Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Autoimmune Diseases" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
An additional ultrasonographic sign of Hashimoto’s lymphocytic thyroiditis in children
Dodatkowa cecha ultrasonograficzna zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci
Autorzy:
Kosiak, Wojciech
Piskunowicz, Maciej
Świętoń, Dominik
Batko, Tomasz
Kaszubowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052884.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hashimoto disease
autoimmune diseases
children
endocrinology
ultrasonography
choroba hashimoto
choroby autoimmunologiczne
dzieci
endokrynologia
ultrasonografia
Opis:
We present an additional sonographic sign of Hashimoto’s thyroiditis (HLT), increasing the specificity of this method in pediatric populations. Methods: A total of 98 children (mean age 12.7 years, range 7–17 years) were selected from the registry of the endocrinology outpatient department. All subjects met the diagnostic criteria for HLT. All children underwent a prospective thyroid ultrasound examination with special attention paid to the presence of lymph nodes adjacent to the thyroid gland. In order to form a control group, we analyzed 102 healthy volunteers and 94 children with cervical lymphadenopathy, age- and sex-matched with the main study group. Results: The ultrasound of the thyroid revealed typical sonographic signs of autoimmune thyroid disease in all children with HLT and in none of the individuals in the control groups. In 96 children (98%) from the HLT group, at least 2 lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid gland lobes localized on one or both sides of the thyroid were detected. No lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes were found in healthy children or children with cervical lymphadenopathy. Conclusions: Lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes are an additional ultrasound sign of pediatric Hashimoto’s lymphocytic thyroiditis, with 98% sensitivity and 100% specificity.
W niniejszej pracy została przedstawiona dodatkowa cecha ultrasonograficzna przewlekłego limfocytowego zapalenia tarczycy, zwiększająca specyficzność tej metody w populacji dzieci. Materiał i metody: Z rejestru kliniki endokrynologii wybrano 98 dzieci (średnia wieku: 12,7 roku, przedział wiekowy: 7–17 lat). Wszyscy pacjenci spełniali kryteria diagnostyczne choroby Hashimoto. Każde dziecko poddano prospektywnemu badaniu ultrasonograficznemu tarczycy ze szczególnym uwzględnieniem występowania węzłów chłonnych przylegających do tarczycy. W celu utworzenia grupy kontrolnej analizie poddano 102 zdrowych ochotników oraz 94 dzieci z limfadenopatią szyjną, dopasowanych pod względem wieku i płci do badanej grupy. Wyniki: Badanie ultrasonograficzne tarczycy ujawniło typowe cechy sonograficzne autoimmunologicznej choroby tarczycy u wszystkich dzieci z chorobą Hashimoto i nie ujawniło ich u żadnego pacjenta z grupy kontrolnej. U 96 chorych dzieci (98%) wykryto co najmniej dwa węzły chłonne przylegające do dolnej części płatów tarczycy, umiejscowione z jednej lub z dwóch stron gruczołu. Nie wykryto węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy u dzieci zdrowych ani u dzieci z limfadenopatią szyjną. Wnioski: Występowanie węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy stanowi dodatkową cechę ultrasonograficzną zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci, wykazującą 98-procentową czułość i 100-procentową specyficzność.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 63; 349-357
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wsparcie społeczne i dobrostan w chorobie Hashimoto u kobiet w okresie dorosłości
Autorzy:
Banakiewicz, Agata
Bednarczyk, Anna
Kulik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33947760.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
autoimmune diseases
social support
well-being
Hashimoto disease
choroby autoimmunologiczne
wsparcie społeczne
dobrostan
choroba Hashimoto
Opis:
Choroba Hashimoto należy do chorób autoimmunologicznych, których etiologia i przebieg nie są w pełni znane. Częściej dotyka kobiet. Oprócz cech charakterystycznych dla chorób endokrynnych o znanej etiologii pojawia się u pacjentów niepewność wynikająca z niejasności czynników związanych z rozpoznaniem i leczeniem choroby Hashimoto. Doświadczenie choroby obniża poczucie dobrostanu. W chorobach, zwłaszcza psychosomatycznych, w sytuacji nasilonego lęku szczególną rolę odgrywa obecność innych ważnych osób, tworzących sieć wsparcia. Założono, że podobnie jak w przypadku innych chorób przewlekłych istnieje zależność między rodzajem i siecią wsparcia a dobrostanem. Zbadano 120 kobiet, po 60 w grupie klinicznej i kontrolnej. W grupie klinicznej średnia wieku M = 32,17, a odchylenie standardowe SD = 7,81. W grupie kontrolnej średnia wieku M = 33,23, a odchylenie standardowe SD = 8,35. Wykorzystano następujące narzędzia: Skalę Wsparcia Społecznego Kmiecik-Baran, Kwestionariusz Szczęścia w adaptacji Kaczmarka, Stańko-Kaczmarek i Dombrowskiego, autorską ankietę personalną. Nie wykazano statystycznie istotnej różnicy między grupą osób chorujących i zdrowych ze względu na rodzaj otrzymywanego wsparcia. Wykazano natomiast statystycznie istotne różnice dotyczące sieci wsparcia. W grupie klinicznej wystąpiła zależność między rodzajami wsparcia i niektórymi sieciami wsparcia, np. emocjonalnym, wartościującym, informacyjnym, instrumentalnym, rodziną, przyjaciółmi, służbą zdrowia a dobrostanem.
Hashimoto disease is one of the autoimmune diseases which etiology and course are not totally known. It affects women more often. In addition to characteristics of endocrine diseases of certain etiology, there is an uncertainty among patients due to uncertainties of factors associated with diagnosis and treatment of Hashimoto disease. Experience of illness reduces sense of well-being. In various diseases, especially psychosomatic with increased anxiety, presence of other important people in social support network play an important role in this situation. It was assumed that there is relationship between type and network of support and well-being. There were 60 people in each control and clinical group. The clinical group mean age M = 32.17; SD = 7.81. The control group mean age M = 33.23; SD = 8.35. Following measures were used in this study: Kmiecik-Baran Social Support Scale, Happiness Index and Author’s personal questionnaire. There was no statistically significant difference between group of sick and healthy people due to type of support received. There are statistically significant differences in support networks. In clinical group, there is a relationship between types of support and some support networks, e.g. emotional, evaluative, informative, instrumental, family, friends, health care and well-being.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 2; 177-189
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieszczelność jelit w chorobach autoimmunologicznych
Leaky gut syndrome in autoimmune diseases
Autorzy:
Drąg, Jagoda
Goździalska, Anna
Knapik-Czajka, Małgorzata
Matuła, Aleksandra
Jaśkiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529136.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
zespół nieszczelnego jelita (ZNJ)
choroby autoimmunologiczne
zonulina
autoagresja
leaky gut syndrome (LGS)
autoimmune diseases
zonulin
autoimmunity
Opis:
Zespół nieszczelnego jelita (ZNJ, zespół cieknącego jelita) to stan związany ze zwiększoną przepuszczalnością błony śluzowej jelit z powodu jej uszkodzenia i destabilizacji. Heterogenna etiologia schorzenia obejmuje infekcje, stres, niewłaściwą dietę, ciążę, menopauzę, stosowanie leków oraz alergie pokarmowe. W konsekwencji do krwi przedostają się niekompletnie strawione składniki pokarmowe, drobnoustroje oraz toksyny, które negatywnie wpływają na pracę całego organizmu. Przewlekłe narażenie na obce antygeny przeciąża układ odpornościowy, co może prowadzić do trwałego obniżenia odporności. Ostatecznie mogą się pojawiać zaburzenia ze strony układu pokarmowego, przewlekłe zmęczenie, nietolerancje pokarmowe, bóle stawowe oraz dermopatie. Rozregulowanie odpowiedzi immunologicznej może być wreszcie przyczyną przewlekłych chorób autoimmunologicznych, jak cukrzyca, toczeń układowy, choroba Crohna, zapalenie jelita grubego, stwardnienie rozsiane, choroba Hashimoto czy reumatoidalne zapalenie stawów (RZS).
Leaky gut syndrome (LGS) is associated with increased permeability of the intestinal mucosa due to the destruction of its structure and associated abnormal function. Heterogeneous etiology includes infections, stress, pregnancy, diet, menopause, medication, and food allergies. The end result is damage and destabilization of the intestinal mucosa leading to loss of the ability to properly fi lter nutrients and other substances. As a result of increased intestinal permeability, incompletely digested nutrients, microbes and toxins that would be removed in normal conditions enter the bloodstream, thereby adversely affecting the whole organism. Chronic exposure to foreign antigens overloads the immune system. Finally, disorders of the digestive system may appear, resulting in chronic fatigue, food intolerances, joint pain and dermopathy. Dysregulation of the immune response in the course of LGS may fi nally lead to chronic autoimmune diseases including diabetes, systemic lupus erythematosus, Crohn’s disease, colitis, multiple sclerosis, Hashimoto’s disease, or rheumatoid arthritis (RA).
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 133-146
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LADA Diabetes as a Hybrid Disease – a Narrative Review
Cukrzyca LADA jako choroba hybrydowa – przegląd literatury
Autorzy:
Mataczyńska, Anna
Paprocki, Michał
Jurgiel, Jan
Majdowski, Maciej
Wrzosek, Kamil
Lis, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146459.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
LADA
type 1 diabetes
type 2 diabetes
autoimmune diseases
cukrzyca typu 1
cukrzyca typu 2
choroby autoimmunologiczne
Opis:
Latent autoimmune diabetes in adults (LADA) is a common hybrid disease because it combines features of both type 1 and type 2 diabetes. It is a slow-onset autoimmune disease characterized by an initial relative insulin deficiency. Studies to date indicate a clear genetic overlap between LADA and type 1 diabetes. This is related to the variants in the human leukocyte antigen (HLA) region, which encodes main histocompatibility antigens (MHC). Main histocompatibility antigens are responsible for immunoregulatory processes that are impaired in both type 1 diabetes and LADA, leading to immune system disturbances in individuals. Autoantibodies against pancreatic islets are produced, serving as key markers for distinguishing type 1 diabetes and LADA. They are characterized by occurring at a lower level, as a result of which the destruction of the immune system progresses much more slowly. In the etiopathogenesis of this disease, environmental factors and lifestyle play a significant role, which are also associated with the pathogenesis of type 2 diabetes. In most LADA cases, hyperglycemia does not reach levels as high as in type 1 diabetes, whith contributes to the misdiagnosis of it as type 2 diabetes. So far, an optimal treatment for LADA has not been established. Currently, the proposed treatment focuses on achieving good glycemic control and preventing or delaying the onset of complications. Some authors suggest that this effect can be achieved through the early use of insulin as the first-line pharmacotherapy. Emerging oral hypoglycemic agents used in other types of diabetes may also have a role in the treatment of this condition. Hereby, we discuss the possible usage of Continuous Glucose Monitoring (CGM) in this entity for precise real-time control of blood glucose levels. Despite their many advantages, it is important to remember that these systems still require a certain level of user engagement.
Cukrzyca typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults) to powszechna choroba o postaci hybrydowej, która łączy w sobie cechy zarówno cukrzycy typu 1, jak i 2 [1]. Jest to choroba autoimmunologiczna rozwijająca się powoli i charakteryzująca się początkowo względnym niedoborem insuliny. Dotychczasowe badania wskazują na genetyczne nakładanie się cukrzyc typu LADA i typu 1. Ma to związek z wariantami w regionie ludzkich antygenów leukocytarnych (human leukocyte antigen, HLA), które kodują główne antygeny zgodności tkankowej (main histocompatibility antigens, MHC) [2, 3, 4]. Antygeny te odpowiadają za procesy immunoregulujące, które zarówno w cukrzycy typu 1, jak i typu LADA są nieprawidłowe, w wyniku czego dochodzi do zaburzeń w obrębie układu odpornościowego. W przebiegu cukrzycy typu LADA wytwarzane są autoprzeciwciała przeciwko wyspom trzustkowym, które są kluczowymi markerami służącymi do rozpoznawania cukrzyc typu 1 oraz typu LADA [5]. Występują one w dość niskim mianie, w wyniku czego destrukcja układu odpornościowego postępuje stosunkowo wolno. Zaobserwowano również, że w etiopatogenezie cukrzycy typu LADA istotne znaczenie wykazują czynniki środowiskowe i styl życia, które również związane są z patogenezą cukrzycy typu 2 [6]. U większości osób z cukrzycą typu LADA hiperglikemia nie osiąga tak dużych wartości, jak w cukrzycy typu 1, co wpływa na błędne rozpoznanie jej jako cukrzycy typu 2. Dotychczas nie ustalono optymalnego leczenia cukrzycy typu LADA, a proponowane leczenie opiera się na próbach uzyskania dobrej kontroli glikemii oraz zapobieganiu lub opóźnianiu wystąpienia powikłań. Efekt ten według niektórych autorów może być uzyskany poprzez wczesne stosowanie insuliny jako pierwszej linii farmakoterapii. Swoje miejsce w leczeniu tej jednostki chorobowej mogą także znaleźć pojawiające się na rynku doustne preparaty hipoglikemizujące stosowane w innych typach cukrzycy. W pracy została poruszona kwestia wykorzystania systemów ciągłego monitorowania glikemii (continuous glucose monitoring, CGM). Służą one do precyzyjnego kontrolowania poziomu glukozy we krwi w czasie rzeczywistym. Mimo ich wielu zalet należy jednak pamiętać, że systemy te nadal wymagają pewnego poziomu zaangażowania użytkownika.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 72-77
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies