Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tract" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Zakażenie układu moczowego u dzieci
Urinary tract infections in children
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032315.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
treatment
urinary tract abnormalities
urinary tract infection
vesicoureteric reflux
zakażenie układu moczowego
wady układu moczowego
dzieci
leczenie
odpływ pęcherzowo-moczowodowy
Opis:
Urinary tract infections are one of the most common bacterial diseases among children. In the adult population urinary tract infections represent 10‑20% of community‑acquired infections and approximately 40‑50% of nosocomial infections. In the neonatal period and in the first three months of live urinary tract infections are observed more frequently among boys whereas in the following years this is more common among girls. Urine found in the urinary tract of a healthy men is sterile. The presence of microorganisms (bacteria, viruses, fungi) in the urinary tract located above the sphincter of the bladder is considered to be the urinary tract infection. Increased uropathogenic colonization around the external urethral orifice, urinary retention and weakness of local defence mechanisms are playing crucial role in developing the urinary tract infections. Evolution of urinary tract infections among children usually takes place through the ascending path. Haematogenous urinary tract infections occur mainly during neonatal period and among infants. Recurrent urinary tract infections are usually observed among children during their first year of life. Escherichia coli is responsible for approximately 33‑90% cases of urinary tract infections among children, depending on age and sex. Clinical symptoms of urinary tract infections vary depending on the child’s age, anatomic location and severity of inflammatory changes. It is not possible to take one standardized approach in the treatment of urinary tract infections. Generally, the rule is that the younger the child and the more severe form of the disease, the therapy should be more intense. Method treatment is always chosen individually. Co‑trimoxazole prophylaxis treatment, for 12 months, reduces the risk of re‑infection.
Zakażenia układu moczowego należą do najczęstszych chorób bakteryjnych wieku dziecięcego. W populacji dorosłych zakażenia układu moczowego stanowią około 10‑20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych i około 40‑50% zakażeń szpitalnych. W okresie noworodkowym i w pierwszym kwartale życia znacznie częściej chorują chłopcy, w późniejszym wieku dziewczynki. Mocz znajdujący się w układzie moczowym zdrowego człowieka jest jałowy. Obecność drobnoustrojów (bakterii, wirusów, grzybów) w drogach moczowych położonych powyżej zwieracza pęcherza moczowego uznaje się za zakażenie układu moczowego. W rozwoju zakażenia układu moczowego istotną rolę odgrywają: zwiększona kolonizacja uropatogennymi drobnoustrojami okolicy zewnętrznego ujścia cewki moczowej, zaleganie moczu oraz osłabienie miejscowych mechanizmów odpornościowych. Rozwój zakażenia układu moczowego u dzieci najczęściej odbywa się drogą wstępującą. Zakażenie drogą krwiopochodną występuje głównie w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Najczęstsze nawroty zakażeń układu moczowego obserwuje się u dzieci w 1. roku życia. Za 33‑90% przypadków zakażeń u dzieci, w zależności od płci i wieku, odpowiada Escherichia coli. Objawy kliniczne zakażenia układu moczowego różnią się w zależności od wieku dziecka, lokalizacji i ciężkości zmian zapalnych. W leczeniu zakażenia układu moczowego generalnie obowiązuje zasada, że im młodsze dziecko i cięższa postać choroby, tym terapia powinna być bardziej intensywna. W uzasadnionych przypadkach stosowanie profilaktyki kotrimoksazolem przez 12 miesięcy zmniejsza ryzyko powtórnego zakażenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 12-22
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie zakażeń układu moczowego u dzieci
Treatment of urinary tract infection in children
Autorzy:
Zwolińska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034055.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
treatment
urinary tract infection
zakażenie układu moczowego
dzieci
leczenie
v
Opis:
Urinary tract infection is the most frequent bacterial infection in children. Its prevalence in the population younger than 14 years of age has been estimated at 5–10%. Its high recurrence, especially in patients with risk factors, poses a significant problem. The risk factors most common in the group of children ≤3 years are congenital defects blocking the flow of urine to the bladder, whereas in older children they most typically include a tendency for constipation and dysfunction of the lower urinary tract. The clinical picture is variable and depends on the child’s age, immunity status, pathogen virulence and localisation of infection. The mildest form of urinary tract infection is asymptomatic bacteriuria, whereas more severe presentations include acute pyelonephritis, acute focal bacterial nephritis and urosepsis. Prognosis is usually good, but under certain circumstances hypertension, proteinuria and chronic kidney disease may develop. Therefore, early introduced appropriate treatment is essential. According to the Polish Society for Paediatric Nephrology guidelines, asymptomatic bacteriuria does not warrant treatment, whereas febrile patients (>38°C) under 24 months old with a suspicion for urinary tract infection must be promptly administered antibiotic therapy, after a urine specimen has been obtained for culture. For many years, urinary tract infection has remained a topic of controversy in terms of therapy duration and administration route. Inpatient treatment of children under 3 months of age is an accepted rule. Acute pyelonephritis necessitates a longer therapy, lasting from 7 to 10 days, whereas the duration of treatment of lower urinary tract infection has been cut down to 3 up to 5 days. Routine prophylactic antimicrobial therapy is not recommended following the initial urinary tract infection episode, yet should be considered in special circumstances. Alternative prophylactic methods, such as immunostimulating agents, probiotics or cranberry, may be used, but their efficacy has not been confirmed in large clinical studies.
Zakażenie układu moczowego to najczęstsza infekcja bakteryjna u dzieci. Częstość jego występowania w populacji do 14. roku życia oszacowano na 5–10%. Istotnym problemem jest duża skłonność do nawrotów, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka – w grupie dzieci do 3. roku życia dominują wady wrodzone utrudniające spływ moczu do pęcherza, a u dzieci starszych zaparcia i dysfunkcja dolnych dróg moczowych. Obraz kliniczny jest bardzo różnorodny, zależny od wieku dziecka, stanu jego odporności, wirulencji patogenu oraz lokalizacji zakażenia. Najłagodniejszą formę stanowi bezobjawowa bakteriuria, do cięższych postaci należą ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre ogniskowe bakteryjne zapalenie nerek i urosepsa. Rokowanie jest zazwyczaj dobre, ale w pewnych okolicznościach może dojść do nadciśnienia tętniczego, białkomoczu oraz rozwoju przewlekłej choroby nerek. Ważne jest zatem, by jak najwcześniej wdrożyć adekwatne leczenie. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej bezobjawowa bakteriuria nie powinna być leczona, natomiast u dzieci do 24. miesiąca życia gorączkujących bez uchwytnej przyczyny powyżej 38°C należy podejrzewać zakażenie układu moczowego i wdrożyć jak najszybciej empiryczną antybiotykoterapię, po uprzednim pobraniu moczu na posiew. Od wielu lat leczenie zakażenia układu moczowego jest przedmiotem kontrowersji w odniesieniu do czasu trwania terapii oraz drogi podania leku. Zasadą jest hospitalizacja dzieci do 3. miesiąca życia. Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek wymaga dłuższej interwencji (7–10 dni), z kolei czas trwania terapii zakażenia dolnego odcinka dróg moczowych został skrócony (3–5 dni). Nie zaleca się rutynowej profilaktyki przeciwbakteryjnej po pierwszym epizodzie infekcji; należy ją jednak rozważyć w szczególnych przypadkach. Alternatywne metody profilaktyki (leki immunostymulujące, probiotyki, żurawina) są dozwolone, choć ich skuteczność nie została potwierdzona w dużych badaniach klinicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 264-275
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kamica układu moczowego u dzieci w wieku 0–3 lata w badaniach własnych z uwzględnieniem współwystępowania wad i zakażeń układu moczowego
Urolithiasis in children aged 0–3 years based on author’s own research, with reference to the coexistence of urinary tract defects and infections
Autorzy:
Wachnicka-Bąk, Anna
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Kalicki, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034226.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
dzieci
kamica układu moczowego
urinary tract defects
urinary tract infection
urolithiasis
wady układu moczowego
zakażenie układu moczowego
Opis:
In recent years, there has been a significant increase in the number of children with urolithiasis, particularly in the youngest age group. It is estimated that metabolic disorders account for about 75% of cases of stone formation. Urinary tract infections and defects promote stone formation in children. The aim of the study was to evaluate paediatric patients aged up to 3 years, diagnosed with urolithiasis and staying under the care of our Department, with attention being paid to staghorn calculi and the coexistence of urinary tract infections and defects. Material: A total 514 children with urolithiasis, including 122 children aged up to 3 years, were staying under the care of the Department. Methods: We have performed a retrospective analysis of medical records of children hospitalised at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine between 2008 and 2014 due to urolithiasis. Results: Children in the youngest age group, i.e. up to 3 years old, including 50% of children diagnosed in their first year of life, accounted for 25% of patients with urolithiasis. Urinary tract defects and infections coexisted with urolithiasis in more than 70% of the monitored patients. Staghorn urolithiasis was diagnosed in 16.4% of patients, mostly in children with urolithiasis complicated by urinary infection and/or urinary tract defects. Staghorn urolithiasis was not related to urinary tract defects or infections in more than 30% of children.
W ostatnich latach znacząco zwiększa się liczba dzieci z kamicą układu moczowego, zwłaszcza w najmłodszej grupie wiekowej. Ocenia się, że u około 75% z nich przyczyną tworzenia złogów są zaburzenia metaboliczne. U dzieci do procesu tworzenia złogów przyczyniają się zakażenia oraz wady układu moczowego. Celem pracy była ocena pacjentów pediatrycznych w wieku do 3 lat z rozpoznaniem kamicy układu moczowego, pozostających pod opieką naszego ośrodka, z uwzględnieniem kamicy odlewowej oraz współwystępowania zakażeń i wad układu moczowego. Materiał: Pod opieką ośrodka pozostawało 514 dzieci z kamicą układu moczowego, w tym 122 dzieci do 3. roku życia. Metoda: Retrospektywna analiza dokumentacji medycznej dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego z powodu kamicy układu moczowego w latach 2008–2014. Wyniki: Jedną czwartą chorych z kamicą moczową stanowiły dzieci z najmłodszej grupy, w wieku do 3 lat, wśród których u prawie 50% zdiagnozowano chorobę w 1. roku życia. Wady rozwojowe układu moczowego oraz zakażenia dróg moczowych towarzyszyły kamicy u ponad 70% obserwowanych pacjentów. Kamicę odlewową stwierdzono u 16,4% badanych, najczęściej u dzieci z przebiegiem kamicy powikłanym zakażeniem układu moczowego i/lub z wadami dróg moczowych. U ponad 30% dzieci kamica odlewowa nie była związana z wadą ani zakażeniem układu moczowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 2; 164-170
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy mamy skuteczny lek w leczeniu bakteryjnych zakażeń górnych dróg oddechowych o mnogiej lokalizacji?
Is there a cure for bacterial infections of the upper respiratory tract with multiple locations?
Autorzy:
Makowska, Magdalena
Sybilski, Adam J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033121.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
amoxicillin with clavulanic acid
children
rational antibiotic therapy
treatment
upper respiratory tract infections
infekcje górnych dróg oddechowych
racjonalna antybiotykoterapia
amoksycylina z kwasem klawulanowym
leczenie
dzieci
Opis:
Upper respiratory tract infections (often with multiple locations) are a common problem, especially in the GP’s office. These infections account for about 50–60% of all community-acquired infections and are the most common cause of fever in infants and young children. Most are viral infections. Bacterial factors are S. pneumoniae, H. influenzae and M. catarrhalis. The basic procedure is a detailed medical anamnesis, a careful examination and determination of the likely aetiology of the infection. The decision to empirically treat the infection is generally based on the initial differential diagnosis, without the need for a microbiological examination. In case of a viral infection, a symptomatic treatment is sufficient. In the case of suspected bacterial aetiology, is bacteriological confirmation is not suitable, but empirical antibiotic therapy should be implemented. Physicians must pay attention particularly to compliance. Without compliance the treatment generally fails. Currently, physicians have antibiotics (such as amoxicillin with clavulanic acid) which in terms of efficiency and safety are almost ideal drugs. Among the features of an ideal antibiotics we may find: spectrum of effect covering the most common pathogens, efficiency, bioavailability, multiple dosage form, safety, availability and a low cost of treatment. In case of complications or failure of the therapy the exact aetiology should be determined (bacteriological, virological, mycological examination) and hospitalisation should be considered. Following and respecting such scheme of behaviour may contribute to a faster and more efficient treatment of the upper respiratory tract infections, decrease the number of complications, which is equally important, and reduce direct and indirect costs of the therapy.
Infekcje górnych dróg oddechowych (nierzadko z mnogą lokalizacją) są częstym problemem, zwłaszcza w gabinecie lekarza rodzinnego. Infekcje te stanowią około 50–60% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych, będąc główną przyczyną gorączki u niemowląt i małych dzieci. Zazwyczaj są to infekcje wirusowe, z bakteryjnych czynników przeważają S. pneumoniae, H. influenzae oraz M. catarrhalis. Podstawowym postępowaniem jest szczegółowa analiza wywiadu, dokładne badanie przedmiotowe pacjenta i ustalenie prawdopodobnej etiologii infekcji. Decyzja o wdrożeniu leczenia z reguły bazuje na wstępnym różnicowym rozpoznaniu – nie ma konieczności wykonywania dokładnego badania mikrobiologicznego. W przypadku zakażenia wirusowego wskazane i wystarczające jest leczenie objawowe. W razie podejrzenia etiologii bakteryjnej (na co wskazują charakterystyczne objawy podmiotowe i przedmiotowe lub ewentualne badania laboratoryjne) nie jest wskazane potwierdzanie bakteriologiczne, należy natomiast wdrożyć antybiotykoterapię empiryczną. Lekarz musi zwrócić szczególną uwagę na przestrzeganie przez pacjenta zaleceń lekarskich (compliance) – jego brak jest najczęstszą przyczyną niepowodzenia terapii. Obecnie lekarze dysponują antybiotykami (np. amoksycylina z kwasem klawulanowym), które pod względem skuteczności i bezpieczeństwa są lekami niemal idealnymi. Spośród właściwości idealnego antybiotyku należy wymienić: spektrum działania obejmujące najczęstsze patogeny, skuteczność, dobrą biodostępność, wiele postaci leku, bezpieczeństwo, dostępność i niskie koszty leczenia. W przypadku wystąpienia powikłań lub niepowodzenia terapii trzeba ustalić dokładną etiologię (badanie bakteriologiczne, wirusologiczne, mikologiczne) oraz rozważyć leczenie w warunkach szpitalnych. Przestrzeganie takiego schematu postępowania może przyczynić się do szybszej i skuteczniejszej terapii infekcji górnych dróg oddechowych, zmniejszenia liczby powikłań oraz redukcji kosztów bezpośrednich i pośrednich choroby.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 2; 128-136
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperkalciuria idiopatyczna
Idiopathic hypercalciuria
Autorzy:
Milart, Joanna
Jobs, Katarzyna
Anna, Jung
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bone density
children
hiperkalciuria
hypercalciuria
urinary tract
urolithiasis
vitamin D
kamica
układ moczowy
witamina d
gęstość kości
dzieci
Opis:
Idiopathic hypercalciuria is one of the most commonly diagnosed metabolic disorders in paediatric and adult patients with urolithiasis. Increased urinary calcium excretion is defined as >4 mg/kg per day. The degree of hypercalciuria can be also estimated based on calcium/creatinine ratio, which is calculated from the morning urine sample. Symptoms of hypercalciuria are nonspecific and may include e.g. abdominal pain, haematuria, recurrent urinary tract infections, leukocyturia or dysuria. The disorder primarily leads to formation of urinary deposits. Three types of hypercalciuria, i.e. absorptive, renal and resorptive, were distinguished based on Pak’s test. The pathogenesis of idiopathic hypercalciuria probably involves both genetic and environmental factors. It is likely that the disease is polygenic in nature, with a varying expression of multiple genes among patients. It is believed that patients with idiopathic hypercalciuria have an increased number of vitamin D receptors or show higher susceptibility to this compound. Diet is another factor affecting the degree of hypercalciuria and the dynamics of urolithiasis. It also seems that adequate vitamin D supplementation can reduce the predisposition to form calcium crystal deposits. It is increasingly postulated that absorptive, renal and resorptive types of hypercalciuria represent different, alternately occurring manifestations of the same disease. Furthermore, it should be emphasised that urolithiasis and idiopathic hypercalciuria are associated with decreased bone density, which is observed in all patient populations, including children.
Hiperkalciuria idiopatyczna jest jednym z najczęściej rozpoznawanych zaburzeń metabolicznych u dzieci i dorosłych z kamicą układu moczowego. Za zwiększone wydalanie wapnia z moczem uważa się wartości powyżej 4 mg/kg masy ciała/dobę. Do oszacowania stopnia hiperkalciurii może również służyć współczynnik wapniowo-kreatyninowy obliczany z porannej porcji moczu. Objawy hiperkalciurii są niecharakterystyczne. Mogą nimi być m.in. bóle brzucha, krwinkomocz, krwiomocz, nawracające zakażenia układu moczowego, leukocyturia czy zaburzenia dyzuryczne. Podstawowa konsekwencja zaburzenia to tworzenie złogów w drogach moczowych. Na podstawie testu Paka wyodrębniono trzy typy hiperkalciurii: absorpcyjny, nerkowy i resorpcyjny. Na patogenezę hiperkalciurii idiopatycznej prawdopodobnie składają się zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Możliwe, że choroba ma charakter poligenowy, a ekspresja wielu genów różni się u poszczególnych chorych. Przypuszcza się, że u pacjentów z idiopatyczną hiperkalciurią występuje większa liczba receptorów dla witaminy D lub mogą być oni bardziej wrażliwi na działanie tego związku. Dodatkowym czynnikiem mającym wpływ na stopień hiperkalciurii, a także dynamikę kamicy układu moczowego jest dieta. Wydaje się też, że stosowanie właściwej podaży witaminy D może zmniejszać tendencję do tworzenia złogów zawierających kryształy wapnia. Coraz częściej postuluje się, że hiperkalciuria absorpcyjna, resorpcyjna i nerkowa są różnymi obliczami tej samej choroby, pojawiającymi się naprzemiennie. Podkreślenia wymaga również związek kamicy układu moczowego i hiperkalciurii idiopatycznej z obniżoną gęstością kości, która występuje we wszystkich grupach pacjentów, w tym u dzieci.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 1; 22-27
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wgłobienie jelit, jako najczęstsza przyczyna niedrożności przewodu pokarmowego u dzieci, w grupie wiekowej od 3 miesięcy do 3 lat.
Intestinal intussusception as the most commonly found cause of obstruction of the gastrointestinal tract in children from 3 months to 3 years old.
Autorzy:
Drabik, Bogusława
Goździalska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527371.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
intestinal intussusception
obstruction of the gastrointestinal tract
children
wgłobienie jelit
niedrożność przewodu pokarmowego
dzieci
Opis:
Introduction: Intussusception is based on a telescopic movement of the proximal into the distal part of the intestine, leading to compressions of the proximal mesenteric vessels. The consequence of this process is often necrosis, leading in turn to bowel perforation, peritonitis, and septic shock. Material and methods: The aim of the study was to determine the gender and age of children who have had intussusception, the month of the year in which intussusception was detected, the time the first symptoms and the frequency of implementation of conservative treatment or surgery. The study was conducted on 176 children with intussusception who were hospitalized at the University Children’s Hospital in the Department of Surgery in Krakow, in the years 2010–2014. Results and conclusions: The analysis of medical documents showed that boys between the first and third year of life are ill most often during the summer and autumn. The most common form was ileocaecal intussusception. Conservative treatment using infusion was more often used than surgical.
Wprowadzenie: Wgłobienie jelit polega na teleskopowym przemieszczeniu odcinka bliższego w część dalszą jelita, doprowadzając do uciśnięcia naczyń krezki bliższego odcinka. Następstwem tego procesu często jest martwica, która może stać się przyczyną perforacji jelita, wywołując zapalenie otrzewnej i wstrząs septyczny. Materiał i metody: Celem pracy było ustalenie płci i wieku dzieci, u których wystąpiło wgłobienie jelit, miesiąca w roku, w którym wgłobienie powstało, czasu wystąpienia pierwszych objawów oraz określenie częstości wdrożenia leczenia zachowawczego lub operacyjnego, mającego na celu odgłobienie. Badanie przeprowadzono na grupie 176 dzieci z wgłobieniem jelit, hospitalizowanych w Klinice Chirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, w latach 2010–2014. Wyniki i wnioski: Z analizy dokumentów medycznych wynika, że częściej chorują chłopcy między pierwszym a trzecim rokiem życia, w okresie letnim i jesiennym. Najczęściej występującą postacią było wgłobienie krętniczo-kątnicze. Leczenie zachowawcze za pomocą wlewu odgłobiającego było częściej stosowane niż operacyjne.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2015, 3; 65-78
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie USG 3D w pediatrii
Editorial review: pediatric 3D ultrasound
Autorzy:
Riccabona, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058024.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
neurosonography
pediatrics
three-dimensional ultrasound
urogenital tract
dzieci
pediatria
układ moczowo-płciowy
ultrasonografia trójwymiarowa
neurosonografia
Opis:
Three-dimensional ultrasound is an established diagnostic imaging technique in many specialties. However, in neonates, infants and children three-dimensional ultrasound still is underutilized, partially due to time constraints for post-processing and restricted availability, of devices as well as dedicated pediatric transducers. Also reimbursement issues still need to be addressed. This editorial review presents more or less established pediatric three-dimensional ultrasound applications with proven diagnostic benefi t as well as potential future applications of three-dimensional/four-dimensional ultrasound in infants and children, aiming at enhancing research and promoting practical use of three-dimensional ultrasound in relevant pediatric conditions. Particularly, applications in neonatal neurosonography, ultrasound of the urogenital tract as well as some other small part and miscellaneous queries are highlighted. Additional other potential and future indications are discussed briefl y, also mentioning restrictions and potential future developments. In summary, three-dimensional ultrasound holds some potential to widen sonographic diagnostic capabilities throughout childhood and hopefully will be increasingly investigated and introduced into clinical practice provided respective equipment and pediatric three-dimensional/four-dimensional ultrasound transducers become available.
Ultrasonografi a trójwymiarowa znalazła uznanie wśród specjalistów wielu dziedzin medycyny, jednak nadal wykorzystywana jest w niedostatecznym stopniu w badaniu noworodków, niemowląt i dzieci. Powodem tego są przeszkody wynikające z wydłużenia czasu badania oraz ograniczonej dostępności aparatów ultrasonografi cznych i odpowiednich, pediatrycznych głowic; nie bez znaczenia pozostaje również kwestia refundacji badań. W pracy przedstawiono możliwości zastosowania ultrasonografi i trójwymiarowej we wskazaniach o udowodnionej wartości diagnostycznej oraz potencjalne przyszłe obszary praktycznego zastosowania badania z użyciem opcji trójwymiarowej i czterowymiarowej u niemowląt i dzieci. Omówiono użyteczność tych technik w neurosonografi i, badaniach układu moczowo-płciowego i obrazowaniu drobnych struktur anatomicznych, a także przedstawiono ograniczenia oraz prawdopodobne kierunki rozwoju. Autor wnioskuje, że ultrasonografi a trójwymiarowa umożliwia poszerzenie diagnostyki obrazowej w pediatrii, jednak upowszechnienie metody uzależnione jest od zwiększenia dostępności odpowiedniej aparatury.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 56; 5-20
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność tomografii komputerowej jamy brzusznej z rekonstrukcją wielopłaszczyznową i trójwymiarową w diagnostyce skomplikowanych wad układu moczowego u dzieci
Usefulness of abdominal computed tomography with multiplanar and three-dimensional reconstruction in the diagnosis of complex malformations of the urinary tract in children
Autorzy:
Wachnicka-Bąk, Anna
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Koziński, Piotr
Bogusławska-Walecka, Romana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033252.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
computer tomography
diagnostics
malformations
urinary tract
układ moczowy
dzieci
diagnostyka
wady rozwojowe
tomografia komputerowa
Opis:
Modern diagnostics of kidneys and urinary tract defects in children covers a wide range of examination, first of all of diagnostic imaging. They are designed mainly to detect specific diseases but they are also useful in monitoring treatment, predicting the risk of developing chronic kidney disease and its multiorgan long-term effects. The correct interpretation of images of the urinary system requires the knowledge of kidneys, ureters, bladder and urethra, anatomy with all kinds of the most common varieties of their construction. Malformations of the urinary tract are the most common congenital anomalies. Most of them are asymptomatic, which may hinder the identification and implementation of appropriate procedure. Early diagnosis and appropriate treatment of urinary tract defects is essential in prognosis, gives a chance to maintain renal function, and thus to normal development of the child. The article describes the cases of clinical diagnostic steps successively achieved in particular health problem, In which the key element proved to be computed tomography (TK). TK allows a good assessment of the anatomy of the kidney and urinary tract. Progress in the field of diagnostic imaging and the prospect of new technical possibilities of tests gives clinicians many diagnostic and therapeutic opportunities and helps to improve the standard of care in children with nephrological problems.
Nowoczesna diagnostyka wad nerek i układu moczowego u dzieci obejmuje szeroki zakres badań, przede wszystkim obrazowych. Mają one na celu wykrycie określonych nieprawidłowości anatomicznych, ale znajdują również zastosowanie w monitorowaniu ich leczenia, przewidywaniu zagrożenia rozwojem przewlekłej choroby nerek i jej wielonarządowych odległych skutków. Właściwa interpretacja obrazu układu moczowego możliwa jest jedynie pod warunkiem dokładnej znajomości anatomii obrazowej nerek, moczowodów, pęcherza moczowego i cewki moczowej, wraz ze wszelkiego rodzaju najczęściej spotykanymi odmianami ich budowy. Wady układu moczowego to najczęściej występujące anomalie wrodzone. Większość z nich ma przebieg bezobjawowy, co może utrudniać rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego postępowania. Dlatego też wczesne postawienie diagnozy i właściwe leczenie wad dróg moczowych ma podstawowe znaczenie dla rokowania, daje szansę na utrzymanie funkcji nerek, a tym samym prawidłowy rozwój dziecka. Przedstawione w pracy opisy przypadków ukazują kolejne etapy diagnostyki konkretnego problemu zdrowotnego, w którym kluczowym elementem okazało się wykonanie badania tomografii komputerowej (TK). TK pozwala na bardzo dobrą ocenę anatomii nerek i dróg moczowych, która umożliwia dokładne określenie anomalii rozwojowych układu moczowego, a co za tym idzie – ustalenie pewnego rozpoznania. Daleko idący postęp w dziedzinie diagnostyki obrazowej i perspektywa nowych możliwości technicznych wykonywanych badań daje klinicystom wiele możliwości diagnostyczno-terapeutycznych i przyczynia się do podwyższenia standardu opieki nefrologicznej u dzieci.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 71-77
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of physiotherapy on blood pressure in children and adolescents with respiratory tract diseases
Autorzy:
Pirogowicz, Iwona
Ornat, Maciej
Jerczak, Bartosz
Pachołek, Krzysztof
Domeredzka, Paulina
Gojny, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553086.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
children
blood pressure
hypertension
exercise
adolescents.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2017, 1; 54-58
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of clinical usefulness of serum neopterin determination in children with bacterial infections
Autorzy:
Plata-Nazar, Katarzyna
Luczak, Grażyna
Liberek, Anna
Dudzinska-Gehrmann, Julita
Sznurkowska, Katarzyna
Landowski, Piotr
Kaminska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039150.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
neopterin
children
urinary tract infections
Opis:
Neopterin (NPT) (6-D-erythro-trihydroxypropyl pteridin) is one of the indicators of the immune system activity. Elevated neopterin concentration occurs in diseases mostly involving stimulation of cellular immunity. The determination of neopterin concentration, usually in blood serum and urine but also in many other bodily fluids, has already been applied in many areas of medicine, such as transfusiology, transplantology, oncology, infectious diseases and autoimmunological diseases. Objective. The aim of this work is to evaluate clinical usefulness of serum neopterin determination in children with urinary tract infections of confirmed bacterial etiology. Material. The study involved 56 children with bacterial urinary tract infections - patients of the Clinic of Paediatrics, Paediatric Gastroenterology, Hepatology & Paediatric Nutrition of Medical University of Gdańsk in the years 2012-2013. The control group included 105 healthy children. Results. The values of NPT concentration in blood serum obtained in the group of children with urinary tract infections did not significantly differ from the values obtained in the control group. Conclusions. The determination of neopterin concentration in children with bacterial urinary tract infections is not a clinically useful parameter.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2015, 62, 1; 133-137
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Probiotyki i prebiotyki w chorobach przewodu pokarmowego u dzieci
Probiotics and prebiotics in gastrointestinal diseases in children
Autorzy:
Bąk-Romaniszyn, Leokadia
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030777.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
digestive tract diseases
intestinal microflora
prebiotics
probiotics
probiotyki
prebiotyki
mikroflora jelitowa
choroby przewodu pokarmowego
dzieci
Opis:
Probiotics are viable microorganisms which being consumed in a proper dose exert beneficial effects on the host. Lactic acid bacteria Lactobacillus and Bifidobacterium and selected strains of Streptococcus, Bacillus, yeast Saccharomyces boulardii are most frequently used as probiotics. Dependently on the strain and the dose probiotic bacteria restore natural properly functioning system of intestinal flora, inhibit the development of numerous pathogenic microorganisms, alleviate the course and shorten the duration of bacterial and viral diarrhoea, prevent the occurrence or relieve antibiotic-associated diarrhoea, eliminate or diminish the symptoms of lactose intolerance as well as normalize intestinal motor activity disorders. Prebiotics are substances contained in food (or added to it) which selectively stimulate the growth and/or activity of some strains of probiotic bacteria found in the alimentary tract. Prebiotics improve the content of intestinal biocenosis, intestinal motor activity, regression of clinical symptoms of intestinal inflammatory diseases and have a beneficial effect on intestinal epithelial cells nourishment by stimulation and creation of conditions for the growth of probiotic strains. Probiotics, prebiotics as well as their combination – synbiotics improve in a natural way by multidirectional therapeutic effect of viable bacterial cultures, our health condition, contribute to pharmacological therapy and are more and more important in modern medicine. The study presents the share of probiotics and prebiotics in the formation of alimentary tract biocenosis and their application in the prophylaxis and treatment of selected gastrointestinal diseases.
Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które po spożyciu w odpowiedniej dawce wywierają korzystne działanie na organizm gospodarza. Najczęściej jako probiotyki stosowane są bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bifidobacterium oraz wybrane szczepy Streptococcus, Bacillus, jak również drożdże Saccharomyces boulardii. Zależnie od szczepu i dawki bakterie probiotyczne przywracają naturalny, właściwie funkcjonujący układ mikroflory jelitowej, hamują rozwój wielu mikroorganizmów chorobotwórczych, łagodzą przebieg oraz skracają czas trwania niektórych biegunek bakteryjnych i wirusowych, zapobiegają wystąpieniu lub łagodzą przebieg biegunek poantybiotykowych, likwidują lub zmniejszają objawy nietolerancji laktozy, a także normalizują zaburzenia motoryki jelit. Prebiotyki to substancje zawarte w żywności (bądź do niej dodawane), które selektywnie pobudzają wzrost i/lub aktywność wybranych szczepów bakterii probiotycznych obecnych w przewodzie pokarmowym. Prebiotyki przez stymulację i tworzenie warunków dla wzrostu szczepów probiotycznych poprawiają skład biocenozy jelitowej, motorykę jelit, powodują ustąpienie klinicznych objawów chorób zapalnych jelit oraz wpływają korzystnie na odżywienie komórek nabłonka jelitowego. Probiotyki, prebiotyki, jak również ich połączenie – synbiotyki, w sposób naturalny, przez wielokierunkowe oddziaływanie lecznicze żywych kultur baterii, poprawiają stan naszego zdrowia, wspomagają terapie farmakologiczne i mają coraz większe znaczenie w nowoczesnej medycynie. W pracy omówiono udział probiotyków i prebiotyków w kształtowaniu się biocenozy przewodu pokarmowego oraz ich zastosowanie w profilaktyce i leczeniu wybranych chorób przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 16-22
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności pomiędzy alergią a infekcjami układu oddechowego u dzieci – możliwości profilaktyki i terapii
Allergy and respiratory tract infection in children – options for prevention and therapy
Autorzy:
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031434.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergy inflammation
atopy
children
immunologic process
respiratory infections
zakażenia układu oddechowego
atopia
zapalenie alergiczne
mechanizmy immunologiczne
dzieci
Opis:
The aim of this paper is to review the relationship between the prevalence of atopic disease and exposure to respiratory infection. Mucosal inflammation in asthma is present from the beginning of the disease and is even seen in patients with allergic rhinitis predisposed to asthma. In other hand, a viral infection may be the immediate cause for an asthma exacerbation. Rhinoviruses infections are common and can be transmitted easily, leading to an asthma exacerbation. The peak of the epidemic asthma hospitalisation is synchronized with school return after the summer vacation. Children returning to school after the summer vacation are re-exposed to respiratory viral infections, most commonly rhinoviruses aetiology. The infections of the upper respiratory tract are one of the most common health problems in preschool and school children. Recurrent respiratory tract infections are demanding medical consultation and diagnosis of the causes. These infections have a lot reasons and the risk factors. Therefore it is important to administer antibiotics only in necessary cases. Specific vaccine play role in prevention of the bacterial infections. Immunostimulatory drugs presume to prevent respiratory tract infections.
Celem opracowania jest przegląd zależności między obecnością choroby atopowej a skłonnością do infekcji układu oddechowego u dzieci. Zmiany zapalne błony śluzowej dróg oddechowych u chorych na astmę i/lub alergiczny nieżyt nosa są obecne już od początku objawów chorobowych. Z drugiej strony większość epizodów zaostrzeń astmy jest ściśle związana z infekcjami układu oddechowego. Obserwowano, że zwłaszcza okres wczesnojesienny, kiedy dzieci po wakacjach wracają do zajęć szkolnych, obfituje w infekcje wywołane najczęściej przez rinowirusy. W tym samym czasie u dzieci chorych na astmę częściej występuje również wyraźne zwiększenie zagrożenia pojawienia się zaostrzenia choroby. Zakażenia górnych dróg oddechowych są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Nawracające zakażenia układu oddechowego wymagają konsultacji lekarskiej i diagnostyki przyczynowej, ponieważ lista przyczyn i czynników ryzyka składa się z wielu punktów koniecznych do uwzględnienia w rozpoznaniu różnicowym. Ważnym aspektem postępowania jest stosowanie antybiotyków tylko w uzasadnionych przypadkach. Istotną rolę w profilaktyce odgrywają szczepienia uodporniające przed potencjalnie zagrażającymi patogenami. Preparaty immunostymulujące mogą być pomocne w profilaktyce nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 204-210
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności pomiędzy alergią a infekcjami układu oddechowego u dzieci – możliwości profilaktyki i terapii
Allergy and respiratory tract infection in children – options for prevention and therapy
Autorzy:
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031020.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergy inflammation
atopy
children
immunologic process
respiratory infections
zakażenia układu oddechowego
atopia
zapalenie alergiczne
mechanizmy immunologiczne
dzieci
Opis:
The aim of this paper is to review the relationship between the prevalence of atopic disease and exposure to respiratory infection. Mucosal inflammation in asthma is present from the beginning of the disease and is even seen in patients with allergic rhinitis predisposed to asthma. In other hand, a viral infection may be the immediate cause for an asthma exacerbation. Rhinoviruses infections are common and can be transmitted easily, leading to an asthma exacerbation. The peak of the epidemic asthma hospitalisation is synchronized with school return after the summer vacation. Children returning to school after the summer vacation are re-exposed to respiratory viral infections, most commonly rhinoviruses aetiology. The infections of the upper respiratory tract are one of the most common health problems in preschool and school children. Recurrent respiratory tract infections are demanding medical consultation and diagnosis of the causes. These infections have a lot reasons and the risk factors. Therefore it is important to administer antibiotics only in necessary cases. Specific vaccine play role in prevention of the bacterial infections. Immunostimulatory drugs presume to prevent respiratory tract infections.
Celem opracowania jest przegląd zależności między obecnością choroby atopowej a skłonnością do infekcji układu oddechowego u dzieci. Zmiany zapalne błony śluzowej dróg oddechowych u chorych na astmę i/lub alergiczny nieżyt nosa są obecne już od początku objawów chorobowych. Z drugiej strony większość epizodów zaostrzeń astmy jest ściśle związana z infekcjami układu oddechowego. Obserwowano, że zwłaszcza okres wczesnojesienny, kiedy dzieci po wakacjach wracają do zajęć szkolnych, obfituje w infekcje wywołane najczęściej przez rinowirusy. W tym samym czasie u dzieci chorych na astmę częściej występuje również wyraźne zwiększenie zagrożenia pojawienia się zaostrzenia choroby. Zakażenia górnych dróg oddechowych są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Nawracające zakażenia układu oddechowego wymagają konsultacji lekarskiej i diagnostyki przyczynowej, ponieważ lista przyczyn i czynników ryzyka składa się z wielu punktów koniecznych do uwzględnienia w rozpoznaniu różnicowym. Ważnym aspektem postępowania jest stosowanie antybiotyków tylko w uzasadnionych przypadkach. Istotną rolę w profilaktyce odgrywają szczepienia uodporniające przed potencjalnie zagrażającymi patogenami. Preparaty immunostymulujące mogą być pomocne w profilaktyce nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 233-238
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udrożnianie górnych dróg oddechowych w stanach zagrożenia życia u dzieci
The management of upper respiratory tract in paediatric emergencies
Autorzy:
Goniewicz, Mariusz
Rzońca, Patryk
Sieniawski, Daniel
Rybakowski, Marcin
Witt, Magdalena
Goniewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032422.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
European Resuscitation Council
airway management
children
supraglottic airway devices
tracheal intubation
udrożnianie dróg oddechowych
intubacja dotchawicza
przyrządy nadgłośniowe
dzieci
europejska rada resuscytacji
Opis:
Introduction: Most cases of sudden cardiac arrest occurring in children is mainly due to asphyxia than primary myocardial dysfunction associated with arrhythmias. Respiratory failure leading to cardiac arrest can often be caused by airway obstruction, respiratory disease and injury. Regardless of the cause of airway obstruction (foreign body, asthmaticus status, trauma), both, resuscitation proceedings and treatment of the underlying disease may be ineffective if the patency of the airway and attempt to restore adequate ventilation and oxygenation of blood will be delayed or inadequate. Objectives: The objective of this study was to presents the most effective methods of respiratory tract management in the life‑threatening condition among children discussed in the world literature and recommended by the European Resuscitation Council. Material and methods: The testing method applied to analyse the content of airway methods in the states direct threat to the life of children included in the publications indexed in databases of medical literature and synthesize their own practical experience. Conclusions: In children with preserved conscious defensive reflexes and proper respiratory endurance airway patency is tilted head and exits the mandible forward. In children, unconscious of defensive reflexes absent best way is airway intubation. In case of encounter obstacles intubation or lack of appropriate skills, is recommended to use supraglottic airway devices.
Wstęp: Większość przypadków nagłego zatrzymania krążenia występujących u dzieci wynika przede wszystkim z asfiksji, a nie z pierwotnej dysfunkcji mięśnia sercowego z towarzyszącymi zaburzeniami rytmu. Niewydolność oddechowa prowadząca do nagłego zatrzymania krążenia najczęściej jest spowodowana zatkaniem dróg oddechowych, chorobą układu oddechowego i urazem. Udrożnianie dróg oddechowych stanowi ważną czynność w resuscytacji oraz w stanach nagłego zagrożenia życia u dzieci. Bez względu na przyczynę niedrożności dróg oddechowych (ciało obce, stan astmatyczny, uraz) zarówno postępowanie resuscytacyjne, jak i leczenie choroby podstawowej mogą okazać się nieskuteczne, jeżeli udrożnienie dróg oddechowych oraz próba przywrócenia odpowiedniej wentylacji i natlenowania krwi będą opóźnione lub niewystarczające. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie omawianych w literaturze światowej oraz zalecanych przez Europejską Radę Resuscytacji najskuteczniejszych metod udrożniania dróg oddechowych w stanach bezpośredniego zagrożenia życia u dzieci. Materiał i metoda: Zastosowaną metodą badawczą była analiza publikacji indeksowanych w bazach piśmiennictwa medycznego dotyczących metod udrożniania dróg oddechowych w stanach bezpośredniego zagrożenia życia u dzieci oraz synteza własnych doświadczeń praktycznych. Wnioski: U dzieci przytomnych, z zachowanymi odruchami obronnymi oraz właściwą wydolnością układu oddechowego, udrożnienie dróg oddechowych polega na odgięciu głowy i wysunięciu żuchwy do przodu. U dzieci nieprzytomnych, ze zniesionymi odruchami obronnymi, najlepszym sposobem udrożniania dróg oddechowych jest intubacja dotchawicza. W przypadku napotkania przeszkód uniemożliwiających intubację bądź braku odpowiednich umiejętności zaleca się użycie przyrządów nadgłośniowych (supraglottic airway devices, SAD).
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 342-350
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia urodynamiczne w metaplazji płaskonabłonkowej śluzówki pęcherza i cystitis cystica u dzieci
Urodynamic findings in squamous metaplasia of bladder mucosa and cystitis cystica in children
Autorzy:
Piechuta, Leszek
Kalicka, Karolina
Sikora, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035860.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
metaplazja płaskonabłonkowa śluzówki pęcherza
cystitis cystica
badania urodynamiczne
dysfunkcja dolnych dróg
moczowych
dzieci
squamous metaplasia of urothelium
urodynamic examination
dysfunction of lower urinary tract
children
Opis:
INTRODUCTION: Dysfunction of the lower urinary tract besides recurrent urinary tract infections, is one of two integral elements of chronic cystitis in children. The aim of the study was to assess the usefulness of urodynamic findings in the decision to perform cystoscopy and to exclude squamous metaplasia of the bladder or cystitis cystica (CC). MATERIAL AND METHODS: In a retrospective study, the urodynamic findings of 12 girls with squamous metaplasia or cystitis cystica, were reviewed. RESULTS: Among the examined girls, cystoscopy revealed metaplasia, metaplasia with CC and CC in 1, 3 and 6 ca-ses, respectively. Non-characteristic results with congestion of the trigonum were found in 2 cases. The urodynamic findings were diverse and not pathognomonic. In the initial period, the girls with metaplasia showed a broad spectrum of abnormalities – from hypotonicity of the detrussor to very strong detrussor contraction during micturition. Overactivity of the detrussor was found in 70% of the examined girls. The initial urodynamic findings, compared to the results obtained after a few years of observation, evolved toward diminishing of detrussor overactivity during the filling phase and detrussor contractility during micturition, especially in the group with CC. In the final period of observation after the treatment of metaplasia or CC, improvement of the flow curves in 6 cases (in 2 with metaplasia and in 4 with CC) was observed. CONCLUSIONS: The clinical course is essential in making the decision to perform cystoscopy in children with lower urinary tract symptoms and recurrent urinary tract infections. Based on the examined group, the evolution of the urodynamic findings in follow-up, toward diminishing of detrussor contractility, may confirm the decision.
WSTĘP: Integralnym elementem przewlekłych zapaleń pęcherza, obok nawrotów zakażeń dróg moczowych, są zaburzenia funkcji pęcherza i cewki moczowej. Autorzy podjęli próbę odpowiedzi, czy badania urodynamiczne mogą pomóc w decyzji o konieczności wykonania cystoskopii w celu wykluczenia metaplazji płaskonabłonkowej (MPN) lub cystitis cystica (CC). MATERIAŁ I METODY: Retrospektywnej ocenie poddano wyniki badań urodynamicznych 12 dziewcząt, które na podstawie przebiegu klinicznego choroby oraz wykonanych badań skierowano na badanie cystoskopowe i rozpoznano MPN lub CC. WYNIKI: W grupie 12 dziewcząt MPN rozpoznano u 1, współistnienie MPN i CC u 3, CC bez MPN u 6, a niecharakterystyczny obraz z przekrwieniem śluzówki trójkąta pęcherza u 2 z nich. Obraz badań urodynamicznych był różnorodny. Wśród pacjentek z MPN, w początkowym okresie obserwacji, badania urodynamiczne sugerowały bardzo szerokie spektrum – od osłabienia kurczliwości wypieracza, po bardzo silne jego skurcze w czasie mikcji. Nadreaktywność wypieracza zaobserwowano u 70% badanych. Wyniki początkowych badań urodynamicznych, w porównaniu z wynikami po kilku latach obserwacji, ewoluowały w kierunku zmniejszenia nadreaktywności wypieracza i osłabienia jego kurczliwości w czasie mikcji, zwłaszcza u dziewcząt z CC. Stwierdzono poprawę krzywych przepływów u 6 ba-danych pacjentek (w tym u 2 z MPN i 4 z CC) w okresie końcowym obserwacji, po leczeniu MPN i CC. WNIOSKI: Przy podejmowaniu decyzji o skierowaniu dziecka z zaburzeniami mikcji i nawrotami ZUM na badanie cystoskopowe należy się kierować obrazem klinicznym. Na podstawie analizy badanej grupy, za podejrzeniem MPN lub CC może przemawiać ewoluowanie badań urodynamicznych w trakcie obserwacji w kierunku osłabienia kurczliwości wypieracza w czasie mikcji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 393-398
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies