Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "unlawfully obtained evidence" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Owoce zatrutego drzewa vs. owoce morza. Dopuszczalność wykorzystywania dowodów bezprawnych w postępowaniu antymonopolowym przed Komisją Glosa do wyroku Sądu z 8 września 2016 r. w sprawie T-54/14 Goldfish i in. przeciwko Komisji Europejskiej
Admissibility of the use of unlawfully obtained evidence in cartel proceedings before the European Commission. Case comment to the Judgment of the General Court of 8 September 2016 in case T- 54/14 Goldfish and Others v Commissio
Autorzy:
Mroczek, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508479.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
admissibility of evidence
dopuszczalność dowodów
kartele
owoce zatrutego drzewa
postępowanie antymponopolowe
European Commission
unlawfully obtained evidence
cartel proceedings
Opis:
W wyroku z 8 września 2016 r. w sprawie T-54/14 Goldfish i in. przeciwko Komisji Europejskiej (dalej: wyrok) Sąd zasadniczo potwierdził możliwość wykorzystywania w postępowaniu kartelowym przed Komisją Europejską (dalej: Komisja) dowodów pozyskanych podczas prawidłowo przeprowadzonej kontroli, co do których istnieje podejrzenie, że zostały pierwotnie uzyskane w sposób sprzeczny z prawem przez jedną ze stron niedozwolonego porozumienia (w analizowanym przypadku były to niejawne nagrania rozmów telefonicznych). W wyroku poruszono zatem doniosłą kwestię dopuszczalności wykorzystywania dowodów bezprawnych w postępowaniach prowadzonych przez Komisję w sprawach dotyczących naruszenia reguł konkurencji. Sąd w swoim rozstrzygnięciu – w ślad za orzeczeniami Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej: ETPC) – zastosował swoisty test dopuszczalności takich materiałów dowodowych, oparty na spełnieniu wymogów rzetelnego procesu (art. 6 EKPC) oraz niewyłączności takiego dowodu dla stwierdzenia naruszenia. Sąd, podkreślając znaczenie autonomii i jednolitości prawa unijnego, odrzucił ponadto możliwość zastosowania w tym względzie przepisów państw członkowskich, gdyż dostrzegł zbyt duże rozbieżności w zakresie dopuszczalności tego rodzaju dowodów w ustawodawstwach krajów Unii Europejskiej.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 5; 83-95
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies