Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tellurane" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Hiperwalentne związki siarki, selenu i telluru. Część 4. Selenurany i tellurany
    Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 4. Selenuranes and telluranes
    Autorzy:
    Zając, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/171678.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    hiperwalentność
    wiązanie 3c-4e
    selenuran
    perselenuran
    telluran
    pertelluran
    bipiramida trygonalna
    bipiramida tetragonalna
    synteza
    chiralność
    aktywność optyczna
    izomeryzacja
    inwersja klinowa
    hypervalency
    3c-4e bond
    selenurane
    perselenurane
    tellurane
    pertellurane
    trigonal bipyramid
    tetragonal bipyramid
    synthesis
    chirality
    optical activity
    isomerization
    cuneal inversion
    Opis:
    In this part selenuranes (10-Se-4 and 10-Se-5) and perselenuranes 12-Se-6 as well as telluranes 10-Te-4 and pertelluranes 12-Te-6 will be presented. The main goal is to describe recent reports on the synthesis, chemical, physical, spectral and conformational behavior, stereochemistry, stability and biological activity of these compounds. Their occurrence as reaction intermediates will also be shown.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 11-12; 1119-1144
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hiperwalentne związki siarki, selenu i telluru. Część 1. Charakterystyka ogólna
    Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 1. General characteristics
    Autorzy:
    Zając, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172599.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    hiperwalentność
    wiązanie 3c-4e
    sulfuran
    persulfuran
    selenuran
    perselenuran
    telluran
    pertelluran
    pseudorotacja Berry'ego
    sulfuran Martina
    bipiramida trygonalna
    bipiramida tetragonalna
    synteza
    chiralność
    aktywność optyczna
    izomeryzacja
    hypervalency
    3c-4e bond
    sulfurane
    persulfurane
    selenurane
    perselenurane
    tellurane
    pertellurane
    Berry pseudorotation
    Martin sulfurane
    trigonal bipyramid
    tetragonal bipyramid
    synthesis
    chirality
    optical activity
    isomerization
    Opis:
    The goal of this four-part review is a presentation of the results of recent studies on the properties and chemistry of hypervalent sulfur, selenium and tellurium compounds. The term “hypervalency” has been known since 1969 when Musher used it to describe molecules bearing heteroatoms which formally did not fulfill the octet rule. This violation was explained by the postulate concerning the existence of a 3-center 4-electron bond between a hypervalent heteroatom and two axial electronegative ligands. The bond is the a combination of two ligand orbitals and a pz orbital of a central heteroatom which results in the formation of three molecular orbitals. The distances between the central atom and these two ligands are longer than the length of the typical sp2 bonds, such as equatorial ones. Moreover, the effective electron density is shifted from the central atom towards the axial ligands what results in the fulfillment of the octet rule of this atom. The geometry of this system is trigonal bipyramid (Fig. 2), except from compounds having three 3-center 4-electron (3c-4e) bonds which have tetragonal bipyramid geometry (Fig. 3). The term “geometry” includes positions of ligands and lone electron pairs. The stability of hypervalent compounds is affected by a few factors: electronegativity of ligands, formation of five-membered cyclic structures involving the central atom and the number of electron shells of the central atom. Martin proposed three-symbol notation N-X-L for these structures, which was further modified (Tab. 1). Hypervalent compounds can isomerize according to various mechanisms: Berry pseudorotation (Scheme 1), turnstile rotation (Scheme 2), cuneal inversion (Scheme 3), lever mechanism (Scheme 4), or Bailar twist (Scheme 5). Furthermore, hypervalent structures of 10-X-4 and 10-X-5 type with trigonal bipyramid geometry, C1 or C2 symmetry and at least three different ligands can exist as optically active species (Tab. 2, Fig. 5–7, Scheme 6), especially the "spiro" ones, which are resistant to isomerization. In 1977 Martin and Balthazor proposed extended Cahn-Ingold-Prelog convention for description of the absolute configuration of chiral hypervalent compounds (Fig. 5).
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 5-6; 529-541
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies