Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "vesicoureteral reflux" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
3D/4D contrast-enhanced urosonography (ceVUS) in children – is it superior to the 2D technique?
Sonocystografia 3D/4D u dzieci – czy wnosi więcej informacji niż badanie 2D?
Autorzy:
Woźniak, Magdalena Maria
Osemlak, Paweł
Ntoulia, Aikaterini
Borzęcka, Halina
Bieniaś, Beata
Brodzisz, Agnieszka
Jędrzejewski, Grzegorz
Drelich-Zbroja, Anna
Powerski, Maciej
Pech, Maciej
Wieczorek, Andrzej Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033099.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
contrast agents
ultrasound
urinary tract infections
vesicoureteral reflux
Opis:
Background: By now, two-dimensional contrast-enhanced voiding urosonography (ceVUS) has become a well-established method for the diagnosis and treatment monitoring of vesicoureteral reflux in children, particularly after the recent approval for this application in children in the USA and in Europe. The introduction of three-dimensional static (3D) and real-time (4D) techniques with ultrasound contrast agents opens up new diagnostic opportunities for this imaging modality. Objective: To analyze whether 3D and 4D ceVUS is a superior technique compared to standard 2D ceVUS in diagnosing vesicoureteral reflux in children. Material and methods: The study included 150 patients (mean age 3.7 years) who underwent 2D and 3D/4D ceVUS for the diagnosis and grading of vesicoureteral reflux. Results: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Performing 3D/4D ceVUS resulted in changing the initial grade compared to 2D ceVUS in 19 out of 107 refluxing units (17.76%) diagnosed. The 4D technique enabled a more conspicuous visualization of vesicoureteral reflux than the 3D technique. Conclusions: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Thus 3D/4D ceVUS appears at least a valid, if not even a more conspicuous technique compared to 2D ceVUS.
Wprowadzenie: Sonocystografia mikcyjna wykonywana techniką dwuwymiarową (2D) posiada ugruntowaną pozycję jako metoda diagnostyki i monitorowania leczenia odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci, szczególnie w kontekście uzyskanej niedawno rejestracji środka do stosowania w tym wskazaniu w USA i Europie. Wprowadzenie trójwymiarowych technik statycznych (3D) i dynamicznych (4D) z zastosowaniem ultrasonograficznych środków kontrastujących otwiera nowe możliwości diagnostyczne przed tą metodą obrazowania. Cel pracy: Celem pracy było określenie, czy sonocystografia mikcyjna 3D i 4D wnosi więcej informacji w porównaniu do standardowej sonocystografii mikcyjnej 2D w diagnostyce odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci. Materiał i metoda: Grupa badana obejmowała 150 pacjentów (średnia wieku 3,7 roku), którzy zostali poddani badaniu sonocystografii mikcyjnej 2D i 3D/4D w celu zdiagnozowania i oceny stopnia odpływu pęcherzowo-moczowodowego. Wyniki: Przy użyciu techniki 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w badaniu 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. W 19 spośród 107 (17,76%) jednostek miedniczkowo-moczowodowych (JMM) ze zdiagnozowanym odpływem rozszerzenie badania o sonocystografię techniką 3D/4D skutkowało zmianą pierwotnego stopnia odpływu określonego na podstawie sonocystografii mikcyjnej 2D. Technika 4D umożliwiała uzyskanie obrazowania odpływu pęcherzowo-moczowodowego w sposób dokładniejszy niż technika 3D. Wnioski: Przy użyciu sonocystografii mikcyjnej 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w przypadku techniki 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. Można zatem stwierdzić, iż sonocystografia mikcyjna 3D/4D to skuteczna technika diagnostyczna, która dodatkowo umożliwia bardziej dokładne w porównaniu z techniką 2D zobrazowanie odpływu, ułatwiając ocenę jego stopnia.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 120-125
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności różnych metod leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia – doświadczenia własne
Analysis of vesicoureteral reflux grade III-V treatment efficiency under various treatment methods – single centre experience
Autorzy:
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Bochniewska, Violetta
Kalin, Katarzyna
Zieniuk, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031642.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
conservative treatment
endoscopy
open surgery
vesicoureteral reflux
odpływy pęcherzowo-moczowodowe
leczenie zachowawcze
endoskopia
leczenie operacyjne
dzieci
Opis:
Vesicoureteral reflux (VUR) is the phenomenon of retrograde urine flow from the bladder towards the kidney. The term is in use from the end of XIX century, nevertheless reasons of its formation and treatment modalities are still discussed. We still do not have treatment standard as well. Aggressive methods are nowadays less popular and we can find in the literature opinions about lack of advantage from VUR surgical treatment. What’s more some authors have doubts if we should use any treatment at all. The aim of the study is retrospective analysis of results of three treatment methods in grade III-V VUR in terms of reflux disappearance. We analysed 68 children treated in our centre between 2005-2008. Three methods are compared: conservative by which we mean antibiotic prophylaxis, endoscopic and open surgery. Forty patients were treated conservatively, 16 by endoscopic injection and 12 by open surgery. At the beginning of treatment and at the end of observation period all children had correct renal function and normal blood pressure. Mean observation time was 18 months. Improvement, by which we understand VUR disappearance or reducing it to I grade, we do not observed in 14% of conservatively treated and 8% of endoscopic treated patients. In all children treated by open surgery improvement was achieved. Although the differences are statistically significant, it is worth of notice that there were so many conservatively treated children, in which improvement of VUR was obtained.
Termin odpływ pęcherzowo-moczowodowy (OPM) oznacza zjawisko cofania się moczu z pęcherza do moczowodu. Mimo że pojęcia OPM używa się od końca XIX wieku, nadal dyskutuje się nad przyczyną powstania tego zjawiska oraz najwłaściwszymi metodami leczenia. Do tej pory nie został opracowany standard postępowania. Agresywne niegdyś podejście do leczenia ulega zmianie i ostatnio pojawiły się w piśmiennictwie głosy na temat braku korzyści stosowania metod zabiegowych. Co więcej, dyskutuje się nawet nad tym, czy warto wdrażać jakiekolwiek postępowanie. Celem pracy jest retrospektywna analiza wpływu metody postępowania na ustępowanie odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia u leczonych w naszym ośrodku dzieci. Analiza obejmuje 68 pacjentów pozostających pod opieką ośrodka w latach 2005-2008. Porównywane są trzy metody leczenia: operacyjne, endoskopowe oraz postępowanie zachowawcze, przez które rozumiano stosowanie profilaktyki przeciwbakteryjnej dla utrzymania jałowości moczu. Do leczenia zachowawczego zakwalifikowano 40, do leczenia endoskopowego 16, a do leczenia operacyjnego 12 dzieci. W momencie zakwalifikowania do leczenia i w końcowym okresie obserwacji wszyscy badani mieli prawidłową czynność nerek i prawidłowe ciśnienie tętnicze. Średni okres obserwacji wynosił 18 miesięcy. Poprawy, przez którą rozumiano ustąpienie lub zmniejszenie stopnia odpływu do I, nie uzyskano u 14% pacjentów leczonych zachowawczo i 8% leczonych endoskopowo. Obserwowano ją natomiast u wszystkich leczonych operacyjnie. Chociaż różnice te są statystycznie znamienne, zwraca uwagę duża liczba dzieci z wysokim stopniem odpływu, u których poprawa nastąpiła bez interwencji zabiegowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 218-223
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies