Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stworzenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Eriugeny koncepcja stworzenia wszystkiego z niczego w człowieku
The concept of creating everything from nothing in man according to Eriugena
Autorzy:
Grzegorzyca, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431043.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Eriugena
God
man
nothingness
creation
Bóg
człowiek
nicość
stworzenie
Opis:
The Old Testament reveals the truth about God’s creation of everything from nothing. Christianity has accepted this revelation and Christian thinkers have further developed this concept. The Christian Neoplatonist Eriugena, in particular, considered the creation and nothingness out of which God made everything. Interpreting the biblical description of creation in the context of his own philosophical system, Eriugena came to the conclusion that nothingness is the perfect fullness of the goodness of God, who created all the qualities of human nature. A perfect creature was created in a perfect man. The error resulting from an unreasonable choice caused man to get rid of perfection and exist in an imperfect form. The concept of creating everything from nothing in a human being seems to be a prelude to Eriugena’s reflections on the incarnation of the eternal Logos – the Word – God the Son, which makes it possible to return to the state of perfection.
Stary Testament objawia prawdę o stworzeniu przez Boga wszystkiego z niczego, a chrześcijaństwo przyjęło to objawienie i chrześcijańscy myśliciele rozwinęli tę koncepcję. Chrześcijański neoplatonik Jan Szkot Eriugena prowadził rozważania dotyczące stworzenia oraz nicości, z której Bóg uczynił wszystko. Interpretując biblijny opis stworzenia na gruncie autorskiego systemu filozoficznego Eriugena doszedł do wniosku, że nicość jest doskonałą pełnią dobroci Boga, który dokonał aktu stworzenia wszystkiego w ludzkiej naturze. W doskonałym człowieku powstało doskonałe stworzenie. Błąd wynikający z nierozumnego wyboru spowodował, że człowiek pozbył się doskonałości i zaczął istnieć w niedoskonałej formie. Wraz z człowiekiem do gorszej formy istnienia zeszło również całe stworzenie, które w ludzkiej naturze powstało. Koncepcja stworzenia wszystkiego z niczego w człowieku wydaje się stanowić wstęp do rozważań Eriugeny dotyczących wcielenia odwiecznego Logosu – Słowa – Boga Syna, który umożliwia powrót do stanu doskonałości.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 1; 47-69
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzech pierworodny w sferze relacji
Orriginal Sin in the Sphere of Relationships
Autorzy:
Perzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503631.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
stworzenie
grzech pierworodny
Adam i Ewa
człowiek
osobowy Bóg
nauczanie Kościoła
Opis:
This article consists of the following parts: introduction, in Adam all sinned, original sin with love, from person to object, breaking human relationship, humanity dispersed; conclusion. Appropriate understanding of the Church’s teaching on original sin needs to portray this issue in the light of God’s love. The doctrine of faith of original sin is based solely on Revelation. A correct understanding of it refers to the Person and the salvation of Jesus Christ, the „new Adam”.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2011, 20; 251-260
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia katolicka w perspektywie ekologicznej. Studium pastoralne w świetle encykliki Laudato si
Catholic Anthropology from an Ecological Perspective. Pastoral Study in the Light of the Encyclical Laudato si
Autorzy:
Przybyłowski, Jan Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033928.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
antropologia katolicka
ekologia
człowiek
stworzenie
relacje
catholic anthropology
ecology
man
creation
relations
Opis:
The article presents the concept of integral Catholic anthropology withecological elements. The source of the truth about man is Revelation andthe teaching of the Church. Catholic anthropology also benefits from theachievements of modern science and is also open to ecological dialogue.Both reason and faith must be used in the search for truth. Man was createdas a personal entity; therefore his task is to manage creation responsibly.Man is for himself a gift received from God and must therefore respectthe natural and moral structure with he is equipped. The human person iscapable of establishing personal relationships and this allows him to believein God and to live in friendship with people and with all of creation.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2019, 89, 2; 137-157
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La compassione di Francesco d’Assisi per gli altri e per il Creato
Autorzy:
Juzba, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571469.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis
compassion
human
people
creatures
Św. Franciszek
współczucie
człowiek
ludzie
stworzenie
Opis:
In my studies I focused on the writings of St. Francis. St. Francis turn to us asking for compassion resulted from my analysis of his writings. St. Francis encourages us to share compassion with the others and the whole creation. He directed his message most of all to those of us who share the same feelings for faith. The faith which he was granted from God St. Francis wrote down in his Rule which was subsequently endorsed by the Catholic Church. My paper consists of four parts: The image of man in St. Francis` writings, The meeting of the leper, The sick, the poor, the abandoned, the enemies, His attitude to the whole God`s creatures. His inspiration for love St. Francis drew from his personal experience of God`s love. He believed that human dignity was bestowed by god himself. Man was created by God and modeled on His own image, argued St. Francis therefore man testifies to God`s presence in the world. St. Francis` compassion originated from poor and humble Jesus Christ. St. Francis’ compassion with the poor, sick, suffering, despised, sinners and enemies draws inspiration from the same spiritual source.
Studium fenomenu współczucia u św. Franciszka z Asyżu został przeprowadzony na podstawie pism świętego. Franciszek zwraca się z zachętą do współczucia innym ludziom, jak i całemu stworzeniu. Swoje przesłanie kieruje przede wszystkim do podzielających wraz z ten styl przeżywania wiary, jaki on sam otrzymał od Najwyższego, a Kościół katolicki zatwierdził w Regule. Artykuł został podzielony na cztery części (Wizja człowieka w myśli św. Franciszka, Spotkanie z trędowatymi – odkrycie fenomenu współczucia, Współczucie wobec: ludzi chorych, biednych, braci, pogardzanych, wrogów; Zachowanie Franciszka wobec innych stworzeń). Ze studium pism Franciszka z Asyżu wynika, iż podstawową jego relacji do innych ludzi i pozostałych stworzeń było przede wszystkim doświadczanie miłości Boga we własnym życiu. Doświadczenie to wpływało na zarówno na jego sposób działania, jak i na uznanie godności człowieka jako dzieła Boga. Dla Franciszka cały człowiek (dusza i ciało) jest stworzony na obraz Boży, dlatego ciało ludzkie jest traktowane przez świętego jako środek do obecności Boga pośród ludzi. Ludzka cielesność jest sposobem bycia w świecie, wchodzenia w relacje z całym stworzeniem Najwyższego Boga. Współczucie u Franciszka rodzi się z kontemplacji Jezusa ubogiego i pokornego. Stąd bliskość Franciszka z ludźmi cierpiącymi, wzgardzonymi, braćmi chorymi, grzesznikami i wrogami. Wobec tych wszystkich ludzi Franciszek doświadczał współczucia, będącego wyrazem najwyższej miłości wobec bliźniego.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otwartość na dar stworzenia
Openness to the Voice of Creation
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607106.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
openness
man
creation
integrity
unity
vocation
otwartość
człowiek
stworzenie
integralność
jedność
powołanie
Opis:
An important duty of man is proper communication and relativity to creation. This is due to the unique situation of our being “in the middle” and our vocation to go out “in the opposite direction”. However, personal faith in God becomes a particularly ennobling factor, as it somehow deepens the human desire for closeness and solidarity with the whole created reality. Through true openness to the visible world, we learn more about the relationship between the individual and the community, as well between the human community and the whole creation. Ultimately, we are trying to take up the challenge of dealing responsibly with nature as a unique value today and with the right to continue in the future.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 33; 83-95
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu
The image of God in man according to the tradition of the Christian East
Autorzy:
Perzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503553.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
człowiek
osoba ludzka
stworzenie
obraz Boży
Ojcowie Kościoła
antropologia
chrześcijańska
przebóstwienie
Trójca Święta
Opis:
Based on the study of the Greek Fathers, anthropology of the Eastern Church does not focused either on sin, nor the nature of the fallen and a saving grace, but deification of man. The idea of deification is the main and most important feature, which permeates the eastern anthropology from beginning to end. Creation of man the image of God was to his deification, that is, participation in the realities of belonging to the order of the existence of God. Deification is the ultimate goal of created beings, full implementation of the likeness of God. As a result, Orthodox anthropology image of God is both anthropology deification, theological anthropology. Its development has contributed to specifically Russian religious thought nineteenth and early twentieth century. Since man was created in the image and likeness of the Triune God.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2013, 22; 139-150
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bóg stworzył wszystko dla człowieka”? Zderzenie kosmocentryzmu z antropocentryzmem w późnoantycznej wizji świata stworzonego
„God created all things for man”. The Impact of Anthropocentrism and Cosmocentrism in the Vision of the Created World in Late Antiquity
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621131.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patrystyka
antropocentryzm
kosmocentryzm
stworzenie
człowiek
przyroda
ekologia (w starożytności)
Patristic
anthropocentrism
cosmocentrism
creation
man
nature
ecology (in antiquity)
Opis:
Spojrzenie na chrześcijańskie podejście do przyrody wymaga zanalizowania wzajemnych relacji pomiędzy koncepcjami antropocentryzmu i kosmocentryzmu. Obie te wizje rzeczywistości wydają się być kluczem do całościowego ujęcia relacji człowiek – natura. Chrześcijański antropocentryzm często jest obwiniany o to, że stał się przyczyną obecnego kryzysu ekologicznego. Wyznawcy Chrystusa są oskarżeni o niszczenie harmonii świata i jego zasobów. Jednak chrześcijański antropocentryzm nie był najwyższą i niezależną zasadą. Chrześcijaństwo musiało skonfrontować się z wizją natury i człowieka propagowaną przez filozofię grecką i rzymski realizm. Pisarzom Kościoła nasza cywilizacja zawdzięcza niezwykle cenne rozważania o dobroci i pięknie stworzenia. Według perspektywy patrystycznej człowiek zajmuje najważniejsze miejsce w świecie przyrody, lecz nie jest to pozycja despoty, który ma nieograniczone prawo do eksploatowania zasobów naturalnych. Istota ludzka, należąca do porządku stworzenia, ma specyficzną misję i obowiązki wobec widzialnego świata. Człowiek stanowi jakby pomost pomiędzy stworzeniami a Bogiem, jest jakby kapłanem liturgii kosmicznej. U Ojców Kościoła można było zauważyć odnośniki biblijne, przede wszystkim do Rdz i Rz 8,18-22. W przypadku perykopy pawłowej ma się do czynienia z podwójną tendencją interpretacyjną: antropologiczną i kosmologiczną. Ojcowie Wschodu, nawiązując do podziwu okazywanego siłom natury w cywilizacji greckiej, preferowali interpretację kosmologiczną. Z kolei na łacińskim Zachodzie na plan pierwszy wysuwała się kwestia podporządkowania ziemskiego istnienia wyższym zasadom, jakimi były teocentryzm i chrystocentryzm. W ten sposób cała rzeczywistość widzialna została przez chrześcijaństwo przemyślana i głęboko ubogacona.
The present-day situation provides much proof of ecological crisis. In order to understand the specific character of Christian attitudes towards nature, it is necessary to analyze the relationship between two key visions of reality: the very relevant concepts of anthropocentrism and cosmocentrism. The Christian anthropocentric attitude is sometimes pointed to as the main cause of the ecological crisis. The faithful of Christ were accused of being destroyers of cosmic harmony. However, Christian anthropocentrism was not at all a supreme and independent principle. According to anthropocentrism, man holds the central position in the world, but it is not just the position of an exploitative despot with unlimited power, rather man has been given a mission and a duty in the world. His function is that of a bridge between creatures and God, or again, that of a priest, as intermediary, administering the divine sacraments. Among the Church Fathers there were two divergent interpretative approaches to Rom 8:18-22: anthropological and cosmological. The Fathers of the East, attracted to the admiration which Greek culture felt toward nature, generally preferred the cosmological interpretation of visible reality. In the West, however, this concept had not found much acceptance. In the Christian view of the visible world, it is important to subordinate earthly existence to higher principles, which are Theocentrism and Christocentrism. Thus, under the impact of Christianity, the surrounding world and nature are profoundly reassessed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 283-319
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina ludzka w aspekcie paradygmatu Edenu. Analiza skrypturystyczno-patrystyczna
The Human Family in the Aspect of the Eden Paradigm. A Scriptural and Patristic Analysis
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420415.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Księga Rodzaju
myśl patrystyczna
człowiek
stworzenie
rodzina
The Book of Genesis
the patristic mind
human being
creation
family
Opis:
Paradygmat Edenu i rodzinę ludzką przedstawiono tu nie przeciwstawnie, lecz w ich komplementarności. W świetle Edenu życie rodzinne, wspólnota rodzinna najpełniej odsłania godność człowieka i jego możliwości wiary. Autor tego artykułu omija wszelako jakąkolwiek formę prozelityzmu, wprost przeciwnie, pragnie jedynie przedstawić prawdę zarówno egzystencjalną, jak biblijną czy patrystyczną. Paradygmat Edenu, według Autora, składa się z trzech elementów: przyjaźni z Bogiem, jednakowej godności ludzkiej (takiej samej u kobiety, jak u mężczyzny) oraz otwartości religijnej (przebóstwienie). Dzięki tym trzem elementom odsłania się też godność rodziny, nie tylko podstawowej „komórki” społeczeństwa, lecz przede wszystkim Cerkwi.
The Eden paradigm and the human family are presented here not in opposition, but in their complementary character. The paradigm of Eden permits us to better illustrate the problem of family life and family community reveals human dignity and one’s potential to believe. The author of this article did not use any form of proselytism, but in contrast, only would like to present existential, biblical and patristic truths. The paradigm of Eden, according to the author, consists of three elements: a relationship with God, equal dignity for men and women and openess to religion (theosis). Thanks to these elements, we can also understand the dignity of the family, which is not only a “cell” of society, but above all of the Church.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 51-56
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II
Autorzy:
Gardocki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369123.pdf
Data publikacji:
2020-11-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
stworzenie
grzech
wcielenie
odkupienie
człowiek
Jezus Chrystus
nowość życia
creation
sin
incarnation
redemption
new life in Jesus Christ
Opis:
Niniejszy artykuł omawia wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II oraz pokazuje wkład papieża w rozumienie i wyjaśnienie tajemnicy człowieka. Antropologia teologiczna Jana Pawła II jest antropologią antropocentryczną i teocentryczną motywowaną chrystocentrycznie, ponieważ w jej centrum znajduje się osoba Jezusa Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i zmierza do pokazania Jego osoby jako ostatecznej i definitywnej odpowiedzi na pytanie o człowieka i jego przeznaczenie. Ze względu na to, że sam papież uważa, iż podstawą do uprawiania antropologii teologicznej jest antropologia filozoficzna, w pierwszej części artykułu mowa jest o źródłach inspiracji filozofii człowieka Karola Wojtyły i jej podstawowych tezach. W drugiej natomiast części zostają omówione zasadnicze tematy antropologii teologicznej Jana Pawła II, do których należą: prawda o „początku” człowieka, grzech pierworodny, tajemnica wcielenia i odkupienia, nowość życia w Chrystusie.
This article presents and discusses selected issues of theological anthropology of John Paul II and shows the Pope’s contribution to understanding and explaining the mystery of the human being. The theological anthropology of John Paul II is an anthropocentric and theocentric anthropology which is Christo-centrically motivated, because at its centre is the person of Jesus Christ the Redeemer of the human being, and it aims to show His person as the final and definitive answer to the question about the human being and his/her destiny. Due to the fact that the Pope himself believes that the basis for practicing theological anthropology is philosophical anthropology, the first part of the article mentions the sources of inspiration for Karol Wojtyła’s human philosophy and its basic theses. In the second part, however, the main topics of theological anthropology of John Paul II are discussed, which include: the truth about the beginning of the human being, the original sin, the mystery of the incarnation and redemption, and the novelty of life in Christ.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 53-69
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek w relacji do stworzenia według Johna D. Zizioulasa
Man in Relation to Creation According to John Z. Zizioulas
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108738.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
stworzenie
kryzys stworzenia
kapłan stworzenia
ekologia teologiczna
man
creation
crisis of creation
priest of creation
theological ecology
Opis:
W obliczu kryzysu ekologicznego John D. Zizioulas proponuje własną wizję relacji człowieka do stworzenia. Najpierw przedstawia antropologię teologiczną, na podstawie której buduje model człowieka jako kapłana stworzenia. Dokonuje reinterpretacji pierwotnego upadku człowieka i ukazuje, że otrzymał on pęd do absolutnej wolności nie dla siebie samego, lecz dla całego stworzenia. Nie ma ono w sobie naturalnych środków przetrwania i zostawione samo sobie będzie poddane śmierci. Jedyną drogą ratunku może być komunia stworzenia z wiecznym Bogiem, co wymaga jednak transcendencji poza ograniczenia stworzenia. Bycie osobą wymaga od człowieka, by obejmował w sobie całość stworzenia. Pęd ku wolności implikuje włączenie w jego działanie całego świata, a jeśli wszystko, co ucieleśnia się w nim, ma przetrwać, musi zostać odniesione ku Bogu. W przeciwnym przypadku osoba ludzka pozostanie tragiczna i niespełniona, a w końcu stworzenie stanie się przedmiotem naturalnej śmiertelności. Idea człowieka, jako kapłana stworzenia, nadaje ekologii wymiaru kulturowego w najgłębszym znaczeniu, który oznacza wzniesienie świata nawet ku wieczności, a sens ekologii ulega głębokiej przemianie i oznacza respektowanie natury nie z powodu obawy przed jej zniszczeniem, lecz ze względu na miłość do niej. Kryzys ekologiczny jest kryzysem kultury i związany jest z zagubieniem sakralności natury. Tylko podejście chrześcijańskie może zapewnić stworzeniu przetrwanie poprzez włączenie go dzięki człowiekowi – jako kapłanowi stworzenia – w komunię z Bogiem.
The ecological crisis is a huge challenge for humanity because it threatens everyone and the whole world. Theology should develop an appropriate theological model that will make a constructive contribution to the solution of this problem. There are many statements on this subject today, but the most systematic and in-depth vision is brought by the concept of the Eastern theologian John D. Zizioulas. The article is to present first the theological vision of man in the context of ecological threat and the concept of man as a priest of creation. It also requires a different interpretation of the original fall of man. How can the realization of the model of man as the priest of creation liberate creation from its limitations and lead it to survival? What are the implications of man's priestly function toward creation? The ecological crisis is a cultural crisis connected with the loss of the sacredness of nature. Christianity treats the world as sacred because it persists in a dialectical relation to God, but the rupture of communion with God leads to its annihilation. If we want to save the world and not return to paganism, the Christian approach is the only way to solve the ecological crisis and ensure the survival of creation by including it in the eternal life of God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 125-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”
Patristic interpretation of Gen 2:7: “And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life”
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612384.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dusza
ciało
Księga Rodzaju
Stwórca
stworzenie
człowiek
Ojcowie Kościoła
soul
body
Genesis
Creator
creation
man
Fathers of the Church
Opis:
The article aims at the presentation of the exegesis of Gen 2:7 made by some early Christian writers. Their interpretation contains three essential elements. Fathers start with pointing out the matter as a material from which God created man. Although the human body undergoes natural decomposition, it is not because of the material from which it is built, but because of its frailty due to sin. Fathers also pay attention to the soul, which has its source in what Genesis calls the breath of God. However, it did not exist before the creation of the material body, as proclaimed by Origen, but was created along with the body. The soul animates the body putting it in motion. Although man was formed from the dust of the earth by the hands of God, he should be seen as a spiritual being. Whereas the soul is created, the body has been formed and this clearly differentiates the two. Due to the greatness and grandeur of man, he cannot be reduced to animal being, as it has a rational soul that animates his body. Finally, the third thread in connection with the exegesis of the Gen 2:7 indicates the union of the body and the soul at the moment of creation. It occurred at the time when God breathed into man’s nostrils and put in some part of his grace. This does not mean, however, that the nature of God has changed into the soul of man. Not only did the first man receive the breath of God – everyone gets a second breath, the Holy Spirit, which leads to the creation of a new humanity.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 141-154
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”
Interpretacja życia duchowego według kategorii Imago Dei
Autorzy:
Pędrak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050620.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
życie duchowe
obraz Boży
Stwórca
stworzenie
naśladowanie Chrystusa
człowiek
spiritual life
image of God
Creator
creation
following of Christ
human
Opis:
This article is the result of theological research on the subject of life. The phenomenon of life is multifaceted, but often it cannot be defined because it is a mystery. The author of the article, based on the truth that man is a biological-psycho-spiritual unity, interprets these spheres in the key of St. Bonaventure’s idea, describes them as vestigium, umbra, and imago Dei. The issue of spiritual life in the category of Imago Dei is analyzed in detail. The author tries to answer the questions that arise by using not only theological fields: or is there an openness to transcendence only in a man? What does it mean to be an image of God? How to achieve a full life? The sphere of bios, psyche, and zoe in the human person are permeating each other, but this spiritual life transcends the previous two planes. This distinguishes man from other creatures and gives him a unique character. God, in His goodness and freedom, grants man life, creates him as a free being and in His image. But the perfect image of the Father is Jesus Christ. In His Incarnation, He showed us the fullness of humanity and through imitation and union with Christ, man can become conformed to the image of God. In this way, it is finally possible to obtain full participation in the communion with God in the Holy Trinity.
Prezentowany artykuł jest owocem refleksji teologicznych nad tematyką życia. Fenomen życia jawi się na wielu płaszczyznach, często jednak do końca nie można go zdefiniować, gdyż jest tajemnicą. Autorka artykułu, opierając się na prawdzie, że człowiekjest jednością biologiczno-psychiczno-duchową, interpretuje te sfery. Podąża za myślą św. Bonawentury i określa je mianem vestigium, umbra oraz imago Dei. Szczegółowej analizie poddaje zagadnienie życia duchowego w kategorii Imago Dei, przez co korzystającz dziedzin pozateologicznych, próbuje odpowiedzieć na nasuwające się pytania: czy tylko w człowieku istnieje otwartość na transcendencję, co znaczy być obrazem Boga i w jaki sposób osiągnąć pełnię życia. Sfera bios, psyche i zoe w osobie ludzkiej wzajemniesię przenikają, lecz to życie duchowe przewyższa poprzednie dwie płaszczyzny, przez co odróżnia człowieka od innych stworzeń oraz nadaje mu wyjątkowy charakter. Bóg w swej dobroci i wolności udziela człowiekowi życia, stwarza go jako istotę wolnąi na swój obraz. Jednakże doskonałym Obrazem Ojca jest Jezus Chrystus. We wcieleniu ukazał nam pełnię człowieczeństwa i dzięki naśladowaniu i zjednoczeniu z Chrystusem człowiek może upodabniać się do obrazu Boga, by ostatecznie uzyskać pełnię udziału wewspólnocie z Bogiem Trójjedynym.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 169-184
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg Stwórcą człowieka
Dio è il Creatore dell’uomo
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233932.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stwórca
stworzenie
człowiek
„obraz i podobieństwo” Boże
„sprawiedliwość wobec Stwórcy”
the Creator
the creation
the human
„image and likeness” of God
„justice towards Creator”
il Creatore
la creazione
l'uomo
„immagine e somiglianza” di Dio
„giustizia verso il Creatore”
Opis:
La creazione dell'uomo è stato l'evento importante, anche per Dio. Per motivo dell'uomo Dio è per il mondo non solo il Creatore. L'intera storia della salvezza ne testimonia chiaramente. Il fatto che Dio è il Creatore dell'uomo, garantisce la corretta valutazione degli uomini e tutte le cose umane. L'uomo intero è immagine di Dio. Tutto ciò che costituisce l'essenza dell’uomo, ha il suo riferimento al Creatore. Il Creatore ha il diritto della Sua creazione, anche dell'uomo. Nessun altro ha il diritto dell'uomo come Dio, che lo ha creato. Dio è per l'uomo il garante della dignità umana già al livello della creazione, e poi di tutta la storia della salvezza.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 187-199
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna doniosłość typologii Adam-Chrystus w świetle dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej
The Theological Significance of the Adam-Christ Typology Based on the Documents of the International Theological Commision
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601584.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adam
Drugi Adam
typologia
Chrystus
Bóg
człowiek
Wcielenie
stworzenie
zbawienie
przebóstwienie
obraz Boży
chrystologia
antropologia
protologia
eschatologia
historia zbawienia
czas
wieczność
the Second Adam
typology
Christ
God
man
Incarnation
creation
salvation
deification
image of God
Christology
anthropology
protology
eschatology
history of salvation
time
eternity
Opis:
W nauce o dwóch Adamach kryją się treści ważne dla wielu traktatów teologicznych. Biblijna typologia ukazuje również konieczność uwzględniania wzajemnej więzi między nimi. W tym sensie Pawłowy paralelizm wzywa do uprawiania teologii integralnej, która poszczególne prawdy wiary widzi w łączności oraz wyprowadza z całości Objawienia.
The Christological dogma points out the mutual relation between Christology and anthropology. An anthropological element of Christology can be derived from the biblical teaching on two Adams. Having considered the documents of the International Theological Commission, which mention the Adam-Christ typology, the author draws conclusions that are also true regarding other theological treatises and correlation between them, namely, protology, anthropology, Christology, soteriology and eschatology. The article also shows how the First Adam and the Second Adam in fluence the history of a single man, as well as the whole humanity. An antitype and type may be considered two determinants that influence the history of the old and new mankind.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 205-224
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies