Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "roszczenia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dochodzenie roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem od świadka koronnego
Pursuit of civil claims by a victim of crime from the state’s evidence
Autorzy:
Ciszek-Łudzik, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477015.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
state’s evidence institution
organized crime
criminal liability
civil liability
civil claims
victim
instytucja świadka koronnego
przestępczość zorganizowana
odpowiedzialność karna
odpowiedzialność cywilna
roszczenia cywilne
pokrzywdzony
Opis:
The aim of the article is to discuss the issue of the state’s evidence institution, in particular to present civil law issues related to pursuit of civil claims by a crime victim. In connection with the rapid development of crime that can be observed in recent years, a solution that would effectively combat this phenomenon needed to be found. By the Act of June 25, 1997, the State’s Evidence Act was passed; the Act introduced a solution granting a prize in the form of not being liable to punishment for committed crimes in exchange for help in disclosing the circumstances of the offenses the state’s evidence has been aware of. The legislator, granting the state’s evidence immunity against punishment, forgot to secure the victim’s interest in the pursuit of civil claims resulting from the committed crime. A victim is basically deprived of the real possibility of pursuing civil claims from the state’s evidence. The obligation set in art. 3 par. 1 item 1 point b of the State’s Evidence Act introduced by the Act of July 22, 2006 shall be regarded as a positive solution that equalizes the chances of the weakened party, that is the victim. This regulation conditions granting of the immunity of the state’s evidence upon obligatory disclosure by the state’s evidence of their property and the property of other offenders referred to in art. 1 of the State’s Evidence Act. The article presents the position of a victim and their real chances of recovering the damage caused by the criminal group. A victim may pursue their civil claims directly from the state’s evidence, which is virtually impossible, due to the protection of personal data that is the state secret. A victim may also pursue their civil claims from other accomplices of the offense who, in the event of adjudicating the obligation to repair the damage caused, have a recourse claim against the state’s evidence.
Celem artykułu jest przybliżenie problematyki instytucji świadka koronnego, a w szczególności przedstawienie zagadnień cywilnoprawnych związanych z dochodzeniem roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem. W związku z gwałtownym rozwojem przestępczości, który można zaobserwować w ciągu ostatnich lat, należało znaleźć rozwiązanie, które umożliwiałoby skuteczną walkę z tym zjawiskiem. Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym wprowadziła rozwiązanie polegające na przyznaniu nagrody w postaci niepodlegania karze za popełnione przestępstwa w zamian za pomoc w ujawnieniu okoliczności przestępstw, o których sprawca posiadał wiedzę. Ustawodawca, przyznając świadkowi koronnemu immunitet niepodlegania karze, zapomniał o zabezpieczeniu interesu pokrzywdzonego w zakresie dochodzenia przez niego roszczeń cywilnych wynikających z popełnionego przestępstwa. Pokrzywdzony w zasadzie pozbawiony jest realnej możliwości dochodzenia roszczeń cywilnych od świadka koronnego. Za pozytywne rozwiązanie, które wyrównuje szanse pokrzywdzonego, należy uznać obowiązek określony w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o świadku koronnym, wprowadzony ustawą z dnia 22 lipca 2006 r. Przepis ten warunkuje przyznanie sprawcy statusu świadka koronnego od obligatoryjnego ujawnienia przez niego jego majątku oraz znanego mu majątku pozostałych sprawców przestępstw, o których mowa w art. 1 ustawy o świadku koronnym. Artykuł przedstawia pozycję pokrzywdzonego oraz jego realne szanse na odzyskanie wyrządzonej przez grupę przestępczą szkody. Dochodzenie roszczeń cywilnych bezpośrednio od świadka koronnego jest w zasadzie niemożliwe z uwagi na ochronę jego danych osobowych, które stanowią tajemnicą państwową. Pokrzywdzony może również dochodzić swoich roszczeń cywilnych od innych współsprawców przestępstwa, którym w przypadku zasądzenia obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przysługuje roszczenie regresowe w stosunku do świadka koronnego.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 1(22); 205-220
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU SĄDU APELACYJNEGO W KRAKOWIE Z DNIA 21 LIPCA 2015 R., I ACA 204/15
Autorzy:
Juszyńska, Katarzyna
Szczypiński, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
personal goods
civil liability
compensation
right to life
conceived child
nasciturus
wrongful birth.
dobra osobiste
odpowiedzialność cywilna
roszczenia odszkodowawcze
prawo do życia
dziecko poczęte
„złe urodzenie”.
Opis:
SummaryIn the gloss the authors address the issue of compensation for (so-called) wrongful birth in the context of the relation between personal goods and the provisions regulating the admissibility of abortion in Polish law. They show that it is inadmissible to apply the construction of a “right to abortion,” understood as a subjective right, to which the Polish Administrative Court referred in its judgement. They argue that from the legal point of view it is inadmissible to qualify the birth of a child and/or the expense of bringing up a child as a damage. Thus they conclude that compensation for (so-called) wrongful birth is inadmissible on the grounds of Polish civil law and the constitutional protection of human life.
StreszczenieW glosie poruszona została problematyka odszkodowania z tytułu tzw. wrongful birth w świetle relacji dóbr osobistych do przepisów normujących dopuszczalność dokonania aborcji. Autorzy wykazują niezasadność posługiwania się konstrukcją „prawa do aborcji” rozumianego jako prawo podmiotowe, na które powołał się Sąd Administracyjny w tytułowym orzeczeniu. Argumentacja wskazuje także na niedopuszczalność uznania za szkodę zarówno faktu urodzenia, jak i poniesionych kosztów w związku z wychowaniem dziecka. W ten sposób autorzy dochodzą do wniosku, że na gruncie norm prawa cywilnego, rozpatrywanych w kontekście konstytucyjnej ochrony życia, nie ma możliwości przyznania odszkodowania za tzw. „złe urodzenie”.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies