Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hormone replacement therapy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Hormonal contraceptives and hormone replacement therapy as a possible factor of breast cancer
Autorzy:
Predna, L.
Habanova, M.
Slavikova, E.
Wyka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871417.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
hormonal contraceptive
hormone replacement therapy
disease parameter
breast cancer
risk factor
cancer
human disease
Opis:
Background. Breast cancer is a disease with an increasing incidence, and it originates from several factors. Risk factors of this disease represent a diverse group of parameters, which also include hormonal influences. Objective. The aim of the present study was to determine if there is a relationship between hormonal contraceptives and hormone replacement therapy in patients with diagnosed most common types of breast cancer taking into account the age at which the disease was diagnosed in selected sonographic clinic in the district of Nitra, Slovak Republic. Material and Methods. As a part of an ongoing retrospective study from 2005, a cohort of 300 randomly selected patients aged 25-87 years with diagnosed breast cancer have been monitored in 2012. The age at which breast cancer was diagnosed, and relationship to hormone therapy were analysed based on medical documentation. Results. Among 300 randomly selected patients with a confirmed diagnosis of breast cancer the group at the age of 40-59 was the most numerous (mean age was 53.06±11.25 years). The mean age of 45 patients who were given hormonal contraceptives (HC) was 46.44±7.34 years, whereas the mean age of 82 patients who were subjected to hormone replacement therapy (HRT) was 53.63±6.67 years. In women who took hormonal treatment, breast cancer was diagnosed at the mean age of 50.60±7.56 years, while women who never took HRT or HC, were diagnosed around the age of 53.92±12.35 years. The most common types of cancer were the infiltrating ductal carcinoma and lobular carcinoma. From all patients, the relapse occurred among 14 of them, about 4.86 years later. Only 2 patients had breast cancer on both diagnosed breast. After a surgery, the cancer was observed in 7 patients. The positive family history was confirmed with 34 patients. Conclusions. Nowadays, the breast cancer treatment, especially at early stages, is successful, however, the malignant breast neoplasm remains the most common oncological disease causing the death amongst women. In the assessment of the impact of HC and HRT on breast cancer, it is not possible to provide a clear conclusion, because their influence on the tumour is difficult to verify.
Wprowadzenie. Rak piersi jest chorobą, której występowanie uzależnione jest od wielu czynników. Czynniki te są zróżnicowane, a wśród nich wyróżnia się czynniki hormonalne. Cel. Na podstawie danych medycznych podjęto próbę oceny występowania zależności różnych typów raka piersi u kobiet a stosowaniem antykoncepcji hormonalnej oraz hormonalnej terapii zastępczej. Materiał i metody. Praca stanowi część trwającego od 2005 roku badania stanu zdrowia pacjentek w wieku 25-87 lat. Badaniami objęto kohortę 300 kobiet, u których w 2012 roku zdiagnozowano raka piersi. W badaniach przeprowadzonych na podstawie analizy dokumentacji medycznej oceniano zależność między wiekiem kobiety, w którym zdiagnozowano raka piersi a terapią hormonalną. Wyniki. W grupie 300 kobiet ze zdiagnozowanym rakiem piersi, najliczniejszy udział stanowiły kobiety w wieku 40-59 lat (średnia 53.06±11.25 lat). Wśród pacjentek wyróżniono 45 kobiet stosujące HC (HC – antykoncepcje hormonalną) ze średnim wiekiem 46.44±7.34 lat oraz 82 kobiety stosujące HRT (HRT – hormonalną terapię zastępczą) ze średnim wiekiem w tej grupie 53.63±6.67 lat. Wśród kobiet, które przyjmowały preparaty hormonalne średni wiek wykrycia raka piersi wynosił 50.60±7.56 lat, w porównaniu do kobiet nie stosujących żadnej terapii hormonalnej 53.92±12.35 lat. Wśród badanych kobiet najczęściej stwierdzany był naciekający nowotwór wewnątrzprzewodowy (ductal carcinoma) oraz wewnątrzzrazikowy (lobular carcinoma). U 2 pacjentek stwierdzono dwa rodzaje nowotworu. Wśród 14 pacjentek wykryto nawrót choroby, średni czas od powtórnego zdiagnozowania nowotworu wynosił 4.86 lat. Po operacji chirurgicznej nowotwór wykazano u 7 kobiet. W grupie 34 pacjentek stwierdzono występowanie nowotworu piersi w rodzinie. Wnioski. W obecnych czasach leczenie nowotworu piersi, szczególnie we wczesnych stadiach choroby przynosi satysfakcjonujące rezultaty. Jednak złośliwe postacie nowotworu nadal są przyczyną wysokiej śmiertelności wśród kobiet. W niniejszym badaniu nie udało się wskazać istotnej zależność pomiędzy występowaniem nowotworu piersi a stosowaniem HC i HRT wśród badanych kobiet.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:
Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies