Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "komparatystyka prawna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    COMPARATIVE LAW AND LEGAL TRANSLATION IN THE SEARCH FOR FUNCTIONAL EQUIVALENTS – INTERTWINED OR SEPARATE DOMAINS?
    PRAWO PORÓWNAWCZE I PRZEKŁAD PRAWNY W POSZUKIWANIU FUNKCJONALNYCH EKWIWALENTÓW – OBSZARY POWIĄZANE CZY ODDZIELNE?
    Autorzy:
    DOCZEKALSKA, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920507.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    legilingwistyka
    porównawcza
    przekład prawny
    ekwiwalencja
    komparatystyka prawna
    comparative
    law
    legilinguistics
    legal translation
    equivalent
    Opis:
    There are no two identical languages, and there are no two identical legal systems; this is the challenge for both comparative lawyers and legal translators. Legal comparison is necessary to obtain the adequate legal translation, which in turn is applied to give comparative lawyers information about foreign legal systems. Although comparative lawyers and legal translators often face similar quandaries when engaged in the translation of legal terms, they operate within distinct theoretical frameworks and make use of different methodologies. In order to determine whether the functional method developed for comparative legal studies can be a useful tool for legal translators, this paper compares this method with the methodology applied by legal translators to find functional equivalents.
     Przekład prawniczy oraz rezultaty badań komparatystyczno-prawnych są źródłem wiedzy o systemach prawa. Nieodłącznym elementem badań prawno-porównawczych jest przekład tekstów prawnych. Tłumaczenie prawne i prawnicze wymaga porównania pojęć i instytucji należących do źródłowego i docelowego systemu prawnego. Nie ma dwóch identycznych języków, jaki i nie ma dwóch identycznych systemów prawnych. Dlatego zarówno tłumacz tekstów prawnych, jak i komparatysta porównujący systemy prawne poszukują ekwiwalentów funkcjonalnych. Komparatysta odwołuje się do funkcjonalizmu, z którego wywodzi się jedna z najstarszych metod badań komparatystycznych, wciąż uznawana za metodę dominującą. W oparciu o założenie, że wszystkie społeczeństwa zmagają się z podobnymi lub nawet takimi samymi problemami, funkcjonalizm poszukuje w różnych systemach prawnych funkcjonalnych ekwiwalentów, czyli takich instytucji i uregulowań prawnych, których celem jest rozwiązanie podobnego problemu. Czy tłumacz uzna za przydatne ekwiwalenty wskazane przez komparatystę? Czy może posłużyć się tą komparatystyczną metodą? Aby odpowiedzieć na te pytania, w artykule porównuję metody ustalania ekwiwalentów funkcjonalnych stosowane przez komparatystów prawnych i tłumaczy tekstów prawnych.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2013, 16, 1; 63-76
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regulacja prawna timesharingu w wybranych państwach europejskich
    Autorzy:
    Romanowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788224.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    timesharing
    komparatystyka
    ograniczone prawa rzeczowe
    dyrektywa 2008/122/EC
    comparative
    limited property rights
    directive 2008/122/EC
    Opis:
    Timeshare is a part of the process of satisfying consumer needs through the use of material goods and services. Timeshare means touristic, cyclic use of things in a concrete period of time over many years. Consumer acquires the timeshare right under a contract of a consumer character. This right is regulated at EU level and is a supranational legal relationship, when it usually involves entities from different countries. Timesharing is a legal institution which is regulated by the Directive 2008/122/EC of the European Parliament and of the Council of 14 January 2009 on the protection of consumers in respect of certain aspects of timeshare, long-term holiday product, resale and exchange contracts. The purpose of the Directive according to the article 1.1 is to contribute to the proper functioning of the internal market and to achieve a high level of consumer protection, by approximating the laws, regulations and administrative provisions of the Member States in respect of certain aspects of the marketing, sale and resale of timeshares contracts. Directive is without prejudice to national legislation which: provides for general contract law remedies, relates to the registration of immovable or movable property and conveyance of immovable property, relates to conditions of establishment or authorisation regimes or licensing requirements, and relates to the determination of the legal nature of the rights which are the subject of the contracts covered by this Directive. Under the definition set out in the Directive „timeshare contract” means a contract of a duration of more than one year under which a consumer, for consideration, acquires the right to use one or more overnight accommodation for more than one period of occupation. While the Directive does not determine the legal nature of the rights which are the subject of the timeshare contracts, in the practise of Member States, there are a lot of different legal timesharing structures like inter partes or in rem ones, trust, etc. Such situation does not help in consumer protection. The timeshare Directive was transposed to the legal systems of the Members States without significant changes. As the domestic legislation after the Directive does not determine the character of the timeshare right, the constructions of it are created with some specification of a common law system, german one as well as a roman culture. In England and in Spain the most popular timeshare construction used in practice is club-trustee, while in France there is a société d’attribution and Dauerwohnrecht in Germany. Timeshare is prepared for holiday use and is associated with tourist services. It represents a preferred alternative to purchase things as a legal owner, because only performs the function of consumption and aims to provide pleasure to the consumer lessee. The law is carried out by many consumers, although at a specific time they are entitled to exclusive use of one of them. Timeshare usage allows for real use of things without exercising the duties of taking care of thing, pay in respect of its ownership taxes, or making a repair. That is why it became such a success in tourism and in the same time while not functioning in the similar structure it is not clear institution for a potential consumer.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2017, 1 (209); 57-91
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies