Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "udar mózgu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of selected scales and methods used in the assessment of gait and balance after a cerebral stroke
Ocena przydatności wybranych skal i metod stosowanych w ocenie chodu i równowagi osób po udarze mózgu
Autorzy:
Drużbicki, Mariusz
Przysada, Grzegorz
Rykała, Justyna
Podgórska, Justyna
Guzik, Agnieszka
Kołodziej, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437776.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
gait, balance
stabilometry
udar mózgu
chód, równowaga
stabilometria
Opis:
The aim of this study is to assess the balance and gait of outpatients undergoing late stroke treatment and the relationship between the assessment of gait and balance using clinical tests and the assessment of static balance using stabilometric tests. Materials and methods. Post-stroke patients with hemiparesis undergoing ambulatory physiotherapy were examined. The Wisconsin Gait Scale (WGS), the Dynamic Gait Index (DGI) and the Functional Gait Assessment (FGA) were used to assess gait, the Berg Balance Scale (BBS) and the Get Up and Go test were used to assess balance, and stabilometric tests were used to assess static balance. Examination was conducted twice before and after physiotherapy. Results. A statistically significant improvement of gait speed and quality and gait functions, assessed with the DGI (p=0,0001) and the FGA (p=0,0002), was observed after treatment. An improvement of balance assessed with the BBS and the Get Up and Go test was also recorded. Static balance using stabilometric tests did not change in the standing position with the eyes closed (the surface of COP). Poor and average relationship between clinical methods of gait and balance assessment and parameters of stabilometric balance assessment was shown. Conclusions. Rehabilitation of patients with hemiparesis undergoing late stroke treatment has a significant influence on the improvement of balance and gait functions.
Celem pracy jest ocena równowagi i chodu chorych po udarze mózgu leczonych ambulatoryjnie w okresie późnym od udaru. Celem pracy jest również ocena zależności pomiędzy chodem i równowagą badanych ocenianą testami klinicznymi a równowagą statyczną ocenioną stabilometrycznie. Materiał i metoda. Badano chorych z niedowładem połowiczym w późnym okresie po udarze mózgu korzystających z fizjoterapii ambulatoryjnej. Oceniano chód badanych za pomocą Wisconsin Gait Scale (WGS), Dynamic Gait Index (DGI) i Functional Gait Assessment (FGA) oraz oceniano równowagę badanych za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS), testu „Get Up&Go” oraz równowagę statyczną w badaniu stabilometrycznym. Badanie wykonano dwukrotnie przed i po serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie chorych po zakończeniu serii zabiegów stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie prędkości i jakości chodu oraz poprawę funkcjonalną chodu ocenianą według DGI (p=0,0001) i skali FGA (p=0,0002). Badani również uzyskali istotną poprawę równowagi ocenianej w skali BBS i w teście Get Up&Go. W badaniu stabilometrycznym równowagi nie wykazano istotnej poprawy w próbie stania z zamkniętymi oczami (obszar pola COP). Wykazano słabą i przeciętną zależność pomiędzy klinicznymi metodami oceny chodu i równowagi badanych a parametrami oceny stabilometrycznej równowagi. Wnioski. Rehabilitacja w późnym okresie od udaru w istotny sposób wpływa na poprawę równowagi i funkcji chodu osób z niedowładem połowiczym.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 21-31
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu
Evaluation of life quality among patients who underwent an ischaemic brain stroke
Autorzy:
Bolach, Eugeniusz
Bolach, Bartosz
Ptak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464761.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
jakość życia
udar mózgu
płeć
life quality
cerebral stroke
sex
Opis:
Cel badań. Celem pracy była ocena wpływu płci, czasu od wystąpienia udaru oraz strony dotkniętej niedowładem na jakość życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. Materiał i metody. Badaniem objęto 34 pacjentów (18 kobiet i 16 mężczyzn) po udarze mózgu w wieku 51–78 lat. Czas, jaki upłynął od udaru w chwili badania mieścił się w przedziale od 0,3 roku do 4 lat. Wśród badanych przeważali pacjenci z niedowładem połowiczym po prawej stronie. Badanie zostało wykonane w celu oceny odległych wyników leczenia. Pierwszą grupę stanowili pacjenci, których udar miał miejsce nie wcześniej niż 3 miesiące i nie później niż rok od badania, do drugiej grupy należeli pacjenci, którzy przebyli udar kilka lat temu. Do oceny subiektywnych wskaźników jakości życia wykorzystano 30-punktową wersję skali SIP zaadaptowaną dla udarów mózgu (Stoke-Adapted 30-Item Version of the Sickness Impact Profile). Wyniki i wnioski. Chorzy, u których czas po przebytym udarze był krótszy od roku, znaczne niżej oceniali swą jakość życia w porównaniu z pacjentami, którzy przebyli udar kilka lat wcześniej. Badani najbardziej odczuwali obniżenie jakości życia w zakresie mobilności i poruszania się, natomiast najmniej w odniesieniu do swego stanu emocjonalnego. Płeć nie odgrywała znaczącej roli w ocenie jakości życia pacjentów.
Background. The aim of the study was to evaluate the influence of sex, time from the onset of a stroke, and the body side affected by the paresis on life quality among patients who underwent an ischaemic brain stroke. Material and methods. The research involved 34 patients (18 women, 16 men) aged 51–78 years who had suffered from a stroke. The time from the stroke onset ranged from 0,3 to 4 years. Most patients presented with right side hemiplegia. The research was performed to evaluate long-term treatment effects. In the first group included patients who were affected by the stroke between 1 year and 3 months before the study. The second group consisted of those who underwent stroke several years earlier. The subjective factors of life quality were assessed with the stroke-adapted 30-item version of the Sickness Impact Profile. Results and conclusions. The patients with the time from stroke onset shorter than 1 year evaluated their life quality significantly lower than those who had been affected by the stroke several years earlier. The lowering of life quality was reported mainly in the mobility and movement dimensions; it referred to the emotional condition the least. The patients’ sex did not significantly impact on the life quality assessment.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2018, 63; 92-104
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of physiotherapeutic methods and their effectiveness in rehabilitation of spastic hand in post-stroke patients
Dobór metod fizjoterapeutycznych i ich skuteczność w uzyskaniu poprawy funkcji ręki spastycznej u pacjentów po udarze mózgu
Autorzy:
Pasternak-Mlądzka, Irena
Dobaczewska, Renata
Otręba, Dariusz
Mlądzki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936833.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
hemiparesis
cerebral stroke
Cryotherapy
tonolysis
niedowład połowiczy
udar mózgu
krioterapia
tonoliza
Opis:
Subject. The study evaluated the impact of applied physiotherapeutic treatments on improvement in functioning of the paretic hand in post-stroke patients. Artificial neural networks modelling system was employed to illustrate the effectiveness of various treatments and treatment selection criteria.Material and methods. A group of 43 patients with hemiparesis following cerebral stroke were enrolled. Time elapsed since stroke occurrence ranged from 3 to 36 weeks. The following tests: the Brunnström test, modified Ashworth scale, grip strength test, thumb-opposition test, and closed fist test were administered before and after 15 days of treatment. Treatment types: tonolysis + kinesitherapy (active, active and passive, or passive exercises) or topical cryotherapy + kinesitherapy (as above). the type of therapy with physical agents was selected randomly, while kinesitherapy was determined by the pretreatment hand function.Results. The administered tests demonstrated an improvement in paretic hand functioning (based on the Brunnström test) for both tonolysis and cryotherapy treatments. Significantly higher improvement was achieved in patients treated with tonolysis and kinesitherapy (all exercise types). We found that cryotherapy has a greater impact on improving hand spasticity. Affected hand strength improvement was observed in patients treated with tonolysis, while in patients treated with cryotherapy, healthy hand strength improvement was noticed. Improvement in the thumb opposition test and the closed fist test was achieved with “passive” and “active and passive” exercises, regardless of the physiotherapy type. Relationship among “time since stroke”, treatment types and test improvements was analysed. Significantly higher improvements were achieved when the therapy was applied earlier, 3-15 weeks after stroke.Conclusions. The administered tests demonstrated a higher impact of tonolysis on the improvement in the Brunnström test, while cryotherapy proved to be more effective in reducing spasticity. Application of artificial neural network technology and modelling treatment process enable selection of the most effective treatment methods for a particular patient.
Temat. W pracy oceniono wpływ zastosowanej fizjoterapii na poprawę sprawności ręki niedowładnej u pacjentów po udarze mózgu. Za pomocą systemu modelowania, opartego na sztucznych sieciach neuronowych, sprawdzono efektywność stosowanych rodzajów leczenia oraz sposób dokonywania wyboru terapii. Materiał i metody. Materiał stanowiła grupa 43 pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu. Czas od udaru wynosił od 3 do 36 tygodni. Za pomocą testów (test Brunnström, zmodyfikowana skala Ashworth, test uścisku, test opozycji i test pięści) oceniono sprawność ręki przed leczeniem oraz po 15-dniowym cyklu zabiegowym. W leczeniu zastosowano: tonolizę + kinezyterapię (ćwiczenia czynne lub czynno-bierne lub bierne) lub krioterapię miejscową + kinezyterapię (jak wyŜej). Rodzaj fizykoterapii wybierano losowo, rodzaj ćwiczeń w zaleŜności od sprawności ruchowej ręki. Wyniki. Wykazano poprawę sprawności ręki ocenianej testem Brunnström zarówno po zastosowaniu tonolizy jak i krioterapii. Zdecydowanie większą poprawę uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą oraz kinezyterapią (we wszystkich wariantach ćwiczeń). Stwierdzono większy wpływ krioterapii na zmniejszenie się spastyczności mięśni ręki i nadgarstka niŜ tonolizy. Przyrost wartości uścisku ręki niedowładnej uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą niezaleŜnie od rodzaju ćwiczeń, u pacjentów leczonych krioterapią stwierdzono poprawę testu uścisku zdrowej ręki. Uzyskano poprawę testu opozycji i testu pięści po zastosowaniu ćwiczeń biernych lub czynno-biernych niezaleŜnie od rodzaju zastosowanej fizykoterapii. Analizowano zaleŜność pomiędzy czasem, jaki upłynął od udaru, rodzajem zastosowanego zabiegu fizykalnego, a uzyskaną poprawą ocenianych testów. Dynamiczną poprawę uzyskano we wczesnym okresie poudarowym tj. 3-15 tygodni od udaru. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały korzystniejszy wpływ tonolizy na poprawę sprawności ręki niedowładnej ocenianej testem Brunnström, natomiast krioterapia okazała się skuteczniejsza w zmniejszaniu spastyczności. Modelowanie leczenia pozwoliło na obiektywną ocenę efektów zastosowanej terapii.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(3); 21-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the impact of exercise of gait on a treadmill on balance of people who suffered from cerebral stroke
Autorzy:
Drużbicki, M.
Przysada, G.
Guzik, A.
Kwolek, A.
Brzozowska-Magoń, A.
Sobolewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
równowaga
biofeedback
biologiczne sprzężenie zwrotne
udar mózgu
balance
treadmill
cerebral stroke
Opis:
Purpose: The aim of the study is to define the impact of exercise on a treadmill on static balance and stability of posture in a group of patients after cerebral stroke rehabilitated in a late period, with an application of a treadmill with the function of visual biofeedback. Methods: The examination was carried out in a group of 46 people in a late period after ischemic cerebral stroke. The patients examined were randomly put to a group with intervention (n = 23), in which a rehabilitation programme with an application of a treadmill with the visual feedback function was realized and to a control group (n = 23). They evaluated balance in standing on both feet by means of a force plate, symmetry of load of lower limbs and dynamic balance in Up & Go test. Results: A statistically significant change of stabilometric parameters was observed only in the area of postural sways of the centre of pressure (COP). A significant improvement of the symmetry of load of lower limbs in standing ( p = 0.0266) was diagnosed in the examined group after the end of the programme. After the end of the programme no significant difference between the group with intervention and the control group as for a change of balance of the examined patients was found. Conclusions: In the examined group in the chronic period after cs no significant improvement of stabilometrically evaluated balance was obtained, but improvement of the symmetry of load of lower limbs as well as improvement of dynamic balance were observed.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 4; 41-48
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu fizjoterapii na równowagę w pozycji stojącej w grupie pacjentów po udarze mózgu określona na podstawie badań posturograficznych
Evaluation of the influence of physiotherapy on a standing balance in a group of patients after cerebral stroke, determined on a basis of posturographic examination
Autorzy:
Fedak, D.
Latała, B.
Otfinowski, J.
Zajdel, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261218.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
udar mózgu
fizykoterapia
posturografia
równowaga
cerebral stroke
physical therapy
posturography
balance
Opis:
Cel. Celem pracy jest ocena wpływu rehabilitacji metodą PNF (Prorioceptive Neuromuscular Facilitation - torowanie nerwowo-mięśniowe) na poprawę równowagi pacjentów po udarze mózgu oraz ocena równowagi w zależności od wieku, strony niedowładu, okresu od wystąpienia udaru na podstawie badań posturograficznych. Materiał i metody. Badaniem objęto 32 pacjentów po udarze mózgu poddanych 12-tygodniowej rehabilitacji metodą PNF w Zakładzie Rehabilitacji Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Grupę badawczą stanowiło 8 kobiet i 24 mężczyzn w wieku od 25 do 73 lat. W celu oceny skuteczności terapii i jej wpływu na poprawę parametrów równowagi przeprowadzono dwukrotne badanie stabilności posturalnej na platformie posturograficznej: w pierwszym i ostatnim dniu terapii. Badanie wykonano przy oczach otwartych i zamkniętych oraz w warunkach sprzężenia zwrotnego. Zestaw badanych parametrów obejmował: średni promień wychyleń, pole powierzchni statokinezjogramu, długość drogi przebytej przez środek ciężkości oraz koordynację.Wyniki. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono istotnie statystycznie zmiany wszystkich parametrów całej badanej grupy (poziom istotności p. 0,05). Porównując wyodrębnione grupy, można stwierdzić istotną statystycznie poprawę wybranych parametrów równowagi po terapii w grupie chorych do 59. roku życia, w grupie chorych do 12. miesiąca od udaru i w grupie z lewostronnym niedowładem. Wnioski. Fizjoterapia metodą PNF wpływa na poprawę równowagi w pozycji stojącej u pacjentów po udarze mózgu, co potwierdzają wyniki uzyskane w badaniu posturograficznym. Wydaje się, że posturografia pozwala na obiektywną ocenę postawy ciała pacjentów po udarze mózgu.
Aim. The aim of this study was to evaluate the influence of the PNF method (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) on a balance improvement in a group of patients after the stroke, as well as to evaluate the influence of age, side of paresis and time elapsed from a stroke on balance disorders in this group. Material and methods. The examination of 32 stroke patients, who participated in a 12-week rehabilitation session with the PNF method, was carried out at the Rehabilitation Unit of University Hospital in Krakow. The group consisted of 8 women and 24 men, in the age of 25 to 73. In order to assess the therapy effectiveness, posturography measurements were performed before and after therapy course. The posturographic test was performed with open and closed eyes and with the feedback conditions. The examined parameters were: average radius of deflection, area of the statokinesiogram surface, lengths of the distance covered by the gravity center, as well as parameters of coordination. Results. Statistically significant (p . 0,05) change was observed in all tested parameters measured before and after therapy in an entire group of patients. The statistically significant improvement was noticed after therapy in the group of stroke patients younger than 59 years old, in a group under 12 months after stroke and also in a group with left hemiparesis. Conclusions. Physiotherapy conducted by PNF method improves the body balance in case of patients subjected to cerebral strokes, what was confirmed by posturographic examinations. It seems that the posturography allows for the objective assessment of the posture stability in stroke patients.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2010, 16, 3; 208-211
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gait in patients with stroke-related hemiparesis and methods of gait assessment
Chód pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metody jego oceny
Autorzy:
Guzik, Agnieszka
Wolan-Nieroda, Andżelina
Walicka-Cupryś, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437654.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
hemiparetic gait
gait assessment methods
udar mózgu
chód hemiparetyczny
metody oceny chodu
Opis:
Cerebral stroke, a serious complication of cardiovascular system disorders, has become an important medical issue in contemporary societies. Gait disorders in patients after stroke constitute a serious clinical challenge - every year, more than ten thousand patients become seriously disabled as a result of stroke. Locomotor disability is one of stroke’s consequences. Patients with stroke-related hemiparesis often show gait disorders. Hemiparetic gait is characterized with a number of disorders, such as a considerable asymmetry of gait phase time, i.e. step length, or limb load – the healthy leg being overloaded. These disorders result in limiting patients’ everyday activity. Therefore, objective methods of gait analysis are currently being researched. Among gait assessment methods there are clinical, or observation methods – which consist of gait description as related to the normal gait patterns; as well as quantitative, or objective methods – which consist of measuring, description and analysis of chosen parameters of human gait. The aim of the study is to characterise gait in patients with stroke-related hemiparesis, as well as to discuss the methods of its assessment.
Udar mózgu, będący dramatycznym powikłaniem chorób układu naczyniowego, stanowi duży problem zdrowotny we współczesnym społeczeństwie. U pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu występuje patologiczny wzorzec chodu. Chód hemiparetyczny cechuje się serią zaburzeń, w tym znaczną asymetrią czasu trwania faz chodu, długości kroku, obciążenia kończyn, polegającą na przeciążaniu kończyny zdrowej. Skutkuje to ograniczeniem aktywności w życiu codziennym. Ze względu na narastające znaczenie społeczne i powszechność udaru mózgu coraz częściej poszukuje się metod w zakresie analizy chodu tej grupy chorych. Wśród metod oceny chodu wyróżnia się metody kliniczne, obserwacyjne polegające na opisie chodu w odniesieniu do wzorca prawidłowego oraz metody ilościowe, obiektywne, polegające na pomiarze, opisie i analizie wybranych parametrów charakteryzujących chód człowieka. Celem pracy jest charakterystyka chodu pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metod jego oceny.
Źródło:
Medical Review; 2016, 2; 220-224
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane metody w ocenie efektów rehabilitacji u pacjentów po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji
Chosen assessment methods of physiotherapy effcts in patients after cerebral stroke treated at a rehabilitation ward
Autorzy:
Przysada, Grzegorz
Guzik, Agnieszka
Wolan-Nieroda, Andżelina
Walicka-Cupryś, Katarzyna
Drużbicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437869.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
ocena stanu pacjentów
ocena wyników rehabilitacji
cerebral stroke
patient assessment
physiotherapy effct assessment
Opis:
Celem pracy była ocena metod stosowanych do analizy stanu pacjentów i efektów rehabilitacji w grupie osób po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji. Prześledzono również, w jakim stopniu stosowane w badaniu skale oceny stanu chorych są ze sobą skorelowane, a tym samym wiarygodne i przydatne w ocenie efektu rehabilitacji w tej grupie pacjentów. Materiał i metoda. Badaniem objęto grupę 1124 pacjentów po przebytym udarze mózgu. Średni wiek badanych w czasie rehabilitacji wynosił 64,3 lat ± 12,6, czas od udaru 24,4 miesięcy. W ocenie stanu pacjentów wykorzystano test Brunnström, wskaźnik Barthel, sprawność ogólną oraz test Wilcoxona oraz korelacji rang Spearmana, za istotność statystyczną przyjęto p > 0,05. Wyniki. Stwierdzono po zakończeniu rehabilitacji istotną poprawę we wszystkich stosowanych miarach sprawności.Największą średnią wartość poprawy w badanej grupie uzyskano z wykorzystaniem wskaźnika Barthel (3,25). U 4,6% badanych nie odnotowano poprawy w zakresie analizowanych testów i skal, natomiast aż, u 43,4% była ona widoczna we wszystkich trzech stosowanych w ocenie stanu pacjentów miarach sprawności. Wykazano przeciętna korelację testu Brunnström z dwoma pozostałymi miarami sprawności. Wnioski. Wielokierunkowa kompleksowa rehabilitacja, prowadzona przez zespół rehabilitacyjny przynosi istotną poprawę stanu pacjentów po udarze mózgu obserwowaną we wszystkich stosowanych miarach oceny sprawności. Test Brunnström, wskaźnik Barthel, test sprawność ogólnej służące do oceny stanu pacjentów po udarze mózgu pozostają w słabej wzajemnej korelacji, co udowadnia, iż mierzą różne aspekty zdrowia człowieka. Należy jednocześnie stosować kilka różnych metod oceny stanu zdrowia, co stwarza możliwość obiektywnej i szerokiej oceny uzyskanych wyników leczenia oraz zmian zachodzących w przebiegu procesu rehabilitacji.
The aim of this paper was to assess the methods used for analyzing patient condition and physical therapy effcts in a group of patients after cerebral stroke who were treated at a rehabilitation ward. We also analyzed the extent to which several assessment scales of patient condition are mutually correlated; and therefore to what extent these scales are reliable and useful in assessment of physiotherapy effcts of those patients. Material and method. The study population consisted of 1124 patients after cerebral stroke. The mean age of patients at the time of undergoing physical therapy was 64.3 years ± 12.6, while the mean time that had passed since stroke was 24.2 months. To assess patient condition we used the Brunnström approach, the Barthel ADL index and general ability and the Wilcoxon signed-rank test and the Spearman’s rank correlation coeffient. We set statistical signifiance at p>0.05. Results. We found that study population patients improved after physical therapy. The improvement was revealed in each of the tests of physical ability we used. We found the greatest mean value of improvement when we used the Barthel ADL index (3.25). We found no improvement in 4.6% of patients with the tests and scales we used; while in 43.4% of patients the improvement was revealed by all three kinds of physical ability measurement methods. We found a mediocre correlation of the Brunnström approach test with the two remaining tests. Conclusions. Multi-approach and complex physical therapy, run by a team of physiotherapists, results in signifiant improvement of patients after cerebral stroke. The improvement was found in all physical ability measurement methods we used. The Brunnström approach, the Barthel ADL index, and the general ability test that are used for assessing patient condition of those who suffred from cerebral stroke, were mutually correlated to a mediocre extent. This proves that they measure diffrent aspects of human health. Several diffrent health assessment methods need to be used simultaneously, so that an objective and extensive assessment can be made of both the treatment effct and the changes in the physiotherapeutic process. Key words: cerebral stroke, patient assessment, physiotherapy effct assessment
Źródło:
Medical Review; 2015, 3; 212-222
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polimorfizmu insercyjno-delecyjnego ACE na występowanie chorób sercowo-naczyniowych i udarów mózgu w ocenie współczesnych badaczy
Influence of insertion/deletion polymorphism of ACE on the incidence of cardiovascular diseases and stroke – modern scientists’ opinion
Autorzy:
Gaweł, Barbara
Gałka, Sabina
Wajgt, Andrzej
Mazurek, Urszula
Chłopicki, Bartosz
Głogowska-Ligus, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061204.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
angiotensin II
angiotensyna II
cardiovascular diseases
cerebral stroke
polymorphism of angiotensin-converting enzyme
risk factors
czynniki ryzyka
udar mózgu
choroby sercowo-naczyniowe
polimorfizm genu kodującego konwertazę angiotensyny
Opis:
For many years strokes have been a priority research subject. The genetic background of strokes has been of particular interest during the last decade. Intensive research is conducted into the role of polymorphism of the genes whose protein products are involved in the mechanisms of the renin-angiotensin system. Especially interesting is the insertion/deletion (ID) polymorphism of the gene responsible for the encoding of the angiotensin- converting enzyme (ACE). The enzyme is a dipeptidyl carboxypeptidase transforming angiotensin I (Ang I) into angiotensin II (Ang II) and inactivating bradykinin. The gene of ACE was found in chromosome 17 in 1988 year. In 1990 Rigat et al. discovered polymorphism in the area of 3’ 16 intron of the ACE gene, located in band q23 of chromosome 17. DD homozygotes demonstrate a twice increased activity of the enzyme in plasma than II homozygotes, while ID heterozygotes demonstrate intermediate activity. The percentage of persons with high serum convertase activity (>40 nmol/min) is significantly greater among patients with arterial hypertension than in health persons. According to some researchers, the genotype DD, which is accompanied by higher ACE activity, may be an independent myocardial infarction risk factor, hyperplastic and dilatation cardiomyopathy, sudden cardiac death, and some complications of arterial hypertension. The D allele is a inconsiderable but independent risk factor for ischemic stroke. The investigation led among Polish population is evidenced that D allele is an independent risk factor for hemorrhage stroke.
W ostatnim dziesięcioleciu szczególne zainteresowanie budzi podłoże genetyczne udarów. Intensywne badania prowadzi się nad rolą polimorfizmu genów, których produkty białkowe są zaangażowane w mechanizmy działania układu renina-angiotensyna. Szczególne zainteresowanie wzbudził polimorfizm insercyjno-delecyjny (I/D) genu kodującego enzym konwertazę angiotensyny (ACE). Enzym jest dipeptydylokarboksypeptydazą przekształcającą angiotensynę I (Ang I) w angiotensynę II (Ang II) oraz inaktywującą bradykininę. Gen kodujący ACE zlokalizowany został w chromosomie 17. w roku 1988. W 1990 roku Rigat i wsp. wykryli istnienie polimorfizmu w okolicy 3’ 16. intronu genu dla ACE, zlokalizowanego w prążku q23 chromosomu 17. Homozygoty DD wykazują dwukrotnie większą aktywność enzymu w osoczu aniżeli homozygoty II, podczas gdy heterozygoty ID wykazują pośrednie aktywności. Odsetek osób z wysoką aktywnością konwertazy w surowicy (>40 nmol/min) jest znacząco większy u chorych na nadciśnienie tętnicze aniżeli u osób zdrowych. Według niektórych badaczy genotyp DD, któremu towarzyszy wyższa aktywność enzymu ACE, może być niezależnym czynnikiem ryzyka zawału serca, kardiomiopatii przerostowej i roztrzeniowej, nagłego zgonu sercowego oraz niektórych powikłań nadciśnienia tętniczego. Allel D jest nieznacznym, ale niezależnym czynnikiem ryzyka udarów niedokrwiennych mózgu. Badania przeprowadzone w populacji Polaków wykazały, że allel D jest niezależnym czynnikiem ryzyka udarów krwotocznych mózgu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 1; 44-47
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies