Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "collegiality" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Idea kolegialnej władzy wykonawczej
The idea of collegial executive power
Autorzy:
ŻYROMSKI, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616396.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
collegiality
executive power
władza wykonawcza
kolegialność
Opis:
Montesquieu’s idea of the tripartite system already expressed a concern with preventing one power from dominating excessively. Another argument for the collegial nature of power is the concern with the continuation of state authorities at the time of crisis (e.g. the tragedy in Smoleñsk). The idea of collegial executive power emerged already in antiquity as evidenced by the two kings in Sparta, the collegiums of archons in Athens, two consuls in the Roman Republic, or the system of tetrarchy, initiated by Diocletian. At present we have the ‘rotating presidency’ in Bosnia or the French principle of ‘cohabitacion’.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2011, 3; 79-86
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności
Reinterpretation of the Primacy of the Bishop of Rome in the Context of the Contemporary Debate about Synodality
Autorzy:
Krupka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50105947.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiology
primacy
collegiality
synodality
eklezjologia
prymat
kolegialność
synodalność
Opis:
Artykuł podejmuje temat reinterpretacji rozumienia prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności. Po pierwsze, wskazano na wybrane historyczne argumenty przemawiające za ściśle eklezjalną interpretacją prymatu. Po drugie, omówiono prymacjalną teologię Vaticanum I. Po trzecie, opisano recepcję definicji prymatu i nieomylności papieża, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia kolegialności. Na końcu wykazano, w jaki sposób współczesna debata o synodalności jest konkretnym wyzwaniem dla rozumienia prymatu. Analiza źródeł historycznych oraz Magisterium Kościoła skłania do wniosku, że synodalność Kościoła domaga się także bardziej eklezjalnego widzenia prymatu. Rola biskupa Rzymu może być właściwie zrozumiała jedynie z uwzględnieniem jego głębokiego kościelnego zakorzenienia jako sługi jedności Kościoła. Współczesne dokumenty Kościoła wyrażają to przede wszystkim poprzez powiązane widzenie trzech rzeczywistości: prymatu (biskupa Rzymu), kolegialności (biskupów) oraz synodalności (Ludu Bożego).
The article discusses the reinterpretation of the understanding of the primacy of the Bishop of Rome in the context of the contemporary debate about synodality. Firstly, selected historical arguments are used for a strictly ecclesiastical interpretation of primacy. Secondly, the primatial theology of First Vatican Council is discussed. Thirdly, the reception of the definition of primacy and infallibility is described, with particular emphasis on the concept of collegiality. Finally, it is shown how the contemporary synodality debate presents a concrete challenge to the understanding of primacy. The analysis of historical sources and the Magisterium of the Church leads to the conclusion that the synodality of the Church also requires a more ecclesial view of primacy. The role of the Bishop of Rome can be fully understood only by taking into account his deep ecclesial roots as a servant of the of the Church unity. Contemporary Church documents express this concept through the related vision of primacy (the Bishop of Rome), collegiality (the bishops) and synodality (the people of God).
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 93-114
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cel wizyty ad limina Apostolorum
Purpose of the Visit ad limina Apostolorum
Autorzy:
Kukulska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2008150.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup
Biskup Rzymu
jedność
kolegialność
bishop
Roman Pontiff
unity
collegiality
Opis:
Ad limina Apostolorum oznacza obowiązek biskupa diecezjalnego i zrównanych z nim w prawie (wikariusz apostolski, opat terytorialny, prałat terytorialny, administrator apostolski administratury apostolskiej erygowanej na stałe, ordynariusz wojskowy, ordynariusz sprawujący władzę w Ordynariacie Personalnym dla byłych anglikanów, administrator apostolski Personalnej Administratury Apostolskiej Świętego Jana Marii Vianney’a) odwiedzenia, w ustalonym czasie, grobów Apostolskich i zdania relacji o stanie swoich Kościołów partykularnych. Dlatego też przedmiotem artykułu jest scharakteryzowanie celów wizyty ad limina Apostolorum. Autor opisuje każdy etap wizyty: 1) uczczenie grobów Apostołów Piotra i Pawła; 2) spotkanie z papieżem i 3) odwiedzenie dykasterii Kurii Rzymskiej. Zasadniczym celem wizyty jest wzmocnienie kolegialności i jedności w Kościele.  
Ad limina Apostolorum means the obligation of the diocesan bishop and those who are equal to him under law (apostolic vicar, territorial abbot, territorial prelate, apostolic administrator of an apostolic administration which has been erected on a stable basis, military ordinary, personal ordinary of personal ordinariates for anglicans entering into full communion with the catholic Church and apostolic administrator of Personal Apostolic Administration of Saint John Maria Vianney) to visit, at stated times, the thresholds of the Apostles, and to present themselves before the pope to give an account of the state of their particular Churches. Therefore, the subject of the article is to characterize the purposes of the visit ad limina Apostolorum. The Author describes each stage of the visit: 1) venerating the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul; 2) meeting the Roman Pontiff and 3) visiting the Roman dicasteries. The essential purpose of the visit is to strengthen collegiality and unity in the Church.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 2; 67-77
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Hard” vs. “Soft” Managerialism: How to Reform Universities and Let Them Remain Universities
„Twardy” a „miękki” menedżeryzm. Jak reformować uniwersytety i pozwolić im pozostać uniwersytetami
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156732.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
ład akademicki
reformy uniwersytetów
menedżeryzm
kolegialność
academic governance
university reform
managerialism
collegiality
Opis:
The transformation of academic institutions inspired by the ideas of New Public Management introduces a new paradigm of university governance. The essence of the new university model is the transfer of corporate authority structures and managerial practices to the academic institutional environment. Such an approach to university reform refers to the concept of “hard” managerialism. If universities accept the imposed new managerial rules of the game, they strengthen a system based on a logic that departs from traditional academic norms. However, universities can try to maintain their traditional institutions rooted in the academic institutional logic, which requires an alternative approach falling within the concept of “soft” managerialism. The article shows that collegiality and managerialism do not have to be contradictory. These two seemingly conflicting ideas can co-exist in a “soft” version of managerialism, taking on a more humanised or neo-collegial form. This requires a redefinition of university governance structures while maintaining traditional academic norms and values. The article uses critical literature analysis as a research method.
Transformacja instytucji akademickich inspirowana ideą new public management wprowadza nowy paradygmat zarządzania uczelnią. Istotą nowego modelu uczelni jest przeniesienie korporacyjnych struktur władzy i praktyk menedżerskich do akademickiego środowiska instytucjonalnego. Takie podejście do reformy uniwersyteckiej nawiązuje do koncepcji „twardego” menedżeryzmu. Jeśli władze uczelni akceptują narzucone nowe, menedżerskie reguły gry, wzmacniają system oparty na logice odbiegającej od tradycyjnych akademickich norm. Jednak mogą też próbować utrzymać instytucje zakorzenione w akademickiej logice instytucjonalnej, co wymaga alternatywnego podejścia mieszczącego się w koncepcji „miękkiego” menedżeryzmu. W artykule pokazano, że kolegialność i menedżeryzm nie muszą oznaczać wykluczających się przeciwieństw. Te dwie pozornie sprzeczne idee mogą współistnieć w postaci „miękkiej” wersji menedżeryzmu, w jego zhumanizowanej lub neokolegialnej formie. Wymaga to przedefiniowania struktur zarządzania uczelnią przy jednoczesnym zachowaniu tradycyjnych norm i wartości akademickich. Autor artykułu zastosował metodę badawczą krytycznej analizy literatury.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2022, 312, 4; 89-102
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i przygotowania do nowego Synodu Biskupów poświęconego synodalności
The origins and the preparations for a new Synod of Bishops concerning synodality
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147654.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Kościół
papież
Franciszek
komunia
kolegialność
synod
synodalność
Church
pope
Francis
communion
collegiality
synodality
Opis:
Papież Franciszek zwrócił Kościół w kierunku nadania mu charakteru synodalnego, dlatego też kolejny synod biskupów zajmuje się już zagadnieniem synodalności i ma szukać jej właściwego kształtu. Ważne jest, aby dobrze znać genezę tego zagadnienia, gdyż tylko w ten sposób będzie można je właściwie podjąć i ukierunkować w służbie misji zbawczej, którą Kościół pełni. W nauczaniu papieża Franciszka znajdujemy jasno określone pryncypia, na których można budować poprawnie rozumianą synodalność i włączać ją w życie Kościoła na różnych poziomach jego funkcjonowania. Stanowią one właściwe przygotowanie do obecnego synodu biskupów oraz prawidłowe ukierunkowanie jego procesu i podejmowanych konkretnie prac.
Pope Francis has guided the Church so as to make her more synodal in character, which is why another Synod of Bishops already deals with the issue of synodality and is committed to find its appropriate shape. It is vital to analyse thoroughly the origins of this matter since only then it will be possible to deal with it correctly and to apply it in the mission of salvation pursued by the Church. In the teachings of pope Francis we can find clearly defined principles which may constitute a foundation for correctly understood synodality which can be incorporated in the life of the Church on different levels of her activity. These principles constitute an appropriate preparation for the present Synod of Bishops and the appropriate orientation for its proceedings and particular undertakings.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 73-90
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodality as a return to the origins of Christianity and the way of building the God’s Kingdom
Synodalność jako powrót do korzeni chrześcijaństwa i narzędzie budowania Królestwa Bożego
Autorzy:
Zygmunt, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035609.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
synodalność
Franciszek
papiestwo
decentralizacja
kolegialność
Kościół
ecumenism
synodality
Francis
papacy
decentralization
collegiality
Church
ekumenizm
Opis:
Over the centuries, exercising authority in the Catholic Church had been generating many doubts and problems. The extreme understanding the Pope’s role as an absolute monarch who independently decides about all dimensions of the Church has supplanted with time the known from the Apostle’s time communal management of the Mystical body of Christ. Just the Second Vatican Council and the last few popes noticed this particular problem. And one of the given solutions was the necessity of the return to the former way of exercising power by the college of bishops united around the Saint Peter’s Successor. Synods whose provisions would be presented to the Bishop of Rome for possible corrections and acceptance could again become a tool of power. By the analysis of the patrology research results, the history of the Catholic Church and dogmatic theology as well as sources and the subject literature it was possible to answer the question what synodality is in general, where does it draw its foundations and what is its role in building of the Kingdom of God. It was also possible to outline the perspective of the further Church development in an increasingly globalised world. The reflection on the historical formation of a proper understanding of collegiality and primacy proved helpful in understanding the goals behind the ”decentralization” of power in the Church postulated today by Pope Francis.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 118-130
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samorządność i samorząd w praktykach społeczno-politycznych i eklezjalnych
Self-governance and self-government in the practices of socio-political and ecclesial
Autorzy:
Ciesielski, Remigiusz T.
Dutkiewicz, Gracjana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304183.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Fundacja PSC
Tematy:
self-government
self-governance
local government
socio-political practices
ecclesial practices
collegiality
synodality
Catholicism
Opis:
The subject of this article is self-government and self-governance in socio-political and ecclesial practices. In addition, it covers the content behind these concepts, the interrelationships that occur between them, as well as the factors that influence their formation and realization. The authors in the first part point out selected contexts of self-governance and local government in contemporary socio-political practices, while in the second part, they point out selected contexts of ecclesial collegiality and synodality in contemporary Catholicism. Within the framework of the article, self-governance and the forms of self-government presented are recognized as a value in themselves and a significant element through which there is an independent and therefore real influence on the representation of their interests and the resolution of issues by those concerned themselves. In addition, they serve to build a sense of socio-political and religious cohesion and integration. Therefore, both issues are socially, politically and religiously important, which in a way is due to the concern for their need, implementation and proper development. Hence, in the modern world, both in socio-political and ecclesiastical practices, self-government and self-governance play man important role because they mean independence and freedom of action from interference from other authority, especially state authority, and freedom of decision-making in various aspects. 
Źródło:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2023, 3(15); 71-87
2719-9851
Pojawia się w:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys władzy w Kościele i kolegialność
A crisis of authority in the Church and the collegiality
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553474.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Kościół
władza
kolegialność
osoba
społeczność
prymat papieża
współodpowiedzialność
Church
authority
collegiality
person
community
Papal primacy
joint responsibility
Opis:
We współczesnym Kościele mamy niewątpliwie do czynienia z kryzysem władzy. W Kościele już dość dawno realistycznie zdano sobie sprawę z tego faktu, co wyraźnie potwierdziły debata II Soboru Watykańskiego oraz wypowiedzi dotyczące tej delikatnej materii. Dokumenty soborowe w wielu miejscach podejmują to trudne zagadnienie, chociaż nie wyprowadzono z nich jeszcze całościowego i odnowionego rozumienia władzy i jej sprawowania w Kościele. Mając na uwadze właściwe głoszenie Ewangelii, musimy zagadnienia władzy w ogóle, a władzy świętej i duchowej w szczególności, podjąć w sposób zdecydowany i otwarty, zgadzając się w punkcie wyjścia na wprowadzenie koniecznych uaktualnień. W tym miejscu zwracamy uwagę na fakt, że zwłaszcza wprowadzone w nauczaniu soborowym zagadnienie kolegialności jawi się jako ważna, a nawet kluczowa próba odpowiedzi na kryzys władzy. Proponujemy niektóre uwagi na ten temat, a zwłaszcza podkreślamy konsekwencje, jakie wynikają z tego pojęcia dla rozumienia współodpowiedzialności za Kościół, która jawi się jako fundamentalne przesłanie II Soboru Watykańskiego. Kościół jest przede wszystkim Kościołem Jezusa Chrystusa, ale troska o niego jest powierzona wszystkim wierzącym.
The modern Church is undoubtedly troubled by a crisis of authority. This actual problem has been noticed quite long ago, which was clearly acknowledged by the session of the Second Vatican Council and the statements made there concerning this delicate issue. The conciliar documents touch upon this difficult matter at numerous points, although there has been no holistic and renewed conclusion drawn yet dealing with the issue of the authority and its exercise in the Church. Having regard to the appropriate preaching of the Gospel, we have to discuss the question of authority in general and the question of the holy and spiritual authority in particular, in an open and decisive way agreeing from the start to certain necessary actualisations. Here we point out that the idea of collegiality introduced in conciliar teaching manifests itself especially as an important or even key attempt to answer to the crisis of authority. We propound certain ideas dealing with the notion, but mostly we emphasise the consequences which stem from this idea for the understanding of joint responsibility for the Church, which appears to be the fundamental message of the Second Vatican Council. The Church belongs to Jesus Christ, however all the believers are summoned to take care of it.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 2(33); 193-209
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura i manifestacje kolegialności biskupów w dialogu z myślą Johna R. Quinna
Nature and manifestation of bishops’ collegiality in the dialogue with John R. Quinn’s thought
Autorzy:
Wąsek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503292.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
John R. Quinn
kolegialność
prymat
eklezjologia
modele Kościoła
kontekstualność
decentralizacja
collegiality
primacy
ecclesiology
models of the Church
contextuality
decentralization
Opis:
In the field of science and journalism an American theologian and bishop John R. Quinn asked about the nature of the Church and the perspectives for ecclesiology development. The article is a presentation of his approach to the issue of collegiality and an attempt at collating this idea with some other contemporary approaches. With reference to theological and historical strands, I presented the relationship between the model of the Church and the nature of the Holy Trinity as well as ecclesiastical consequences of the selected moments from the first centuries of Christianity. As far as perspectives for the future are concerned, the creation of cultural patriarchates is suggested, which would allow for decentralization and lead to greater sensitivity of the Church and her teaching to local contexts.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 59-70
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Collegiality versus managerialism. Management of Polish public universities in the higher education system under reform
Kolegialność versus menedżeryzm. Zarządzanie uczelnią publiczną w reformowanym systemie szkolnictwa wyższego w Polsce
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
public universities
collegiality
managerialism
reform of the higher education
system
uczelnie publiczne
kolegialność
menedżeryzm
reforma systemu szkolnictwa wyższego
Opis:
The reform of the Polish higher education system introduces an alternative model of university management, referring to the idea of managerialism. The strong academic leaders, limiting the role of academic collegiate bodies, and the involvement of external stakeholders in university management are the pillars of the new model. The article attempts to assess the changes in the structures of university authorities introduced in Polish universities as a result of the reform. The study was conducted based on an analysis of the statutes of 18 public universities. The obtained results indicate two regularities. Firstly, the new solutions place the university system closer to a model based on managerial logic. Secondly, the changes in university authority structures are not accompanied by the professionalization of management processes. Universities that maintained traditional academic authority structures before the reform made more extensive use of business management methods.
Reformy systemu szkolnictwa wyższego w Polsce kryjące się pod nazwą Ustawa 2.0 wprowadzają alternatywny model zarządzania uczelniami, odwołujący się do idei menedżeryzmu. Filary nowej wizji uniwersytetu to silne przywództwo liderów akademickich, ograniczenie roli akademickich organów kolegialnych, zaangażowanie zewnętrznych interesariuszy w zarządzanie uczelnią. W artykule podjęto próbę oceny zmian struktur władz uczelni wprowadzanych w polskich uniwersytetach w wyniku reformy z roku 2018. Badanie przeprowadzono na podstawie analizy statutów 18 uniwersytetów publicznych. Otrzymane wyniki wskazują na występowanie dwóch prawidłowości. Po pierwsze, nowe rozwiązania sytuują ustrój uczelni bliżej modelu zgodnego z logiką menedżerską. Po drugie, zmianom struktur władzy uniwersytetów nie towarzyszy profesjonalizacja procesów zarządzania. Uniwersytety utrzymujące przed reformą tradycyjne akademickie struktury władzy w szerszym zakresie wykorzystywały biznesowe metody zarządzania.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2020, 64, 2; 171-180
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Stolicy Apostolskiej dotyczące zarządzania dobrami w instytutach życia konsekrowanego i w stowarzyszeniach życia apostolskiego
Guidelines of the Apostolic See for the administration of the goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life
Autorzy:
KALETA, PAWEŁ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661347.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zarządzanie dobrami kościelnymi
transparentność
kolegialność
charyzmat zakonny
administration of ecclesiastical goods
transparency
collegiality
charism of the religious institute
Opis:
The subject of this research concerns the circular letter of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, entitled Guidelines for the Administration of goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life. The Author highlights that the circular letter is a reflection of some of the difficulties encountered in administration and further sets some useful guidelines. It is important to acknowledge that this information is not entirely new as there are many indicators of the usage of canon law, which should be adhered to by the administrators of ecclesiastical goods. The importance of management of goods belonging to religious institutes, lies in the transparency of financial reports as well as in the loyalty of the charism of the religious institute. The postulate of transparency is to increase the credibility of the mission of the institute. Another, equally important issue, is the financial integrity and collegiality to make a decision. Given the complexity of the financial issues the Congregation proposes a consultation with lay professionals, and other members of Institutes. Interestingly, the beginning and the end of the circular letter refers to the formation in the economic dimension. The idea of this is to make members of religious institutes aware of the cost of living and their responsibility for ecclesiastical goods. It will also help those appointed stewards, to face new challenges in the field of economics and management.
Przedmiotem artykułu jest list okólny Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego noszący tytuł Wytyczne dotyczące zarządzania majątkiem instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Autor podkreśla, że list okólny jest odzwierciedleniem trudności w zarządzaniu i wskazanie pomocnych wytycznych.  W liście nie wszystkie zostały podjęte aspekty zarządzania, skupiono się raczej na wytycznych, które mają pomóc w zarządzaniu dobrami kościelnymi.   Istotnym znaczeniem w zarządzaniu dobrami zakonnymi jest transparentność sprawozdań oraz wierność charyzmatowi zakonnemu w zarządzaniu. Postulat transparentności ma podnieść wiarygodność w realizacji misji instytutu. Innym, równie ważnym, zagadnieniem jest integralność finansów i kolegialność w podejmowaniu decyzji. Dlatego w sytuacjach zawiłych Kongregacja sugeruje przeprowadzenie konsultacji ze świeckimi specjalistami, oraz z innymi członkami instytutów. Ciekawym spostrzeżeniem jest konstrukcja listu okólnego, który na wstępie i w zakończeniu Kongregacja odwołuje się do formacji w wymiarze ekonomicznym.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 63-76
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger’s Proposal to Decentralise the Ecclesial Structures in the Context of Conciliar Debates on Lumen Gentium
Autorzy:
Wąsek, Damian
Gilski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328358.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
patriarchat
kolegialność
prymat papieski
Sobór Watykański II
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
patriarchy
collegiality
papal primacy
Second Vatican Council
Benedict XVI
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie propozycji Ratzingera zawartej w jego książce Das neue Volk Gottes odnośnie do decentralizacji struktur eklezjalnych w kontekście soborowych debat nad Lumen gentium. Chodzi o odpowiedź na pytania: W jakiej mierze twórczość Ratzingera wpisywała się w sposób myślenia teologów i biskupów na Vaticanum II? Na ile pomysły niemieckiego profesora stanowiły jego oryginalny, bądź odosobniony, głos, a w jakim wymiarze były kompatybilne z innymi poglądami reformatorskimi w ówczesnej refleksji teologicznej? Artykuł składa się z trzech części: pierwsza referuje soborowe dyskusje nad tymi fragmentami Lumen gentium, które podejmują problematykę relacji między kolegium biskupów a papieżem, druga prezentuje propozycje Ratzingera odnośnie do decentralizacji struktur kościelnych, trzecia ma charakter oceniający i ukazuje późniejszego papieża nie tyle jako nowatora, co zwolennika rozwiązania kompromisowego.
The purpose of this article is to show Ratzinger’s proposal, contained in his book Das neue Volk Gottes, regarding the decentralisation of ecclesial structures in the context of the conciliar debates on Lumen gentium. The aim is to answer the questions: To what extent did Ratzinger’s work fit into the thinking of theologians and bishops at Vatican II? To what extent did the German professor’s ideas represent his original, or isolated, voice, and to what extent were they compatible with other reformist views in theological reflection at the time? The article consists of three parts: the first part refers to the conciliar discussions on those passages of Lumen gentium which deal with the relationship between the college of bishops and the pope; the second presents Ratzinger’s proposals for the decentralisation of ecclesiastical structures; the third part is evaluative and shows the later pope not so much as an innovator, but as a proponent of a compromise solution.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 109-127
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can the Pope Change Tradition? On Tradition as a Principle of Progress in the Light of Thomas Aquinas’ Theology
Czy papież może zmienić Tradycję? O Tradycji jako zasadzie postępu w świetle teologii św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Roszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920332.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
tradition
modernism
ultramontanism
act of faith
collegiality
Blodel
McGrath
Thomas Aquinas
tradycja
modernizm
ultramontanizm
akt wiary
kolegialność
Tomasz z Akwinu
Opis:
The article analyses the Thomistic understanding of Tradition in the context of the contemporary theological discussion on the extent of changes proposed by recent papal texts, which for one group of theologians is a change of Tradition, and for another afaithful development of it. By recalling the 19th-century understanding of “developing” Tradition forged on the dispute with modernism by Newman, Möhler or Blondel, and juxtaposing it with a Thomistic approach, a conviction is shown that fidelity demands the theologian to develop what is conveyed in the Revelation. Contemporary debates, however, reveal old theological problems, including ultramontanism, which is voiced when the primacy of the Bishop of Rome is reduced to guarding formulas, rather than receiving and illuminating the current problems with the light of Revelation. On the base of the biblical commentaries of St Thomas Aquinas to the Letters of St Paul, the vision of the exercising primacy of the Bishop of Rome will be analysed.
Artykuł analizuje tomistyczne rozumienie Tradycji w kontekście współczesnej dyskusji teologicznej na temat zasięgu zmian proponowanych przez obecne teksty papieskie, które dla jednej strony sporu są zmianą Tradycji, a dla innej jej wiernym rozwinięciem. Przywołując XIX-wieczne rozumienie znaczenia „rozwoju Tradycji”, wykuwane przez Newmana, Möhlera czy Blondela na kanwie sporu z modernizmem, i zestawiając je z tomistycznym ujęciem, podkreśla, że wierność domaga się od teologa rozwijania tego, co przekazane w Objawieniu. Współczesne debaty odsłaniają jednak stare problemy teologiczne, w tym ultramontanizm, który dochodzi do głosu, gdy prymat biskupa Rzymu sprowadza się do strzeżenia formuł, a nie przyjmowania i oświetlania światłem Objawienia współczesności z jej problemami. Niniejszy artykuł, odwołując się do komentarzy biblijnych św. Tomasza z Akwinu do Listów św. Pawła, przybliża wizję sprawowania prymatu przez biskupa Rzymu w ujęciu tomistycznym.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 251-267
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskupi tytularni w prawie Kościoła łacińskiego
Titular Bishops in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085814.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskupi tytularni
pozycja prawna Kościół łaciński
ustawodawstwo
kolegialność
episkopat
titular bishops
legal position of the Latin Church
legislation
collegiality
episcopate
Opis:
Genezy instytucji biskupów tytularnych należy doszukiwać się w okolicznościach historycznych, a mianowicie na skutek pojawienia się religii islamskiej. Inwazyjne nastawienie wyznawców tej religii względem chrześcijańskiego Wschodu i Afryki Północnej sprawiło, że wielu biskupów tamtejszych diecezji musiało opuścić swoje stolice biskupie. Chroniąc się przed prześladowaniami przenosili się do innych krajów chrześcijańskich, zwłaszcza europejskich, w których stolice biskupie były obsadzone. Początkowo uważano, że biskupi ci nie utracili opuszczonych stolic, a jedynie możność aktualnego sprawowania jurysdykcji. Nie byli jednak uważani za pełnoprawnych pasterzy diecezji w nowym miejscu pobytu. Od początku pojawienia się tych biskupów istniały, więc duże kontrowersje wokół ich pozycji prawnej, a szczególnie zadań i kompetencji. Byli, więc mianowani na diecezje, które opuścili z nadzieją powrotu do nich, który nie następował/ Pełnili, więc oni funkcje pomocnicze, służąc pomocą biskupom rezydencjalnym, zwłaszcza w wypełnianiu obowiązków wynikających z sakry biskupiej. Szybko sprawdziła się ich przydatność, a nawet konieczność w nowych diecezjach. Z biegiem czasu wytworzył się zwyczaj mianowania biskupów nierezydencjalnych z tytułami diecezji aktualnie nieistniejących, którzy pomagali w pracy pasterskiej biskupom diecezjalnym. Przez długi jednak czas status prawny tych biskupów był niedookreślony pod względem prawnym. Radykalna zmiana ich pozycji dokonała się w ramach prac i doktryny II Soboru Watykańskiego na temat sakramentalności sakry biskupiej i kolegialności biskupów. Sobór przyznał wszystkim biskupom zasadniczą równość w Kościele. Także ich pozycja w Kościele partykularnym uległa zmianie. Postanowienia nowego Kodeksu znacznie dowartościowały ich pozycję prawną. Pełnią oni obecnie wiele ważnych urzędów i funkcji w Kościele.
The author in his study analysed the legal position of titular bishops in the Latin Church. His analysis of historical legal texts led to the conclusion that from the beginning of the appearance of the titular bishops there was a great controversy around their legal status and tasks. They stemmed from the church’s assumption and previous practice that each diocese should have only one bishop. So they had jurisdiction in abandoned dioceses that they could not exercise in the dioceses they came to. They were appointed to dioceses they had left with the hope of returning to them. However, their helpfulness and sometimes necessity in the new dioceses also proved to be functional. Hence the practice of appointing coadjutor bishops and auxiliary bishops, nonetheless their position was still undervalued. Their apprizement took place within the framework of the doctrine of the Second Vatican Council on the sacramentality of the episcopal consecration and the collegiality of bishops. The Council granted all bishops fundamental equality in the Church. It manifests itself primarily in the right to participate in the General Council, the Synod of Bishops, and in the work of the Roman Curia. Their position in the local Church has also changed. The provisions of the new Code significantly added value to the legal position of the titular bishops, but did not make a radical change that would close the discussion on the role and tasks of titular bishops in the Church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 83-114
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w teologii Soboru Watykańskiego II
Synodality in the Theology of Vatican II
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36842842.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodality
collegiality
Vatican Council II
People of God
communio ecclesiarum
Lumen gentium
Authority in the Church
synodalność
kolegialność
Sobór Watykański II
Lud Boży
Władza w Kościele
Opis:
Od czasu publikacji konstytucji apostolskiej Episcopalis Communio w 2018 r. przez papieża Franciszka, instytucja Synodu Biskupów otrzymała głęboką reinterpretację zakresu swojej formuły. Obecnie trwające zwyczajne Ogólne Zgromadzenie Synodu Biskupów – poświęcone tematowi Dla Kościoła synodalnego komunia, uczestnictwo i misja –rodzi wiele fundamentalnych pytań o właściwe teologiczne rozumienie Synodu Biskupów. Odwołanie się w tych wszystkich aktualnych pytań do dyskusji Soboru Watykańskiego II jest niewątpliwie słuszne i wskazane. To właśnie podczas tego Soboru zostały ukształtowane zręby jak należy rozumieć Synod Biskupów oraz jego pierwsze powołanie do życia. Analiza tego studium pochyla się zatem nad podstawowymi elementami teologii synodalności, jakie wprowadzone zostały do eklezjologii Konstytucji dogmatycznej o Kościele, a są nimi takie kwestie jak: lud Boży, Kościół jako communio ecclesiarum, kolegialność episkopalna. Jak wykazuje niniejsza analiza, soborowe sformułowanie tych wszystkich istotnych dla odnowionej eklezjologii tematów i przemyśleń nie oznacza jednak, że teologia synodalności Vaticanum Secundum nie miała ograniczeń. Samo powołanie w 1965 r. Synodu Biskupów przez papieża Pawła VI i opracowanie motu proprio Apostolica sollicitudo nie odbyło się poprzez współpracę papieża ze zgromadzonymi jeszcze podczas Soboru biskupami. Zakres Synodu Biskupów wg woli Pawła VI otrzymał tylko funkcję konsultatywną, gdy tymczasem zamysłem większości Ojców Soborowych było nadanie temu synodowi kolegialności efektywnej.
Since the publication of the apostolic constitution Episcopalis Communio in 2018 by Pope Francis, the institution of the Synod of Bishops has received a profound reinterpretation of the scope of its formula. The current Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops - dedicated to the theme – For a Synodal Church Communion, Participation and Mission – raises many fundamental questions about the proper theological understanding of the Synod of Bishops. The reference in all these topical questions to the discussions of the Second Vatican Council is undoubtedly right and advisable. It was at this Council that the framework of how the Synod of Bishops and its first vocation should be understood was shaped. The analysis of this study therefore leans towards the basic elements of the theology of synodality that were introduced into the ecclesiology of the Dogmatic Constitution on the Church, and these are issues such as the people of God, the Church as communio ecclesiarum, and episcopal collegiality. However, as this analysis shows, the conciliar formulation of all these important themes and reflections for a renewed ecclesiology does not mean that the theology of synodality of Vaticanum Secundum had no limitations. The very establishment of the Synod of Bishops in 1965 by Pope Paul VI and the elaboration of the motu proprio Apostolica sollicitudo did not take place through the collaboration of the Pope with the bishops still gathered at the Council. The scope of the Synod of Bishops, according to the will of Paul VI, was given only a consultative function, whereas the intention of the majority of the Council Fathers was to give this synod an effective collegiality.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 109-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies