Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "charity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Chrześcijanin świadkiem miłości w świecie. Refleksja pastoralna na podstawie encyklik papieża Benedykta XVI
The Christian as a Witness of Love in the World. A Pastoral Reflection on the Basis of Pope Benedict XVI’s Encyclicals
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340306.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
caritas
diakonia
miłość bliźniego
chrześcijańskie świadectwo
działalność charytatywna
formacja charytatywna
wolontariat
Benedykt XVI
love of the neighbor
Christian testimony
charity work
charity formation
volunteering
Pope Benedict XVI
Opis:
Every Christian as a member of Christ’s Church is called to give real testimony about God who is love (1 J 4, 8. 16). This is because God established the Church so that it could be the proponent of the truth and the propagator of God’s love in the world. The testimony of Christian love requires more than a verbal declaration; it requires deeds (1 J 3, 18). The living faith and strong hope is the foundation of Christian testimony of love, and its important manifestation is the Christians’ social life. This is why the Church, from the beginning of its history, not only propagated the truth with the word, but also performed charity service among poor people and ones who needed aid. The Christian caritas and volunteering are an important form of Christian testimony, strengthening the credibility of God’s word preached in the Church. Both volunteers and all Christians need a constant Christian and charity formation.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 335-348
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Vincent de Paul. Entre la conversion de lambition et le mysticisme de son action charismatique
St. Vincent de Paul. Between the Conversion of the Ambition and the Mysticism of his Charismatic Action
Święty Wincenty a Paulo. Pomiędzy nawróceniem z ambicji a mistycyzmem działania charyzmatycznego
Autorzy:
Zakhary, Milad Sidky
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036762.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ubodzy/ubóstwo
caritas
nawrócenie
charyzmat
mistycyzm
poors/poverty
charity
conversion
charism
mysticism
Opis:
To studium, podjęte cztery wieki po pojawieniu się charyzmatu św. Wincentego a Paulo (1617-2017), jest zależne od „Wielkiego Świętego Wielkiego Stulecia” i od jego własnych relacji opisujących wewnętrzną i zewnętrzną stronę jego nawrócenia, jego charyzmat. Zarówno jego relacja, jak i nawrócenie odsłaniają w pewnym stopniu jego mistycyzm, który jest często niezauważany. Najwyższy przejaw młodości charyzmatu jest bezpośrednio proporcjonalny do głębi nawrócenia. Czy nie możemy już więcej pytać: czy to „czyny miłości tworzą czasy, w których są dokonywane”? Nasz Pan Jezus Chrystus dał na to odpowiedź: „Albowiem ubogich zawsze macie u siebie” (Mt 26,11). Ze swej strony papież Franciszek zachęca członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłosierdzia słowami: „Zakorzenieni w doświadczeniu osobistym Chrystusa, będziecie mogli przyczynić się do propagowania «kultury miłosierdzia», która odnawia głęboko serca i otwiera je na nową rzeczywistość.
Located in the 4th centenary of the charisma of St. Vincent de Paul (1617-2017), this study deepens, in the life of the “Grand Saint of the Grand Century”, and by his own words, the ins and outs of his conversion, and charisma. Both reveal, in filigree, his mysticism, which often goes unnoticed. The height of the youth of the charism is directly proportional to the depth of the conversion. We can't ask, no more, “the actions of charity made their time?”. Our Lord Jesus Christ has given the answer: “the poor, indeed, you have always with you” (Mt 26:11). For his part, the Pope Francis invites members of the International Association of Charities with this exhortation: “In being rooted in the personal experience of Christ, you will be able to contribute to a “culture of mercy” that renews deeply the hearts and opens up to a new reality”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 121-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika posługi charytatywnej Kościoła w ujęciu kard. Paula Josefa Cordesa
The Unique Character of Charity Work of the Church according to Cardinal Paul Josef Cordes
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340364.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
caritas
diakonia
miłość bliźniego
działalność charytatywna
formacja charytatywna
duchowość caritas
kard. P.J. Cordes
Benedykt XVI
diacony
love of fellow humans
charity work
charity formation
caritas spirituality
Cardinal P.J. Cordes
Benedict XVI
Opis:
When announcing the encyclical Deus Caritas Est on December 25, 2005, Pope Benedict XVI added momentum to the discussion of the essence and unique nature of the Church’s charity work. In the discussion of such work, among others, P.J. Cordes’ voice is not to be ignored, not only due to the high position he holds (President of the Papal Council “Cor Unum”) but also his influential publications on charity theology, especially his latest book entitled: Helfer fallen nicht vom Himmel. Caritas und Spiritualität (Eng. Those who give help do not descend from heaven. Caritas and spirituality). In Cardinal’s view, nowadays institutionalized charity work demands an insight into political, economic, sanitary, anthropological and administrative spheres as well as practical skills proved by appropriate certificates. All of this is important and necessary, yet insufficient from the perspective of the charity organizations of the Catholic Church. Only a shift from the legal paradigm to the one of faith will permit a deeper insight into human poverty. Therefore, professionalization of the forms and means should be accompanied by a greater concern for spiritual formation of people who are either professionally or voluntarily involved in the charity mission of the Church.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2010, 2; 25-38
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowanie pastoralne seminarzystów do posługi charytatywnej
Pastoral Preparation of the Seminarians to the Ministration of Charity
Autorzy:
Matuszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040553.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
caritas
formacja pastoralna
formacja seminarzystów
formacja do posługi charytatywnej
charity
formation of seminarians
pastoral formation
formation for charitable activity
Opis:
Jednym z istotnych celów formacji pastoralnej seminarzystów jest ich przygotowanie do animacji posługi charytatywnej w uwarunkowaniach współczesnego świata. Bezinteresowna miłość bliźniego jest jednym z podstawowych zadań Kościoła, a realizacja przykazania miłości jest gwarantem dynamiki rozwoju wspólnot chrześcijańskich. Posługa charytatywna, która – jak podkreśla Sobór Watykański II – jest prawem i obowiązkiem każdego ucznia Chrystusa, wynika z Bożego przykazania miłości i polega na pomocy ubogim w zaspokojeniu ich podstawowych potrzeb egzystencjalnych, psychicznych, społecznych i duchowych. Toteż w formacji pastoralnej kandydatów do święceń należy to uwzględnić, że każdy kapłan zostaje włączony w misję samego Chrystusa, której ważnym elementem jest bezinteresowna służba bliźnim. Źródłem refleksji, której rezultatem jest ten artykuł, jest nie tylko nauczanie Kościoła na temat formacji charytatywnej, lecz także własne badania socjologiczne przeprowadzone na przełomie 2008 i 2009 roku wśród 303 diakonów z 37 wyższych seminariów duchownych w Polsce. Artykuł pokazuje nie tylko, jaki jest stan przygotowania polskich seminarzystów do animacji działalności charytatywnej, lecz także w jaki sposób można wzmocnić i udoskonalić formację charytatywną kandydatów do święceń.
One of the essential goals of pastoral formation of seminarians is their preparation to the animation of the ministration of charity in the conditions of the modern world. Unselfish love of neighbour is one of the basic aims of the Church, and fulfillment of the commandment of love of neighbour is a guarantee of the dynamic growth of the Christian communities. The ministration of charity, which – as the Vatican Council II underlines – is a right and duty of every disciple of Christ, arises from the God's commandment of love and consists in helping people to satisfy their existential, social and spiritual needs. Therefore, in pastoral formation of candidates to priesthood it should be taken into account that every priest becomes involved in the mission of Christ, an important part of which is unselfish love of neighbour. This article is a result of a reflection, which has its source not only in the teaching of the Church on formation in ministration of charity, but also in my own sociological survey conducted in 2008-2009 among 303 deacons from 37 seminaries in Poland. The article shows the current state of preparation of Polish seminarians to animation of pastoral activity, and also the ways to strengthen and improve their formation in ministration of charity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 97-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina środowiskiem formacji prospołecznej i woluntarystycznej dzieci
The Family as the milieu of pro-social and volontaristic formation of children
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340993.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
formacja społeczna
wychowanie prospołeczne
caritas
formacja charytatywna
wolontariat
family
social formation
pro-social education
charity formation
voluntary organization
Opis:
One of the problems of the modern family are weak personal bonds between the spouses as well as between the parents and children. In Europe, and also in Poland, there are fewer and fewer multigenerational families; two-generational or even one-generational ones dominate. Moreover, taking into consideration the fact of low fertility in families the process of pro-social and volontaristic formation in the family appears as a challenge to the contemporary family. Success of the process of pro-social and volontaristic formation in the family depends on several factors, like: the full composition of the family, the family atmosphere, the number of children in the family, the mother’s career, the financial situation of the family and the family's religiousness. However, the most important condition for attaining success of the process is discovering, especially by the parents, God's plan, according to which the family is the least social unit and an irreplaceable community of love. Only a family trying to realize such a model of family life is able to bring up the kind of beautiful man who not only can „be with others”, but also „be for others”.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 37-52
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczynki miłosierdzia względem ciała i duszy. Historia i praktyka
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669727.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
divine mercy
mercy to the poor
alms
catechism
charity parochial
St. Faustina
St. John Paul II
Pope Francis
miłosierdzie
uczynki miłosierdzia
katechizm
caritas
jałmużna
biedni
działalność charytatywna
św. Tomasz z Akwinu
św. Faustyna
św. Jan Paweł II
Opis:
The Church made assisting the poor and needy an important part of its mission, as a response to an explicit command to enact the commandment to love one’s neighbor given by Christ. The obligation to show an active love of neighbor is expressed in the catechism formula of works of mercy toward the body and soul. The article analyzes both the genesis of this formula, as well as its historical interpretation over the centuries.The corporal works of mercy have been clearly stated by Christ Himself in the context of the teaching of the last judgment recorded in the Gospel of Matthew 25:31–40, however the spiritual works of mercy find their biblical justification in different places of the Gospels. In III century Origen in the spirit of allegorical exegesis interpreted the works of mercy mentioned in the Gospel of Matthew also as a call to help in the spiritual needs of man, and after him St. Augustine in the West. In this way, gradually the list of seven works of mercy concerning the soul was established.St. Thomas Aquinas gave us the classical moral interpretation of the acts of mercy, establishing the conditions under which they are a strict moral obligation. I the later period in the practice of charity stressed the elements such as: a personal experience of God’s mercy as a call to help others (St. Faustina), valuing man in his dignity (St. John Paul II) and recentely a concern for people excluded or deprived of opportunities of self-development (Pope Francis).
Wspomaganie biednych i potrzebujących uczynił Kościół ważnym elementem swojego posłannictwa, jako odpowiedź na wyraźny nakaz realizacji przykazania miłości bliźniego dany przez Chrystusa. Obowiązek okazywania czynnej miłości bliźniemu został wyrażony w katechizmowej formule uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Artykuł analizuje zarówno genezę powstania tej formuły, jak również jej historyczną interpretację na przestrzeni wieków.Uczynki miłosierdzia co do ciała zostały wyraźnie sformułowane przez samego Chrystusa w kontekście nauki o sądzie ostatecznym, zapisanej w Ewangelii św. Mateusza 25, 31–40, natomiast uczynki co do duszy znajdują swoje biblijne uzasadnienie w różnych miejscach Ewangelii. W III wieku Orygenes w duchu egzegezy alegorycznej interpretował uczynki miłosierdzia wymienione w Ewangelii Mateusza także jako wezwanie do pomocy w duchowych potrzebach człowieka, a za nim na Zachodzie czynił tak św. Augustyn. W ten sposób stopniowo rodziła się lista siedmiu uczynków co do duszy.Klasyczną interpretację moralną uczynków miłosierdzia podał św. Tomasz z Akwinu, ustalając, w jakich warunkach są one ścisłą powinnością moralną. W późniejszym okresie w praktykowaniu miłosierdzia podkreślano takie elementy jak: osobiste doświadczenie Bożego miłosierdzia jako wezwanie do pomocy innym (św. Faustyna), dowartościowanie człowieka w jego godności (św. Jan Paweł II) oraz w ostatnim czasie troska o ludzi wykluczonych, czyli pozbawionych możliwości własnego rozwoju (papież Franciszek).
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies