Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Magda-Adamowicz, Marzenna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Edukacja podmiotowa a twórczość w kl. I–III
    Autorzy:
    Magda-Adamowicz, Marzenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606403.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    student
    subjective education
    creativity
    uczeń
    edukacja podmiotowa
    twórczość
    Opis:
    Subjective education and the work of teachers and pupils grow from the opposition against the behaviorist concept and draws inspiration from the assumptions of humanistic pedagogy. In the course of the pedagogical artistic work the teacher discovers him/herself and others, and his/her and their possibilities. S/he actually tries to find a way of making contact with him/herself and others and with finding him/her and others. The work of the creative teacher is reflective; it takes place in full consciousness for their achievement of the goals. Results of the work of the creative teacher are new, previously not perceived as essential, different from the ones which were planned. These features of the artistic work are characteristic of guidelines of the subjective education.
    Edukacja przedmiotowa i praca nauczycieli z uczniami bierze swój początek z opozycji przeciwko konceptom behawioralnym i czerpie inspirację z założeń psychologii humanistycznej. W trakcie pedagogicznej pracy artystycznej nauczyciel odkrywa nie tylko talenty swoich uczniów, ale również swoje zdolności artystyczne i swoje wewnętrzne „ja”. W rzeczywistości stara się on znaleźć sposób na odnalezienie samego siebie przez komunikowanie się ze swoim wewnętrznym „ja” oraz innymi ludźmi poprzez sztukę. Prace tworzone przez kreatywnego nauczyciela wynikają z refleksji odzwierciedlających jego świadomość, cele i pragnienia, które są dla niego najważniejsze. Wyniki badań nad pracą kreatywnego nauczyciela, które przedtem nie były postrzegane jako znaczące, różnią się od postawionych hipotez. Przedstawione cele pracy artystycznej są wytycznymi dla edukacji przedmiotowej.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 2
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najbliższe otoczenie w kreatywności werbalnej dziecka
    The most immediate environment in the child’s verbal creativity
    Autorzy:
    Adamowicz, Marzenna Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/646321.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Libron
    Tematy:
    creativity
    child
    kreatywność
    dziecko
    Opis:
    Because I represent interactional theory of creativity, and I want to explore and talk about creativity (in the full sense of the word) personality traits are taken into account, the creative process, the properties of creative work and lifestyle. When I take into account only one of the aspects I talk about subjective creativity. For these reasons, this text focuses on the verbal subjective creativity of students class I–III, which is an integral sphere of their lives. They create their own language, as soon as they hear what others say to him or her. In natural situations, verbal subjective creativity of the child can be seen in two ways: as a creative language learning and as its creative use. In the first case emphasizes that the child ran onto a language not just by imitation. In the process of learn-ing a language student creates it at the same time, so the overlap are two ways of acquiring it: creation and imitation. Mastering the language and using it in social situations and cognition are inseparable from creative activity. Language is a tool for a child with which the child communicates with the environment, material for artistic activity and object recognition. The more variety of situations requiring the usage of language encounters the child, the more you have the op-portunity to shape in the belief that language is a very variable, flexible „creation” which gives many opportunities to express the same content in a different way.
    Ponieważ reprezentuję interakcyjną teorię twórczości, to chcąc ba-dać twórczość i mówić o niej (w pełnym tego słowa znaczeniu), uwzględniam cechy osobowości, proces twórczy, właściwości dzieła twórczego oraz styl życia. Gdy zaś biorę pod uwagę tylko jeden z powyższych aspektów, mówię o kreatyw-ności. Z tych względów w tym tekście koncentruję się na kreatywności werbalnej uczniów klas I–III, która jest nierozłączną dziedziną ich życia. Oni tworzą swój język, w miarę jak słyszą, co do nich mówią inni. W naturalnych sytuacjach kreatywność werbalna dziecka rozpatrywać więc można dwojako: jako twórcze uczenie się języka oraz jako jego twórcze używanie. W pierwszym przypadku podkreśla się, iż dziecko nie opanowuje języka przez samo tylko naśladowanie. W procesie uczenia się języka uczeń tworzy go zarazem, a więc nakładają się tu dwa sposoby przyswajania go: kreacja i naśladownictwo. Opanowanie języka i używanie go w sytuacjach społecznych i poznawczych łączą się nierozerwalnie z aktywnością twórczą. Język jest dla dziecka narzędziem porozumiewania się z otoczeniem, tworzywem dla działalności artystycznej oraz obiektem pozna-nia. Im więcej różnorodnych sytuacji wymagających używania języka napotyka dziecko, tym więcej ma okazji do ukształtowania w sobie przekonania, iż język to „twór” bardzo zmienny, elastyczny, dający wiele możliwości wyrażania tej samej treści w odmienny sposób.
    Źródło:
    Konteksty Pedagogiczne; 2013, 1, 4
    2300-6471
    Pojawia się w:
    Konteksty Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najbliższe otoczenie w kreatywności werbalnej dziecka
    The most immediate environment in the child’s verbal creativity
    Autorzy:
    Adamowicz, Marzenna Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/646515.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Libron
    Tematy:
    creativity
    child
    kreatywność
    dziecko
    Opis:
    Because I represent interactional theory of creativity, and I want to explore and talk about creativity (in the full sense of the word) personality traits are taken into account, the creative process, the properties of creative work and lifestyle. When I take into account only one of the aspects I talk about subjective creativity. For these reasons, this text focuses on the verbal subjective creativity of students class I–III, which is an integral sphere of their lives. They create their own language, as soon as they hear what others say to him or her. In natural situations, verbal subjective creativity of the child can be seen in two ways: as a creative language learning and as its creative use. In the first case emphasizes that the child ran onto a language not just by imitation. In the process of learn-ing a language student creates it at the same time, so the overlap are two ways of acquiring it: creation and imitation. Mastering the language and using it in social situations and cognition are inseparable from creative activity. Language is a tool for a child with which the child communicates with the environment, material for artistic activity and object recognition. The more variety of situations requiring the usage of language encounters the child, the more you have the op-portunity to shape in the belief that language is a very variable, flexible „creation” which gives many opportunities to express the same content in a different way.
    Ponieważ reprezentuję interakcyjną teorię twórczości, to chcąc ba-dać twórczość i mówić o niej (w pełnym tego słowa znaczeniu), uwzględniam cechy osobowości, proces twórczy, właściwości dzieła twórczego oraz styl życia. Gdy zaś biorę pod uwagę tylko jeden z powyższych aspektów, mówię o kreatyw-ności. Z tych względów w tym tekście koncentruję się na kreatywności werbalnej uczniów klas I–III, która jest nierozłączną dziedziną ich życia. Oni tworzą swój język, w miarę jak słyszą, co do nich mówią inni. W naturalnych sytuacjach kreatywność werbalna dziecka rozpatrywać więc można dwojako: jako twórcze uczenie się języka oraz jako jego twórcze używanie. W pierwszym przypadku podkreśla się, iż dziecko nie opanowuje języka przez samo tylko naśladowanie. W procesie uczenia się języka uczeń tworzy go zarazem, a więc nakładają się tu dwa sposoby przyswajania go: kreacja i naśladownictwo. Opanowanie języka i używanie go w sytuacjach społecznych i poznawczych łączą się nierozerwalnie z aktywnością twórczą. Język jest dla dziecka narzędziem porozumiewania się z otoczeniem, tworzywem dla działalności artystycznej oraz obiektem pozna-nia. Im więcej różnorodnych sytuacji wymagających używania języka napotyka dziecko, tym więcej ma okazji do ukształtowania w sobie przekonania, iż język to „twór” bardzo zmienny, elastyczny, dający wiele możliwości wyrażania tej samej treści w odmienny sposób.
    Źródło:
    Konteksty Pedagogiczne; 2015, 1, 4
    2300-6471
    Pojawia się w:
    Konteksty Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies