Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Medieval cemetery" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Rów i obiekty osadnicze w obrębie średniowiecznego cmentarzyska w Cedyni (stan. 2)
    Ditch and settlement features within the medieval cemetery at Cedynia (site 2)
    Autorzy:
    Porzeziński, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440820.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-27
    Wydawca:
    Muzeum Narodowe w Szczecinie
    Tematy:
    Western Pomerania
    Cedynia
    cemetery
    Middle Ages
    12th–14th century
    Pomorze Zachodnie
    cmentarzysko
    średniowieczne
    XII–XIV wiek
    Opis:
    The article presents settlement features: pits, hearths and a ditch, located in the north-western and western part of the medieval cemetery at Cedynia (site 2), cooccurring with inhumation burials. These features can be dated to the 12th–14th century.
    Źródło:
    Materiały Zachodniopomorskie; 2018, 14; 127-154
    0076-5236
    Pojawia się w:
    Materiały Zachodniopomorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe znalezisko wczesnośredniowiecznego grotu włóczni z Lubienia, pow. piotrkowski
    A New Find of an Early Medieval Spearhead from Lubień, Piotrków Trybunalski County
    Autorzy:
    Kurasiński, Tomasz
    Skóra, Kalina
    Ziętek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048977.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-20
    Wydawca:
    Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
    Tematy:
    Polska centralna
    cmentarzysko
    wczesne średniowiecze
    grot włóczni
    Lubień
    early Middle Ages
    cemetery
    spearhead
    central Poland
    Opis:
    W listopadzie 2020 roku do zbiorów Muzeum w Piotrkowie Tryb. został przekazany przez mieszkańca wsi Lubień, gm. Rozprza wczesnośredniowieczny grot włóczni. Zabytek został odkryty na leśnym dukcie (Ryc. 1) w odległości 900 m na północny-wschód od centrum cmentarzyska w Lubieniu. Stan zachowania grotu jest zły. Zabytek znajdował się tuż przy powierzchni gruntu. Jego lokalizacja w tym miejscu jest być może związana z pracami ziemnymi z 1970 r., podczas których doszło do odkrycia i częściowego zniszczenia centralnej części nekropolii w Lubieniu (Ryc. 2). Zniszczono wówczas około 35% powierzchni cmentarza, związanej – jak wynika z analizy przestrzenno-chronologicznej – z fazą inicjalną całego założenia grzebalnego (z 1 ćwierci XI w.). Żelazny grot włóczni ma lancetowaty liść, w przekroju poprzecznym płasko-soczewkowaty (Ryc. 4). Żeberko jest lekko wyodrębnione i widoczne tylko z jednej strony liścia, co może być spowodowane korozją, podobnie jak w przypadku przykrawędnych ubytków liścia. Tuleja grotu o przekroju sześciokątnym, choć nie jest to cecha wyraźnie zarysowana równomiernie zwęża się ku górze i została połączona „na zakładkę”. Jej dolna krawędź uległa częściowemu zniszczeniu. Nie stwierdzono otworów na nity. Omawiany grot włóczni reprezentuje typ IV w klasyfikacji A. Nadolskiego (1954). Obejmuje on okazy średnich rozmiarów (nieprzekraczających 30 cm długości, często krótszych – poniżej 20 cm), krępe, o stosunkowo długiej tulei. Dolne krawędzie sercowatego liścia są zatępione na krótkim odcinku. Groty tego rodzaju prawdopodobnie służyły w walce przeciwko przeciwnikowi nieposiadającemu osłony ciała. Wykazywały się niewielką siłą penetracji, rekompensowaną znaczną powierzchnią rażącą. W identyfikacji grotów typu IV typu można posłużyć się proporcją maksymalnej szerokości liścia do jego długości, która nie powinna być większa niż 1:2. Groty włóczni typu IV są rzadko (30 egz.) notowane na terenie ziem polskich. Okazy o takiej formie znane są głównie z cmentarzysk, przede wszystkim z XI w., ewentualnie jeszcze na początku XII w. Grupują się one w przede wszystkim na terenie Mazowsza, zwłaszcza jego północnej części (Ryc. 5). Niewielkie skupisko wyznaczają cztery okazy znane z Wielkopolski, zaś na pozostałym obszarze występują tylko pojedyncze znaleziska (Kujawy, Polska centralna, Małopolska). Groty typu IV sporadycznie notowane są także poza Polską. Można wskazać na XI- wieczne (rzadziej z XI-XII w.) przykłady z dawnej Rusi i wschodniej części basenu Morza Bałtyckiego. Nieco liczniej występowały one na terenie północnych Niemiec, zwłaszcza w Meklemburgii-Pomorze Przednie i Szlezwik-Holsztyn. Przyjmując, że pierwotnie odkryty grot włóczni stanowił element wyposażenia jednego ze zniszczonych grobów odkrytych w 1970 roku możemy mówić o kolejnym kroku do odzyskania utraconych wówczas materiałów. Daje to nadzieję na dalsze odkrycia, czemu służyć ma planowana prospekcja rejonu cmentarzyska.
    In November 2020, an early medieval spearhead was donated to the Museum in Piotrków Trybunalski by an inhabitant of the village of Lubień, Piotrków Trybunalski County. The artefact was discovered on a forest trackway (Fig. 1), 900 m to the north-east from the center of the early medieval cemetery at Lubień. The relic was located close to the ground surface. Its localization in this place is probably connected with earthworks from 1970, during which the central part of the Lubień necropolis was discovered and partially destroyed (Fig. 2). Approximately 35% of the cemetery area was destroyed, which, according to a spatial-chronological analysis, is connected with the initial phase of the whole burial complex (1st quarter of the 11th century). The iron spearhead has a lanceolate leaf, flat-oblong in cross section; it preserved in poor condition (Fig. 3). The rib is slightly marked and only visible on one side of the leaf, which may be due to corrosion, as is the case with the edge loss. The hexagonal spearhead sleeve, although not a clearly defined attribute uniformly tapers upward and was joined “overlapping”. Its edge is partially destroyed. No rivet holes were registered. The discussed spearhead represents type IV in the classification by A. Nadolski (1954). This type includes medium-sized specimens (not exceeding 30 cm in length, often shorter than 20 cm), spiny, with a relatively long sleeve. The lower edges of the heart-shaped leaf are blunted on a short section. The spearheads of this type were probably used in combat against an opponent without body armour They showed little penetrating power, compensated by a considerable striking surface. In the identification of type IV spearheads the ratio of the maximum width of the leaf to its length can be used, which should not be greater than 1:2. Type IV spearheads are infrequently in Poland (30 pcs.). Specimens of this form are known mainly from cemeteries, mainly used in the 11th century, possibly even from the beginning of the 12th century. They are concentrated mainly in Masovia, especially in its northern part (Fig. 4). A small group forms four specimens from Greater Poland, while in the remaining area there are only single finds (Kuyavia, central Poland, Lesser Poland). Type IV spearheads are also sporadically found outside of Poland. There are examples from the 11th century (less frequently also from the 11th–12th century) from medieval Ruthenia and the eastern part of the Baltic Sea Basin. They were slightly more numerous in northern Germany, especially in Mecklenburg-Vorpommern and Schleswig-Holstein. Assuming that the spearhead came from one of the graves destroyed in 1970, we can talk about another step towards the recovery of materials lost at that time. This gives hope for further discoveries, which will be possible thanks to the planned prospecting of the cemetery area.
    Źródło:
    Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 200-206
    0043-5082
    Pojawia się w:
    Wiadomości Archeologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cmentarzysko ludności kultury oksywskiej (stan. 29) oraz osada wielokulturowa (stan. 42) w Czarnowęsach, pow. białogardzki
    Oksywie culture cemetery (site 29) and multicultural settlement (site 42) at Czarnowęsy, Białogard district
    Autorzy:
    Durdyń, Grzegorz
    Machajewski, Henryk
    Rogalski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092172.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Muzeum Narodowe w Szczecinie
    Tematy:
    cmentarzysko
    osada
    Pomorze Zachodnie
    kultura łużycka
    kultura oksywska
    wczesne średniowiecze
    cemetery
    settlement
    Western Pomerania
    Lusatian culture
    Oksywie culture
    Early Medieval Period
    Opis:
    W 1987 roku przeprowadzono badania wykopaliskowe cmentarzyska i osady w Czarnowęsach, pow. białogardzki (stan. 29 i 42). W obrębie nekropoli odsłonięto 39 obiektów archeologicznych, w tym 35 grobów ciałopalnych kultury oksywskiej, jedną jamę wczesnośredniowieczna oraz trzy obiekty nieokreślone. Cmentarzysko (stan. 29) datowane jest ceramiką na fazę A3 młodszego okresu przedrzymskiego. Na osadzie (stan. 42) wyróżniono osadnictwo kultury łużyckiej datowane na schyłek epoki brązu, kultury oksywskiej z fazy A3 młodszego okresu przedrzymskiego oraz wczesnośredniowieczne (IX–X wiek).
    In 1987, excavation research was carried out at a settlement and a cemetery at Czarnowęsy, Białogard district, sites 29 and 42. In total, 39 features were recovered, including 35 Oksywie culture cremations, one early medieval pit, and three features of unknown origin. The cemetery was dated using pottery to phase A3 of the younger pre-Roman period. Site 42, the settlement, was inhabited by people of the Lusatian culture, dating to the end of the Bronze Age, the Oksywie culture from phase A3 of the younger pre-Roman period, and early medieval (the 9th–10th century).
    Źródło:
    Materiały Zachodniopomorskie; 2021, 17; 11-53
    0076-5236
    Pojawia się w:
    Materiały Zachodniopomorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kto się nie leni, zrobi złoto z kamieni – osełki w grobach wczesnego średniowiecza
    Kto się nie leni, zrobi złoto z kamieni77 – whetstones in early medieval graves
    Autorzy:
    Wrzesińska, Anna
    Wrzesiński, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/584757.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    wczesne średniowiecze
    cmentarzysko
    osełki
    wyposażenie grobowe
    Dziekanowice
    Early Middle Ages
    cemetery
    whetstones
    grave goods
    Opis:
    1Since the dawn of history humans have been interested in using stones for a variety of purposes. The use of rocks and stones as shelters, building material or resource for the production of tools or weapons is a cultural phenomenon. One of the categories of stone objects recorded in graves at early medieval cemeteries includes whetstones. The present study is devoted to whetstones registered in graves at the cemetery at Dziekanowice, site 22 (gmina Łubowo, województwo wielkopolskie). This early medieval necropolis is located on the east shore of Lake Lednica in the direct vicinity of one of the major stronghold centres of the Piast dynasty. The stronghold itself is situated on Ostrów – an island on Lake Lednica. Out of 1585 skeletal graves recorded in situ at the studied cemetery, 847 (53.4%) burials contained altogether 1868 objects considered as grave deposits. In the group of those artifacts were 28 whetstones found in 27 graves (one grave contained 2 whetstones), which account for 3.2 percent of the total number of burials with equipment. In addition, 7 whetstones were recorded loosely at the border between layer I and II (they were damaged by ploughing), and in settlement features; however, these objects are not included in the study. The majority of graves with whetstones unearthed at the cemetery at Dziekanowice were male burials. As many as 21 graves belonged to men, 5 to women and only one to a child. Previous research and publications on cemeteries do not facilitate an ambiguous interpretation of the function of whetstones recorded in graves, although utilitarian character of these objects is unquestionable. It can also be asserted that whetstones were buried more often in male graves, and most often in adult graves. They occurred both in “richer” burials and in those characterized by modest equipment. The new light on the function of some whetstones has been shed by the results of analyses carried out by Martin Ježek from the Academy of Sciences of the Czech Republic. His recent spectral analysis of whetstone surfaces has allowed the hypothesis that whetstones (particularly phyllite ones) may have been used as touchstones. The analysis based on scanning electron microscopy (SEM-EDS method) revealed residues of metals on the surface of the examined objects. The microanalysis has proven the existence of micro-traces of metals such as gold, silver, tin and copper. In sum, the hypothesis about a special function of the whetstones cannot be excluded. This may apply particularly to the objects with scant traces of polishing, in contrast to whetstones with strongly polished and characteristic concave surfaces resulting from frequent sharpening. The whetstones with scant traces of polishing may have been used not only as sharpening tools, but also (and maybe primarily) as items against which a precious metal was rubbed in order to check its value and the quality of alloy. Identifying the function of whetstones as touchstones creates new possibilities for discussing the problems associated with social stratification and with distinguishing between “richer” and “poorer” graves. A whetstone-touchstone found in a grave gives its owner a different rank in the society than we previously assumed interpreting the object only as a sharpening tool. Undoubtedly, the analysis of social stratification should involve by far more elements than is widely regarded as vital. In addition, whetstones-touchstones may also become important objects for the analysis of trading places and exchange in the Early Middle Ages.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2014, 60; 197-223
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies