Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "gallant" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu na wybrane gatunki chwastów : inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
The influence of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate on selected weed species : inhibition of growth and change the content of photosynthetic pigments in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
fitotoksyczność
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu roślin i korzeni
phytotoxicity
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry weight
chlorophyll
inhibition of plant growth and roots
Opis:
Nieorganiczne związki amonowe to grupa substancji chemicznych znanych od bardzo dawna i wykorzystywanych w wielu gałęziach przemysłu oraz w życiu codziennym. Przedstawicielami tej właśnie grupy związków chemicznych są tetrafluoroboran amonu i heksafluorofosforan amonu. Ze względu na to, że substancje te są rozpuszczalne w wodzie, to jakiekolwiek przedostanie się ich do środowiska przyrodniczego może spowodować ich szybkie rozprzestrzenienie się i skażenie dużych terenów. Roślinami szeroko rozpowszechnionymi w przyrodzie i mającymi duży kontakt z różnymi zanieczyszczeniami są chwasty. W prezentowanej pracy zbadano wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu, zastosowanych w formie oprysku, na wzrost i rozwój trzech popularnych w Polsce gatunków chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej, szczawiu zwyczajnego i komosy białej (lebiody). Po zastosowaniu badanych związków stwierdzono, że substancją wykazującą większą fitotoksyczność był heksafluorofosforan amonu, a rośliną najbardziej wrażliwą okazał się być szczaw zwyczajny. Siła wpływu badanych związków była uzależniona w dużym stopniu od zastosowanego stężenia związku. Obserwacje dokonane na podstawie wyglądu roślin znalazły swoje potwierdzenie w inhibicji długości części nadziemnych roślin i ich korzeni oraz zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Inorganic ammonium compounds are a group of compounds known for a long time and is used in many industries and in everyday life. Representatives of this group of compounds are ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate. Due to the fact that these compounds are soluble in water, any entering into the environment can cause them to spread rapidly and contaminate large areas. Plants widely distributed in nature and having high contact with the various impurities are weeds. In the present study we investigated the effect of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate, used in the form of a spray on the growth and development of the three popular in Poland weed species: gallant soldier, common sorrel and white goosefoot (pigweed). Application of the test compounds showed that the substance having the highest phytotoxicity was ammonium hexafluorophosphate, and the plant was most sensitive to be common sorrel. The strength of the effect of test compounds was also dependent to a large extent upon the concentration of the compound. Observations made on the basis of the appearance of the products were confirmed to inhibit the length of the aerial parts of the plants and of their roots, and changes the content of dry matter and photosynthetic pigments.
Źródło:
Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 19-27
2083-7097
Pojawia się w:
Chemistry, Environment, Biotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność czwartorzędowych soli amoniowych z anionem jodkowym: inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
Toxicity of quaternary ammonium salts with iodide anion: growth inhibition and changes in pigments assimilation in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297577.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu części nadziemnych roślin
inhibicja wzrostu części nadziemnych korzeni
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry mass
chlorophyll
growth inhibition of roots
growth inhibition of above-ground plant parts
Opis:
Od XX wieku obserwowane jest zjawisko uodparniania się niektórych gatunków chwastów na znane ludziom herbicydy. Dlatego niezmiernie ważne jest poszukiwanie nowych związków, które będą wykazywały selektywne lub totalne właściwości chwastobójcze. Do bardzo ciekawej grupy związków, które mogą posiadać takie właściwości, należą czwartorzędowe sole amoniowe, w tym ciecze jonowe, do których należą jodki tetrametyloamoniowy oraz tetrabutyloamoniowy. W prezentowanej pracy przedstawiono wpływ jodku tetrametyloamoniowego [TMA][I] oraz jodku tetrabutyloamoniowego [TBA][I], zastosowanych w eksperymencie wazonowym w formie doglebowej i dolistnej, na wzrost i rozwój popularnych w Polsce chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej (Galinsoga parviflora Cav.), komosy białej - lebiody (Chenopodium album L.) i szczawiu zwyczajnego (Rumex acetosa L.). Zastosowanie badanych związków doglebowo spowodowało, że jedynie nasiona komosy białej w wazonach z dodatkiem [TMA][I] wykiełkowały, lecz wzrost roślin został zahamowany. Nasiona pozostałych chwastów wysiane do gleby z dodatkiem badanych związków w ogóle nie wykiełkowały. Fitotoksyczność jodków amoniowych zastosowanych w postaci oprysku uzależniona była od zastosowanego stężenia cieczy jonowej oraz od gatunku rośliny. Miało to swoje odzwierciedlenie w inhibicji wzrostu części nadziemnych roślin i korzeni, zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Since the nineteenth century it was witnessed the phenomenon of immunization of some weed species to herbicides known to man. Therefore it is extremely important to search for new compounds which exhibit a selective or total herbicidal properties. The very interesting group of compounds which may possess such properties include quaternary ammonium salts, including ionic liquids, which may include iodides, tetramethylammonium and tetrabutylammonium. The paper presents the impact of tetramethylammonium iodide [TMA][I] and tetrabutylammonium iodide [TBA][I] used in the pot experiment in the form of soil and foliar additions, on growth and development of weeds popular in Poland: gallant soldier (Galinsoga parviflora Cav.), white goosefoot (Chenopodium album L.) and common sorrel (Rumex acetosa L.). The compounds have been applied to the soil in concentration of 1000 mg/kg of dry weight of soil, and spray solutions were used at concentrations of 0.5, 1 and 2%. Application of tested compounds to the soil resulted in that only seeds of white goosefoot in pots containing [TMA][I] germinated and the plant has grown, but there was a clear inhibitory effect of this compound. Seeds of other weeds sown on soil with the addition of test compounds did not germinate. Phytotoxicity of ammonium iodide used as a spray depended upon the concentration of the ionic liquid and the genetic traits of species and varieties of plants used in the experiment, which was reflected in the inhibition of the length of the plants and their roots, and the dry matter content. It marked also considered as the main biomarker of stress in plants the level of chlorophylls and carotenoids. In case of application both ammonium iodide showed a decrease in chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoids, which was positively correlated with increasing concentration of compound. A stronger herbicidal effect was shown by tetrabutylammonium iodide. White goosefoot was found to be the most sensitive to the action of [TMA][I] and [TBA][I] and gallant soldier turned out to be practically resistant to these compounds.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 1; 51-65
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies