- Tytuł:
- Sonata nr 4 Miłosza Magina – ostatni utwór fortepianowy kompozytora
- Autorzy:
- Juszyńska, Krystyna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2144029.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
- Tematy:
-
Magin Miłosz
Sonata nr 4 na fortepian
forma sonatowa
cykl sonatowy
muzyka fortepianowa XX wieku - Opis:
- Artykuł dotyczy jednej z czterech sonat fortepianowych Miłosza Magina (1929–1999) — polskiego pianisty i kompozytora, który 40 lat swego życia spędził w Paryżu, a którego twórczość ciągle nie jest zbyt dobrze znana i wykonywana w Polsce. Zawiera prezentację Sonaty nr 4 (1997) na tle innych sonat fortepianowych kompozytora, powstałych w Paryżu na przestrzeni prawie 30 lat (od 1968), a także innych cykli sonatowych w spuściźnie twórcy. Autorka stwierdza, że wszystkie sonaty fortepianowe wykazują związki z tradycyjnym modelem formalnym, w którym przynajmniej jedna część jest formą sonatową. W artykule przedstawione są okoliczności powstania ostatniej sonaty fortepianowej Magina, skomponowanej na prośbę przyjaciela, Alexandre’a Bodaka, i jemu dedykowanej oraz charakterystyka jej cech materiałowych i formalnych. Autorka zauważa, że kom- pozycję tę cechuje wykorzystanie interwału kwarty czystej (również trytonu) jako tworzywa w budowaniu struktur melodycznych i harmonicznych, a Magin ukazał tu swój własny oryginalny i nowoczesny język muzyczny. Jego cechą jest balansowanie na granicy tonalności, ciekawa, mocno schromatyzowana harmonika, różnorodna faktura (homofoniczna, figuracyjna, akordowa, warstwowa), zróżnicowana artykulacja i dynamika, częste zmiany nastroju — od żywiołowej motoryki do nostalgicznej liryki — oraz elementy wirtuozowskie techniki pianistycznej o wysokim stopniu trudności technicznych.
- Źródło:
-
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 89 -111
2082-6044 - Pojawia się w:
- Aspekty Muzyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł