiadomości” TVP1
    celownik (focus)
    Opis:
    Przedmiotem badań jest wizerunek donalda Tuska jako przywódcy Koalicji Obywatelskiej oraz nieformalnego lidera obozu opozycji, wyłaniający się z przekazów telewizji publicznej, w szczególności z wydania głównego „Wiadomości” TVP. W artykule zidentyfikowano i omówiono zestaw środków wyrazu i technik telewizyjnych, którymi posłużyli się realizatorzy programu w celu zdyskredytowania przeciwnika politycznego. Przyjęto, że złośliwa dyskredytacja donalda Tuska odbywa się m.in. z wykorzystaniem strategii dehumanizacyjnej. By uzyskać wyniki, które pozwolą zrealizować cel badań, postawiono następujące pytania: 1. jaki wizerunek lidera opozycji wyłania się z głównego wydania magazynu informacji TVP1?; 2. Czy sposób portretowania donalda Tuska nosi znamiona złośliwej dyskredytacji?; 3. Które techniki dehumanizacyjne wykorzystują realizatorzy TVP i w jaki sposób?; 4. jakie zagrożenia dla jednostki i stanu demokracji w Polsce powoduje dehumanizacja przeciwnika politycznego?. W próbie uwzględniono treść 32 wydań głównych programu „Wiadomości” (2021–2022), badania miały charakter jakościowy (analiza semiotyczna, analiza dyskursu).
    The subject of the research is the image of donald Tusk as the leader of the Civic Coalition and the informal leader of the opposition in Poland, emerging from public television broadcasts, in particular from the main edition of Wiadomości” broadcast on TVP1. The article identifies and discusses a set of means of expression and television techniques used by the program's producers to discredit a political opponent. It was assumed that the malicious discrediting of donald Tusk takes place, among others, using a dehumanization strategy. In order to obtain results that will enable the purpose of the research to be achieved, the following questions were asked: 1. What image of the opposition leader emerges from the evening edition of the TVP1 news program?; 2. does the way of portraying donald Tusk bear the hallmarks of malicious discredit?; 3. Which dehumanization techniques do TVP producers use and how?; 4. What threats does the dehumanization of a political opponent pose to the individual and the state of democracy in Poland? The sample included the content of 32 main editions of Wiadomości (2021–2022), and the research was qualitative (semiotic analysis, discourse analysis).
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 2; 127-143
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena prawna wypowiedzi dehumanizujących ludzi w prenatalnej fazie rozwoju w kontekście postulatów legalizacji aborcji w Polce
    Legal assessment of statements dehumanizing people in the pre-natal phase of development in the context of demands concerning the legalization of abortion in Poland
    Autorzy:
    Ciepły, Filip Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1730059.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dehumanizacja
    aborcja
    prawna ochrona życia
    wykluczenie prawne
    prawa kobiet
    dehumanization
    abortion
    legal protection of life
    legal exclusion
    women’s rights
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest prawna ocena wypowiedzi dehumanizujących ludzi w prenatalnej fazie rozwoju formułowanych w kontekście postulatów legalizacji aborcji w Polce. Kolejność przedstawionych zagadnień jest następująca: 1) charakterystyka fenomenu dehumanizacji na podstawie dorobku nauk społecznych; 2) przywołanie przykładów wypowiedzi środowisk proaborcyjnych, które mogą być brane pod uwagę jako wypowiedzi dehumanizujące człowieka w prenatalnej fazie rozwoju; 3) dokonanie oceny prawnej przytoczonych wypowiedzi, w szczególności z perspektywy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
    This article focuses on the legal assessment of statements dehumanizing people in the pre-natal phase of development in the context of the postulates of legalizing abortion in Poland. The order of the presented issues is as follows: 1) characteristics of the phenomenon of dehumanization, based on the achievements of social sciences; 2) recalling examples of statements of pro-abortion groups that can be considered dehumanizing in the pre-natal phase; 3) legal assessment of these statements, in particular from the perspective of the Constitution of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 47-66
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблема дегуманизации в виртуальном тексте новейшей русскоязычной драматургии
    The issue of dehumanization in the virtual text of the latest Russian dram
    Problematyka dehumanizacji w wirtualnym tekście najnowszej dramaturgii rosyjskiej
    Autorzy:
    Pieczyński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311805.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Русская драматургия
    дегуманизация
    виртуальный мир
    постмодернизм
    симулякры
    Dramaturgia rosyjska
    dehumanizacja
    świat wirtualny
    postmodernizm
    symulakry
    Russian drama
    dehumanization
    virtual world
    postmodernism
    simulacra
    Opis:
    Post-Soviet Russian-language dramaturgy is text-centric and literature-centric. The most important point of reference for its creators is the widely understood text. Both literary and cultural text. In their works, playwrights replace performative representation with retrospective storytelling. The center of interest is not so much the surrounding reality as its cultural image. In recent years, this image has become more and more virtual. Dramaturgy willingly uses information technology. Dialogues resemble online chats, and the characters' relationships evoke associations with contact maintained via social networking sites. The reduction of the presented world to the level of virtual space results in the degradation of humanity. The protagonist of a contemporary drama, immersed in the space of the Internet, loses contact with the world around him. This in turn leads either to a complete demoralization, or even to a complete dehumanization. In the discussed texts, man becomes his own digital simulacrum. Dehumanization is either literal or metaphorical. In the first case, the hero either loses his human nature or is not human at all. He ends up in the virtual world, turning into a character from a computer game, as in the play "Net" by Valery Pecheykin. Or maybe he's part of that world himself - a video blogger with a camera instead of a hand, or an intelligent personal assistant named Siri. The protagonists, addicted to the Internet, immersed in virtual space, are metaphorically dehumanized. The characters of the plays "Journal of Alona Cziżuk" by Julia Woronowa and "Grisza" by Inga Wosk communicate with each other only through chats and social networking sites. The man described by contemporary Russian-language playwrights often uses an online nickname instead of his name, and treats sex, usually virtual, as an escape from reality, losing the ability not only to love, but even to feel physical pleasure. The intertextual, text-centric "new drama" is slowly giving way to a new phenomenon that can be described as the Internet "new-new drama". It is also text-centric, but at its center is virtual text.
    Postsowiecka dramaturgia rosyjska jest tekstocentryczna oraz literaturocentryczna. Najważniejszym punktem odniesienia dla jej twórców jest szeroko rozumiany tekst. Zarówno literacki, jak i tekst kultury. Dramatopisarze w swoich utworach performatywne przedstawianie zastępują retrospektywnym opowiadaniem. Centrum zainteresowania stanowi zaś nie tyle otaczająca rzeczywistość, co jej kulturowy obraz. W ostatnich latach coraz częściej obraz ten ma charakter wirtualny. Dramaturgia chętnie wykorzystuje technologie informacyjne. Dialogi przypominają internetowe czaty, zaś relacje bohaterów wywołują skojarzenia z kontaktem utrzymywanym za pośrednictwem portali społecznościowych. Redukcja świata przedstawionego do poziomu przestrzeni wirtualnej skutkuje degradacją człowieczeństwa. Bohater dramatu współczesnego wiele ma wspólnego z postaciami gier komputerowych. Zanurzony w przestrzeni Internetu, traci kontakt z otaczającym go światem. To zaś prowadzi albo do pełnej demoralizacji, albo wręcz do całkowitej dehumanizacji. Człowiek w omawianych tekstach staje się swoim własnym, cyfrowym symulakrem. Dehumanizacja ma charakter dosłowny lub metaforyczny. W pierwszym przypadku bohater albo traci swoją ludzką naturę, albo w ogóle nie jest człowiekiem. Trafia do świata wirtualnego, zamieniając się w postać z gry komputerowej, jak w sztuce „Net” Walerija Pieczejkina. Ewentualnie sam jest częścią tego świata – wideoblogerką z kamerą zamiast ręki lub inteligentnym asystentem osobistym o imieniu Siri. Metaforycznej dehumanizacji ulegają bohaterowie, uzależnieni od Internetu, pogrążeni w przestrzeni wirtualnej. Postaci sztuk „Dziennik Alony Cziżuk” Julii Woronowej oraz „Grisza” Ingi Wosk komunikują się ze sobą wyłącznie za pośrednictwem czatów i portali społecznościowych. Człowiek, o którym piszą autorzy nowego-nowego dramatu, często zamiast imienia posługuje się internetowym nickiem, a seks, z reguły wirtualny, traktuje jak ucieczkę od rzeczywistości, tracąc zdolność nie tylko do miłości, ale nawet do odczuwania fizycznej przyjemności. Intertekstualny, tekstocentryczny „nowy dramat” powoli ustępuje miejsca nowemu zjawisku, które można określić mianem internetowego „nowego-nowego dramatu”. Jest on również tekstocentryczny, jednak w jego centrum znajduje się tekst wirtualny.
    Постсоветская русская драматургия имеет текстоцентричный и литературоцентричный характер. Для ее авторов важнейшей точкой отсчета является широко понимаемый текст. Как литературный, так и текст культуры. Драматурги в своих произведениях перформативное представление заменяют ретроспективным рассказом. В центре внимания находится не окружающая действительность, только ее культурный образ. В последние годы все чаще этот образ имеет виртуальный характер. Драматурги часто пользуются информационными технологиями. Диалоги напоминают онлайн-чаты, зато отношения между героями вызывают ассоциации с коммуникацией в социальных сетях. Реальный мир вытесняется виртуальным, что ведет к деградации человечности. Герой современной пьесы имеет много общего с героями компьютерных ирг. Он, погружаясь в пространстве Интернета, теряет связь с окружающим миром. Это ведет к полной деморализации или даже к окончательной дегуманизации. Человек в анализируемых пьесах становится своим собственным, цифровым симулякром. Дегуманизация имеет дословный или метафоричный характер. В первом случае персонаж либо теряет свою человеческую сущность, либо вообще не является человеком. Он попадает в виртуальный мир, превращаясь с героя компьютерной игры, как в пьесе Net Валерия Печейкина. Или он сам является частью этого мира – как в случае видеоблогерши с камерой вместо руки или виртуальным помощником Сири. Метафоричной дегуманизации подвергаются те, кто страдает от Интернет-зависимости. Персонажи пьес Юлии Вороновой и Инги Воск общаются друг с другом исключительно посредством чатов и соцсетей. Человек, о котором пишут авторы новой-новой драмы, часто вместо имени пользуется никнеймом, а секс, часто виртуальный, это для него бегство от реальности, из-за чего он теряет умение не только любить, но даже чувствовать физическое удовольствие от половых контактов. Интернеткстуальная, текстоцентричная новая драма уступает место новому явлению, которое можно назвать Интернетной «новой-новой драмой». Она тоже текстоцентрична, но в ее центре – виртуальный текст.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 99-123
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aborcja po urodzeniu w kontekście prawa naturalnego
    After-birth abortion in the context of natural law
    Autorzy:
    Słowikowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951172.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
    Tematy:
    aborcja po urodzeniu
    prawo do życia
    błąd antropologiczny
    noworodek
    dehumanizacja
    rehumanizacja
    after-birth abortion
    right to life
    error of anthropological
    newborn
    dehumanization
    rehumanization
    Opis:
    Man is a purpose within himself regardless of in which phase of development there is his life. This purpose has been given to him in the act of creation and will be realized by him according to the natural law. This law determines the structure of the human, constitutes him as a person distinguishing it from other beings. Therefore the reason admissibility of after-birth abortion is characterized by error of anthropological in the form of negating the newborn as a human person. This leads to contestation not only the right to life, but also the existence of human rights in general.
    Człowiek jest celem samym w sobie niezależnie od tego, w jakiej fazie rozwoju życia się znajduje. Cel ten został mu dany w akcie stworzenia i będzie przez niego realizowany zgodnie z prawem naturalnym. Prawo to wyznacza strukturę człowieka, konstytuuje go jako osobę, odróżniając w ten sposób od innych bytów. Dlatego powód dopuszczalności aborcji po urodzeniu charakteryzuje się błędem antropologicznym w postaci zanegowania noworodka jako osoby ludzkiej. Prowadzi to do zakwestionowania nie tylko prawa do życia, lecz także do istnienia praw człowieka w ogóle.
    Źródło:
    Journal of Modern Science; 2017, 35, 4; 33-50
    1734-2031
    Pojawia się w:
    Journal of Modern Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizerunek osoby z niepełnosprawnością w kulturze filmowej
    The image of a disabled person in movie culture
    Autorzy:
    Bełza, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036813.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-17
    Wydawca:
    Libron
    Tematy:
    person with disability
    movie culture
    dehumanization
    the concept of role valorization
    self-advocacy
    osoba z niepełnosprawnością
    sztuka filmowa
    dehumanizacja
    koncepcja waloryzacji ról
    self-adwokatura
    Opis:
    Niniejszy artykuł traktuje o wizerunku osób z niepełnosprawnościami w kulturze filmowej. Skupiono się wokół problematyki, która wprawdzie jest coraz bardziej powszechna, jednak warto się przyjrzeć temu, czy powszechność obecności osób z niepełnosprawnościami niesie ze sobą prawdziwy ich obraz. Osią rozważań uczyniono kategorie dehumanizacji, waloryzacji roli społecznej i self-adwokatury, które w odniesieniu do obrazu osób z niepełnosprawnościami przedstawianego w filmach, w znacznej części nagrodzonych Oscarami, opisują ewolucję tego obrazu.
    The article discusses the image of disabled people in movie culture. The focus is on the problem of disability. Although becoming more and more common, it is worth being researched no matter whether the universality of the presence of disabled people shows their true picture. The categories of dehumanization, the concept of role valorization and self-advocacy were used as the basis for considerations, which, in relation to the image of disabled people presented for the majority of Oscar-winning films, describe the evolution of this image.
    Źródło:
    Konteksty Pedagogiczne; 2021, 1, 16; 197-217
    2300-6471
    Pojawia się w:
    Konteksty Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Językowy obraz świata zdehumanizowanego: na przykładzie obrazu chorych umysłowo w powieści Elfriede Jelinek Die Klavierspielerin i jej przekładzie na język polski autorstwa Ryszarda Turczyna
    Autorzy:
    Kubaszczyk, Joanna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611323.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    linguistic worldview
    dehumanization
    translation
    conceptual metaphor
    frames
    semantic field
    mentally ill
    waste
    merchandise
    językowy obraz świata
    dehumanizacja
    przekład
    metafora pojęciowa
    ramy interpretacyjne
    pole tematyczne
    umysłowo chory
    odpad
    towar
    Opis:
    The article analyzes a fragment of the novel Die Klavierspielerin by Elfriede Jelinek and its translation into Polish by Ryszard Turczyn. Jelinek’s novel can be regarded as a social novel, in which the author performs not only an analysis of individual fate but also of the society, where an individual is treated as a “social product”. The analysis of the human and social condition takes place in Jelinek’s work through a language that mercilessly reveals the way the protagonists think, as well as social mechanisms. The article shows how Jelinek’s language reveals contemporary dehumanization in relation to the elderly and the mentally ill. Based on the theory of cognitive metaphors, the author analyzes textual worldview: she assumes after Lakoff and Johnson, and indirectly also after Jelinek, that linguistic metaphors are manifestations of conceptual metaphors. At the same time, the article attempts to investigate whether and how much this linguistic worldview has been reproduced in the Polish translation of the book.
    Przedmiotem analizy jest fragment powieści Elfriede Jelinek Die Klavierspielerin oraz jej przekład na język polski dokonany przez Ryszarda Turczyna. Powieść Jelinek można uznać za powieść społeczną, w której autorka przeprowadza nie tyle analizę jednostkowego losu, ile analizę społeczeństwa, przedstawioną na przykładzie jednostki będącej „produktem” społecznym. Analiza kondycji człowieka i społeczeństwa odbywa się u Jelinek poprzez język, który bezlitośnie dezawuuje sposób myślenia bohaterów i mechanizmy społeczne. W artykule pokazane jest, w jaki sposób poprzez język Jelinek odsłania współczesną dehumanizację w odniesieniu do osób starszych i chorych psychicznie. Autorka w oparciu o teorię metafory kognitywnej analizuje tekstowy obraz świata, zakładając za Lakoffem i Johnsonem i pośrednio również za Jelinek, że metafory językowe można traktować jako manifestacje metafor myślowych. Jednocześnie stara się odpowiedzieć na pytanie, czy i na ile ten językowy obraz świata został odtworzony w przekładzie na język polski.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies