Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hyperactivity" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Exposure to environmental and lifestyle factors and attention-deficit / hyperactivity disorder in children — A review of epidemiological studies
Autorzy:
Polańska, Kinga
Jurewicz, Joanna
Hanke, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180010.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
children
environmental toxicants
attention–defi cit/hyperactivity disorder
inattention
impulsivity
Opis:
Attention-defi cit/hyperactivity disorder (ADHD) is one of the most common neurodevelopmental disorders in children. Although the mechanisms that lead to the development of ADHD remain unclear, genetic and environmental factors have been implicated. These include heavy metals and chemical exposures, nutritional and lifestyle/psychosocial factors. The aim of this review was to investigate the association between ADHD or ADHD-related symptoms and widespread environmental factors such as phthalates, bisphenol A (BPA), tobacco smoke, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs), polyfl uoroalkyl chemicals (PFCs) and alcohol. Medline, PubMed and Ebsco search was performed to identify the studies which analyze the association of prenatal and postnatal child exposure to environmental toxicants and lifestyle factors and ADHD or ADHD-related symptoms. The review is restricted to human studies published since 2000 in English in peer reviewed journals. Despite much research has been done on the association between environmental risk factors and ADHD or ADHD symptoms, results are not consistent. Most studies in this fi eld, focused on exposure to tobacco smoke, found an association between that exposure and ADHD and ADHD symptoms. On the other hand, the impact of phthalates, BPA, PFCs, PAHs and alcohol is less frequently investigated and does not allow a fi rm conclusion regarding the association with the outcomes of interest.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2012, 25, 4; 330-355
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of current evidence on the impact of pesticides, polychlorinated biphenyls and selected metals on attention deficit / hyperactivity disorder in children
Autorzy:
Polańska, Kinga
Jurewicz, Joanna
Hanke, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179788.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
children
chemicals
Attention deficit / hyperactivity disorder
inattention
impulsivity
Opis:
The aim of this review was to investigate the association between attention defi cit / hyperactivity disorder (ADHD) or ADHD- related symptoms and industrial chemicals, such as organophosphates and organochlorine pesticides, polychlorinated biphenyls (PCBs), lead, mercury and manganese. Medline, PubMed and EBSCO searches were performed to identify the studies that analyzed the association of prenatal and postnatal child exposure to such toxicants and ADHD or ADHD-related symptoms. The review is restricted to human studies published in English in peer-reviewed journals since 2000. Most of the presented studies focused on pesticides, PCB and lead. The impact of mercury and manganese was investigated less frequently. The fi ndings indicate that children’s exposure to organophosphate pesticides may cause symptoms consistent with pervasive developmental disorder, ADHD or attention problems. Exposures to organochlorine pesticides and PCBs were associated with ADHD-like behaviors such as alertness, quality of alert response, and cost of attention. The studies provided evidence that blood lead level below 10 μg/dl was associated with ADHD or ADHD-related symptoms. Information on the association between exposure to mercury and neurotoxicity is limited, and requires further confi rmation in future research. Two studies indicated that exposure to manganese is related to ADHD; such exposure and its impact on children neurodevelopment need to be further investigated. Future studies should use a prospective design with multiple biological samples collected over time for better assessment of exposure and its critical windows. Additionally, inclusion of potential confounding factors and co-exposures is crucial.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2013, 26, 1; 16-38
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena odległych efektów prowadzonych działań psychoedukacyjnych w grupie dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Attention-deficit/hyperactivity disorder in children – the role of psychoeducation in longitudinal study
Autorzy:
Kądziela-Olech, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943314.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD/HKD
adolescents
attention-deficit/hyperactivity disorder
children
parents
psychoeducation
adhd/hkd
dzieci
młodzież
psychoedukacja
rodzice
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a neurobehavioral disorder characterized by excessive restlessness, inattention, distraction and impulsivity. Currently, there are two terms for his disorder: attention-deficit/hyperactivity disorder – ADHD (DSM-IV) and hyperkinetic disorder – HKD (ICD-10). ADHD in childhood can persist into adolescent and adulthood with long-term negative outcomes. The aim of treatment for ADHD is to decreasesymptoms, enhance functionality, and improve well-being for the child and his or her close contacts and to prevent other psychopathology. Psychoeducation is a paradigm, which includes information about the illness and its treatment. Educating parents to apply consistent behaviour modification techniques at home can help improve to children with ADHD. This study was aimed at assessment remote consequences of psychoeducation in ten years observation of children with ADHD. The treatment was conducted during periodical visit (at 4-weeks intervals) with application of psychoeducation for parents and elements of behavioural therapy. The effects of the psychoeducation were evaluated after 12 months and ten years of its duration. The results were statistically analysed. Research finds that psychoeducational interventions are effective in preventing relapse and improving social functioning. The relevance of psychoeducation has long been recognized as an important part of effective treatment for ADHD. The parental psychopathology entail restrictions of effective therapy.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) jest neurobehawioralnym zaburzeniem charakteryzującym się nadmierną aktywnością ruchową, rozpraszalnością, impulsywnością. Obecnie używane są dwa terminy określające powyższy zespół objawów: nadpobudliwość psychoruchowa (nadruchliwość) z deficytem uwagi – ADHD (wg DSM-IV) i zaburzenia hiperkinetyczne – HKD (wg ICD-10). Współczesne badania wskazują, że etiopatogeneza zespołu jest złożona, związana z uwarunkowaniami genetycznymi i wpływami środowiska. Wśród czynników środowiskowych niezwykle istotne jest środowisko rodzinne oraz rodzaj opieki uwarunkowany socjokulturowo. Charakterystyczne objawy pojawiają się we wczesnym dzieciństwie i mogą utrzymywać się do okresu adolescencji i wieku dorosłego, prowadząc do negatywnych następstw. Celem terapii ADHD jest zmniejszenie nasilenia objawów, poprawa funkcjonowania, kontaktu z otoczeniem oraz zapobieganie dalszej psychopatologii. Filozofia psychoedukacji zakłada, że wiedza, rozumienie zachowań oraz odpowiednie strategie postępowania są skuteczne w terapii zaburzeń psychicznych. Edukacja rodziców, modyfikowanie sposobu postępowania w oparciu o stałość i konsekwencję może poprawić funkcjonowanie dzieci z ADHD. Celem prowadzonych badań była ocena odległych efektów prowadzonej psychoedukacji podczas 10-letniej obserwacji dzieci z ADHD. Psychoedukacja z elementami technik behawioralnych była prowadzona podczas okresowych wizyt w odstępach 4-tygodniowych. Efekty postępowania terapeutycznego oceniano po 12 miesiącach jego trwania, a następnie po 10 latach. Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej. Z badań wynika, że psychoedukacja stanowi istotny element terapii ADHD – może mieć wpływ na zmniejszenie nasilenia zaburzeń oraz poprawę funkcjonowania społecznego. Psychopatologia rodziców istotnie ogranicza efekty terapii.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 149-156
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy impulsywność w ADHD ma komponenty temperamentalne?
Temperamental components of impulsivity in ADHD
Autorzy:
Lipowska, Małgorzata
Dykalska-Bieck, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945236.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD
children
dzieci
hyperactivity
nadpobudliwość
nauczyciele
parents
rodzice
teachers
temperament
adhd
Opis:
The aim of the above research was to identify the temperamental profile differentiating children with diagnosed ADHD from their friends who are not affected by developmental deficiency. Moreover, the objective was to examine whether the temperamental profile of hyperactive children can be characterized by the same specific configuration of traits. Material and method: The experimental group comprised 63 children with diagnosed ADHD (32 girls and 31 boys). The control group consisted of children without any diagnosed developmental deficiency (37 girls and 30 boys) in the age adequate to the research group (control group aged M=11.5; SD=0.9; ADHD children aged M=11.6; SD=0.4). Temperamental profile was evaluated by means of Buss and Plomin EAS-C Temperament Questionnaire, Polish version adapted by Oniszczenko (1997) and evaluated by parents and teachers. The severity of symptoms criterial for ADHD was described with the use of Wolańczyk and Kołakowski Questionnaire for diagnosing ADHD and behavioural disorders (2005). Results: Correlates were found between the severity of ADHD symptoms and the child’s specific temperamental profile. In case of hyperactive children, teachers ranked shyness significantly higher (t=-5.2; p=0.000), whereas parents ranked emotionality higher (t=5.1; p=0.000). In both examined groups the activity level was estimated as average and high (6-7 sten). It appeared that the trait differentiating the temperamental profile of children from both groups was emotionality – a higher level of this trait was indicated both by parents (t=8.6; p=0.000) and teachers (t=6.4; p=0.000). As far as the relation between particular temperamental traits and criterial ADHD dimensions is concerned, a correlation was found between emotionality and impulsivity (r=3.4; p=0.008) and hyperactivity (r=3.5; p=0.007) in parents’ evaluation and impulsivity (r=3.6; p=0.004) in teachers’ perception. Moreover, the teachers also emphasised the correlation between sociability and inattention (r=4.3; p=0.001). Conclusions: There is a correlation between the severity of hyperactivity symptoms and the configuration of temperamental features in children. Hyperactive children exhibit a specific temperamental profile.
Celem badań była odpowiedź na pytanie o różnice w typach temperamentu między dziećmi z diagnozą ADHD a ich kolegami bez zdiagnozowanych deficytów rozwojowych, jak również stwierdzenie, czy profil temperamentu dzieci nadpobudliwych cechuje specyficzna konfiguracja cech. Materiał i metoda: Grupę eksperymentalną stanowiło 63 dzieci z diagnozą ADHD (32 dziewczynki i 31 chłopców). Grupa kontrolna składała się z dzieci bez zdiagnozowanych deficytów rozwojowych (37 dziewczynek i 30 chłopców), dobranych adekwatne do grupy badanej pod względem wieku (grupa kontrolna w wieku M=11,5; SD=0,9; dzieci z ADHD w wieku M=11,6; SD=0,4). Profil temperamentu oceniono przy pomocy Kwestionariusza Temperamentu EAS-C Bussa i Plomina w polskiej adaptacji Oniszczenki (1997) w wersji ocenianej przez rodziców i nauczycieli. Natężenie objawów kryterialnych dla ADHD określono za pomocą Kwestionariusza do diagnozy ADHD i zaburzeń zachowania Wolańczyka i Kołakowskiego (2005). Wyniki: Wykazano istnienie korelatów między nasileniem objawów ADHD a specyficznym profilem temperamentalnym dziecka. W przypadku dzieci nadpobudliwych nauczyciele istotnie wyżej szacowali nieśmiałość (t=-5,2; p=0,000), z kolei rodzice – emocjonalność (t=5,1; p=0,000). W obu badanych grupach poziom aktywności oceniany był jako przeciętny i wysoki (6.-7. sten). Okazało się, iż cechą, która różnicuje profil temperamentu dzieci z obu grup, jest emocjonalność – wyższy poziom tej cechy wskazywali zarówno rodzice (t=8,6; p=0,000), jak i nauczyciele (t=6,4; p=0,000). W aspekcie związku poszczególnych cech temperamentu z wymiarami kryterialnymi ADHD potwierdzono zależność emocjonalności z impulsywnością (r=3,4; p=0,008) i nadruchliwością (r=3,5; p=0,007) w ocenie rodziców oraz z impulsywnością (r=3,6; p=0,004) w percepcji nauczycieli. Ponadto nauczyciele podkreślali związek towarzyskości z nieuwagą (r=4,3; p=0,001). Wnioski: Natężenie objawów nadpobudliwości psychoruchowej ma związek z konfiguracją cech temperamentu u dzieci. Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo cechuje specyficzny profil temperamentalny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 169-181
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Games and ADHD-ADD: A Systematic Mapping Study
Autorzy:
Contreras-Espinosa, Ruth S.
Serra, Angel
Terrón, Jose Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485131.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Univerzita sv. Cyrila a Metoda. Fakulta masmediálnej komunikácie
Tematy:
adolescents
attention deficit disorder
attention deficit hyperactivity disorder digital games
children
literature review
systematic mapping study
Opis:
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is a neuro-developmental disorder that starts in childhood and has a persistent pattern of behaviour involving lack of attention and/or hyperactivity-impulsiveness that interferes in social, academic or work processes, or reduces the quality of them. Through activities with games, children and adolescents improve memory, concentration, motor planning and time management skills. According to some studies these may present positive effects for the attention span, executive functions, working memory and other cognitive skills. However, there are few studies that explain their effects. This paper presents a systematic mapping study and underlines the direction taken by the empirical studies undertaken on the use of digital games in treating ADHD and ADD. A total of 12 articles, covering 2005 to 2015, were selected. The research questions behind the study were: RQ1 What particular characteristics have been investigated by researchers?; RQ2 What research methods have been used?; and RQ3 On which game has the study on ADD-ADHD been focused?. There are studies are focused on the risk of addiction, increased attention deficit or behaviour problems and studies evaluating the improvement in executive functions, reduction in hyperactivity and motivation. The research methods used were experimental and exploratory methods. Finally, the digital games are analyzed without distinguishing between the genres and theme of the game.
Źródło:
Acta Ludologica; 2019, 2, 2; 4-26
2585-8599
Pojawia się w:
Acta Ludologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objawy autyzmu, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi oraz innych zaburzeń neurorozwojowych jako przejaw zaburzonej neuroplastyczności
Symptoms of autism, attention-deficit/hyperactivity disorder and other neurodevelopmental disorders as a manifestation of impaired neuroplasticity
Autorzy:
Kądziela-Olech, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944655.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
behaviours
children
cognitive dysfunction
eurodevelopmental disorders
neuroplasticity
deficyty poznawcze
dzieci
neuroplastyczność
zaburzenia neurorozwojowe
zachowania
Opis:
The neurodevelopmental disorders are characterized by behavioural disorganization, cognitive dysfunction and deficits of social communications which are present from early childhood. They consist, according to the DSM-V (2013) classification, of the intellectual disabilities, the autism spectrum disorder (ASD), attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD), specific learning disorder, motor disorders, stereotypic movement disorder, and communication disorders. Symptoms of this disorders are present from the beginning of development, and frequently many of them with varying intensity occur together and their clinical picture may change with increasing age. Despite intensive research, brain mechanisms that underlie cognitive and behavioural deficits remain unclear. According to modern concepts, the plasticity is the property of the nervous system which is responsible for the processes of learning, memory, self-regulation and adaptation to changing environmental conditions. Dynamic processes associated with remodelling of neuronal connectivity in the developing brain are the result of the interaction of genetic and environmental factors. Recent decades have brought a lot of evidence pointing to a part of the extracellular matrix (ECM) in the process of synaptic plasticity of the nervous system. Bidirectional nature of synaptic plasticity involves maturation and elimination of synaptic connections. The proteolysis of extracellular matrix during early development of the nervous system appears to play a key role in the proliferation, migration and differentiation of nerve cells and the formation of neural networks. Hypothetically distorted activity of ECM proteases may interfere structure and function of the neural network and create of symptoms of neurodevelopmental disorders.
Zaburzenia obejmujące różny stopień behawioralnej dezorganizacji, nieprawidłowy rozwój funkcji poznawczych oraz deficyty w zakresie funkcjonowania społecznego zostały ujęte w klasyfikacji DSM-V (2013) jako grupa zaburzeń neurorozwojowych, w obrębie której znajdują się m.in. takie kategorie nozologiczne, jak upośledzenie umysłowe, zaburzenia ze spektrum autyzmu, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, specyficzne zaburzenia uczenia się, zaburzenia motoryczne oraz zaburzenia komunikacji. Objawy występują od początku okresu rozwojowego, często z różnym nasileniem, współistnieją ze sobą, a ich obraz kliniczny wraz z wiekiem może ulegać zmianom. Mimo intensywnych badań procesy i mechanizmy mózgowe, które leżą u podstaw deficytów poznawczych i behawioralnych, pozostają nadal niejasne. W ostatnich dekadach wskazuje się na możliwy udział zaburzonej neuroplastyczności w powstawaniu objawów zaburzeń neurorozwojowych. Według współczesnych koncepcji plastyczność jest tą właściwością układu nerwowego, która odpowiada za procesy uczenia się, zapamiętywania, samoregulacji oraz adaptacji do zmieniających się warunków środowiska. W rozwijającym się mózgu dynamiczne procesy związane z przebudową łączności neuronalnej są wynikiem wzajemnego oddziaływania czynników genetycznych i środowiskowych. Ostatnie dekady przyniosły wiele dowodów wskazujących na udział macierzy zewnątrzkomórkowej w procesach plastyczności synaptycznej układu nerwowego. Dwukierunkowy charakter plastyczności synaptycznej obejmuje dojrzewanie i eliminację połączeń synaptycznych. Proteoliza macierzy zewnątrzkomórkowej podczas wczesnego okresu rozwoju układu nerwowego wydaje się odgrywać kluczową rolę w proliferacji, migracji i różnicowaniu komórek nerwowych oraz tworzeniu sieci neuronalnych. Nieprawidłowa aktywność proteaz w obrębie macierzy zewnątrzkomórkowej hipotetycznie może zaburzać strukturę i funkcję sieci neuronalnych, prowadząc do ujawniania się dysfunkcji poznawczych i behawioralnych w zaburzeniach neurorozwojowych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 2; 112-115
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego dowiedzieliśmy się o ADHD dzięki strukturalnym badaniom neuroobrazowym?
What have we learned about ADHD from the structural neuroimaging studies?
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945253.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abnormalities
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
badania morfometryczne
brain
children
dzieci
fizjopatologia
magnetic resonance imaging
morphometric study
mózg
odchylenia
physiopathology
rezonans magnetyczny
structural neuroimaging
strukturalne badania neuroobrazowe
zaburzenie hiperkinetyczne
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) belongs to the most common behavioural disorders of childhood. ADHD can be conceptualised as a diverse developmental disorder characterised by a variable clinical expression, which is underlain by heterogeneity leading to the neural system dysfunction. Neuroimaging for childhood psychiatric disorders has the potential to increase our understanding of the pathophysiology of childhood mental disorders. In recent years, neuroimaging techniques have been used with increasing frequency in attempts to identify structural and functional abnormalities in the brains of children with ADHD. Structural imaging methods have localized abnormalities in key brain regions and neural networks associated with cognition and behaviour consistent with the clinical picture of ADHD. Structural imaging studies suggest that the ADHD pathophysiology would be conditioned by the dysfunction in frontosubcortical pathways. Currently increasing is the evidence that other brain regions such as the cerebellum, the parietal lobes and temporal lobes may also have an important role in this condition. The findings generally suggest deficits in the brain areas mentioned above, with decreased volumes. However, it is also evident that some areas show enlargement as a compensation for the observed deficits. Apart from the issue of reliability, there is a more basic question about how the results of neuroimaging studies are to be interpreted.
Zaburzenie hiperkinetyczne (attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) należy do najczęściej obserwowanych zaburzeń behawioralnych okresu dzieciństwa. Może być rozpatrywane jako zróżnicowane zaburzenie rozwojowe, charakteryzujące się różnorodną ekspresją kliniczną, u podłoża którego leżą różne czynniki prowadzące do dysfunkcji systemu nerwowego. Badania neuroobrazowe u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wieku rozwojowego przyczyniają się do przybliżenia wyjaśnienia patofizjologii zaburzeń psychicznych u dzieci. W ostatnich latach obserwuje się znaczący wzrost częstości wykorzystania techniki neuroobrazowania do identyfikacji odchyleń w mózgu dzieci z zaburzeniem hiperkinetycznym. Strukturalne badania neuroobrazowe pokazują nieprawidłowości w okolicach mózgu i sieci połączeń kluczowych, które mogą być podłożem objawów ADHD, takich jak zaburzenia uwagi i behawioralne. Wyniki tych badań sugerują dysfunkcje połączeń czołowo-podkorowych jako podłoże patofizjologii ADHD. Obecnie wzrasta liczba doniesień o roli innych regionów mózgu, takich jak móżdżek, płaty ciemieniowe i skroniowe w etiologii tego zaburzenia. Wskazuje się głównie na deficyty we wspomnianych regionach, spadek objętości. Niektóre prace mówią o powiększeniu części obszarów mózgu jako kompensacji obserwowanych deficytów. Odkładając na bok brak jednoznacznych wyników uzyskanych za pomocą neuroobrazowania, należy zastanowić się nad ich interpretacją.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 200-204
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The model of combination between medical and educational intervention for children with developmental disorders in Vietnam – Through case studies
Model łączący interwencje medyczne i edukacyjne w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju w Wietnamie – studia przypadków
Autorzy:
Thu, Trang Dinh Nguyen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903575.pdf
Data publikacji:
2018-11-08
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
dzieci ze specjalnymi potrzebami
dzieci z opóźnionym rozwojem
dzieci ze spektrum autyzmu
dzieci z ADHD
interwencja edukacyjna
terapia medyczna
children with special needs
children with developmental delay
children
with autism spectrum disorder
educational intervention
medical therapy
children with attention deficit hyperactivity disorder (adhd)
Opis:
Kształcenie specjalne musi charakteryzować się interdyscyplinarnością, by zapewnić wszechstronną edukację dzieciom ze specjalnymi potrzebami, a zwłaszcza tym z zaburzeniami rozwoju. W przypadku dzieci z zaburzeniami rozwoju, takimi jak spektrum autyzmu, ADHD, trudności w uczeniu się, regularne interwencje edukacyjne są bardzo istotne, gdyż zapewniają im niezbędną wiedzę i umożliwiają ćwiczenie potrzebnych umiejętności, zanim wykorzystają je w procesie integracji społecznej. Artykuł przybliża modele interwencyjne stosowane w placówce edukacyjnej w połączeniu z terapią medyczną, a także omawia efekty takiego połączenia na przykładzie dwóch studiów przypadków dzieci z zaburzeniami rozwoju. Celem artykułu jest przedstawienie konkretnych dowodów oraz wyników studiów przypadków i tym samym przyczynienie się do stworzenia wyraźniejszego obrazu modelu łączącego aspekty zdrowotne i edukacyjne, stosowanego w Wietnamie w działaniach interwencyjnych skierowanych do dzieci ze specjalnymi potrzebami, a zwłaszcza tych z zaburzeniami rozwoju.
Special education must be interdisciplinary in order to ensure the comprehensive quality of education for children with special needs in general and children with developmental disorders in particular. For children with developmental disorders such as autism spectrum disorder, attention deficit hyperactivity disorder, learning disabilities, etc., regular education interventions are important as they provide children with essential knowledge and help them practice necessary skills before utilizing these skills in their social integration process. This article introduces intervention models used in an educational institution in combination with medical therapy and the effects of this combination in two case studies of children with developmental disorders. Through concrete evidence and results of clear case studies, the article desires to contribute to a clearer illustration of the combined model of health and education used in interventions for children with special needs in general and especially for children with developmental disorders in Vietnam.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2018, LXXIX(4); 272-280
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies