- Tytuł:
-
System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część II: lata 2012-2020
The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part II 2012-2020 - Autorzy:
- Pawłowski, Józef
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/45676664.pdf
- Data publikacji:
- 2021-12-03
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Xi Jinping
kolektywne kierownictwo
konsolidacja władzy
grupy interesu
kampania antykorupcyjna
instytucje doradcze
collective leadership
consolidation of power
interest groups
anti-corruption campaign
advisory institutions - Opis:
-
Niniejszy tekst stanowi analizę przemian w strukturach władzy w ChRL oraz ewolucji modelu rządów w tym kraju, jakie nastąpiły po XVIII zjeździe Komunistycznej Partii Chin, to jest po objęciu przez Xi Jinpinga stanowiska sekretarza generalnego partii. Zauważalny już w okresie rządów Hu Jintao kryzys modelu „kolektywnego kierownictwa” przyczynił się do tego, że po 2012 r. rozpoczęło się konsolidowanie władzy oraz kompetencji w ręku niewielkiej liczby instancji partyjnych, nad którymi bezpośredni nadzór objął Xi Jinping. Celem tego działania było odzyskanie przez najwyższe gremia decyzyjne kontroli nad całym aparatem partyjno-państwowym a w rezultacie skuteczniejsze zarządzanie krajem i bardziej efektywna implementacja reform. Wprowadzanie przez Xi Jinpinga nowego, jednoosobowego modelu podejmowania kluczowych decyzji wiązało się także z osłabianiem czy wręcz eliminacją wpływowych grup interesu w partii i aparacie państwowym, czego przejawem stała się kampania zwalczania korupcji oraz szereg działań dyscyplinarnych zastosowanych wobec urzędników wszystkich szczebli.
Okres po XVIII zjeździe KPCh to także czas formowania się nowego układu w elitach władzy. Z jednej strony znaczącą czy wręcz kluczową pozycję w procesie decyzyjnym uzyskali bliscy doradcy i stronnicy Xi Jinpinga, z drugiej – w organach władzy wyższego szczebla zaczęły kształtować się grupy i frakcje niepowiązane ściśle z jednym z poprzednich przywódców, lecz oparte na wspólnej tożsamości zawodowej, branżowej, pokoleniowej oraz na określonych wizjach drogi dalszego rozwoju, jaką Chiny winny podążać. Ostatnia dekada to ponadto okres wyraźnego wzrostu znaczenia instytucji doradczych i gremiów eksperckich w zakresie planowania polityki.
This paper analyses key developments within the PRC power structure and the Party’s leadership since the 18th Party Congress in the year 2012. The so-called “collective leadership”, which was the main decision-making mechanism in China during the 2000s, proved to be ineffective in terms of governing the country and managing intra-party affairs. With Xi Jinping’s rise to power after the 18th Party Congress, the governing apparatus has undergone a centralisation of power which has resulted in a significant shift in authority, from the main Party factions and government institutions to bodies under the direct supervision of the Secretary General. Xi Jinping’s main objective was the streamlining of the decision-making process and making the implementation of reforms more effective. Introducing such a governing model, significantly different from the well-established, since the 90s, “collective leadership”, began to be perceived as “one-man rule” and was followed by severe disciplinary measures, such as an anticorruption campaign, aimed at the weakening of influential factions and interest groups within the Party and government institutions. The last decade has also witnessed the formation of new groups in China’s ruling elite. Apart from the all-powerful Xi Jinping and his inner-circle of aides and political protégés, some new factions have emerged, being mainly associated with a certain view of China’s future development model (liberals, leftists, China-model advocates, intra-party reformers, etc.). The period since the 18th Party Congress has experienced a significant increase in the role of think-tanks, research bodies and experts in top-level policy planning. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 9; 91-110
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł