Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "community theatre" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Drama is for Life! Recreational Drama Activities for the Elderly in the UK
Autorzy:
Sextou, Persephone
Smith, Cory
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641677.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Applied Theatre
wellbeing
community
Opis:
Applied Theatre is an inclusive term used to host a variety of powerful, community-based participatory processes and educational practices. Historically, Applied Theatre practices include Theatre-in-Education (TiE), Theatre-in-Health Education (THE), Theatre for Development (TfD), prison theatre, community theatre, theatre for conflict resolution/reconciliation, reminiscence theatre with elderly people, theatre in museums, galleries and heritage centres, theatre at historic sites, and more recently, theatre in hospitals. In this paper we are positioning the application of recreational dramatic activities with older adults (55+) under Applied Theatre and we are exploring the benefits they offer to the participants. We are concerned that their health and wellbeing in western societies is not prioritized and it is clear that loneliness in particular is a current and ongoing issue. We will present research results from a drama dissertation study that took place in a community hall in the South East England where drama is placed at the core of their practice with old populations. Data was collected by a mixed method (semi-structured interviews and semi-immersive observations) and was critically discussed amongst the authors to conclude that attending recreational drama classes brings a certain degree of happiness, social belonging and improvement of interaction with others to old people’s lives.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 273-290
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human condition in the tragedies of fate by Ancient Greeks, Wyspiański and Sartre
Autorzy:
Zakrzewska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167596.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Fundacja Instytut Nauki o Polityce
Tematy:
metaphysics
patriotism
religion
faith
sacred
kerygma
nation
theatre
tragedy
community
Opis:
In the article I introduced selected concepts of fate expressed in the dramatic works by authors of different cultural backgrounds, at various stages of the development of civilisation. By analysing the selected literary works, I presented a multidimensional man’s attitude toward metaphysics, the consciousness of the aim of his life and death, based on the works of great artists who are both sensitive observers revealing the spirit of their own times and educators promoting their courageous outlook on the stage. The works of chosen artists showed that there is certain connection between the way of understanding the human fate and formation of the mentality model and the degree of moral and social activity of man, thus the condition of the entire community, and consequently the nation.
Źródło:
Polish Journal of Political Science; 2019, 5, 4; 61-88
2391-3991
Pojawia się w:
Polish Journal of Political Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Druga Reforma Teatru – Prolegomena
The Second Reform of Theatre
Autorzy:
Braun, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311191.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Second Theatre Reform
First (Great) Theatre Reform
acting
community
directing
playwrighting
theatre space
Druga Reforma Teatru
Pierwsza (Wielka) Reforma Teatru
aktorstwo
dramat polski
przestrzeń teatralna
reżyseria
wspólnota
Opis:
Historia teatru XX wieku wyróżnia dwie reformy teatru. Pierwsza z nich toczyła się od końcowych lat XIX wieku do końca lat trzydziestych XX w. Druga zaś od połowy lat pięćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych tegoż wieku. Były to ruchy odnowy i uwspółcześnienia sztuki teatru. Rozpoczynane przez indywidualnych artystów i niewielkie grupy, wspomagane przez dramatopisarzy i teoretyków, którymi byli często sami twórcy, obie reformy stopniowo docierały do coraz szerszych obszarów życia teatralnego. Pierwsza z tych reform zwana była przez wiele lat „Wielką Reformą Teatru”, a otrzymała tę nazwę przez analogię z „Wielką Wojną”, lub „Wielką Wojną Światową”, jak zwana była wojna lat 1914-1918.  Gdy w roku 1939 wybuchła i stopniowo rozszerzała się na cały świat następna wielka wojna, uzyskała ona nazwę „Druga Wojna Światowa”. A wtedy ta poprzednia, „Wielka Wojna” zaczęła być nazywana „Pierwszą Wojną Światową”. Analogicznie, gdy w latach pięćdziesiątych narodził się nowy ruch odnowy teatru, który obejmował stopniowo wiele krajów, narastała świadomość, że jest to kolejna, już druga w XX wieku, reforma teatru. W tej sytuacji „Wielka Reforma Teatru” zaczęła być nazywana „Pierwszą Reformą Teatru”, zaś ta następna reforma „Drugą Reformą Teatru”. Mówimy więc o „Pierwszej (Wielkiej) Reformie Teatru” i o „Drugiej Reformie Teatru”. (W dalszym ciągu tych rozważań nie będą już potrzebne cudzysłowy). Pierwsza Reforma Teatru uznała widowisko teatralne za dzieło sztuki, podobnie jak dzieła sztuk plastycznych egzystujące niezależnie od obserwującego go widza. Druga Reforma Teatru taktowała widowisko jako międzyludzki proces ukształtowany artystycznie. Mówiąc o tych dwóch reformach – mówimy o teatrze, którego już nie ma. Tym bardziej należy utrwalać pamięć o nim.
The history of theatre in the 20th century distinguishes two theatre reforms. The first took place from the final years of the 19th century to the late 1930s. The second was from the mid-1950s to the late 1980s. These were movements of renewal and modernization of the art of theatre. Started by individual artists and small groups, assisted by playwrights and theorists, who were often the artists themselves, both reforms gradually reached wider areas of theatre life. The Second Reform was a reformist movement of young, avant-garde, rebellious, experimental, and searching theatre. The movement was born in the 1950s in Poland within student and alternative theatres and in the United States, as Off-Broadway and then Off-Off-Broadway. It reached tremendous expression in the 1960s in the work of Jerzy Grotowski’s Laboratory Theatre, Bread and Puppet Theatre, Living Theatre and several other companies in many countries around the world. It matured in the seventies, bringing out the powerful theatre of Tadeusz Kantor, and extremely original “Gardzienice” of Włodzimierz Staniewski.However, it did not reach some areas of theatre at all. Throughout the West, in South America, Australia, in Japan, the Second Reform was a challenge and an alternative to commercial, popular, traditional theatre. In this part of Europe, which was under the control of the Soviet Union, the Second Reform was a challenge to totalitarian regimes; it undermined totalitarian censorship and tore the communist iron curtain. Its productions were manifestations of freedom. In the field of a performance’s creation, the Second Reform brought out and accentuated the communality and processuality of theatre art. In the field of directing, the Second Reform decisively placed the director at the head of the team of creators preparing and executing a theatrical performance. In the field of acting, the Second Reform introduced “acting of being” in place of “acting of character.” In the field of space, the Second Reform sought to integrate the playing area and the observation area of the show; its lasting achievement became a theatre with variable space – “The black box”. In the field of literature, the Second Reform questioned the underlying function of drama in the theatre, practiced “writing on stage,” with the actors themselves “creating” the text of the show, and the director “adapting” existing dramas. The author of this article witnessed, chronicled and participated in the Second Theatre Reform. He published books about it and created production in its spirit.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 315-337
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Theatrical’ in Public Participation: How Can Theatre Contribute to Citizens’ Engagement in Legislative Development?
Teatr a partycypacja – co dobrego może wnieść „teatralność” dla zaangażowania obywatelskiego?
Autorzy:
Bodziński-Guzik, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855303.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
public participation
law
community
politics
legislative theatre
therapy
protest
partycypacja publiczna
prawo
wspólnota
polityka
teatr legislacyjny
terapia
Opis:
The paper is devoted to the notion of public participation and an attempt to propose a slightly different understanding and approach to this than usual. The author acknowledges the potential of theatrical methods, especially the proposal of A. Boal, the Legislative Theatre, whereby the theatre is used to create proposals for legislation, bringing additional value to the participation process. The LT is a point of reference, but the following reflections refer to theatre and performance in a more general sense. The article focuses on the corelations between theatre and different relevant fields of social activity to determine and present potential benefits of using theatre in the process of participation. It is to present a preliminary review of relevant ideas that can stimulate future reflection about theatricalizing participation, rather than presenting a direct and comprehensive proposal.
Poniższy artykuł poświęcony jest pojęciu partycypacji publicznej, analizowanemu z perspektywy teatralnej. Głównym punktem odniesienia dla rozważań jest koncepcja Teatru Legislacyjnego A. Boal’a, zgodnie z którą teatr może służyć do tworzenia propozycji ustaw, wnosząc dodatkową wartość do procesu partycypacji; artykuł ten ma jednak na celu skupienie się na teatrze w szerokim ujęciu. Artykuł skupia się na relacjach pomiędzy teatrem i różnymi istotnymi przejawami aktywności społecznej, aby określić i zaprezentować potencjalne korzyści z wykorzystania teatru w procesie partycypacji. Celem tekstu jest przedstawienie wstępnego przeglądu istotnych dla tematu koncepcji i analiz, które mogą pobudzić i wesprzeć przyszłą refleksję nad „teatralnością” partycypacji.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 35, 2; 5-19
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies