Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the law" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 185
Tytuł:
Terminological and historical backgrounds of the criminal law development: from the private law sector to the public law sector
Autorzy:
Schneiderová, Anna
Jáger, Róbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451823.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
criminal law
history
private law
public law
terminology
Opis:
The paper describes the development of criminal law as the originally private law sector and points to changes that ultimately have changed the nature of criminal law so that it is now considered to be a public law sector. Criminal law during the period of the high and late Middle Ages on the territory of Slovakia had the character of a public law sector. Recovery after committing the crime was left to the injured person or his family. The relationship between the injured (or his survivors) and the perpetrator was largely private in nature. The state originally did not interfere or interfere only at a minimum with this relationship. Only in the course of time has this element of a largely private legal relationship been also given a public-law element, only in the age of Modern Times the criminal-law relations had the character of public law. This article describes the changes that have occurred in the course of time in the area of criminal law, the ways of punishment, and the changes which have led to the transformation of criminal law into the public law sector
Źródło:
Journal of Modern Science; 2018, 38, 3; 295-304
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Criminal Law Issues of the New Polish Law Counteractive of Drug Abuse
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43436842.pdf
Data publikacji:
1998-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
intoxicants
drug addiction
narcotics
psychotropic drugs
criminal liability
criminal law
offense
drug abuse
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1998, 1-4; 101-115
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikatywność tekstu prawnego a derywacyjna koncepcja wykładni prawa (aspekt rozumienia normy sankcjonowanej)
Communicativity of legal texts vs. the derivate concept of the interpretation of law (the aspect of understanding the norms sanctioned)
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693590.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
comprehensibility of legal text
legal clarity
legal certainty
interpretation of the law
knowledge of the law
criminal law
komunikatywność tekstu prawnego
jasność prawa
pewność prawa
wykładnia prawa
znajomość prawa
prawo karne
Opis:
The aim of the article is to confront the postulate of the comprehensibility of legal texts with the derivative concept of the interpretation of law by Maciej Zieliński. The point of reference are provisions of penal legislation (norms or criminal law and their understanding) and how they are understood by persons with vocational, secondary and post-secondary education, who constitute the majority of the Polish population. Using the protective function of the penal law, an attempt has been made to question the thesis that provisions of criminal law are comprehensible and understood by their interpreters who are the above individuals. The assumptions of the derivative concept of interpretation require that the interpreter has an extraordinary legal knowledge. Therefore the area where the traditional formula of ignorantia legis non excusat is used should be considerably limited.
Przedmiotem artykułu jest konfrontacja postulatu komunikatywności tekstu prawnego z derywacyjną koncepcją wykładni prawa Macieja Zielińskiego. Przedmiotem odniesienia uczyniono normę sankcjonowaną z perspektywy osoby o wykształceniu zawodowym, średnim i policealnym, a więc dominującym wśród polskiej populacji. Wykorzystując ochronną funkcję prawa karnego, autor podjął próbę zakwestionowania tezy, że przepisy karnoprawne są komunikatywne dla tak określonego interpretatora. Zastosowanie założeń derywacyjnej koncepcji wykładni uświadamia, że zarówno zjawisko rozczłonkowania (na poziomie syntaktycznym oraz treściowym) oraz wykorzystanie dyrektywy języka prawniczego (literatury i orzecznictwa), które – ponieważ stanowią powszechnie obowiązujący materiał interpretacyjny na równi z wykładnią autentyczną i mają w działaniu interpretacyjnym pierwszeństwo przed językiem ogólnym – wymagają od interpretatora nieprzeciętnej wiedzy prawniczej oraz prowadzenia żmudnych poszukiwań, co czyni prawo karne niezrozumiałym. W konsekwencji istotnemu praktycznemu ograniczeniu powinna podlegać sfera stosowania tradycyjnej formuły ignorantia legis non excusat.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 4; 69-79
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trend abolicjonistyczny w polskim prawie karnym w XX w.
Autorzy:
Mierzwa, Marek
Niewęgłowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617266.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
abolition
history of the law
death penalty
criminal law
abolicja
historia prawa
kara śmierci
prawo karne
Opis:
The death penalty was present in the Polish Criminal Law starting with Makarewicz Code, through 1950’s decrets to the Criminal Code of 1969. During that period, crimes punishable with death penalties were constantly changing. From last execution in 1988, there was abolition de facto in Poland. It changed into abolition de iure in 1995. The Criminal Code of 1997 does not include death penalty as penalty. Poland signed two international treaties which provided total abolition even in a time of war or other public emergency threatening the life of the nation.
Począwszy od „kodeksu Makarewicza”, poprzez dekrety z lat 50. XX w., aż po kodeks karny z 1969 r., kara śmierci była obecna w ustawodawstwie polskim. W ciągu stulecia wielokrotnie zmieniano czyny zabronione, które były zagrożone tą karą. Od ostatniej egzekucji w 1988 r. obowiązywała w Polsce abolicja de facto, która w 1995 r. przekształciła się w abolicję de iure. W kodeksie karnym z 1997 r. kara śmierci nie jest przewidziana w katalogu kar. W 2013 r. Polska stała się stroną dwóch umów międzynarodowych przewidujących całkowitą abolicję kary śmierci, również w przypadku wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Polish Criminal Law Codification in the Light of the Constitution
Autorzy:
Zoll, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43436943.pdf
Data publikacji:
1998-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
criminal law
Constitution
codification
protection
human rights
international agreement
constitutional complaint
Constitutional Tribunal
freedoms and rights
criminal liability
punishment
certification
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1998, 1-4; 89-99
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o projekcie nowelizacji prawa alimentacyjnego na tle prawa rodzinnego i prawa karnego
Comments on the Alimony Law Amendment Proposal in the Light of Family Law and Penal Law
Autorzy:
Smyczyński, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698742.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo alimentacyjne
prawo rodzinne
prawo karne
obowiązek alimentacyjny
świadczenia socjalne
przestępstwo niealimentacyjne
criminal law
family law
penal law
alimony law
crime of non-payment of alimony
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 659-668
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bigamia w polskim prawie karnym
Bigamy in the Polish Criminal Law
Autorzy:
Charko, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512610.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
bigamy
criminal law
Opis:
Bigamy is a crime threatening the regularity of family functioning, whose basis, due to the cul-tural tradition and Polish law, makes monogamy marriage. In his article the author presents the origin of the bigamy crime and its statutory hallmarks. It is shown who, in what circumstances, and with fulfilling which conditions, can commit bigamy crime, as well as the statistic depiction of the crime has been presented.
Źródło:
Studia Ełckie; 2012, 14; 485-492
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Case-law of Directorate of Police in the Free City of Cracow – the Oszyk’s Case
Autorzy:
Cichoń, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618999.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Free City of Cracow
administration
the judiciary
the Police Directorate
ritual Jewish marriage
criminal law
Wolne Miasto Kraków
administracja
sądownictwo
Dyrekcja Policji
małżeństwo rytualne żydowskie
prawo karne
Opis:
The article shows the judicial activity in the Directorate of Police of the Free City of Cracow on the example of the Oszyk’s case from 1842 – a Jewish couple who got married following Jewish rituals without performing the mandatory civil marriage. People getting married in such a way committed a crime categorized as a serious police crime. There are outlined the rules which determined the punishments for such an offense. The judicial proceedings in the Oszyk’s case are discussed. There are also highlighted other cases of similar type conducted in the Directorate of Police in 1842, 1844 and 1845.
Artykuł przedstawia działalność sądowniczą Dyrekcji Policji Wolnego Miasta Krakowa na przykładzie sprawy Oszyków z 1842 r., tj. żydowskiego małżeństwa, które zawarło ślub rytualny bez wcześniejszego obowiązkowego ślubu cywilnego. Osoby zawierające takie małżeństwo popełniały przestępstwo zaliczane do kategorii ciężkich przestępstw policyjnych. W opracowaniu przedstawiono przepisy, które określały kary za tego rodzaju przestępstwo. Omówiono również przebieg postępowania sądowego w sprawie Oszyków i wskazano na inne tego typu sprawy prowadzone w Dyrekcji Policji w 1842, 1844 i 1845 r.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada określoności przepisów prawa karnego i strona podmiotowa a normy ostrożności (zagadnienia wybrane)
The lex certa principle in the criminal law, the subjective side of the crime and the norms of cautiousness (selected questions)
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596044.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criminal law
nullum crimen sine lege certa principle
norms of cautiousness
congruity of the norms of substantial criminal law with the constitutional regulations
prawo karne
zasada nullum crimen sine lege certa
normy ostrożności
konstytucyjność norm prawa karnego
Opis:
Opracowanie poświęcono nierozstrzygniętemu do tej pory problemowi braku kongruencji pomiędzy stroną przedmiotową a podmiotową czynu zabronionego w perspektywie norm ostrożności. O ile bowiem jasne jest, że w istotnej części kontynentalnych systemów prawa karnego zabronione jest sprawcy chcieć zrealizować zachowanie opisane w przepisie typizującym czyn zabroniony w sposób nieostrożny bądź też nakazane jest mu przewidzieć, iż swoim nieostrożnym w danej sytuacji zachowaniem wypełni on ustawowy opis typu czynu zabronionego, to brak jest dostatecznej jasności co oznaczać ma owa przesłanka nieostrożności działania sprawcy. Nie ma na to wpływu stosunkowo szeroki konsensus co do tego, iż warunek nieostrożności czynu eksplikuje się względnie powszechnie jako wymagający przekroczenia pewnej normy ostrożności. Powoduje to, iż liczni autorzy − w szczególności na gruncie nauki niemieckiej − kwestionują zgodność instytucji normy ostrożności i w konsekwencji całej regulacji dotyczącej odpowiedzialności za czyny zabronione o charakterze nieumyślnym, gdzie rzeczone normy ostrożności odgrywają pierwszoplanową rolę, z zasadą nullum crimen sine lege certa. Wobec tej niezgodności proponuje się rozmaite rozwiązania, począwszy od prostego dążenia do wyrugowania norm ostrożności z prawa karnego aż do propozycji tzw. wykładni prokonstytucyjnej tejże instytucji. W poniższym opracowaniu podjęto próbę zaprezentowania niedostateczności wszystkich powyższych koncepcji i przedstawienia propozycji własnego (choć opartego na jednym z już rozwiniętych) rozwiązania tego aktualnego karnistycznego problemu.
The paper is devoted to the still unresolved question of the lack of compatibility between the objective and subjective side of the crime in respect to the norms of cautiousness. However clear it might be in the significant part of the continental legal systems that it is prohibited for a person to want to commit – as a result of their incautious behaviour – an act that is prohibited or that a person is positively obliged to foresee that their incautious behaviour might constitute a prohibited act, it is not certain what this premise of the incautiousness shall mean. This situation is not changed by the fact that there is a widespread consent that incautiousness is to be perceived as an infringement of a concrete norm of cautiousness. It leads to a situation when numerous authors in the literature of the subject, especially in the german science of criminal law, put in question the compatibility of the institution of the norms of cautiousness, and consequently of the entire construction of unintentional crimes, with the nullum crimen sine lege certa principle. There are also proposed various solutions to this problem, starting from an idea of entirely discarding norms of cautiousness to the proposition of their pro-constitutional interpretation. In this paper an attempt has been made to present the disadvantages of the existing answers to this problem and to propose a new solution to this unresolved in the science of substantial criminal law issue.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 141-164
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islamizacja prawa karnego Pakistanu na przykładzie nowelizacji i stosowania przepisów prawa o bluźnierstwie
Islamization of Pakistan’s criminal law on the example of amendments to and application of the blasphemy law
Autorzy:
Dziwisz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044019.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
blasphemy
Pakistani Penal Code
blasphemy law
Islamization of law
criminal law
Islam
Quran
bluźnierstwo
pakistański kodeks karny
prawo o bluźnierstwie
islamizacja prawa
prawo karne
Koran
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest analiza przepisów rozdziału XV pakistańskiego kodeksu karnego, zatytułowanego „Przestępstwa związane z religią”, powszechnie znanego jako „prawo o bluźnierstwie”. W rozdziale tym znajdują się przepisy penalizujące zachowania polegające między innymi na bluźnierstwie, profanacji Koranu, obrażaniu uczuć religijnych i stosowaniu obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. W artykule dokonano analizy rozwiązań prawnych składających się na tzw. „prawo o bluźnierstwie” wraz z niezbędnymi historycznymi aspektami ich istnienia. Podczas reżimu wojskowego generała Zia-ul-Hag rozpoczęto islamizację praw i instytucji, co wyraźnie widać na przykładzie pakistańskiego prawa karnego. W tych latach do Kodeksu karnego wprowadzono pięć dodatkowych przepisów, w tym artykuł 295-C, który penalizuje stosowanie obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. Przedstawione przepisy prawne są często krytykowane za dyskryminację mniejszości religijnych i niezgodność z prawami człowieka. Naruszają także zagwarantowane w konstytucji Islamskiej Republiki Pakistanu zasady równości i wolności religii. Ich wprowadzenie było częścią realizowanego przez władze publiczne planu całkowitej islamizacji prawa i państwa.
The aim of this article is to analyze the provisions of Chapter XV of the Pakistani Penal Code titled “Of Offences Relating to Religion” and commonly known as the “blasphemy law”. It includes a variety of crimes including blasphemy, profaning the Holy Quran, insulting religious feelings and using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The article analyzes the legal solutions included in Chapter XV of the Pakistani Penal Code taking into account the historical context of their origin and application. The process of Islamization of laws and institutions began during the military regime of General Zia-ul-Hag, which is clearly seen on the example of Pakistan’s criminal law. In this period, five additional provisions were added to the Penal Code, including Section 295-C which introduces criminal liability for using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The provisions under discussion have often been criticised for being discriminatory against religious minorities and inconsistent with human rights. They also violate the principles of equality and freedom of religion, which are guaranteed in the Constitution of the Islamic Republic of Pakistan. Their introduction to the Penal Code was part of the plan to bring about the Islamization of the law and the state.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 233-254
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the standards of law-making in criminal law: a Polish example
Autorzy:
Leszczyński, Aleksander
Macidłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48899595.pdf
Data publikacji:
2024-04-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
law-making
standard
criminal law
Opis:
This paper delves into the standards of law-making in criminal law, emphasizing the significance of these standards within the legal system. The text explores the importance of maintaining constitutional and non-constitutional standards in criminal law and investigates the complexity of defining clear and unambiguous principles for lawmakers. It discusses the dual meaning of the standard of law-making, encompassing both substantive and formal aspects, and how these standards play a crucial role in shaping legal norms. The paper also highlights four key law-making standards in criminal law: legal certainty, adherence to proper legislative procedure, the effectiveness of the law and the adequacy of the language of the law. It raises essential issues regarding the impact of these standards on the quality and trustworthiness of criminal laws.
Źródło:
Studia Iuridica; 2024, 102; 132-151
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O efektywności prawa karnego, ciemnej liczbie, wiktymizacji i rozmiarach narkomanii
On the Effectiveness of Criminal Law, the „Dark Figure” Victimization, and the Scale of Drug Abuse
Autorzy:
Tyszkiewicz, Leon
Kosmowski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699161.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo karne
wiktymizacja
narkomania
criminal law
victimization
drug abuse
Opis:
 The article presents the results of survey research carried out in the Katowice and Chorzów regions (SE Poland). In early 2000 we obtained 414 questionnaires completed by under- and post-graduate students at the University of Silesia’s Law and Administration Department and students of local high schools. The investigation was victimology-oriented, the respondents being asked not only whether they had been victims of crime of various kinds but also whether the perpetrator had been punished. Our premise was that based on measures adopted by Polish criminal procedure the victim of a crime was entitled to know of the offender’s punishment, assuming that he had in fact been convicted. Within our sample the predominant group was young people, females marginally outnumbered males, almost all respondents reported average or above-average circumstances, and almost all were also urban–dwellers, the vast majority living in towns with populations of over 100,000. The first question that interested us was the effectiveness of the law, chich is most fully reflected in measurements of absolute effectiveness, that is, the percentage of crimes punished to the total number of crimes actually committed. This umounted to 3.33%. If we deduct the relatively large number of   non-indictable offenses, i.e. not subject to prosecution by the state (e.g. libel and slander) the figure rises to 4.02%. In addition to the absolute effectiveness measure we also calculated a relative effectiveness index. It was the ratio of punished offenses to the total number of offenses reported to law-enforcement authorities by the respondents. In our survey the relative effectiveness index amounted overall to 20.0% and after the elimination of non-indictable offenses to 19.7%. To estimate effectiveness we deducted offenses committed in 1999 on the assumption that the majority of these were too recent for prosecution and conviction to have taken place. Obviously, a crucial influence on measurement of the effectiveness of the law is exerted by the number of offenses reported to law-enforcement authorities. Our questionnaire was designed to allow respondents to adduce the number of instances of victimization in the preceding year and in general without mentioning their location in time. Since the survey was carried out in earlv 2000 the preceding year was 1990. The level of notification of crimes for the whole period in question came in our survey to 15.3% of the total incidence of crime. For 1999 this ratio recorded a count of 13.1% in other words was fractionally lower. After deducting non-indictable offenses these indexes rise to 19.9% and 19.0 % respectively. The most frequently reported crimes were burglaries (58.7%). Next on the list came simple larceny (18.6%) and fraud (18.1%, 29.5% in 1999); no cases of  bribery were reported. A relatively rarely reported crime was robbery with violence (12.2%, 13.7% in 1999). The so-called "dark figure" can be stated in a variety o ways. One is by an absolute number, either broader or narrower. This depends on inclusion in the dark figure of all offenses actually committed or only those which are not reported to the law-enforcement authorities or are subject to private prosecution. Another way of determining the dark figure is by an index- or ratio-based measure. Here, too, there are two possibilities. In the first the number of offenses actually committed per the number punished is calculated. The second estimates the number of offenses actually committed per the number reported. The findings of our survey were as follows. The dark figure for the total number of crimes actually committed and the whole of the period in question amounted in absolute terms to 1,492 and for unreported offenses to 1,263. For 1999 corresponding counts came to 562 and 488 respectively. In index-measured terms the number of offenses actually committed per the number reported amounted for the whole period in question to 6.5 and for 1999 to 7.6, in other words to fractionally more. The number of offenses actually committed per the number punished (after deducting offenses committed in 1999) since it is hardy likely that any of these would already have been punished in early 2000 amounted to 30. Considerable attention was given to determining the structure of offenses committed, reported and punished and to the structure of offenses committed to the injury of different categories of victims (men, women, high school students, undergraduates, doctoral students). Differences were found here. The most significant was that the most frequent victims of offenses against the person are males and persons in the younger age group; the same pattern holds for robberies with violence of which females are only exceptionally the victims (only three cases in the whole the of the material gathered by the survey). By contrast, females and persons in the older age group are the most frequent victims of simple larceny. An in-depth victimologicar analysis yielded the following findings. The coefficient of victimization, that is, the total number of offenses per member of the sample, amounted for the totality of our respondents over the whole period in question to 3.60, though it was much higher for the male and younger age group (5.5 for the former and 7.86 for the fourth-year high school students). In the females group as a whole the coefficient came to 2.40 and was highest in the doctoral students sub-group (3.27). The victimization index is the percentage of the number of crime victims in the whole of the sample. If we subtract the victimization index from 100 we will obtain a percentage measure of the number of persons who have not be victims either of any crime or of a crime of particular kind. For the whole of the sample and the whole of the period in question this index amounted to 76.1%, i.e. the number of non-victimized persons did not exceed 23.9%; for 1999 the counts were 47.1% and 52.9% respectively. The victimization index in the males group amounted to 85.1% for the whole period in question and to 57.8% for 1999; in the females group the analogous counts came to 70,4% and 40.3% respectively. Victimization intensity is a measure which is characterized by the number of criminal acts committed per victim. In our survey it amounted to 4.74 for the whole sample and the whole period covered by the survey and to 2.88 for 1999.  The analogous scores for the males and females group came to 6.46 and 3.68 and for the females to 3.41 and 2.16. An important supplement to victimological investigation is determining an index of victimization variation. It completes the picture provided by victimization intensity. For obvious reasons this measure is calculated only for the whole sample or its subgroup. It illustrates how many kinds of offenses have been committed against the average victim. Victimization variation is calculated by dividing the sum of the number of individuals wronged by particular categories of offenses by the total number of victims among the persons included in the sample. There is a certain relationship between victimization intensity and variation. If intensity equals one, variation also equals one. Aside from this instance variation either equals intensity or is slightly lower. Variation can never exceed the number of the kinds of offenses specified in an investigation. Within these limits the closer the variation index is to the value of variation, the higher the variation of criminality given that intensity is relatively high. If inteisity approaches unity variation, despite the proportionately high level of the index, diminishes. In our survey intensity for the whole group and for the whole period in question amounted to 4.74 and for 1999 to 2.88. In other words, the average number of offenses per victim came overall to almost five, and in 1999 this average came to close on three.The variation measures attained a level of, respectively, 2.38 and 1.58 which means that, overall, victims were wronged on average by two kinds of offenses and in  1999 by between one and tow. The highest intensity occurred in the males subgroup of the high school students group (8.24) which also had the highest variation index (3.46). As for intensity second place was occupied by males in the doctoral students group (8.04), thougt its variation score/count was markedly lower than in the high school students group (2.80). Our survey also indicated the scale of drug abuse. The respondents were asked to state the number of contacts they had  had  with persons using drugs and with dealers or producers of drugs. Within the whole group studied contacts with consumers of drugs were reported by 49.0% of the respondents and contacts with drug dealers or producers by 25.1%.  These contacts were much more frequent among the high school students (67.4% and 39.3% respectively) than among tne undergraduates and doctoral students (27.4% and 8.6%). The survey presented here covered a relatively small group of persons and one drawn from only a single region. Further investigations of this type are essential.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2002, XXVI; 101-131
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska w europejskim prawie karnym. Część III. Lista przestępstw
Environmental protection in the European criminal law. Part III. The list of criminal offences
Autorzy:
Radecki, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271886.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
prawo karne
środowisko
ochrona
przestępstwo
criminal law
protection
environment
Opis:
Artykuł 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z 19 listopada 2008r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne zawiera listę dziewięciu przestępstw, które powinny być ścigane na podstawie przepisów karnych państw członkowskich. Przedmiotem trzeciej części szkicu jest omówienie tych przestępstw oraz zestawienie ich z dziś obowiązującymi przepisami karnymi polskimi, ze zwróceniem uwagi także na problematykę karalności podżegania i pomocnictwa (art. 4 dyrektywy) oraz sankcji (art. 5 dyrektywy).
Article 3 of the Directive 2008/99/EC of the European Parliament and the Council on the protection of the environment through criminal law dated 19 November 2008 includes a list of nine criminal offences which should be prosecuted on the basis of the criminal laws of the Member States. Part III of the overview discusses these offences also in the context of the current regulations of the polish criminal law with special focus on the issue of incitement and aiding and abetting (Article 4) and the penalties (Article 5).
Źródło:
Problemy Ekologii; 2010, R. 14, nr 2, 2; 56-60
1427-3381
Pojawia się w:
Problemy Ekologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna ochrona usług świadczonych drogą elektroniczną na zasadzie dostępu warunkowego
Protection of conditional Access services provided by electronic means under the criminal law
Autorzy:
Czyżak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/317456.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Łączności - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
usługi elektroniczne
dostęp warunkowy
prawo karne
electronic services
conditional access
criminal law
Opis:
Przedstawiono karnoprawne oraz karnoadministracyjne aspekty odpowiedzialności z tytułu naruszenia uprawnień przedsiębiorców świadczących drogą elektroniczną usługi oparte lub polegające na dostępie warunkowym, w świetle obowiązującego prawodawstwa krajowego oraz unijnego. Wyjaśniono w szczególności pojęcie usług chronionych oraz zakres odpowiedzialności z tytułu świadczenia usług niedozwolonych oraz posiadania, używania, wytwarzania i wprowadzania do obrotu tzw. urządzeń niedozwolonych, tj. sprzętu lub oprogramowania zaprojektowanego lub przystosowanego do korzystania z usług chronionych bez uprzedniego upoważnienia usługodawcy.
This article presents criminal and administrative aspects of liability for the breach of rights of undertakings providing services based on or consisting in conditional access in the light of current national and EU law. In particular, the concept of protected services as well as the scope of liability for providing prohibited services and for having, using, producing and placing on the market of the so called prohibited devices, i.e. equipment or software designed or adapted in order to use protected services without the service provider's prior authorization, have been explained.
Źródło:
Telekomunikacja i Techniki Informacyjne; 2009, 1-2; 49-56
1640-1549
1899-8933
Pojawia się w:
Telekomunikacja i Techniki Informacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The common law approaches to identity theft: Implications for Hungarian law reform
Podejście do kradzieży tożsamości w systemach prawa zwyczajowego – implikacje dla zmian prawa na Węgrzech
Autorzy:
Tóth, Dávid
Gáti, Balázs
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30011188.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
identity theft
cybercrime
criminal law
jurisprudence
Opis:
The incidence of identity theft is escalating, especially in international contexts. Owing to the advancement of information technology, crimes associated with this issue are borderless and can manifest anywhere. The objective of this study is to scrutinize the regulatory frameworks concerning identity theft in foreign jurisdictions. The essay not only considers theoretical aspects but also practical and criminological dimensions of the issue in question. As an outcome of the examination of these regulatory models, it is hoped that proposals de lege ferenda (‘regarding future law’) can be articulated for the Hungarian legislature.The initial segment of the article grapples with defining the phenomenon. There is no universally accepted definition of identity theft. Various terms are employed in foreign literature to describe the very phenomenon, including “identity theft” and “identity fraud.” Subsequent to the conceptual introduction, the study surveys the potential forms of identity theft.In the subsequent sections of the article, the regulatory models of identity theft in common law jurisdictions are analyzed. The regulatory frameworks of the United States, the United Kingdom, Canada, and Australia are subject to examination.In the concluding section of the study, recommendations for future legislation (de lege ferenda) are proposed.
Częstość występowania kradzieży tożsamości nasila się, zwłaszcza w kontekście międzynarodowym. Dzięki postępowi technologii informatycznych przestępstwa związane z tym zagadnieniem nie mają granic i mogą ujawnić się wszędzie. Celem tego badania jest analiza ram regulacyjnych dotyczących kradzieży tożsamości w obcych jurysdykcjach. Esej uwzględnia nie tylko aspekty teoretyczne, ale także wymiar praktyczny i kryminologiczny. Oczekuje się, że w wyniku zbadania tych modeli regulacyjnych zostaną sformułowane propozycje „de lege ferenda” (dotyczące przyszłego prawa) dla węgierskiego ustawodawcy. Początkowy fragment eseju zmaga się z definicją zjawiska. Nie ma powszechnie akceptowanej definicji kradzieży tożsamości. W literaturze zagranicznej stosuje się różne terminy do opisania tego samego zjawiska, w tym „kradzież tożsamości” i „oszustwo tożsamości”. Po wprowadzeniu koncepcyjnym w opracowaniu przeanalizowano potencjalne formy kradzieży tożsamości. W drugiej części merytorycznej przeanalizowano modele regulacyjne dotyczące kradzieży tożsamości w jurysdykcjach anglosaskich. Ramy regulacyjne Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanady i Australii podlegają badaniu. W końcowej części proponujemy zmiany węgierskiej regulacji „de lege ferenda”.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2023, 7, 1; 1-13
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 185

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies