Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Renke, Marcin" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Nefropatia mezoamerykańska – nowe wyzwanie dla lekarzy medycyny pracy
    Mesoamerican nephropathy – a new challenge for occupational physicians
    Autorzy:
    Kanclerz, Katarzyna
    Wołyniec, Wojciech
    Rutkowski, Przemysław
    Renke, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085527.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-15
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    nefropatia mezoamerykańska
    nefropatia endemiczna
    przewlekła choroba nerek
    ocena zdolności do pracy
    albuminuria
    opieka profilaktyczna nad pracownikami
    mesoamerican nephropathy
    endemic nephropathy
    chronic kidney disease
    evaluation of fitness for work
    preventive care over employees
    Opis:
    Nefropatia mezoamerykańska (mesoamerican nephropathy – MeN) to endemiczna forma przewlekłej choroby nerek (PChN), która nie ma związku z czynnikami ryzyka rozwoju PChN, takimi jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Występuje przede wszystkim u mężczyzn zatrudnionych w rolnictwie, wykonujących ciężką pracę fizyczną w gorącym i suchym klimacie. Od końca lat 90. XX w. zanotowano znaczący wzrost liczby zachorowań na PChN w Ameryce Środkowej i południowym Meksyku, a częstość jej występowania w tym regionie jest prawie 9-krotnie wyższa niż w Stanach Zjednoczonych. Najwyższa na świecie śmiertelność z powodu PChN jest w Salwadorze: w latach 1984–2005 wzrosła 10-krotnie. Patofizjologia MeN pozostaje niewyjaśniona. W materiale histopatologicznym obecne są przewlekłe zmiany cewkowo-śródmiąższowe, którym mogą towarzyszyć zmiany w kłębuszkach nerkowych. Na rozwój choroby mają istotny wpływ powtarzany cyklicznie stres cieplny, związane z nim nadmierne pocenie się oraz odwodnienie. Choroba stanowi ważny problem społeczny i ekonomiczny oraz wyzwanie w zakresie diagnostyki, terapii i profilaktyki dla lekarzy wielu specjalności, szczególnie dla lekarzy medycyny pracy.
    Mesoamerican nephropathy (MeN) is an endemic form of chronic kidney disease (CKD) that is not related to risk factors for CKD, such as diabetes and hypertension. It primarily affects men, rural and agricultural laborers, who work in an extremely hot and dry environment. The greatest increase in the prevalence of CKD, particularly since the late 1990s, has been reported in Central America and Southern Mexico, where the prevalence is almost 9 times higher than in the USA. The highest mortality associated with CKD is reported in El Salvador where a 10-fold increase was recorded in 1984–2005. In histological examination, MeN patients manifest tubulointerstitial lesions and, in some cases, also lesions in the glomeruli. The cause of MeN remains unclear. Repeated episodes of occupational heat stress, and sweating accompanied by water loss, have a significant impact on the disease development. The disease is a significant social and economic problem, and a challenge in the field of diagnostics, therapy and prevention for physicians of many specialties, especially for occupational physicians.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 3; 353-361
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane choroby nerek związane z pracą
    Selected work-related nephropathies
    Autorzy:
    Wołyniec, Wojciech
    Renke, Marcin
    Wójcik-Stasiak, Małgorzata
    Renke, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164497.pdf
    Data publikacji:
    2015-10-12
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    przewlekła choroba nerek
    objawy związane z pracą
    kamica nerkowa
    nefropatia ołowicza
    nefropatia krzemowa
    przewlekła niewydolność nerek
    chronic kidney disease
    work-related symptoms
    nephrolithiasis
    lead nephropathy
    silica nephropathy
    chronic renal failure
    Opis:
    Zakażenia, wysoka temperatura otoczenia i wiele toksycznych substancji mogą wywoływać uszkodzenie nerek. Dobrze znane jest występowanie ostrej niewydolności nerek w przebiegu chorób zawodowych, np. zatrucia ołowiem. Czynnikami związanymi z pracą może być spowodowana także przewlekła choroba nerek. W publikacji omówiono 3 przewlekłe nefropatie, w których przypadku związek z pracą został udowodniony. Kamica moczowa, nefropatia ołowicza i nefropatia krzemowa różnią się czynnikami ryzyka, jednak każda z tych chorób może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek. Zapobieganie tym nefropatiom jest stosunkowo proste. Zasady ochrony przed toksycznym wpływem metali ciężkich i pyłu krzemionki są ściśle określone. W profilaktyce kamicy nerkowej najważniejsza jest prawidłowa podaż płynów. Poza zapewnieniem odpowiedniej ilości wody pitnej ważna jest edukacja narażonych pracowników i zapewnienie im wystarczającej liczby przerw w pracy. Med. Pr. 2015;66(4):583–593
    Infections, high temperature and many of the toxic substances can cause kidney damage. Acute kidney injury is a well known complication of some work-related diseases, e.g., lead intoxication. Chronic kidney disease can also be caused by some occupational factors. Three work-related nephropathies, in which causal connection with work has been proved, are discussed in this article. There are different risk factors of nephrolithiasis, lead nephropathy and silica nephropathy, but each of them can cause chronic kidney disease. Prevention of these nephropaties seems to be relatively simple. The principles of protection from the toxic effects of heavy metals and silica dust are very specific. The most important prevention of kidney stones is correct fluid intake. In addition to providing adequate quantities of drinking water, it is also important to educate exposed workers and assure enough rest breaks at work. Med Pr 2015;66(4):583–593
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2015, 66, 4; 583-593
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przewlekła choroba nerek – istotne informacje dla lekarza medycyny pracy
    Chronic kidney disease – The relevant information for an occupational physician
    Autorzy:
    Renke, Marcin
    Parszuto, Jacek
    Rybacki, Marcin
    Wołyniec, Wojciech
    Rutkowski, Przemysław
    Rutkowski, Bolesław
    Walusiak-Skorupa, Jolanta
    Dębska-Ślizień, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162582.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-05
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    przewlekła choroba nerek
    orzecznictwo lekarskie
    ocena zdolności do pracy
    albuminuria
    kierowanie pojazdami
    praca na morzu
    chronic kidney disease
    medical certification
    evaluation of fitness for work
    driving
    work at sea
    Opis:
    Przewlekła choroba nerek (PChN) od kilku lat jest wymieniana wśród chorób cywilizacyjnych podobnie jak otyłość, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe i nadciśnienie tętnicze. Szacuje się, że w Polsce na różne stadia tej choroby może cierpieć ponad 4 mln ludzi. Może ona być również następstwem wszystkich pozostałych chorób cywilizacyjnych. Jednocześnie warto dodać, że problemy nefrologiczne są coraz częściej uwzględniane w nowoczesnym orzecznictwie lekarskim. Celem pracy jest m.in. poprawa bezpiecznego dostępu do rynku pracy pacjentów z chorobami nerek. Przewlekła niewydolność nerek w stopniu zaawansowania, który może stanowić zagrożenie w sytuacji kierowania pojazdami, jest wymieniana jako przeciwwskazanie zdrowotne do kierowania pojazdami w przepisach prawnych obowiązujących w naszym kraju od 2014 r. Również w załączniku do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie warunków zdrowotnych wymaganych od marynarzy do wykonywania pracy na statku morskim wymieniono kody N17–N19 według klasyfikacji ICD-10 (International Classification of Diseases – Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób), odpowiadające ostrej i przewlekłej oraz nieokreślonej niewydolności nerek, które należy wziąć pod uwagę przy kwalifikacji pracowników do pracy na morzu. Med. Pr. 2018;69(1):67–75
    For a number of years chronic kidney disease (CKD) has been listed in the group of lifestyle diseases, such as obesity, diabetes, cardiovascular disease and hypertension. It is estimated that in Poland more than 4 million people may suffer from various stages of CKD. Chronic kidney disease may also be a consequence of all the other civilization diseases. At the same time it is worth noting that nephrological problems are increasingly being taken into account in modern medical certification. The aim of this work is, among other things, to improve safe access to the labor for patients with kidney diseases. In the legislation existing in our country since 2014 it is stated that chronic renal failure is a potential health contraindication to driving. Also in the annex to the Regulation of the Minister of Health dated 9 December 2015 on health conditions required for seafarers to work on a seagoing ship, it is said that ICD-10 codes (International Classification of Diseases) corresponding to acute and chronic renal failure (N17–N19) should be taken into account when qualifying employees to work at sea. Med Pr 2018;69(1):67–75
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 1; 67-75
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Atorvastatin improves tubular status in non-diabetic patients with chronic kidney disease - placebo controlled, randomized, cross-over study
    Autorzy:
    Renke, Marcin
    Tylicki, Leszek
    Rutkowski, Przemysław
    Neuwelt, Alexander
    Larczyński, Wojciech
    Ziętkiewicz, Marcin
    Aleksandrowicz, Ewa
    Łysiak-Szydłowska, Wiesława
    Rutkowski, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040322.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    proteinuria
    kidney
    tubular injury
    chronic kidney disease
    Atorvastatin
    Opis:
    Background. There is evidence that dyslipidemia is associated with chronic kidney disease (CKD) and it has been implicated in the progression of renal damage. Optimal management of dyslipidemia should therefore lead to renal benefits. A number of experimental models demonstrate a beneficial effect of statins in ameliorating renal damage. However, the exact mechanism by which statins protect against renal damage remains unclear. Methods. In a placebo-controlled, randomized, cross-over study we evaluated the influence of atorvastatin (ATO) 40 mg/day added to the renin-angiotensin-aldosterone systeme (RAAS) blockade on proteinuria and surrogate biomarkers of tubular damage or injury in 14 non-diabetic patients with proteinuria (0.4-1.8 g per 24 h) with normal or declined kidney function (eGFR 55-153 ml/min). In the eight-week run-in period, therapy using angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEI) and/or angiotensin II subtype 1 receptor antagonists (ARB) was adjusted to achieve a blood pressure below 130/80 mm Hg. Next, patients were randomly assigned to one of two treatment sequences: ATO/washout/placebo or placebo/washout/ATO. Clinical evaluation and laboratory tests were performed at the randomization point and after each period of the study. The primary end point of this study was a change in proteinuria measured as 24-h urine protein excretion (DPE). Secondary end points included urine N-acetyl-β-d-glucosaminidase (NAG) and α1-microglobulin (α1m) excretion. Results. The ATO therapy significantly reduced urine excretion of α1m (p=0.033) and NAG (p=0.038) as compared to placebo. There were no differences in proteinuria, blood pressure, eGFR and serum creatinine between the ATO and placebo groups. Conclusion. Atorvastatin treatment is safe and improves biomarkers of tubular damage or injury in non-diabetic patients with CKD.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 4; 547-552
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What does post-exercise proteinuria tell us about kidneys?
    Autorzy:
    Wołyniec, Wojciech
    Ratkowski, Wojciech
    Zorena, Katarzyna
    Januszczyk, Jacek
    Kuźbicka, Karolina
    Urbański, Robert
    Tkachenko-Rita, Patrycja
    Renke, Marcin
    Rachoń, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1054979.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    albuminuria
    chronic kidney disease
    health
    running
    Opis:
    Objectives. Post exercise proteinuria (PEP) is found in about 20–40% of sportsmen after intensive exercise. Urinary NGAL is a new marker of tubulointerstitial kidney damage. The relationship between PEP and uNGAL has not been defined yet. In presented study a resting uNGAL as a predictor of PEP was analyzed. The changes of albuminuria after exercise were monitored to estimate a frequency and range of PEP. Methods. 40 amateur healthy runners (mean age 36.65 ±10.61 years) participating in 10-km run took part in the study. Before and after the competition urine was collected. NGAL, albumin and creatinine were subsequently measured in urine. uNGAL to creatinine ratio (NCR) and albumin to creatinine ratio (ACR) were calculated. Results. 28 participants (mean age 37.9 ±11.46, 19 M, 9 F) with uNGAL below 15 ng/ml before competition were analyzed. The increase of ACR was observed in every case. Mean post-exercise ACR was 104.55 ±123.1 mg/g and was significantly higher than pre-exercise ACR 6.33 ±5.86 mg/g (p < 0.0005). The positive correlation was found between resting NCR and post-exercise ACR (r = 0.60, p < 0.05). Conclusions. Resting uNGAL positively correlated with PEP. The possible explanation of these findings is that persons with PEP had some early, occult tubulointersitial kidney damage. It is speculated that those runners have higher risk of chronic kidney disease.
    Źródło:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2016, 14, 2; 93 - 100
    2300-9705
    2353-2807
    Pojawia się w:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of pentoxifylline on proteinuria, markers of tubular injury and oxidative stress in non-diabetic patients with chronic kidney disease - placebo controlled, randomized, cross-over study
    Autorzy:
    Renke, Marcin
    Tylicki, Leszek
    Rutkowski, Przemysław
    Knap, Narcyz
    Ziętkiewicz, Marcin
    Neuwelt, Alexander
    Aleksandrowicz, Ewa
    Łysiak-Szydłowska, Wiesława
    Woźniak, Michał
    Rutkowski, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040438.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    pentoxifylline
    oxidative stress
    kidney
    chronic kidney disease
    proteinuria
    tubular injury
    Opis:
    Background: Inhibition of the renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) with angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEI) and/or angiotensin II subtype 1 receptor antagonists (ARB) is a common strategy used in the management of patients with chronic kidney disease (CKD). However, there is no universal therapy that can stop progression of CKD. Pentoxifylline (PTE) is a non-specific phosphodiesterase inhibitor with anti-inflammatory properties. It has been reported to have promising effects in CKD treatment. Methods: In a placebo-controlled, randomized, cross-over study we evaluated the influence of PTE (1200 mg/day) added to RAAS blockade on proteinuria, surrogate markers of tubular injury and oxidative stress-dependent products in 22 non-diabetic patients with proteinuria (0.4-4.3 g per 24h) with normal or declined kidney function [eGFR 37-178 mL/min]. In an eight-week run-in period, therapy using ACEI and/or ARB was adjusted to achieve a blood pressure below 130/80 mm Hg. Next, patients were randomly assigned to one of two treatment sequences: PTE/washout/placebo or placebo/washout/PTE. Clinical evaluation and laboratory tests were performed at the randomization point and after each period of the study. Results: The PTE therapy reduced proteinuria (by 26%) as compared to placebo. There were no differences in α1-microglobulin, urine excretion of N-acetyl-β-d-glucosaminidase (NAG), hsCRP, the urinary excretion of 15-F2t-isoprostane, blood pressure (BP), eGFR and serum creatinine between the PTE and placebo groups. Conclusion: Pentoxifylline may decrease proteinuria in non-diabetic patients with CKD.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 1; 119-123
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies