Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "thrombosis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wskazania do niestandardowego stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych z rakiem jajnika – opis dwóch przypadków i przegląd piśmiennictwa
    Indications for a non-standard use of thromboprophylaxis in patients with ovarian cancer – two case reports and a literature review
    Autorzy:
    Krasiński, Zbigniew
    Lisiecki, Radosław
    Krasińska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030155.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cancer
    deep vein thrombosis
    venous thromboembolism
    rak
    zakrzepica żył głębokich
    żylna choroba zatorowo-zakrzepowa
    Opis:
    The authors report two cases of gynecologic malignancy in women receiving different thromboprophylactic regimens. Presently, everyday clinical problems are not always solved based on the well-established standards for the preventive management in venous thromboembolism. The paper presents a review of the literature on the principles for the use of lowmolecular- weight heparins in patients undergoing oncologic surgeries, with particular attention to the aspects of thrombotic risk and suggestions on non-standard management in cases not included in the guidelines. The recommendations of scientific associations, due to their inertia, are released with a delay relative to research, and may present inconsistent views due to the differences in publication timing. This article is to raise readers’ awareness of the scale of the problem and the importance of the effects of thromboembolic complications on prognosis in cancer. The need to assess the risk of these complications at every stage of cancer treatment should be emphasized. Additionally, risk assessment can be used as an opportunity to educate patients in this aspect.
    Autorzy opisują dwa przypadki kobiet z nowotworami narządów rodnych, u których zastosowano różne schematy profilaktyki przeciwzakrzepowej. Obecnie dobrze opracowane standardy postępowania zapobiegającego żylnej chorobie zatorowo-zakrzepowej nie zawsze są w stanie rozwiązać problemy kliniczne dnia codziennego. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego zasad stosowania heparyn drobnocząsteczkowych u chorych poddawanych zabiegom onkologicznym, zwracając uwagę na aspekty ryzyka zakrzepowego oraz sugerując niestandardowe postępowanie w przypadkach, które nie są uwzględniane w wytycznych. Zalecenia towarzystw naukowych ze względu na swoją inercję ukazują się z pewnym opóźnieniem w stosunku do szeregu prowadzonych badań, a niekiedy ze względu na różny czas publikacji w pewnych zagadnieniach przedstawiają niespójne poglądy. Niniejszy artykuł ma uświadomić czytelnikom skalę problemu, wagę wpływu powikłań zatorowo-zakrzepowych na rokowania w chorobie nowotworowej. Należy podkreślać konieczność oceny ryzyka występowania tych powikłań na każdym etapie leczenia onkologicznego. Dodatkowo ocenę ryzyka można wykorzystać jako okazję do edukacji chorych w tym aspekcie.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 53-62
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-specific connective tissue dysplasia - a risk factor for postoperative thrombosis in the venous system of lower extremities
    Nieswoista dysplazja tkanki łącznej - czynnik ryzyka w przypadku pooperacyjnej zakrzepicy układu żylnego w kończynach dolnych
    Autorzy:
    Venher, I.
    Kostiv, S.
    Nenashko, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052610.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    deep vein thrombosis
    postoperative thromboembolism
    connective tissue dysplasia
    głęboka zakrzepica żylna
    pooperacyjna zakrzepica
    dysplazja tkanki łącznej
    Opis:
    Background. Deep vein thrombosis of lower extremities and pulmonary embolism have common pathogenic roots and are the most common cause of poor blood circulation. Several factors that contribute to the development of thrombosis in the venous system are identified and must be taken into consideration in the process of preparing for surgery. Material and methods. 472 patients were examined and operated in departments of surgery of municipal institution of Ternopil regional council Ternopil University Hospital in 2010-2014. In the process of surgical treatment thromboprophylaxis was applied according to sectoral protocols [1]. Results. In postoperative period t hrombotic process in the system IVC was diagnosed in 96 (20.34%) patients. The incidence of postoperative thrombosis in the IVC system was directly related to the risk of the venous thromboembolic complications. dysplasia; in 27 (45.1%) observations detected asthenic type of constitution, in 18 (36.6%) – hypermorbid syndrome, in 31 (57.7%) – varicose veins (class C1 – 27 cases, class C2 – 14 cases). In the laboratory study the indicators of metabolic products connective tissue level of total oxyproline exceeded the reference value at 41.77% (p <0.001), free oxyproline – by 46.85% (p <0.001), and bound oxyproline – 31.71% (p <0.001). Conclusions. Established that non-specific connective tissue dysplasia can be significant risk factor for postoperative venous thrombosis in the system inferior vena cava.
    Wprowadzenie. Zakrzepica żył głębokich dolnych kończyn oraz zatorowość płucna mają wspólne patologiczne podstawy i są częstszą przyczyną złego krążenia krwi. Kilka czynników wpływających na rozwój zakrzepicy w systemie żylnym zostało zidentyfikowanych, zatem należy brać je pod uwagę w procesie przygotowawczym przed operacją. Materiał i metody. 472 pacjentów przebadano i zoperowano w klinikach chirurgicznych jednostki miejskiej rady regionalnej Tarnopolu w Uniwersyteckim Szpitalu w Tarnopolu w latach 2010-2014. W trakcie leczenia chirurgicznego zastosowano profilaktykę przeciwzakrzepową zgodnie z protokołami sektorowymi [1]. Wyniki. W o kresie p ooperacyjnym z diagnozowano p roces z akrzepowy w systemie IVC w przypadku 96 pacjentów (20,34%). Występowanie zakrzepicy pooperacyjnej w systemie IVC było bezpośrednio związane z ryzykiem komplikacji zakrzepowo-zatorowej, dysplazja; w przypadku 27 pacjentów (45.1 %) zaobserwowano asteniczny typ składu, w 18 przypadkach (36.6%) – syndrom hiper-morbidowy, w przypadku 31 pacjentów (57.7%) – żylaki kończyn dolnych (klasa C1 – 27 pacjentów, klasa C2 – 14 pacjentów). W badaniach laboratoryjnych wskaźniki produktów metabolicznych poziomu tkanki łącznej całkowitej oksoproliny przewyższają wartość referencyjną w 41.77% (p <0.001) pacjentów, wolnej oksoproliny – w 46.85% (p <0.001) przypadków, a związanej oksoproliny – w 31.71% (p <0.001) przypadków. Wnioski. Ustalono, że nieswoista dysplazja tkanki łącznej może być silnym czynnikiem ryzyka w przypadku pooperacyjnej zakrzepicy układu żylnego w kończynach dolnych.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2016, 10, 2; 51-54
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Awareness of venous thromboembolism during long-haul flights among medical students – what do they really know about its prevention and treatment?
    Świadomość studentów medycyny na temat żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej podczas długotrwałych lotów samolotem – co tak naprawdę wiedzą o jej prewencji i leczeniu?
    Autorzy:
    Wołkowski, Maciej
    Witkowska, Jagoda
    Wojciechowska, Eliza
    Zembura, Marcela
    Urbanek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012489.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-16
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    venous thromboembolism
    deep vein thrombosis
    pulmonary embolism
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    zakrzepica żył głębokich
    zatorowość płucna
    Opis:
    INTRODUCTION: Worldwide air traffic reaches about 2.3 billion passengers annually. A complication of long-haul flights is venous thromboembolism (VTE). It manifests itself as deep vein thrombosis (DVT) and/or pulmonary embolism (PE). Despite the relatively high incidence of this disease, access to information about its risk factors as well as effective prevention is limited due to a small number of generally available articles and also the lack of sufficient attention to this problem by lecturers and doctors. In the study, an assessment of the awareness and knowledge related to the risk of VTE during long-haul flights among medical students was performed. MATERIAL AND METHODS: The study was performed from 10th of November 2017 till 28th of February 2018 in a group of 100 medical students from the Medical University of Silesia in Katowice. The study was conducted based on a survey questionnaire, which included 12 questions concerning the knowledge of the incidence and pathogenesis of VTE connected with long-haul flights. The participants of the study based their responses on knowledge acquired at university. RESULTS: The correct incidence rate of VTE associated with air flights was indicated by 43% the respondents. None of the students correctly indicated the VTE risk factors. 40% of the respondents was familiar with the pathogenesis of VTE occurring as a result of flights. The fact that 100% was aware that appropriate clothing can reduce the risk of VTE during flights was satisfying. CONCLUSIONS: The survey results show a low level of knowledge as well as awareness of the risk of VTE during flights in the population of the medical university students. The results of the survey should be included in the planning of the scope of classes in medical studies on the problems of VTE.
    WSTĘP: Ogólnoświatowy ruch samolotowy osiąga rocznie liczbę 2,3 miliarda pasażerów. Powikłaniem długich lotów samolotem jest żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (venous thromboembolism – VTE). Obejmuje ona zakrzepicę żył głębokich (deep vein thrombosis – DVT) i zatorowość płucną (pulmonary embolism – PE). Po-mimo stosunkowo dużej częstości występowania tej choroby dostęp do informacji na temat czynników ryzyka oraz prewencji VTE jest ograniczony, co może wynikać ze zbyt małej liczby ogólnodostępnych artykułów do-tyczących problemu, jak również z niedostatecznej uwagi poświęcanej tej jednostce chorobowej przez wykła-dowców i lekarzy. W pracy podjęto próbę oceny świadomości i wiedzy studentów medycyny na temat powikłań zakrzepowych związanych z długotrwałymi lotami samolotem. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono między 10 listopada 2017 r. a 28 lutego 2018 r. w grupie 100 studentów medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Do badania wykorzystano kwestio-nariusz ankiety, który zawierał 12 pytań dotyczących wiedzy na temat występowania i patogenezy VTE zwią-zanej z długotrwałymi lotami samolotem. Uczestnicy badania opierali swoje odpowiedzi na wiedzy zdobytej podczas nauki na uniwersytecie. WYNIKI: Prawidłowo częstość występowania VTE związanej z lotami samolotem wskazało 43% ankietowa-nych. Żaden ze studentów nie wskazał poprawnie czynników ryzyka VTE. Spośród badanych 40% znało pato-genezę VTE w wyniku długotrwałych lotów. Zadowalający jest fakt, że 100% ankietowanych wiedziało, że odpowiedni ubiór może redukować ryzyko VTE podczas lotów samolotem. WNIOSKI: Ankieta wykazała niski poziom wiedzy, jak również świadomości studentów związanej z zagrożeniem VTE podczas lotów samolotem. Wyniki badania powinny zostać uwzględnione podczas planowania na studiach medycznych zajęć dotyczących problematyki VTE.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 14-20
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakrzepica w chorobie nowotworowej
    Thrombosis in cancer
    Autorzy:
    Chojnacki, Tomasz
    Rzepecki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033769.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cancer
    deep vein thrombosis
    pulmonary embolism
    venous thromboembolic disease
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    choroba nowotworowa
    zakrzepica żył głębokich
    zatorowość płucna
    Opis:
    Malignant tumours are among the strongest risk factors for venous thromboembolism. The probability scores for deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which we use in our everyday practice, have not yet been validated in patients with cancer, which is why they should be used with caution. Prevention of thrombosis should always be implemented in patients undergoing surgery and most patients treated conservatively, which results from the application of appropriate probability scores assessing the risk of thrombosis in these patients. The prevention method should be adjusted individually depending on the characteristics of the patient and the existence of contraindications to the use of given methods, bearing in mind their availability, cost and ability to monitor the anticoagulant effect. Treatment of venous thromboembolism in patients with cancer is different from treating it in patients with no concomitant tumour. These differences relate to both the type of treatment (anticoagulant drug selection and dosage) and its duration. Low-molecular-weight heparin is the preferred form of both initial and long-term treatment, which should last at least 6 months. Both oncologists and other health care professionals working in cancer teams should make sure at each time that the patient has at least minimal knowledge about the symptoms ensuring early detection of thrombosis. Good communication with the patient considerably facilitates effective prevention and treatment.
    Nowotwory złośliwe należą do najsilniejszych czynników ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Skale oceny prawdopodobieństwa zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej, którymi się posługujemy w codziennej praktyce, nie zostały dotychczas zwalidowane u pacjentów z chorobą nowotworową, dlatego należy z nich korzystać z dużą ostrożnością. Profilaktykę przeciwzakrzepową powinno się zastosować każdorazowo w przypadku osób poddawanych zabiegom chirurgicznym oraz u większości leczonych zachowawczo, co wynika z odpowiednich skal oceny ryzyka zakrzepicy u tych chorych. Metodę profilaktyki należy dobierać indywidualnie w zależności od charakterystyki pacjenta oraz istnienia przeciwwskazań do zastosowania danych metod, mając na względzie ich dostępność, koszty oraz możliwości monitorowania efektu przeciwkrzepliwego. Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z chorobą nowotworową różni się od leczenia pacjentów bez współistniejącego nowotworu. Różnice te odnoszą się zarówno do rodzaju leczenia (wybór leku przeciwkrzepliwego, jego dawkowanie), jak i czasu trwania terapii. Heparyna drobnocząsteczkowa jest preferowaną formą leczenia wstępnego, a także długoterminowego, które powinno trwać co najmniej 6 miesięcy. Onkolodzy wraz z pozostałym personelem służby zdrowia pracującym w teamach onkologicznych powinni każdorazowo upewnić się, że pacjent posiada przynajmniej minimum wiedzy o objawach umożliwiających wczesne wykrycie zakrzepicy. Dobra komunikacja z pacjentem zdecydowanie ułatwia prowadzenie skutecznej profilaktyki i leczenia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 48-67
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – epidemiologia oraz profilaktyka
    Venous thromboembolism – epidemiology and prophylaxis
    Autorzy:
    Nalewczyńska, Agnieszka
    Maździarz, Agnieszka
    Krynicki, Ryszard
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030346.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    deep vein thrombosis
    low molecular weight heparin
    pulmonary embolism
    venous thromboembolism
    heparyna drobnocząsteczkowa
    zakrzepica żył głębokich
    zatorowość płucna
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    Opis:
    The term “venous thromboembolism” encompasses two disease entities, i.e. deep vein thrombosis and its very serious complication – pulmonary embolism. In Poland, this disease affects almost 50 thousand people, nearly a half of whom develop pulmonary embolism which accounts for 10% of all hospital deaths. The incidence rate increases with age, and 70% of cases concern people above the age of 60. The treatment of complications caused by these symptoms is very expensive. It is estimated that the cost is nearly as high as in the treatment of neoplasms. Risk factors of thromboembolism include: age >40, family and personal history of venous thromboembolism, major surgeries (within lower extremities, pelvis and abdomen), malignant cancers and certain anticancer treatment regimens as well as pregnancy and postpartum period. The severity of symptoms mainly depends on disorders of blood outflow from the lower extremities and the extent of thrombotic lesions. The more extensive thrombosis is, the greater the blood stasis and the greater the vascular disorders. The most common symptoms include pain and edema. Thromboembolism is asymptomatic is nearly a half of patients. That is why a careful interview and risk factor estimation are so important. Non-invasive methods are used, such as: ultrasound assessment of venous flow, Doppler ultrasound, plethysmography (assessment of blood volume in the lower extremities), venography and D-dimer level assessment. Proper thromboprophylaxis is the most important element that increases the safety of patients and considerably decreases health care expenditure. This review presents indications for venous thromboembolism prophylaxis in accordance with the latest guidelines.
    Nazwa „żylna choroba zakrzepowo-zatorowa” (venous thromboembolism) zawiera w sobie dwie jednostki chorobowe, a mianowicie zakrzepicę żył głębokich oraz bardzo poważne jej następstwo, jakim jest zator tętnicy płucnej. W Polsce choroba ta dotyka blisko 50 tys. osób, z czego prawie u połowy wystąpi zator tętnicy płucnej, który powoduje 10% wszystkich zgonów w szpitalu. Liczba zachorowań zwiększa się z wiekiem, a 70% dotyczy osób >60. roku życia. Leczenie powikłań spowodowanych przez ten zespół objawów jest niezwykle kosztowne – szacuje się, że wydatki są zbliżone nawet do kosztów leczenia chorób nowotworowych. Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą: wiek >40 lat, żylna choroba zakrzepowozatorowa w wywiadzie rodzinnym, przebyta choroba zakrzepowo-zatorowa, duże zabiegi operacyjne (w zakresie kończyn dolnych, miednicy i jamy brzusznej), nowotwory złośliwe i niektóre schematy leczenia przeciwnowotworowego, ciąża i połóg. Ciężkość objawów zależy głównie od stopnia zaburzenia odpływu krwi z kończyn dolnych, a także rozległości zmian zakrzepowych. Im rozleglejsza zakrzepica, tym większy zastój krwi i większe zaburzenia naczyniowe. Najczęstszymi objawami są ból oraz obrzęk. Niemal u połowa pacjentów żylna choroba zakrzepowo-zatorowa przebiega bez objawów, dlatego tak ważny jest dokładny wywiad oraz oszacowanie czynników ryzyka. Stosuje się metody nieinwazyjne, takie jak: ultradźwiękowa ocena przepływu krwi w żyłach, ultrasonografia dopplerowska, pletyzmografia – ocena objętości krwi w kończynach dolnych, flebografia oraz ocena stężenia D-dimerów. Prawidłowa profilaktyka stanowi najważniejszy element zwiększający bezpieczeństwo chorych, a także zdecydowanie zmniejszający koszty opieki zdrowotnej. W opracowaniu przedstawiono wskazania do profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej według najnowszych wytycznych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 3; 191-200
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność kliniczna i diagnostyczna oznaczeń D–dimeru w różnych stanach chorobowych
    Clinical and diagnostic usefulness of D–dimer measurement in various illnesses
    Autorzy:
    Rośniak–Bąk, Kinga
    Łobos, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032611.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    diagnostyka laboratoryjna
    d–dimer (d–d)
    osocze krwi
    metoda immunoturbidymetryczna
    żylna choroba zatorowo–zakrzepowa
    (żchzz)
    zator tętnicy płucnej (zp)
    zakrzepica żył głębokich (zżg)
    laboratory diagnostics
    blood plasma
    immunoturbidimetric method
    venous thromboembolism
    pulmonary embolism
    deep vein thrombosis
    Opis:
    Dostępnych jest wiele różnorodnych metod oznaczenia D–dimeru. Metody te są podzielone na dwie kategorie – jakościowe i ilościowe. Wszystkie oparte są na reakcji immunochemicznej z wykorzystaniem monoklonalnych przeciwciał skierowanych przeciwko D–dimerowi. Jednak wyniki otrzymywane różnymi metodami nie są porównywalne. Oznaczenie D–dimeru ma zastosowanie w diagnostyce wielu chorób. Jednakże, interpretując wynik nie można jednoznacznie określić jednostki chorobowej bez dodatkowych badań. Wynika to z braku swoistości tego oznaczenia dla konkretnych schorzeń. Wyniki podwyższone uzyskujemy zarówno w ciąży, nadczynności tarczycy, zapaleniach, nowotworach i u pacjentów w podeszłym wieku, ale także w stanach zagrażających życiu takich, jak zawał serca, zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, pęknięcie tętniaka aorty czy zatorowość. Aby wynik oznaczania stężenia D–dimeru był wiarygodny i klinicznie użyteczny, konieczne jest stosowanie się do zasad zarządzania jakością.
    There are many methods dedicated to assessing D–dimer. They are divided into two categories: qualitative and quantitative methods. All the methods are based on immunochemical reaction with the use of monoclonal antibodies against D–dimer. Nevertheless, the results obtained with use of various methods are not comparable. However detection of D–dimer is used in the diagnosis of many diseases, the disease cannot be defined unambiguously without additional testing. The reason is insufficient specificity of this assay for specific diseases. Elevated D–dimer level is observed in conditions such as: pregnancy, hyperthyroidism, inflammations, tumors, and in elderly patients, but also in a life–threatening conditions like heart attack, disseminated intravascular coagulation, the rupture of the aorta or embolism. It is necessary to adhere to the principles of quality management to ensure reliable and clinically useful results of D–dimer testing.
    Źródło:
    Folia Medica Lodziensia; 2016, 43, 1; 69-91
    0071-6731
    Pojawia się w:
    Folia Medica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies