Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szaniawski, H" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The earliest known venomous animals recognized among conodonts
Autorzy:
Szaniawski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20967.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
venomous animal
conodont
Vertebrata
Conodonta
marine animal
Late Cambrian
Late Triassic
vertebrate
fossil
paleobiology
Opis:
Conodonts, a large group of tiny extinct marine animals ranging in age from the Late Cambrian to Late Triassic (ca. 500 to 200 Mya), are usually considered as jawless vertebrates. Their only commonly occurring fossilized remains are minute, phosphatic, teeth−like elements of their feeding apparatuses. In most of the early conodonts the elements were conical and strongly elongated. Many of them are characterized by possession of a deep, longitudinal groove, usually associated with sharp edges or ridges. A comparative study of the grooved elements and venomous teeth and spines of living and extinct vertebrates strongly suggests that the groove in conodonts was also used for delivery of venom. Structural convergence of the conodont apparatus Panderodus with the grasping apparatus of chaetognaths, a group of extant, venomous invertebrate predators of similarly ancient origin, provides additional support for this conclusion.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conodonts of the Upper Permian of Poland
Konodonty z permu górnego Polski
Verkhnepermskie konodonty Polshi
Autorzy:
Szaniawski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20257.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
conodont
Upper Permian
Permian
paleontology
new species
Lonchodina vistulensis
Prioniodina lindstroemi
Hibbardella baltica
macrofauna
Polska
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lochkovian conodonts from Podolia, Ukraine, and their stratigraphic significance
Autorzy:
Drygant, D.
Szaniawski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20977.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Lochkovian
conodont
Podolia
Ukraine
stratigraphy
Conodonta
evolution
Devonian
paleontology
Opis:
In the Podolian Dniester Basin (southwestern Ukraine) the Lower Devonian marine deposits are represented by about 530 m thick continuous sequence of interlaminated carbonate and schale outcrops at several localities. Conodonts occur in most of the carbonate layers of the whole Lochkovian but are not abundant and their ramiform elements are mostly broken or lacking. Therefore, only the pectiniform, Pa elements of twenty five stratigraphically important conodont species occurring in the region are discussed and two new species, Caudicriodus schoenlaubi and Pandorinellina? parva are proposed. The hypothetical phyletic relationships within the main representatives of the icriodontid and spathognathodontid genera, Caudicriodus, Zieglerodina, and Pandorinellina? are traced. Comparison of the previously published and newly obtained data revealed discrepancies in the hitherto used interpretation of some of the conodont taxa and their stratigraphic ranges. Contrary to the earlier reports, Caudicriodus postwoschmidti does not occur in the lower Lochkovian but only in the middle part of the Chortkiv Formation, high above the Monograptus uniformis Zone. Based on new material and verification of the previous determinations, a modified scheme of the Lochkovian conodont zonation in Podolia is proposed. Conodont zones: Caudicriodus hesperius, C. transiens, C. postwoschmidti, C. serus, and ?Caudicriodus steinachensis are distinguished. The zones are correlated with conodont zonations in other regions—Barrandian, Cantabrian Mountains, Pyrenees, and Nevada. Biostratigraphy of the Siluro−Devonian transition and Lochkovian is integrated with the carbon isotope stratigraphy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permian-Triassic scolecodonts and conodonts from the Svalis Dome, Central Barents Sea, Norway
Autorzy:
Nakrem, H A
Szaniawski, H.
Mork, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22328.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Polychaeta
Neospathodus svalbardensis
Triassic
Conodonta
Permian
Mesogondolella rosenkrantzi
Barents Sea
Norway
conodont
scolecodont
paleontology
Svalbard
Opis:
Scolecodonts and conodonts are described from five samples of three cores from the Svalis Dome, central Barents Sea. The conodont species Mesogondolella rosenkrantzi and Neospathodus svalbardensis confirm latest Permian (Dzulfian) and earliest Triassic (Dienerian) ages for the investigated intervals. Correlation with adjacent conodont distribution indicates a shorter depositional gap in the late Permian than is evident on Svalbard. The conodont elements show little thermal alteration with CAI (colour alteration index) values between 1.0 and 1.5 indicating a maximum burial temperature of 50—90°C. The scolecodonts described herein have important evolutionary and distribution implications for polychaetes: the order Eunicida shows a richer diversification in the Permian than previously known; the family Paulinitidae survived at least until the Late Permian; the family Hartmaniellidae diversified already in the late Palaeozoic; some forms are considered as representatives of unknown species and genera; the order Phyllodocida originated already in the latest Palaeozoic.
Z rdzeni trzech wierceń wykonanych na wysadzie solnym Svalis na Morzu Barentsa opisano dobrze zachowane skolekodonty i konodonty. Konodonty Mesogondolella rosenkrantzi i Neospathodus svalbardensis potwierdzaja późnopermski (dżulf) i wczesnotriasowy (diener) wiek badanych sekwencji. Porównanie z zasięgami występowania konodontów na Spitsbergenie pozwoliło stwierdzić, że przerwa sedymentacyjna na granicy P/T była w tym regionie krótsza. Stan zachowania konodontów wskazuje na bardzo niski stopień metamorfizacji termicznej tego regionu. Opisane skolekodonty wnoszą dużo nowych informacji do lepszego poznania ewolucji wieloszczetów: rząd Eunicida był w permie znacznie bardziej zróżnicowany taksonomicznie niż dotychczas sądzono (niektóre formy reprezentują nieznane dotychczas gatunki i rodzaje); przedstawiciele rodziny Paulinitidae przetrwali co najmniej do późnego permu; rodzina Hartmanillidae oraz pierwsi przedstawiciele rzędu Phyllodocida pojawili się nie w mezozoiku, jak dotychczas przypuszczano, lecz istnieli już w permie.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies