Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zarządzanie konserwacją" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Sustainable re-use, preservation and modern management of historical ruins. RUINS’ tools & guidelines
Zrównoważone ponowne wykorzystanie, ochrona i nowoczesne zarządzanie historycznymi ruinami
Autorzy:
Soldano, Silvia
Frenda, Antonino
Borlizzi, Patrizia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063928.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
historical ruins
conservation
sustainable re-use
management
zabytkowe ruiny
konserwacja
zrównoważone ponowne wykorzystanie
zarządzanie
Opis:
Owners and managers of the thousands of medieval ruins around Europe face the challenge of preservation despite limited options for modern use of their sites. The RUINS project develops approaches that help managers to find contemporary, social uses for old ruins while keeping historical heritage intact. Research and evaluation of various sites will create a basis for comprehensive management plans. A lack of functionality of medieval ruins leaves limited opportunities for establishing a viable economic future of these sites. Giving new functions to ruins can result in broad, economically profitable ways of using the medieval ruins. The aim is finding the balance between the needs of stakeholders and public expectations concerning use of medieval ruins on one hand, and on the other hand preservation of authenticity and historical value of medieval ruins. The individuation of the new function requires a specific knowledge of the building in all its aspects, but also considerations regarding socio-economic values of the context that identifies its historical meaning and artistic value. The approach is to find new aims to monuments, but in harmony with the characteristics that give value and meaning to them. Within the INTERREG Central Europe project RUINS, is developing an handbook that supplies an operational tool useful to guide owners and managers of the thousands of medieval ruins around Europe toward a stainable re-use, preservation and modern management of historical ruins. The work follows an outline composed by 5 chapters that will try to respond in an exhaustive way to the aims related to contemporary use of historical ruins.
Właściciele i zarządcy tysięcy średniowiecznych ruin w całej Europie mierzą się z wyzwaniem ich zachowania, pomimo ograniczonych możliwości współczesnego wykorzystania tych miejsc. Projekt RUINS wypracowuje metody, które pomagają zarządcom znaleźć współczesne, społeczne zastosowania dla zabytkowych ruin przy jednoczesnym zachowaniu dziedzictwa kulturowego w nienaruszonym stanie. Badania i ocena różnych miejsc pozwolą na stworzenie podstaw dla kompleksowych planów zarządzania. Niedostateczna funkcjonalność średniowiecznych ruin daje ograniczone możliwości budowania rentownej przyszłości ekonomicznej tych miejsc. Nadanie nowych funkcji ruinom może zaowocować szerokimi, opłacalnymi metodami ich wykorzystania. Ma to na celu z jednej strony znalezienie równowagi pomiędzy interesami udziałowców i oczekiwaniami społecznymi dotyczącymi wykorzystania średniowiecznych ruin, a z drugiej strony zachowaniem ich autentyczności i wartości historycznej. Określenie nowej funkcji wymaga szczegółowej wiedzy o budynku we wszystkich jego aspektach, ale także rozważenia wartości społeczno-ekonomicznych kontekstu, który identyfikuje jego historyczne znaczenie i wartość artystyczną. Podejście to ma za zadanie znalezienie nowych celów dla zabytków, zachowując jednak harmonię z cechami, które nadają im wartość i znaczenie. W ramach projektu RUINS, realizowanego w ramach programu INTERREG Europa Środkowa, opracowywany jest podręcznik, który stanowi skuteczne narzędzie przydatne dla właścicieli i zarządców tysięcy średniowiecznych ruin w Europie, służące ponownemu wykorzystaniu, konserwacji i nowoczesnemu zagospodarowaniu tych obiektów. Praca składa się z 5 rozdziałów, które próbują w wyczerpujący sposób odpowiedzieć na problemy związane ze współczesnym użytkowaniem ruin historycznych.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 115--125
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hammershus - dobre praktyki i zarządzanie trwałą ruiną
Hammershus Castle - "Good Practices" and Managing Permanentl Ruin
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Trafas-Wołoszyn, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113830.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ruina historyczna
ochrona krajobrazu
zarządzanie dziedzictwem
konserwacja
zamek Hammershus
historical ruins
landscape protection
heritage management
conservation
Hammershus castle
Opis:
Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
Hammershus is a medieval Danish castle on the Bornholm island. In 1743 Hammershus was finally abandoned as a stronghold. The fortress was partially demolished around 1750. The ruins were put on the national historic register in 1822. From 1885, until his death in 1928, P. C. Hauberg was in charge of the extensive restoration work. After that, the castle remained a picturesque ruin. The conservation policy, which was taken from 1907, includes the purchase of land around the castle and systematic removal of the surrounding buildings. In 1969 Jørn Utzon created the concept of the information center hidden in the landscape. In 2013, his concept was implemented. The project was developed by the Danish team Arkitema, in cooperation with Buro Happold, and Ch. Harlang. The modern information center put into use in 2018. Building is removed from the ruins and hidden in the nearby slope. The protection of Hammershus Castle is subordinated to preserving its historical form - a permanent ruin. It is also conducted in the landscape sphere. The new reception center was located and designed so as to not compete with the historical ruin and landscape. The Hammershus castle management model is an example of good practice in protecting cultural heritage and historic ruins. The main point is to use the attractiveness of the historical ruins, as an object that attracts visitors.The remoteness of modern commercial functions from the monument create new possibilities for contemplating the castle ruins and contributes to strict landscape protection.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 163-176
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach – jako Pomnik Historii
The hermitage of the Golden Forest in Rytwiany – as a monument of history
Autorzy:
Brykowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204932.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
architektura
zabytki
kameduli
Pustelnia Złotego Lasu
ochrona
konserwacja
zarządzanie
architecture
monuments
Camaldolese
Golden Forest Hermitage
preservation
conservation
monument management
Opis:
Uznanie w 2018 r. klasztoru Kongregacji Kamedułów Pustelników Monte Corona w Rytwianach za Pomnik Historii, było w pełni uzasadnione. Erem budowany z fundacji Tęczyńskich (1617-1637), kończony przez Opalińskich, wyróżnia się włoskim programem, kompozycją, architekturą oraz barokowym wystrojem i wyposażeniem kościoła. Od 1819 r. pogarszał się stan zabudowy klasztoru, mimo prac konserwatorskich. Proces zatrzymała rewaloryzacja, adaptacja eremu do współczesnej funkcji i prace konserwatorskie, od 2001 r. organizowane przez dyr. ks. Rektora W. Kowalewskiego. W 2008 r. otworzono Relaksacyjno -Kontemplacyjne Centrum Terapeutyczne SpeS, zachowując sacrum kościoła i kamedulską tradycję. Pustelnia pełni dziś funkcję religijną, kulturotwórczą i społeczną. Zachowano autentyczne wartości zabytku. Organizuje się - zwiedzanie kościoła, Muzeum i Galerii Kamedulskiej, dla pielgrzymów - uroczystości kościelne, a dla gości - imprezy plenerowe, sympozja i pobyt (ogrody, wysoki standard hotelu i restauracji, sauna). Zabytek i współczesne atrakcje promowane są w Internecie, we własnych wydawnictwach i folderach.
The recognition of the Congregation of the Camaldolese Hermits Monte Corona monastery in Rytwiany as a Monument of History in 2018 was fully justified. Built from the funds of Tęczyński Foundation (1617-1637) and finished by the Opaliński family, the hermitage is distinguished by its Italian program, composition, architecture and baroque decoration and furnishings of the church. Since 1819, the condition of the monastery's buildings deteriorated despite conservation works. The process was halted by revalorization, adaptation of the hermitage to its contemporary function and conservation works, organized since 2001 by Rector W. Kowalewski. In 2008, the Relaxation and Contemplation Therapy Centre SpeS was opened, while preserving the sacrum of the church and the Camaldolese tradition. Today, the hermitage has a religious, cultural and social function. The authentic values of the monument have been preserved. It organises visits to the church, the Museum and the Camaldolese Gallery, church ceremonies for pilgrims, and open-air events, symposiums and stays for guests (gardens, high standard hotel and restaurant, sauna). The monument and contemporary attractions are promoted on the Internet, in their own publications and folders.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 25-40
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeszłość dla przyszłości: tysiącletnia Wiślica i jej materialne i niematerialne dziedzictwo. Pomnik historii jako forma opieki RP
The past for the future: thousand-year-old Wiślica with its material and immaterial heritage. Monument of history as a form of state protection
Autorzy:
Kadłuczka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217998.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
zabytki architektury i urbanistyki
konserwacja
ochrona i zarządzanie dziedzictwem
Cultural heritage
monuments of architecture and urban planning
conservation
heritage protection and management
Opis:
Wiślica, niewielka miejscowość położona malowniczo w dolinie Nidy, odzyskała w 2018 roku prawa miejskie, nadane jej jeszcze przez Władysława Łokietka. Niegdyś była znaczącym ośrodkiem w Polsce piastowskiej, związanym z tradycjami znanego w ówczesnej Europie państwa Wiślan, ale jej dziedzictwo zachowało się w zróżnicowanym stanie: od wspaniałej gotyckiej kolegiaty i Domu Długosza, poprzez relikty słynnej płyty orantów zachowanej w podziemiach kolegiaty i kilku romańskich i gotyckich kościołów, po zdegradowane „grodzisko na łąkach” z IX–X wieku i zapomniane palatia z rotundami na Regii. Obecnie Wiślica podjęła realizację ambitnego projektu przywrócenia dawnej jej świetności i powrotu na listę miejsc historycznych znaczących dla Polski i Europy.
Wiślica, a small town located in the picturesque Nida Valley, originally received its town rights from King Władysław Łokietek (the Elbow-high) and regained them in 2018. It used to be an important centre in Poland under the Piast dynasty, continuing traditions of the Vistulan state acknowledged in Europe of the times, though its heritage has been preserved to a varying degree: from the magnificent Gothic collegiate church and the House of Długosz, through the relics of the famous Slab of Orants preserved under the collegiate church, and of a few Romanesque and Gothic churches, to the destroyed “hillfort in the meadows” from the 9ᵗʰ/10ᵗʰ century and forgotten palatia with rotundas in Regio. Currently Wiślica decided to implement an ambitious project to restore the town to its former glory and to re-enter the list of sites significant in the history of Poland and Europe.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 10-16
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies