- Tytuł:
-
Znikopis Urszuli Kozioł, czyli arspoetyka jednorazowego użytku
Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), or: A Disposable Ars Poetica - Autorzy:
- Grądziel-Wójcik, Joanna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1365774.pdf
- Data publikacji:
- 2017-03-06
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
contemporary women's poetry
corporeality
ars poetica
Urszula Kozioł
selfreferentiality
współczesna poezja kobiet
cielesność
autotematyzm - Opis:
-
Przedmiotem interpretacji jest Znikopis Urszuli Kozioł, niewielki utwór z tomu Wielka pauza (1996), czytany na tle wiersza Ars poetica i późnej twórczości Urszuli Kozioł. Staje się on formą arspoetyki jednorazowego użytku, pozbawionej swej uniwersalnej i normatywnej roli i ograniczonej swym zasięgiem do danego, właśnie powstającego tekstu, który zyskuje specyficzną, cielesną materialność. „Znikopisanie” zostaje tu sprzężone z efektem biologicznym, jest konsekwencją „ciałoznikania”, nakierowując uwagę na problem psychosomatycznie rozumianej tożsamości rozpraszającego się „ja”, wyrażanej równolegle przez medium ciała i języka.
The subject of interpretation in this article is Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), a short work from her book Wielka pauza (The Great Pause, 1996), read in the context of the poem “Ars poetica” and Kozioł’s later work. It becomes a form of single-use ars poetica, stripped of its universal and normative role and limited in its range to a particular, newly arising text which acquires a specific, corporeal materiality. The process of “etch-a-sketch” drawing here becomes linked to a biological effect, it is a consequence of “etching the body,” directing attention to the problem of the psychosomatically understood identity of the vanishing self, expressed on parallel tracks by the media of body and language. - Źródło:
-
Forum Poetyki; 2017, 7; 58-71
2451-1404 - Pojawia się w:
- Forum Poetyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł