Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biegły sądowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Badania biegłego z zakresu entomoskopii. Zarys problematyki
Expert examination in the field of entomoscopy. Outline of the issues
Autorzy:
Leśniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442352.pdf
Data publikacji:
2020-06-10
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
entomologia
ekspertyza entomologiczna
ślady entomologiczne
biegły sądowy
entomology
entomological expertise
entomological traces
court expert
Opis:
Przedmiotem ekspertyzy entomologicznej są ślady entomologiczne, czyli owady i ślady pochodzące od owadów (ślady bytowania). Ekspertyza biegłego z zakresu entomologii sądowej może stanowić istotną pomoc dla organów procesowych w ujawnieniu prawdy materialnej (np. w celu ustalenia czasu śmierci). Entomologia sądowa to prężnie rozwijająca się dziedzina nauki, a potwierdzeniem na to jest coraz częstsze wykorzystywanie jej w sprawach kryminalnych.
The subject of entomological expertise are entomological traces, i.e. insects and traces originating from insects (traces of existence). The expert's expertise in the field of forensic entomology can be an important help for procedural organs in revealing material truth (e.g. to determine the time of death). Forensic entomology is a rapidly growing field of science, and this is confirmed by its increasing use in criminal cases.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2020, 1; 185-197
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peritus peritorum czy iudex peritorum? Uwagi o pozycji sędziego w dialogu z biegłym (kan. 1095)
Peritus Peritorum or Iudex Peritorum? Remarks on the Role of a Judge in the Dialog with a Legal Expert (Can. 1095)
Autorzy:
Pastwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804898.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanoniczny proces małżeński
sędzia
biegły sądowy
dialog procesowy
canonical matrimonial process
judge
court expert
procedural dialog
Opis:
Sędziowie Roty Rzymskiej, w weryfikowaniu in casu hipotez zawartych w kan. 1095, nierzadko opisują pozycję sędziego w dialogu z biegłym, posiłkując się dawną maksymą: iudex est peritus peritorum. Czy zasadnie – pyta autor niniejszego opracowania? Czy nie należy dać pierwszeństwa formule: iudex est iudex peritorum? Jakkolwiek urzędowe działania wszystkich uczestników procesu małżeńskiego, między innymi biegłych sądowych, ukierunkowanie są ku jedynemu celowi: pro rei veritate, to dziś – w obliczu nowych wyzwań, także tych, które stawia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus – szczególnej afirmacji domaga się urząd sędziowski. Wolno stwierdzić, że w kanonistyce i orzecznictwie należałoby jeszcze mocniej uwyraźniać rolę sędziów-członków trybunału kolegialnego, którzy na mocy autorytetu Kościoła (ex officio) deklarują, większością głosów, prawdę o małżeństwie: iudex dicit ius. Owszem, ów doniosły akt władzy kościelnej zostaje wypracowany w warunkach dialogu procesowego, czy raczej dialogów procesowych (nie bez pomocy obrońcy węzła i adwokatów). Wszelako właściwe rozpoznanie specyfiki urzędowej posługi sędziego wydatnie zwiększa szansę: po pierwsze – zagwarantowania pożądanej równowagi w dialektycznym dochodzeniu do prawdy, po wtóre – wydania in casu sprawiedliwego wyroku. A takiej afirmacji urzędu sędziowskiego zdecydowanie bardziej odpowiada formuła iudex est iudex peritorum.
The judges of the Roman Rota, in an in casu verification of the hypotheses included in Can. 1095, not uncommonly describe the role of a judge in the dialog with a legal expert, by making use of an old dictum: iudex est peritus peritorum. Is it just – the author of this study asks? Should we not give priority to the iudex est iudex peritorum formula? Although any official activities undertaken by all parties to the matrimonial trial, among others, court experts, are directed toward one aim: pro rei veritate, nowadays – in the face of new challenges, also those set moto proprio by Mitis Iudex Dominus Iesus – it is the judgeship that demands particular affirmation. We are free to state that in the science of canon law and the body of rulings the role of judges-members of the collegial tribunal, who by the authority of the Church (ex officio) declare, by a majority of votes, the truth about matrimony: iudex dicit ius, should be accentuated even further. Indeed this significant act of the Church's authority is developed in the conditions of a procedural dialog, or more precisely procedural dialogs (not without the support of a defender of the bond and attorneys). Yet a proper identification of the specification of an official judicial service considerably increases the chances of: firstly, guaranteeing the desired balance in the dialectical search of the truth, and secondly pronouncing in casu a just sentence. Such an affirmation of the judgeship definitely corresponds better with the iudex est iudex peritorum formula.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 2; 115-136
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biegły w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju – trzy objaśnienia
Expert in cases of nullity of marriage caused by mood disorders – three explanations
Autorzy:
Nowakowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151045.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zaburzenia nastroju
biegły sądowy
ekspertyza
sędzia
nieważność małżeństwa
mood disorders
court expert
expert opinion
judge
marriage nullity
Opis:
W artykule omówiono trzy aspekty roli biegłego w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju, a więc kwestię wzajemnej relacji procesowej sędzia-biegły, kwestię obligatoryjności opinii biegłego oraz zakres działań biegłego sądowego, pozasądowego i biegłego prywatnego.
The article discusses three aspects of the role of an expert in cases of nullity of marriage caused by mood disorders, and thus the issue of the trial judge-expert relationship, the issue of obligatory expert opinion and the scope of activities of a court expert, extrajudicial expert and private expert.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 115-135
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WĄTPLIWOŚCI ZWIĄZANE Z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ PRAWNĄ BIEGŁEGO SĄDOWEGO W ŚWIETLE ZNOWELIZOWANEGO ART. 233 § 4A K.K.
Autorzy:
Nowak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663799.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
court expert
ad hoc expert
certified expert
specialist
interpreter
expert’s findings
unreliability of an expert’s findings
an expert’s liability
penalties for breach of order
unreliable opinion
unclear opinion
incomplete opinion
unintentional
biegły sądowy
biegły ad hoc
rzeczoznawca
specjalista
tłumacz
opinia biegłego
nierzetelność opinii biegłego odpowiedzialność prawna biegłego
kary porządkowe
opinia nierzetelna
opinia niejasna
opinia niepełna
czyn nieumyślny.
Opis:
Summary This article concerns the rather controversial amendment of Art. 233 of the Polish Criminal Code, in its part connected with the extension of the principles determining a court expert’s criminal liability in the event of his presenting an erroneous opinion as evidence in proceedings. This modification concerns liability for the privileged type of a prohibited act committed unintentionally. Although the Act of 11th March 2016 on Amendments to the Act on the Polish Code of Criminal Procedure and certain other acts (Ustawa z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), applies not only to court experts but also to certified experts and sworn translators and interpreters, this paper concentrates on issues related only to the criminal liability of court experts who take part in criminal proceedings.Apart from addressing the terminological aspect of the terms used in the Polish legislation for the following concepts: biegły (expert), rzeczoznawca (certified expert), and specjalista (specialist), which the author discusses in order to determine who may be liable under Article 233 § 4a of the Polish Criminal Code, he also refers to the notion of unintentional falsehood. he then gives a general analysis of the premises for liability for an act committed in this way.The author considers the extension of a court expert’s criminal liability under Art. 233 § 4 of the Polish Criminal for unintentional presentation of a false opinion in the light of the relevant normative context. This context includes both the legal institutions operating prior to the amendment (for instance, Article 201 of the Criminal Procedure Code) as well as those introduced at the same time as the amendment, which allow the court to reduce or even refuse to pay the expert’s professional fees for an unreliable opinion (Articles 618 § 4a and § 4b of the Polish Criminal Procedure Code). This paper also observes the difficulties which may occur in determining the legal consequences of an unclear, incomplete or self-contradictory expert opinion. Under the new regulation the expert may be asked to revise or correct his opinion, or he may have his fee reduced, and in the extreme case a defective opinion may even lead to the expert’s criminal liability. Doubts concerning the coherence of the amendment also involve concurrent liability. In the case analysed in this paper the expert may be arrested on the grounds of Art. 287 § 2 of the Polish Criminal Procedure Code; under Chapter 31 of the Criminal Code arrest is one of the penalties for breach of order.
StreszczenieArtykuł dotyczy dość kontrowersyjnej nowelizacji art. 233 k.k., w jego części związanej z rozszerzeniem zasad odpowiedzialności karnej biegłego sądowego, wynikającej z przedstawienia fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu. Analizowana modyfikacja dotyczy odpowiedzialności za typ uprzywilejowany czynu zabronionego, który ma charakter występku nieumyślnego. Choć wprowadzona ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw dotyczy oprócz biegłego także rzeczoznawcy i tłumacza, artykuł koncentruje się na problematyce związanej z odpowiedzialnością karną tylko pierwszego spośród wymienionych uczestników procesu karnego.Oprócz kwestii natury terminologicznej, dotyczących pojęć biegłego, rzeczoznawcy i specjalisty, których analiza dotyczy wskazania zbioru podmiotów mogących ponosić odpowiedzialność karną wynikającą z art. 233 § 4a k.k., tekst odnosi się także do samego pojęcia fałszu, który miałby zostać dokonany w sposób nieumyślny, a nadto zawiera syntetyczną analizę przesłanek odpowiedzialności za czyn popełniony w taki właśnie sposób.Rozważania dotyczące rozszerzonej w oparciu o art. 233 § 4a k.k odpowiedzialności karnej biegłego za czyn polegający na nieumyślnym przedstawieniu fałszywej opinii przeprowadzone zostały przy uwzględnieniu normatywnego kontekstu istotnego dla analizy tak ukształtowanej odpowiedzialności biegłych sądowych,. Chodzi tu zarówno o instytucje prawne istniejące już przed wspomnianą nowelizacją (przykładowo art. 201 k.p.k.) jak i o te, wprowadzone jednocześnie z analizowaną zmianą art. 233 k.k., a pozwalające na obniżenie albo całkowite pozbawienie biegłego wynagrodzenia za sporządzenie opinii nierzetelnej (art. 618 § 4a i § 4 b k.p.k.). Tak przeprowadzona analiza zwraca także uwagę na mogące się pojawić trudności w określaniu konsekwencji prawnych związanych z oceną opinii biegłego jako niejasnej, niepełnej czy wewnętrznie sprzecznej, które to mogą ograniczać się jedynie do zlecenia jej uzupełnienia, ale mogą także polegać na obniżeniu należnego biegłemu wynagrodzenia, a w skrajnym przypadku mogą nawet prowadzić do jego odpowiedzialności karnej na podstawie analizowanego przepisu. Wątpliwości związane ze spójnością nowelizacji dokonanej wskazaną wyżej ustawą uwzględniają także problematykę multiplikacji odpowiedzialności za ten sam czyn, która w analizowanym przypadku wiąże się z możliwością stosowania wobec biegłego, na mocy art. 287 § 2 k.p.k., aresztowania, jako jednej z tak zwanych kar porządkowych przewidzianych w Rozdziale 31 k.k.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies