Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Communio personarum" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Jakość życia wspólnotowego rodziny jako podstawa skuteczności wychowania
    The Quality of Community Life of the Family as the Base for the Effectiveness of Education
    Autorzy:
    Osewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343129.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina
    wychowanie
    communio personarum
    family
    education
    Opis:
    In the article, the author presents the family as the best setting for the effectiveness of education. In a society shaken by various kinds of individualism and selfishness, children must be enriched with a sense of love and quality of community, which is built in the family as communio personarum. The self-giving that inspires the love of husband and wife for each other is the model for the self-giving that must be practiced in the relationships between brothers and sisters and the different generations living together in the family. And the communion and sharing that are part of everyday life in the home at times of joy and at times of difficulty are the most concrete and effective pedagogy. The quality of community life in the family creates the base for human development and education.
    Źródło:
    Roczniki Nauk o Rodzinie; 2013, 5; 5-22
    2081-2078
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk o Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Family Communio Personarum and Upbringing
    Autorzy:
    Stala, Józef
    Garmaz, Jadranka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668814.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    marriage
    family
    community
    communio personarum
    parents
    upbringing
    Opis:
    Not only are marriage and the family, natural and religious institutions but, above all, they are communities of persons fulfilling their personal calling. However, communio personarum does not only result from the natural relations, but is a consequence of faith, which unites family with Jesus Christ. This article will present the pedagogical consequences of acknowledging the family as communio personarum, including the fact that every family is a privileged place of upbringing and parents, who bestowed the gift of life upon their child, have been gifted with a wealth of upbringing skills. The marital relation, as a “me” and “you” relation, constitutes the foundation for other family relations, as well as the everyday educational support for the child. Parents, however, accompany their children in forming their mature personality and religiousness.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2018, 8, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Particle of Amazement Which Will Become the Essence of Eternity. The Meaning of Friendship in the Life and Thought of Saint John Paul II
    Cząstka zdumienia, która stanie się esencją wieczności. Znaczenie przyjaźni w życiu i myśli świętego Jana Pawła II
    Autorzy:
    De Rycke, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143091.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    love
    chastity
    Aquinas
    communio personarum
    miłość
    czystość
    Akwinata
    Opis:
    Przyjaźnie z ludźmi odegrały ważną rolę w życiu świętego Jana Pawła II. W swoich rozważaniach na temat przyjaźni papież opracowuje kategorie tomistyczne z perspektywy personalizmu. Według papieża Wojtyły przyjaźń jest swoistą formą czystej miłości. Wśród przyjaciół rozwija się głęboka jedność, która jest obrazem Trójjedynego Boga i antycypacją wiecznej komunii świętych.
    Friendships with the most various kinds of people played an important role in the life of Saint John Paul II. In his reflections on friendship, the pope elaborates Thomistic categories from his personalist perspective. According to Pope Wojtyła, friendship is a specific form of chaste love. Among the friends, it works out a deep union that is an image of the triune God and an anticipation of the everlasting communion of the saints.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 5-20
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relational Aspect Of Humanity In The Light Of (Selected) Athropological Asumptions Of The Theology Of The Body By John Paul II
    Autorzy:
    Młynarski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918998.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    theology of body
    John Paul II
    image of God
    communio personarum
    imago Dei
    Opis:
    The aim of the article is to present (selected) assumptions of anthropology that underlies the theology of the body of John Paul II. The author analyzes its main assumptions and confronts them with inadequate anthropology, which underlies the sexual revolution that is considered as distorting the sense of the human body in the light of Revelation. This study focuses on the analysis of the contents of the catechisms of John Paul II referring to texts about human relativity andthe role that the body plays in this context. The analysis does not include those texts that refer to the reality of the sin of the first people. The text also aims at emphasizing the importance of the theology of the body for modern man and his spiritual development.
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 2; 45-70
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich
    John Paul II as a Homo Viator: Reflections of a Literary Scholar on the Pope’s References to Literature during his Apostolic Journeys
    Autorzy:
    Seul, Anastazja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850513.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    John Paul II
    personalism
    literature
    responsibility
    homo viator
    communio personarum
    Jan Paweł II
    personalizm
    literatura piękna
    odpowiedzialność
    Opis:
    W artykule pt. Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich ukazano najpierw etymologię i znaczenie łacińskiego terminu homo viator. Zwrócono uwagę na jego znaczenie symboliczne. Przedstawiono Jana Pawła II jako człowieka, który pokazywał życie wieczne jako cel życia na ziemi i nauczał, że aby ten cel osiągnąć, trzeba budować communio personarum. Literatura piękna, którą cytował papież podczas swoich pielgrzymek, stanowi ilustrację tej tezy. Ojciec Święty, przywołując słowa pisarzy i poetów, zachęcał do troski o właściwe relacje w trzech wymiarach: do siebie samego, do innych ludzi, do Boga.
    This article explores the etymology and symbolic significance of the Latin term homo viator and its application to Pope John Paul II, who taught that eternal life is the goal of human existence, and that in order to achieve it, one must build communio personarum. The article focuses on the literature that the Pope cited during his pilgrimages as an illustration of this teaching. By quoting the words of writers and poets, the Holy Father encouraged concern for proper relationships with oneself, with other people, and with God.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 279-303
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sacramental marriage and love versus irregular unions. Reflection on divergent interpretations of the 8th chapter of the Amoris laetitia
    Małżeństwo sakramentalne i miłość wobec związków nieregularnych. Refleksja nad rozbieżnymi interpretacjami 8. rozdziału Amoris laetitia
    Autorzy:
    Balák, René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475433.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    sacramental marriage
    sacramental love
    theology
    biblical foundations
    vocation
    communio personarum
    irregular unions
    małżeństwo sakramentalne
    miłość sakramentalna
    fundamenty biblijne
    powołanie
    nieregularne związki
    Opis:
    The theological and moral debate, focused on the new theological proposals, brings controversy not only into the area of methodology but also in the content of the problem. Therefore it is necessary to ask questions about to what biblical foundations the theologians, who bring in these new proposals, want to appeal. By drawing in to the comparative method the author shows the lability and discontinuity of new proposals, which diverge from the theology of creation as well as from the evangelical message of marriage. In moral sacramentology the issue of marriage was being reflected in the context of vocation of spouses to holiness, where fidelity is connected with indissolubility as a way of life vocation. The transcendent vertical dimension of the sacramental marriage is essential to marital communio personarum, while the new theological proposals level out sacramental marriage to being something ideal and impossible, which is not suitable for every person who was called by God to married life. The sacramental marital union is, however, a divine plan, which spouses are to realize in the spirit of sacramental love whose characteristic features can not be realized in the so-called irregular unions. People in such unions can not logically receive the gifts of grace, for what they are based on, Christ has clearly condemned as evil. Christ’s words of truth about marriage are to be the reference to theological criterion for the merciful approach to this negative phenomenon, as well as to persons who find themselves in difficult situations that are not morally good.
    Dyskusja teologicznomoralna, dotycząca propozycji nowych rozwiązań teologicznych, przynosi ze sobą kontrowersje nie tylko w zakresie metodologii, lecz także w zakresie treści problemu. Dlatego istnieje potrzeba zadawania pytań, na jakie fundamenty biblijne powołują się teologowie proponujący te nowe rozwiązania. Autor przy pomocy metody komparatywnej wskazuje na labilność oraz nieciągłość nowych propozycji, które odbiegają od teologii stworzenia, jak również od ewangelicznego orędzia o małżeństwie. W ramach sakramentologii moralnej problematykę małżeństwa poddano refleksji w kontekście powołania małżonków do świętości, gdzie wierność łączona jest z nierozerwalnością, co jest pokazane jako droga powołania życiowego. Transcendentny wymiar pionowy małżeństwa sakramentalnego ma podstawowe znaczenie dla communio personarum małżonków, przy czym nowe propozycje teologiczne pokazują małżeństwo sakramentalne jako ideał nie do osiągnięcia, jako coś, co nie jest dostępne dla wszystkich powołanych przez Boga do życia w małżeństwie. Sakramentalna jedność małżonków jest jednak Bożym zamiarem, który małżonkowie powinni urzeczywistniać w duchu miłości sakramentalnej. Cech charakterystycznych dla tej miłości jednak nie można urzeczywistniać w tzw. związkach niesakramentalnych. Osoby żyjące w nowych związkach oczywiście nie mogą czerpać z darów łask, ponieważ to, na czym są zbudowane, Chrystus wyraźnie potępił jako zło. Chrystusowe słowo prawdy o małżeństwie powinno stanowić kryterium teologiczne w miłosiernym podejściu do tego zjawiska negatywnego, jak również w podejściu do osób przeżywających trudne sytuacje życiowe, które nie są moralnie dobre.
    Źródło:
    Family Forum; 2017, 7; 93-106
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzina według św. Jana Pawła II
    Family According to St. John Paul II
    Autorzy:
    Waleszczuk, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040442.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina
    szkoła solidarności
    kultura życia
    Karol Wojtyła/Jan Paweł II
    communio personarum
    family
    school of solidarity
    the culture of life
    Karol Wojtyla/John Paul II
    Opis:
    Rodzina jest miejscem, w którym człowiek odnajduje własną godność i uczy się miłości. Rodzina to także szkoła solidarności. Ochrona osoby ludzkiej i na nowo odkrycie jej przeznaczenia do transcendencji jest – według Karola Wojtyły – najważniejszym zagadnieniem współczesnej kultury. Papież podkreśla, że miłość małżeńska w communio personarum oznacza najwyższą formę miłości. Duchowy aspekt w rozwoju człowieka, a także doświadczenie miłości między ludźmi są bardzo ważnymi wymiarami w filozofii K. Wojtyły. W dzisiejszym świecie, w którym istnieje wiele zagrożeń dla integralności rodziny, Jan Paweł II ukazuje najbardziej pesymistyczny wymiar samoalienacji współczesnego człowieka, który sprowadza się do „kultury śmierci”. Z drugiej jednak strony – jak podkreśla Papież – tylko w rodzinie człowiek uczy się solidarności i może się w niej rozwijać kultura życia.
    The family is a place where man discovers his own dignity, where he learns the meaning of love. Family is a school of solidarity. The defense and rediscovery of the human person and his/hers determination to transcendence is, according to Karol Wojtyla, the most important question of our culture. Conjugal love in the image of communio personarum, is presented as the most perfect form of love. Wojtyla tries to describe this shortened spiritualistic view in a human-friendly and family-friendly way. In Pope's philosophy, the experience of me-and-you love plays an extraordinary role. In today's threat to the integrity of the family John Paul II realizes the most fateful dimension of self-alienation of modern man and brings it to the formula „culture of death”. On the other hand, the family is „the place where the culture of life – a school of solidarity – is represented”.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 161-173
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
    The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents
    Autorzy:
    Mędrek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    teologia ciała
    teologia małżeństwa i rodziny
    nauczanie Jana Pawła II
    chrześcijańska antropologia
    communio personarum
    personalizm
    theology of the body
    theology of marriage and family
    the teaching of John Paul II
    Christian anthropology
    personalism
    Opis:
    W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
    Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies