Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anthropology;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zmiany tempa rozwoju w ontogenezie człowieka i metody jego badania
Changes in the growth rate during ontogenesis and methods of its investigation
Autorzy:
Siniarska, Anna
Wolański, Napoleon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817717.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
antropologia
ortogeneza
człowiek
anthropology
ontogenesis
human
Opis:
The problem of acceleration of growing processes during childhood and adolescence has been considered for a long time. The observations on this subject date back to the 19th century, however the attempts to summarize this phenomenon were dated to the 20th century. At the beginning of the 20th century Stratz, distinguishing the period of early and late childhood, had mentioned about three periods of deceleration and two periods of acceleration of growing processes. In 1930 also Boas identified the pubertal spurt. Ones of the first longitudinal studies had been organized in Krakow by Talko-Hryncewicz and continued in 1919-32. The results had been elaborated by Jasicki in 1934-48 and he revealed that there are two periods of acceleration of growing processes.In Poland this acceleration in growth had been called “the maximal height velocity.” The growth spurt at the end of childhood (around 7 years) has been pointed out by many authors in the 1930s, and in 1947 Tanner called it the mid-growth spurt. In 1961 Wolański pointed out that there are several growth spurts in childhood and called them pre (school) spurts. Consequently, in 1962 he had distinguished pubertal spurts for many somatic characteristics, and in 1964 – at least two pubertal spurts in height. Wolański had been analyzing the age at pubertal spurt followed by the age at menarche in rural and urban girls and concluded that these events are further apart if the pubertal spurt occurs later. The further analysis of these phenomena had been postponed because of the unfortunate statistical methods which presented data as mathematically smoothed growth curves and many details of individual growth patterns have been eliminated.Only two last decades the daily and monthly studies of growth processes have returned to favor, and the relationship between the rate and age at prepubertal and pubertal spurts has been studied again. In about 1980 the growth spurt at the turn of childhood and juvenile periods was again under study, but only during the last decade several growth spurts have been manifested. The number of prepubertal growth spurts has a very important impact on age and velocity of the pubertal spurt. If the number of prepubertal spurs is grater, the pubertal spurt occurs later and is less manifested. There are still many controversies according to the age of pubertal spurt and final body height. It may be similar to the relationship between menarche and final body height. It is observed that between populations there is a negative correlation between age at menarche and adult height, whereas between women within the population this correlation is positive (Wolański 1979).
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 43-81
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrumentalizacja naturalizmu w antropologicznej refleksji Nietzschego
Instrumentalization of Naturalism in Nietzsche’s Anthopological Reflection
Autorzy:
Misztal, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945979.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nietzsche
anthropology
naturalism
human
antropologia
naturalizm
człowiek
Opis:
The paper presents anthropological issues as one of the main topics of Nietzsche’s philosophy. I begin with how Nietzsche defines the goals of his anthropological reflection and then I identify the perspective of naturalism as its central interpretational tool. Subsequently I try to show how it is instrumentalized in order to develop correct – according to Nietzsche – characteristics of human being, and as a mean of Nietzsche’s critique of metaphysics. In this way conceiving man as “homo natura” allows to reflect on human in axiological context not limited by old metaphysical beliefs. This attempt of combining naturalistic dimension with axiological one determines specific character and importance of Nietzsche’s anthropology.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia i życie społeczne
Anthropology and Social Life
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339376.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Demant
człowiek
antropologia
socjologia
chrześcijaństwo
man
anthropology
sociology
Christianity
Opis:
Vigo Auguste Demant (d. 1983) was one of those in the Christendom Group who most influenced Christian sociology and Church life. Confronted with various manifestations of the crisis of European civilization in the first half of the 20th c. his constant emphasis was on the “true nature and end of man” and the concept of “human life as a whole”. This included understanding man above all as a spiritual being who needs to stay in contact with God as his Creator and Redeemer. Thus, it is secularization which damages man and his social environment most. Demant's firm conviction was that European societies must rediscover their “common humanity” transcending the earthly reality in order to reintroduce God's order in their individual and social life. However different the early 21st c. social and cultural context may be, Canon Demant is truly worth revisiting.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2011, 3; 63-77
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia całościowego podejścia do człowieka
The Question of a holistic approach to human person
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010383.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
spirituality
medicine
media
person
human
anthropology
medycyna
duchowość
człowiek
antropologia
Opis:
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na kwestię całościowego (holistycznego) podejścia do osoby ludzkiej. Z szerokiego spektrum właściwego dla tej problematyki uwzględniono następujące trzy obszary życia: (1) duchowość, (2) komunikację społeczną, (3) troskę o zdrowie. Odwołano się do uznawanych, ze względu na oddziaływanie, za szczególnie istotne dla wskazanej tematyki danych, w tym do Biblii, nauczania Kościoła katolickiego, informacji medialnych jako związanych z podejściem do człowieka informacji powiązanych z szeroko rozumianą troską o zdrowie i z podejściem do osoby ludzkiej. Dane te zostały podzielone i przedstawione z uwzględnieniem obszaru duchowości, komunikacji międzyosobowej i troski o zdrowie. Wskazano na potrzebę coraz pełniejszego uwzględniania holistycznego podejścia do osoby ludzkiej jako warunku dobrej komunikacji i skutecznej troski o zdrowie.
The purpose of this article is to draw attention to the question of a holistic approach to the human person. From the wide range proper to this issue there are presented the following three fundamental areas of human life: 1) spirituality, 2) communication, 3) care relative to health. The article is based on the sources recognized as particularly importantinfluential for the specified themes such: the Bible, the teaching of the Catholic Church, the information about the media’s reports related to human being, the information related to the concern for the health and the approach to the human person. These data were divided and presented with regard to the area of the spirituality, the interpersonal communication and the area related to the concern for health. It is necessary to take ever more fully into account a holistic approach to the human person as the condition of good communication and effective care of health.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 121-134
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika antropologii lingwistycznej w myśli Aleksandra Durantiego
The specificity of linguistic anthropology in the thought of Alessandro Duranti
Autorzy:
Uwaoma, Nwauzor Lambert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046405.pdf
Data publikacji:
2020-10-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
język
antropologia
człowiek
społeczeństwo
kultura
language
anthropology
man
society
culture
Opis:
W artykule autor przedstawia charakterystyczne cechy antropologii lingwistycznej rozwijanej przez Aleksandra Durantiego. Problematyka dotyczy tego, jak Duranti rozumie współczesną antropologię lingwistyczną oraz jak postrzega jej zakres i teoretyczne zainteresowanie. W antropologii tej odnajduje nową interpretację bytu ludzkiego, która charakteryzuje się tym, że człowiek definiowany jest z perspektywy funkcjonalności języka, będącego aktualizacją jego społecznej natury. Omawiając propozycję Durantiego, odnotowuje kilka kwestii problematycznych, które poddaje krytycznej analizie głównie w świetle metody metafizyki realistycznej sformułowanej przez przedstawicieli Lubelskiej Szkoły Filozoficznej. Podejście to umożliwiło zaproponowanie roboczego rozwiązania odkrytych trudności, w którym język traktowany jest raczej jako element ludzkiej racjonalności, poprzez którą człowiek realizuje swoją społeczną naturę.
This article makes a presentation of the specificity of linguistic anthropology in the thought of Alessandro Duranti. This discussion takes effect within the range of what Durant calls the scope and theoretical concern in contemporary linguistic anthropology. In this discussion however, he presents a new interpretation and definition of human being in the perspective of linguistic anthropology. Thus, man is defined by the functionality of his language, as actualizing his social nature. An elaboration on Duranti’s anthropological proposition which is informed by his approach however, shows some problems. As a way forward, an attempt is made as it becomes necessary to examine his project in the light of the method of realistic metaphysics as cultivated by the Lublin philosophical school. This method or approach provides a working solution which will rather consider language as part of human rationality through which we actualize our social nature.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 169-187
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man as the Primary Way for the University
Człowiek jako pierwsza droga uniwersytetu
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339131.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
university
man
integral anthropology
culture
uniwersytet
człowiek
antropologia integralna
kultura
Opis:
Wieloraka transformacja współczesnej kultury rodzi nowe i pilne wyzwania także dla uniwersytetu, który pozostaje w centrum ludzkiego poszukiwania prawdy. Wśród wielu bardziej czy mniej wyczerpujących prób analizy współczesnej sytuacji kultury europejskiej (euroatlantyckiej), szczególnie godne uwagi jest to, co Jan Paweł II zawarł w adhortacji Ecclesia in Europa. Rozpoznanie niepokojących przejawów jej kryzysu domaga się, by w centrum uwagi dostrzec spór o integralną wizję człowieka i autentycznego humanizmu. Troska o właściwą koncepcję człowieka i jego życia dotyczy także uniwersytetu, co pozwala stwierdzić, że − parafrazując znane słowa Jana Pawła II − jego podstawową drogą powinien być człowiek. Przy całej trosce o właściwy poziom naukowy i dydaktyczny uniwersytetu, fundamentalne dla jego misji winno być służenie integralnej formacji szczególnie studentów, jak też i całej instytucji w duchu humanistycznym i personalistycznym. Szczególnym sprzymierzeńcem uniwersytetu jest w tym chrześcijaństwo, co potwierdza europejska tradycja od powstania pierwszych uniwersytetów aż po współczesność.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 93-105
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Malinowski jako prekursor antropologii bezpieczeństwa
Bronisław Malinowski as a precursor of security anthropology
Autorzy:
Jarmoszko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341244.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
antropologia bezpieczeństwa
człowiek
kultura
Bronisław Malinowski
security anthropology
man
culture
Opis:
The aim of the article was to show the contribution of the achievements of Bronisław Malinowski, an outstanding Polish anthropologist of world fame, to the development of security anthropology – a new subdiscipline emerging in our times. Using a critical analysis of literature, qualitative content analysis and elements of comparative analysis, the research was focused on solving the problem: Does Bronisław Malinowski’s achievements allow him to be considered a precursor of the anthropology of security? Virtually every major work by Malinowski (even from a hundred years ago) contains references to security problems. We see this when he wrote about birth, family, work, sailing, warfare, customs, law, death, etc. He is a precursor of the concept of human security, launched by the UN (only) in 1994, a promising platform for the development of scientific reflection on human security. Dealing with people, Malinowski cared and strived for the survival of culture. To this end, he took actions to combat the war. In the perspective adopted by Malinowski, security was the basis, ‘rock’ and content of the existence and development of man and culture. The entirety of his scientific achievements allows us to formulate a positive answer to the research question.
Celem artykułu było ukazanie wkładu dorobku Bronisława Malinowskiego, wybitnego polskiego antropologa światowej sławy, w rozwój antropologii bezpieczeństwa – nowej subdyscypliny. Posługując się krytyczną analizą literatury, jakościową analizą treści oraz elementami analizy porównawczej, penetracja badawcza zorientowana została na rozwiązanie problemu, czy dorobek Bronisława Malinowskiego pozwala określić go prekursorem antropologii bezpieczeństwa. W zasadzie każde większe dzieło Malinowskiego (choć sprzed stu lat) zawiera odniesienia do problemów bezpieczeństwa. Widoczne jest to, gdy pisał o narodzinach, rodzinie, pracy, żeglowaniu, wojowaniu, obyczajach, prawie, śmierci itd. Jest prekursorem rozpropagowanej przez ONZ (dopiero) w 1994 r. koncepcji human security, obiecującej płaszczyzny rozwoju naukowej refleksji o bezpieczeństwie człowieka. Zajmując się człowiekiem, Malinowski troszczył się i zabiegał o przetrwanie kultury. W tym celu podejmował działania zwalczające wojnę. W przyjętej przez Malinowskiego perspektywie bezpieczeństwo było podstawą, „opoką” oraz treścią egzystencji i rozwoju człowieka oraz kultury. Całokształt jego dorobku naukowego pozwala więc na sformułowanie pozytywnej odpowiedzi na pytanie badawcze.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2023, XX, 2; 59-77
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia katolicka w perspektywie ekologicznej. Studium pastoralne w świetle encykliki Laudato si
Catholic Anthropology from an Ecological Perspective. Pastoral Study in the Light of the Encyclical Laudato si
Autorzy:
Przybyłowski, Jan Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033928.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
antropologia katolicka
ekologia
człowiek
stworzenie
relacje
catholic anthropology
ecology
man
creation
relations
Opis:
The article presents the concept of integral Catholic anthropology withecological elements. The source of the truth about man is Revelation andthe teaching of the Church. Catholic anthropology also benefits from theachievements of modern science and is also open to ecological dialogue.Both reason and faith must be used in the search for truth. Man was createdas a personal entity; therefore his task is to manage creation responsibly.Man is for himself a gift received from God and must therefore respectthe natural and moral structure with he is equipped. The human person iscapable of establishing personal relationships and this allows him to believein God and to live in friendship with people and with all of creation.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2019, 89, 2; 137-157
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die anthropologischen Aspekte der Umweltkriese
Anthropological aspects of the environmental crisis
Autorzy:
Łepko, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496274.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
człowiek
przyroda
środowisko
kryzys środowiskowy
antropologia
man
nature
environment
environmental crisis
anthropology
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest rozpoznanie antropologicznego charakteru kryzysu środowiskowego. Zawiera ono informacje na temat zakresu uwikłania człowieka w ten kryzys. Dotyczą więc one najpierw człowieka jako przedmiotu kryzysu środowiskowego, następnie człowieka jako podmiotu kryzysu środowiskowego i wreszcie człowieka jako gwaranta opanowania i przezwyciężenia kryzysu środowiskowego. W pierwszym przypadku chodzi o wskazanie na człowieka jako ofiarę tego kryzysu, a więc na istotę doświadczającą jego negatywnych skutków w wymiarze cielesnym, psychicznym i duchowym. W drugim przypadku chodzi o wskazanie na człowieka jako głównego sprawcę tego kryzysu, a więc na uwarunkowane biologicznie i kulturowo nadużycia człowieka względem środowiska naturalnego. W trzecim przypadku chodzi zaś o wskazanie na człowieka jako jedynego gwaranta opanowania i przezwyciężenia kryzysu środowiskowego. Celem przezwyciężenia kryzysu ekologicznego jest zaś ukształtowanie człowieka przyjaznego środowisku naturalnemu i zarazem uczynienie środowiska naturalnego przyjaznym człowiekowi.
The starting point of this article is recognizing the anthropological character of the environmental crisis. It contains information about the scope of human involvement in this crisis. The articles concerns first, man as the object of the environmental crisis then, man as the subject of the environmental crisis and finally, man as the guaranteed master of overcoming the environmental crisis. The first case considers man as a victim of the crisis and therefore, discusses his experience of its negative effects on the bodily, psychological and spiritual dimensions. The second case indicates man as the main perpetrator of the crisis and therefore, focuses on the biologically and culturally conditioned human abuse with respect to the environment. The third case refers to man as the sole guarantor of taking control and overcoming the environmental crisis. The main goal here is formation of natural environment friendly to man, and a man friendly to his natural environment.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 61-70
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrowie człowieka i przyczyny jego utraty według antropologii prawosławnej
Autorzy:
Pietkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057266.pdf
Data publikacji:
2018-12-21
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
health
man
Orthodox anthropology
illness
sin
zdrowie
człowiek
antropologia prawosławna
choroba
grzech
Opis:
Stan zdrowia człowieka jest pojęciem wielowymiarowym oraz zjawiskiem dynamicznym, zmieniającym się w czasie. Określając człowieka zdrowym, należy przez to rozumieć, że dana osoba znajduje się w stanie względnej stabilizacji i harmonii wewnętrznej różnych sfer: fizycznej, psychicznej i duchowej. Pojęcie zdrowia człowieka, funkcjonujące w prawosławnej antropologii, jest nierozerwalnie związane ze stanem natury ludzkiej, jaką obdarzony został pierwszy człowiek – Adam i którą miał on doprowadzić, w synergii jego wolnej woli z Bożą łaską, do doskonałości. Chrześcijański sposób przeżywania chorób cechuje pokora, cierpliwość oraz pokładanie nadziei w Bogu. Wiara pomaga zrozumieć i nadać sens chorobie. Człowiek wierzący postrzega okres utraty zdrowia jako czas próby i nawrócenia, w którym drogą pokajania może odnowić swą relację z Bogiem. Stan zdrowia jest celem osiągalnym dopiero w perspektywie wieczności i jako taki powinien być przedmiotem stałego zaangażowania i nieustannej troski wszystkich ludzi.
The state of man’s health is a multidimensional notion and a dynamic phenomenon changing with time. Describing a man as healthy we mean that the person in question is in a state of relative stabilisation and interior harmony of various spheres of his being: physical, psychological and spiritual. The notion of man’s health, existing in the Orthodox anthropology, is inseparable from the state of human nature that the first man – Adam – was given. The latter was supposed to lead or rather develop it, in synergy of his free will with the grace of God, to perfection. The Christian way of experiencing and living with illnesses is full of humility, patience and hope in God. Faith helps to understand and make the illness meaningful. A believing man sees the period of loss of health as a time of trial and conversion, when through repentance one can renew his relationship with God. State of health is an aim that can be achieved only in the perspective of eternity and as such should be a subject of continuous commitment and unceasing care of all the people.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 253-257
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek jako osoba w antropologii mistycznej Włodzimierza Łosskiego
Man as a Person in the Mystical Anthropology of Vladimir Lossky
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036683.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
człowiek
Bóg
antropologia teologiczna
Włodzimierz Łosski
person
man
theological anthropology
Vladmir Lossky
Opis:
Pojęcie „osoba” od kilkunastu wieków ma wielkie znaczenie w cywilizacji europejskiej. Kształtowanie się jego zakresu treściowego uwarunkowane było wpływami filozoficznymi, teologicznymi i kulturowymi dwóch głównych centrów cywilizacyjnych Europy, a mianowicie cesarstwa bizantyńskiego i cesarstwa rzymskiego. Stąd też istotne staje się pytanie: jakie są różnice w rozumieniu pojęcia „osoba” w świecie chrześcijańskiego Wschodu i w świecie chrześcijańskiego Zachodu? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie artykuł stanowi refleksję nad poglądami wybitnego teologa prawosławnego Włodzimierza Łosskiego. Od kilkudziesięciu lat jego spuścizna teologiczna inspiruje zarówno teologów prawosławnych, jak i katolickich, stanowiąc istotny punkt odniesienia w interpretacji Ojców Kościoła.
The notion “person” has been of the great importance in European civilization for several centuries. The formation of its content range was conditioned by the philosophical, theological, and cultural influences of the two major civilization centres in Europe, namely the Byzantine Empire and the Roman Empire. Hence the important question becomes: What are the differences in the meaning of the notion “person” in the world of the Christian East and in the world of the Christian West. In search of an answer to the above question, the article is a reflection on the views of the outstanding Orthodox theologian — Vladimir Lossky. For decades, his theological heritage has been inspiring both Orthodox and Catholic theologians, constituting an important reference point in the interpretation of the Church Fathers.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 53-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzne konteksty odrodzeniowej myśli humanistycznej
The philosophical contexts of the humanistic though in the Renaissance
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514870.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
humanism
human
culture
the Renaissance
philosophical anthropology
humanizm
człowiek
kultura
Odrodzenie
antropologia filozoficzna
Opis:
This article is talking about renaissance humanism philosophical thought as a particular prob-lem, which is prominent in philosophical system of Pico della Mirandola, Niccolò Machiavelli and Michele de Montaigne. It will be not a historical and systematical expound but looking for sense of humanistic though. We will be generally looking about for this concern in the perspective of existential anthropology. Although as an illustration purpose only.
Źródło:
Amor Fati; 2016, 2(6); 151-163
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia trychotomiczna Orygenesa
Origen’s trichotomic anthropology
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613265.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
antropologia trychotomiczna
człowiek
obraz Boży
dusza
Origen
trichotomic anthropology
man
image of God
soul
Opis:
Origen was one of the greatest biblical scholars of the early Church, having written commentaries on most of the books of the Bible. He recognized great authority of the scripture. In anthropology he gave attention to the text of saint Paul: “May the God who gives us peace make you holy in every way and keep your whole being – spirit, soul, and body – free from every fault at the coming of our Lord Jesus Christ” (1Thess 5:23). According to this text Origen recognized in human being three elements. He tried to unite trichotomy with a concept of division of human being into two parts: interior and exterior man. Spirit in this concept is soul’s teacher and a special form of participation in the divine being. In a sense spirit is ontological image of God in man and for man it is impossible to lose it. Soul is the center of man in which he makes decisions. Soul was originally created in close proximity to God, with the intention that it should explore the divine mysteries in a state of endless contemplation. The body unites man with the whole created world and gives him material aspect. Origen’s anthropology is very complicated but more dynamic then static division on body and soul. If the soul is going to spirit, it become more spiritual, otherwise if the soul is close to the body, it become more materialistic. In this view without any doubt the human soul is posed between spirit and body and is able to acquiesce the desires of spirit but is able to let itself to be led by carnal desires, too. According to Origen man is body, because is creature, which dies, but through the body is able to communicate with material world. Man is soul because lives and is able to choose. Man is spirit because is open to God and is able to recognize and love God. Trichotomic anthropology shows that ontological and moral aspects of human being permeate each other and it demonstrates the interior drama and struggle, which always exists in man.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 35-46
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Body-Organism Difference as a Bridge between Particular Sciences and Philosophy in Understanding Human Person
Różnica pomiędzy ciałem a organizmem jako pomost między naukami szczegółowymi a filozofią w rozumieniu osoby ludzkiej
Autorzy:
Pańpuch, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040491.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nauki szczegółowe
człowiek
ciało
organizm
antropologia filozoficzna
interdisciplinary sciences
human being
body
organism
philosophical anthropology
Opis:
The article copes with a plurality of sciences in general and focuses in the human-related sciences, which present different cognitive results. There is difficult to co-ordinate them because of the difference in methods, aims and formal objects of sciences, whereas the material object of various sciences - the real man exists as the only subject, with a definite and clearly determined substance. In a consequence, they produce different concepts of man. Is it possible to co-ordinate or to reconcile these various information about human being, especially these from particular sciences with the philosophical anthropology? A general understanding of the biological organism is of this kind that it is an object of science, but the notion of organism has been present in philosophy quite a long time—from the ancient times. Thus, an outline of the problem appears, namely the distinction between the organism, as an object of possible experience (fundamentally internal, but also external) and the body in the metaphysical sense, as an sub-ontic element of the human being. From the metaphysical point of view it seems (and that is my proposition or may be only a point mentioned anywhere by some authors, which I would like especially stress), that this whole—consisting of its organic parts, all unified in systemic reciprocal dependencies and various relations—is only accidental to human substance. This human substance—is a person. This specific “set of accidentals” constituting the human organism is subordinated (subjected) to the substance and exists in it and by it. Such an understanding of the organism and more precisely described distinction between it and the body can determine the field of interest of philosophy and other sciences, and simultaneously create a bridge between them. Human organism could be a good object of various research in the field of particular sciences. But the scientists should not forget about metaphysic and existential background of the human organism. From the other hand, the philosophers looking for the necessary causes of the human being have to take in consideration this necessary and specific set of accidentals (a human organism) and the particular knowledge of it provided by the scientists.
Artykuł podejmuje problematykę wielości nauk w ogóle, ze szczególnym zwróceniem uwagi na nauki o człowieku, które prezentują odmienne wyniki poznawcze. Trudno jest je skoordynować ze względu na odmienność metod, celów i przedmiotów formalnych tych nauk, podczas gdy przedmiot materialny różnych nauk – realny człowiek – istnieje jako jedyny podmiot, o określonej i wyraźnie zdeterminowanej substancji. W konsekwencji tworzą one różne koncepcje człowieka. Czy jest możliwe skoordynowanie, czy pogodzenie tych różnych informacji o człowieku, zwłaszcza pochodzących z nauk szczegółowych, z antropologią filozoficzną? Ogólne rozumienie organizmu biologicznego jest przedmiotem wielu nauk. Pojęcie organizmu jest obecne w filozofii dość długo – od czasów starożytnych. Pojawia się więc zarys problemu, a mianowicie rozróżnienie między organizmem, jako przedmiotem możliwego doświadczenia (zasadniczo wewnętrznym, ale i zewnętrznym) a ciałem w sensie metafizycznym, jako subontycznym elementem człowieka. Z metafizycznego punktu widzenia wydaje się (i to jest moja teza, a może to być tylko punkt wspomniany gdzieniegdzie przez niektórych autorów, który chciałbym szczególnie podkreślić), że owa całość – składająca się ze swych organicznych części, wszystkich zjednoczonych w systemowych wzajemnych zależnościach i rozmaitych relacjach – jest tylko przypadłościowa wobec substancji ludzkiej. Ta substancja ludzka to osoba. Ten swoisty „zespół przypadłości” tworzący ludzki organizm jest podporządkowany (poddany) substancji, istnieje w niej i przez nią. Takie rozumienie organizmu, a dokładniej rozróżnienie między nim a ciałem, może wyznaczyć pole zainteresowań filozofii i innych nauk, a zarazem stworzyć pomost między nimi. Organizm ludzki może być dobrym obiektem różnorodnych badań w zakresie nauk szczegółowych. Jednak naukowcy nie powinni zapominać o metafizycznym i egzystencjalnym podłożu ludzkiego organizmu. Z drugiej strony, filozofowie poszukujący koniecznych przyczyn bytu ludzkiego muszą brać pod uwagę ten konieczny i specyficzny zespół przypadłości (organizm ludzki) oraz szczególną wiedzę o nim dostarczaną przez przedstawicieli nauk szczegółowych.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 1; 41-51
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusza Stanisława Pasierba mistyczne inspiracje wizji człowieka
A vision of man according to Janusz Stanislaw Pasierb and its mystical inspirations
Autorzy:
Koprowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430956.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
God
man
mankind
world
mysticism
anthropology
love
eschatology
Bóg
człowiek
ludzkość
świat
mistycyzm
antropologia
miłość
eschatologia
Opis:
The article presents some reflections and thoughts of a contemporary Polish theologian, art historian and poet, Janusz Stanislaw Pasierb (1929−1993), concerning the Man-God relationship. In the pages of his masterpieces, especially those poetic, the author records the history of meetings between God and human beings; the history of departures, returns, visitations, sudden revelations, and indeed meditative concentration. It can all be perceived – and so it has been done – in the categories of mystique, which features mankind’s “breaking through” into the light of God’s presence. According to the intellectual and priest from Pelplin, a human being, as well as the world and reality – at least to some degree – seem to be rooted in a mystical experience, discovered to be the sanctified space of a potential contact with the transcendental Creator.
W artykule przedstawiono refleksje i spostrzeżenia współczesnego polskiego teologa, historyka sztuki i poety Janusza Stanisława Pasierba (1929−1993) na temat relacji Bóg – człowiek. Rejestrowaną przez niego na kartach swoich dzieł, zwłaszcza poetyckich, historię spotkań Boga z jednostką ludzką, odejść, powrotów, nawiedzeń, nagłych rewelacji i iście medytacyjnych skupień, można postrzegać w kategoriach mistyki, eksponującej „przedzieranie się” człowieka ku światłu Bożej obecności. W myśli pelplińskiego kapłana-intelektualisty człowiek, a także – przynajmniej w pewnym stopniu – świat, rzeczywistość zdają się być zakorzenione w doświadczeniu mistycznym, odkryte jako uświęcona przestrzeń potencjalnego kontaktu z transcendentnym Stwórcą.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 1; 17-54
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies