Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medical criminal law" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Obligation to denounce in the context of medical confidentiality
    Autorzy:
    Mucha, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929844.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    denunciation obligation
    medical confi dentiality
    medical workers
    criminal proceedings
    criminal law
    Opis:
    The subject of the article is the issue of the obligation to notify about a crime in relation to medical confi dentiality. Medical workers may obtain information indicating the commission of a criminal act while performing medical services. An important issue is whether, in such a situation, they can or should notify law enforcement authorities. In order to resolve these issues, the legislator defi nes the legal and social obligation to denounce. The legal obligation of a medical worker to notify about a crime relates to the offences specifi ed in Art. 240 (1) of the Act of June 6, 1997 — Penal Code. Among the enumerated types of generic acts covered by denunciation, particularly important due to the issues raised, are the crime of murder (Article 148 of the Penal Code) and deprivation of liberty (Article 189 of the Penal Code). A medical worker having obtained reliable information about the commission of a criminal act is obliged to notify law enforcement authorities. It is irrelevant whether they learned about it while carrying out professional activities or without a connection with their performance. The criminal sanction for failure to comply with the obligation under Article 240 (1) of the Criminal Code is a prison sentence of up to 3 years. However, the social obligation to denounce is introduced by Art. 304 (1) of the Act of June 6, 1997 — Code of Criminal Procedure. Failure to fulfi l obligations of this nature does not result in any criminal consequences. The social obligation to denounce does not include offences prosecuted on private accusation or on request of the victim. It is worth noting that this obligation does not repeal any of the laws regulating medical secrets. In this case, a medical worker who has learned of a crime in connection with the exercise of their profession has no obligation to denounce. It should be emphasised that a medical worker may fulfi l the obligation to denounce only if the patient or their legal representative has consented to it, or if there are premises for presuming the consent.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 167-175
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ przepisów prawa Unii Europejskiej o badaniach klinicznych produktów leczniczych na polskie prawo karne
    The Influence of the EU Clinical Trials of Medicinal Products Legislation on the Polish Criminal Law
    Autorzy:
    Gałązka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518916.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    UE law
    criminal law
    medical law
    pharmaceutical law
    criminalisation
    clinical trials
    Opis:
    The article raises the question of the influence of the EU clinical trials of medicinal products legislation on the Polish criminal law. Although this issue does not fall within the scope of the Article 83 of the Treaty on Functioning of the European Union, its significant importance results from the expected beginning of application of the Regulation No. 536/2014 of the European Parliament and of the Council of 16 April 2014 on clinical trials on medicinal products for human use, and repealing Directive 2001/20/EC. The impact of the EU legislation on member states’ criminal law in the field of clinical trials is based on the principle of pri- macy. Three directions of this impact can be distinguished concerning Regulation No. 536/2014. The first is the exclusion of the unlawfulness of the acts prohibited by the chapter 19 of the Polish Criminal Code within the scope of the prerequisites for the admissibility of clinical trials. The second is the de facto depenalisation of the behaviors described by in Article 126a (1) (3–5) of Pharmaceutical Act. The indicated two effects may take place ex lege with the beginning of application of Regulation No. 536/2014, if there is no change in the Polish law beforehand. The realisation of the third direction depends on the decision of the Polish legislator, who is required to introduce effective, proportionate and dissuasive penalties applicable to infringements of the Regulation No. 536/2014. The type of these measures is left to the discretion of the member states, but the current legal situation combined with the principle of assimilation prompts us to suppose that the choice of criminal penalties will be sustained.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2020, 2 (58); 56-75
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzja: Małgorzata Gałązka, Prawnokarne granice nowatorskiej interwencji medycznej, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2019, ss. 855
    Autorzy:
    Daniluk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054185.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    innovative medical intervention
    medical intervention
    criminal law
    medical knowledge
    nowatorska interwencja medyczna
    interwencja medyczna
    prawnokarne granice
    wiedza medyczna
    Opis:
    Niniejszy tekst jest recenzją monografii poświęconej prawnokarnym granicom nowatorskiej interwencji medycznej. Tytułowe pojęcie nowatorskiej interwencji medycznej obejmuje różnego rodzaju odziaływania medyczne na człowieka, które wkraczają w jego integralność fizyczną lub psychiczną oraz cechują się nowością względem dotychczasowego stanu wiedzy i praktyki medycznej. Dla nowatorskiej interwencji medycznej charakterystyczne jest także to, że nie jest ona wystarczająco wypróbowana bądź też – niezależnie od stopnia jej wypróbowania – ukierunkowuje się ją na poszerzenie wiedzy medycznej.
    This text is a review of the monograph devoted to the criminal law boundaries of innovative medical intervention. The title concept of an innovative medical intervention covers various types of medical influences on humans that affect their physical or mental integrity and are new in relation to the current state of medical knowledge and practice. Another characteristic feature of an innovative medical intervention is that it is not sufficiently tried or – regardless of the degree of its testing – it is directed to broaden medical knowledge.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2021, 68, 1; 187-204
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnoprawna dopuszczalność zabiegów adaptacyjnych − stan obecny i proponowane regulacje
    Penal and legal permissibility of gender reassignment surgery – present status and suggested regulation
    Autorzy:
    Kubiak, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/964876.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    criminal law
    gender reassignment surgery
    medical intervention
    heavy damage to health
    Opis:
    Under the present Polish law there are no provisions to regulate directly reassignment surgery. However, it is indirectly accepted as legal because administrative and civil law activities in files of the birth and death register much depend on it. In other jurisdictions conditions of such medical surgery are not determined, either. From the penal law point of view the surgery may result in meeting a definition of a crime of heavy damage to one’s health. In consequence a person may be deprived of procreation capacity which corresponds to a description of an act punishable under art. 156 § 1 p. 1 of the Polish penal code. This study is an analysis of the problem and suggests legal potential solutions to the issues discussed here.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2015, 74
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo niesprzeczności jako istota tzw. znamion negatywnych typu czynu zabronionego pod groźbą kary (uwagi na marginesie art. 192 § 1 k.k. )
    Autorzy:
    Rabiega, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392196.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    criminal law
    so-called negative conditions
    medical treatment
    patient’s consent
    Article 192 § 1 of the Criminal Code
    prawo karne
    tzw. znamiona negatywne
    zabieg leczniczy
    zgoda pacjenta
    art. 192 § 1 k.k.
    Opis:
    W niniejszym artykule, odnosząc się do wykładni, przedstawiono niektóre informacje na temat znamion art. 192 § 1 k.k. Szczególna uwaga zwrócona została na próbę ustalenia, czym jest zabieg leczniczy, czym powinna charakteryzować się zgoda pacjenta oraz w jakich przypadkach jej brak może być podstawą do zwolnienia sprawcy z odpowiedzialności karnej. W drugiej części skupiono uwagę na zagadnieniu tzw. znamion negatywnych. Wbrew części przedstawicieli doktryny prawa karnego starano się wykazać, że zgodnie z założeniami logicznymi nie można nazywać „znamionami negatywnymi” tych elementów, które w konkretnym przepisie zostały przez ustawodawcę umieszczone (nawet jeżeli określają one pewien sytuacyjny brak).
    The article, referring to the interpretation, presents some information on the constituent conditions of Article 192 § 1 of the Criminal Code. Particular attention has been paid to the attempt to determine what is a medical treatment is, what the features of a patient’s consent should be and in which cases the lack of this consent can be the basis for the exemption of an offender from criminal liability. The second part focuses on the issue of the so-called negative conditions. Contrary to some representatives of the criminal law doctrine the author tries to prove that, in accordance with the assumptions of logic, we cannot use the term „negative conditions” to name the elements that have been laid down by the legislator in a specific provision of the Criminal Code (even if they define a situational absence of something).
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 3; 121-135
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o podstawy legalności interwencji leczniczej z perspektywy niemieckiej doktryny i judykatury
    The dispute about the grounds for the legality of therapeutic intervention from the perspective of German doctrine and judicature
    Autorzy:
    Gałązka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046847.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo karne
    prawo medyczne
    zabieg leczniczy
    legalność zabiegu leczniczego
    wyłączenie bezprawności
    criminal law
    medical law
    therapeutic intervention
    legality of therapeutic intervention
    justification
    Opis:
    Niemiecka dyskusja na temat podstawy legalności interwencji leczniczej koncentruje się zasadniczo, podobnie jak w Polsce, wokół pytania, czy interwencja taka wyczerpuje istotę czynu zabronionego. Odpowiedzi pozytywnej udziela koncepcja określana jako Rechtfertigungslösung zaś koncepcja zwana Tatbestandslösung odpowiada na to pytanie negatywnie. Pierwsza z tych koncepcji, reprezentowana od ponad stu lat przez niemieckie orzecznictwo i część doktryny, opiera się na założeniu, że interwencja lekarska, naruszająca integralność cielesną wyczerpuje ustawową istotę czynu zabronionego uszkodzenia ciała z § 223 1 StGB, niezależnie od jej leczniczego celu lub skutku oraz od zachowania reguł sztuki przez lekarza. Legalność takiej interwencji wymaga zaistnienia okoliczności wyłączającej bezprawność (Rechtfertigungsgrund), jaką jest prawnie skuteczna zgoda pacjenta. Druga z wymienionych koncepcji przyjmuje – z pewnymi różnicami w kwestiach szczegółowych – że interwencja lecznicza, wynikająca ze wskazań medycznych i przeprowadzona lege artis nie wyczerpuje istoty czynu zabronionego z § 223 StGB. Część zwolenników Tatbestandslösung uniezależnia powyższą oceną od zgody pacjenta, a część wymaga zaistnienia zgody, uznając ją okoliczność wyłączającą istotę czynu zabronionego. Tytułowy spór jest w istotnej mierze uwarunkowany brakiem w prawie niemieckim odrębnej podstawy ochrony karnej prawa pacjenta do samostanowienia i poszukiwaniem jej w § 223 StGB. Fundamentalnym przedmiotem przedstawionej dyskusji jest jednak też pytanie, czy uwzględniać w ocenie prawnej uboczne i nieuniknione dolegliwości dla ludzkiego organizmu, nieuchronnie związane z interwencją leczniczą.
    The German discussion on the grounds of the legality of therapeutic intervention is essentially focused, as in Poland, around the question of whether such an intervention fulfils the statutory elements of a prohibited act. The affirmative answer is provided by the conception referred to as the Rechtfertigungslösung, while the conception called Tatbestandslösung responds negatively to this question. The first of these positions, represented for more than a century by German jurisdiction and part of the doctrine, is based on the assumption that therapeutic intervention violating the integrity of the body fulfils the statutory elements of the criminal act of § 223 1 P.C., regardless of its healing the purpose or effect and compliance with the rules of art by the doctor. The legality of such an intervention requires the existence of a circumstance excluding unlawfulness (Rechtfertigungsgrund), which is the valid consent of the patient. The second of the concepts mentioned above assumes – with some differences in specific issues – that therapeutic intervention resulting from medical indications and carried out lege artis does not fulfil the statutory elements of the crime of bodily harm. Some supporters of Tatbestandslösung make this assessment independent of the consent of the patient, but some require consent, recognizing it as an exclusion of the statutory element of a prohibited act. The title dispute is to a large extent conditioned by the lack of a separate basis in German law for the criminal protection of the right of the patient to self-determination and seeking it in § 223 P.C. The fundamental subject of the presented discussion is, however, the question of whether to include in the legal assessment the side and unavoidable ailments for the human organism, inevitably occasioned by therapeutic intervention.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 41-62
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies