Temat: activity index - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Physical activity in perimenopausal women
Autorzy:: Makara-Studzinska, M.
Krys-Noszczyk, K.M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/3677.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: physical activity
perimenopausal woman
menopause
woman
body mass index
Opis:: Introduction. The menopausal age of women is characterized by a high probability of health problems related with oestrogen deficiency and reduced ovarian hormonal activity. The most significant element in the therapy of the menopausal problems is to take part in physical activity on at least a moderate level, which is sufficient to maintain health. Objective. To investigate the effect of physical activity on the severity of the symptoms of menopause and body mass index BMI, which can decisively influence menopause. Material and methods. A group of respondents consisting of 210 women aged between 45–65 who were not using hormone replacement therapy, and staying at a rehabilitation centre. The study was conducted in 2013–2014 in the provinces of Silesia, Podlasie and Malopolska. Research tools consisted of a self-designed survey questionnaire and the Menopause Rating Scale (MRS). Results. Mean BMI indicated overweight of the women and their infrequency and low level participation in physical activity. The intensity of menopausal symptoms increased with BMI, and low physical activity of the respondents decreased with age. Increase in the intensity of physical activity decreased the severity of symptoms characteristic for menopausal age. Conclusions. Physical activity can play an important role in reducing menopausal symptoms and preventing the most frequently occurring diseases of menopausal age.
Źródło:: Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2015, 09, 1
1898-2395
Pojawia się w:: Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Association between body mass and physical activity with quality of life in patients with rheumatoid arthritis
Autorzy:: Świtała, Anna
Wyszyńska, Justyna
Czerwińska, Kinga
Dereń, Katarzyna
Podgórska-Bednarz, Justyna
Guzik, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/454682.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: body mass index
quality of life
physical activity
rheumatoid arthritis
Opis:: Introduction. Rheumatoid arthritis (RA) is a progressive joint condition that leads to joints destruction and complications in the internal organs and significantly affects the a patient’s functional, physical, psychological and social condition. Over the last few years, research into the quality of life (QoL) in people with chronic disease has been conducted to assess the results of treatment. Aim. The aim of the study was to assess QoL in various areas of life in regards to physical and mental functioning, social relations, and environmental influences in people with RA. Material and methods. The study group (subjects with RA) and the control group (subjects without RA) consisted of 48 people each. Subject age ranged from 19 to 68. In order to assess QoL, the WHOQOL-BREF questionnaire was used, while socio-demographic data were assessed with a questionnaire developed by the authors. Results. QoL in people with RA was lower than that of healthy individuals. The worst QoL was observed in the physical domain. No statistically significant association was found between BMI and QoL. It was found, however, that subjects with RA and a higher level of physical activity had a better QoL than those with a lower level of physical activity. Conclusion. There was no association between the body mass of RA patients and QoL assessment. However, an association was found between the level of physical activity in people with RA and QoL in the physical and environmental domain.
Źródło:: European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 3; 200-205
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:: European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Night shift work and modifiable lifestyle factors
Autorzy:: Pepłońska, Beata
Burdelak, Weronika
Krysicka, Jolanta
Bukowska, Agnieszka
Marcinkiewicz, Andrzej
Sobala, Wojciech
Klimecka-Muszyńska, Dorota
Rybacki, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2178877.pdf
Data publikacji:: 2014-10-01
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: night shift work
life style
physical activity
body mass index
Opis:: Objectives: Night shift work has been linked to some chronic diseases. Modification of lifestyle by night work may partially contribute to the development of these diseases, nevertheless, so far epidemiological evidence is limited. The aim of the study was to explore association between night shift work and lifestyle factors using data from a cross-sectional study among blue-collar workers employed in industrial plants in Łódź, Poland. Material and Methods: The anonymous questionnaire was self-administered among 605 employees (236 women and 369 men, aged 35 or more) - 434 individuals currently working night shifts. Distribution of the selected lifestyle related factors such as smoking, alcohol drinking, physical activity, body mass index (BMI), number of main meals and the hour of the last meal was compared between current, former, and never night shift workers. Adjusted ORs or predicted means were calculated, as a measure of the associations between night shift work and lifestyle factors, with age, marital status and education included in the models as covariates. Results: Recreational inactivity (defined here as less than one hour per week of recreational physical activity) was associated with current night shift work when compared to never night shift workers (OR = 2.43, 95% CI: 1.13-5.22) among men. Alcohol abstinence and later time of the last meal was associated with night shift work among women. Statistically significant positive relationship between night shift work duration and BMI was observed among men (p = 0.029). Conclusions: This study confirms previous studies reporting lower exercising among night shift workers and tendency to increase body weight. This finding provides important public health implication for the prevention of chronic diseases among night shift workers. Initiatives promoting physical activity addressed in particular to the night shift workers are recommended.
Źródło:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 5; 693-706
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Overweight in relation to motor activity and stress level of university students
Nadwaga w stosunku do aktywności fizycznej i poziomu stresu studentów wyższych uczelni
Autorzy:: Zuskova, K.
Bukova, A.
Bakalar, P.
Brtkova, M.
Vojtasko, L.
Hancova, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/5128.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: body mass index
obesity
overweight
weight reduction
health
life quality
life style
motor activity
physical activity
stress level
university student
Opis:: A current problem of the population nowadays appears to be the lack of motor activity, the increase in BMI and the growth in stressogenic factors in the way of life of the population. This in turn affects the quality of human life and health. On a sample of university undergraduates (794 men and 1,169 women) we were observing the relation between overweight, namely the level of BMI gained via somatometric measurement, and the amount of subjectively evaluated level of motor activity, in their relation to the subjectively perceived extent of stress in their lifestyle, using the method of questionnaire. The results in both genders confirmed the existing relationship between BMI values and the degree of physical activity as well as the correlation between motor activity and subjectively perceived stress. As a result, the relationship between the variables motor activity and stress level did not prove significant.
Współcześnie obserwuje się narastanie problemu deficytu aktywności fizycznej, wzrost wskaźnika BMI oraz coraz większy udział czynników stresu w sposobie życia społeczeństwa. Tendencje te z kolei wpływają negatywnie na jakość życia i zdrowie człowieka. Badaniom somatometrycznym poddano grupę studentów wyższych uczelni (794 mężczyzn i 1169 kobiet), aby określić związek pomiędzy nadwagą – konkretnie wysokim poziomem BMI – a stopniem aktywności fizycznej i subiektywnie postrzeganym poziomem stresu. Opinie na ten temat zebrano w badanej grupie za pomocą kwestionariusza. Wyniki – uporządkowane wg kryterium płci – potwierdziły związek między BMI i stopniem aktywności fizycznej oraz subiektywnym postrzeganiem stresu, nie stwierdzono natomiast związku między aktywnością fizyczną a poziomem stresu.
Źródło:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2013, 12, 2
1895-8680
Pojawia się w:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The night-eating syndrome, physical activity and BMI relationship in university students
Zespół nocnego odżywiania, aktywność fizyczna i BMI studentów wyższej uczelni
Autorzy:: Uher, I.
Bukova, A.
Hancova, M.
Rimarova, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/5154.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: overweight
obesity
young adult
university student
night-eating syndrome
body fat
body mass index
physical activity
hyperphagia
Opis:: There is not a region in the world untouched by the obesity epidemic. Once just a problem of wealthy nations, obesity now impacts countries at all economic levels. The night-eating syndrome (NES) consists of evening hyperphagia or nocturnal eating. However, it is not consistently related to elevated BMI and physical activity (Nolan et al., 2012). We have evidence that the prevalence of NES is higher among overweight-related people, than in a general community. Nevertheless, the exact relationship between this syndrome, physical activity and obesity remains unclear. The reasons for the discrepancies found in the literature include varying diagnostic criteria and a wide range of study population characteristics. The aim of our cross sectional study, that is part of VEGA project “Selected risk factors of obesity and its prevention by physical activity” No.1/1343/12, was to investigate the relationship between the night-eating pattern, physical activity (PA) and BMI on a sample of university freshmen and fresh-women (774 males / 1142 females) with a mean age of 21,46 years (SD = 2.33).We found positive association between eating late, physical activity and BMI. However, we recognized some differences between sexes in physical activity and eating habits.
Wszystkie regiony świata są dotknięte przez epidemię otyłości. Do niedawna problem ten dotyczył jedynie krajów rozwiniętych gospodarczo, teraz również problem mają kraje mniej rozwinięte i słabo rozwinięte gospodarczo. Zespół nocnego jedzenia (zespół odżywiania nocnego NES – night eating syndrom) obejmuje późne (hyperfagie) i nocne jedzenie. Istnieją różne poglądy na temat związku pomiędzy NES a wzrostem wskaźnika masy ciała i aktywnością fizyczną, a zależności opisywane w literaturze są niejednoznaczne (Nolan i in., 2012). Mamy dowody, aby twierdzić, że występowanie NES jest bardziej widoczne u osób z większą nadwagą niż u pozostałej populacji. Jednak dokładny związek pomiędzy NES i aktywnością fizyczną i otyłością pozostaje nieokreślony. Powodem tej rozbieżności wyników badań są różne kryteria diagnostyczne, jak również różnorodność badanej populacji. Celem naszego przekrojowego badania, które jest częścią projektu VEGA „wybrane czynniki ryzykowych faktorów otyłości i jej profilaktyka aktywnością fizyczną” No.1/1343/12, było zbadanie relacji między NES, aktywnością fizyczną i BMI studentów (774 mężczyzn / 1142 kobiet) ze średnią wieku 21,46 lat (zakres = 2,33). Stwierdziliśmy pozytywny związek między NES, aktywnością fizyczną i BMI. Z drugiej strony, zaobserwowaliśmy różnice między płciami, NES i aktywnością fizyczną.
Źródło:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2013, 12, 2
1895-8680
Pojawia się w:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ regularnej aktywności fizycznej na skład ciała i ciśnienie tętnicze dzieci ze szkoły sportowej
The influence of regular physical activity on blood pressure and body composition in children attending sports school
Autorzy:: Stańczyk, Małgorzata
Krenc, Zbigniew
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032997.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: blood pressure
body composition
body mass index
children
physical activity
wysiłek fizyczny
ciśnienie tętnicze
wskaźnik masy ciała
skład ciała
dzieci
Opis:: Physical activity is considered to have influence on anthropometry and blood pressure. It is supposed that regular physical activity leads to better body composition and lowers blood pressure. The aim of the study: Evaluation of influence of regular physical activity offered by sports school on body composition and blood pressure in 14-year-old children. Material and methods: Twenty-five children from sports school participated in the study. Children were examined twice – interval was 12 months. Changes of anthropometric values, body composition and blood pressure values were analysed. Results: In whole group increase of systolic blood pressure was observed (p < 0.05), mainly in boys. Diastolic blood pressure didn’t change. Body composition changed negatively in whole group: fat mass increased (13% vs. 20%, p < 0.05), gain of fat mass was higher in girls (6% vs. 3%, p < 0.05). There was significant increase of BMI percentile in girls (37 vs. 49, p < 0.05), in boys this parameter didn’t change. Conclusion: Increased physical activity offered by sports school doesn’t improve nutritional status of 13–14-year-old girls and boys, whose body fat massincrease. School sport activity doesn’t reduce blood pressure in 13–14-year-old children, according to age standards. Centile values of boys systolic blood pressure were even higher.
Trening fizyczny uważany jest za czynnik wpływający na parametry antropometryczne i ciśnienie tętnicze. Twierdzi się, że osoby regularnie ćwiczące mają lepsze wskaźniki składu ciała oraz niższe wartości ciśnienia tętniczego krwi w porównaniu z osobami nieuprawiającymi sportu. Cel: Ocena wpływu regularnej rocznej aktywności fizycznej prowadzonej w szkole sportowej na skład ciała oraz wartości ciśnienia tętniczego u dzieci 14-letnich (II klasa gimnazjum). Materiał i metodyka: W badaniu wzięło udział 25 dzieci z gimnazjum sportowego. Dzieci badano dwukrotnie w odstępie 12 miesięcy. Analizie poddano zmianę parametrów antropometrycznych, składu ciała metodą impedancji bioelektrycznej oraz wartości ciśnienia krwi. Wyniki: W całej grupie zaobserwowano wzrost wartości centylowych ciśnienia skurczowego krwi (p < 0,05), przede wszystkim u chłopców. W zakresie ciśnienia rozkurczowego nie zanotowano istotnych różnic. Skład ciała zmienił się niekorzystnie u wszystkich badanych – wzrósł udział tłuszczu (13% vs 20%, p < 0,05), a przyrost masy tłuszczowej był wyższy u dziewczynek (6% vs 3%, p < 0,05). Centyl BMI istotnie statystycznie wzrósł w grupie dziewczynek (37 vs 49, p < 0,05), u chłopców nie uległ zmianie. Wnioski: Aktywność fizyczna proponowana przez szkołę sportową nie poprawia stanu odżywienia 13–14-letnich dziewcząt i chłopców, u których obserwuje się istotne zwiększenie w organizmie zawartości tkanki tłuszczowej. Szkolna aktywność fizyczna nie powoduje obniżenia ciśnienia tętniczego wśród młodzieży w wieku 13–14 lat w odniesieniu do norm wiekowych. W zakresie ciśnienia skurczowego w grupie chłopców zaobserwowano nawet wyższe wartości centylowe.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 165-172
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Aktywność fizyczna starszych osób mieszkających w gminie Koprzywnica
Physical activity of elderly people living in district Koprzywnica (Poland)
Autorzy:: Wlodarek, D.
Majkowski, M.
Majkowska, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/871846.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: aktywnosc fizyczna
wydatek energetyczny
ludzie starzy
stan zdrowotny
wskaznik BMI
gmina Koprzywnica
physical activity
energy expenditure
older people
health status
body mass index
Koprzywnica commune
Opis:: Wprowadzenie. Aktywność fizyczna korzystnie wpływa na stan zdrowia. Osoby starsze zmniejszają swoją aktywność fizyczną miedzy innymi na skutek pogarszającego się stanu zdrowia lub mylnego przeświadczenia, że wraz ze starzeniem się nie wypada uprawiać sportów. Cel badań. Celem badania była ocena aktywności fizycznej i wydatków energetycznych osób po 60-tym roku życia mieszkających w gminie Koprzywnica (województwo Świętokrzyskie). Materiał i metody W badaniu wzięło udział 95 osób po 60-tym roku życia (51 kobiet i 44 mężczyzn). Wszystkie badane osoby żyły z rodzinami lub samotnie. Całodobowy wydatek energetyczny, wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną o intensywności większej niż 3,0 MET, czas aktywności fizycznej (MET > 3,0), czas dużej aktywności fizycznej (MET > 6,0), liczbę kroków, czas odpoczynku mierzono za pomocą aparatu SenseWear Pro3 firmy Body Media Pittsburgh, USA. Pomiar trwała przynajmniej 24 godziny. Aktywność fizyczna klasyfikowana była również w oparciu o liczbę wykonanych kroków. Wyniki. Mediana wieku badanych wynosiła 71 lat, a mediana wskaźnika BMI - 27,1 kg/m2. Stwierdzono, że osoby starsze miały mniejszą wartość wskaźnika BMI (R= -0,28, p=0,005). Badane osoby wykonywały przeciętnie 6335 kroków dziennie, 42% osób wykonywało mniej niż 5000 kroków, a 31,5% ponad 10000 kroków dziennie. Mediana całkowitego wydatku energetycznego wynosiła 33,1 kcal/kg m.c./dobę (2522 kcal/dobę), z czego na wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną przypadało przeciętnie 5,7 kcal/kg m.c./dobę (482 kcal/dobę). Czas aktywności fizycznej wynosił przeciętnie 1 godzinę i 22 minuty i był to głównie umiarkowany wysiłek fizyczny. Dużą aktywność fizyczna zarejestrowano u 17 kobiet (33,3%) i u 20 mężczyzn (20 osób - 45,5%) i trwała ona 1-22 minut. Na odpoczynek przeznaczano przeciętnie 8 godzin i 44 minuty. Osoby starsze w porównaniu z młodszymi miały krótszy czas aktywności fizycznej, wykonywały mniej kroków oraz miały mniejszy wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną, jak i całkowity wydatek energetyczny w ciągu doby. Jednocześnie nie stwierdzono wpływu wieku na czas trwania wypoczynku i wydatek energetyczny związany siedzącym trybem życia. Zaobserwowano również, że osoby z większym BMI w porównaniu z osobami z mniejszym BMI miały krótszy czas aktywności fizycznej, mniejszy wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną i jednocześnie nie stwierdzono różnic między nimi w liczbie wykonywanych kroków, czasie przeznaczonym na odpoczynek, oraz w wydatkach energetycznych związanych z siedzącym trybem życia. Wnioski. W badanej grupie osób w wieku podeszłym, osoby starsze w porównaniu z młodszymi miały mniejszą aktywność fizyczną oraz mniejszy wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną, natomiast czas odpoczynku i wydatek energetyczny związany z siedzącym trybem życia nie różniły się. Osoby w wieku podeszłym mające większy wskaźnik BMI miały mniejszy całkowity wydatek energetyczny z krótszym czasem aktywności fizycznej w porównaniu z osobami z mniejszym wskaźnikiem BMI.
ABSTRACT Background. Physical activity has good influence on health. The physical activity of elderly people may decrease, because of the health problems or think that with aging sport activity should be reduced. Objective. The aim of the study was to assess a physical activity and energy expenditure of people in age 60 and more in the Koprzywnica district (Poland). Material and methods. 95 persons in age 60 and more (51 women and 44 men) participated in the study. All participants live alone or with family. The following data: total energy expenditure, active energy expenditure, physical activity duration (MET > 3,0), vigorous physical activity duration (MET > 6,0), number of steps, lying down duration were collected using SenseWear Pro3 Armband, Body Media Pittsburgh, USA. The measurement was conducted for 24 hours. Physical activity was also classified on the basis of the number of steps. Results. The median of the age of participants was 71 years. The median of BMI was 27,1 kg/m2. Age was correlated with BMI (R= -0,28, p=0,005). Participants made on average 6335 steps daily, 42% of them made less than 5000 steps and 31,5% more than 10000 steps a day. The median of the total energy expenditure was 33,1 kcal/kg of body mass a day (2522 kcal a day), while the median of the active energy expenditure was 5,7 kcal/kg of body mass a day (482 kcal a day). The median of the physical activity duration was 1 hour and 22 minutes, and in most cases it was the moderate physical activity. In case of 17 women (33%) and 20 men (45,5%) the vigorous physical activity was detected, and duration of this physical activity was 1-22 minutes. The median of the lying down duration was 8 hours and 44 minutes. Older persons had shorter physical activity duration, made less steps and at the same time had lower active energy expenditure and total energy expenditure than younger ones. There were no differences between younger and older participants in the sedentary energy expenditure and lying down duration. Simultaneously participants with higher BMI compared with participants with lower BMI had shorter physical activity duration as well as lower active energy expenditure and total energy expenditure but there were no differences in number of steps, lying down duration and sedentary energy expenditure between them. Conclusions. In case of older persons the duration of physical activity was shorter and the active energy expenditure was lower than in case of younger persons. Both groups had the sedentary energy expenditure and the lying duration at the same level. Elderly people with higher BMI had lower total energy expenditure and lower intensity and shorter physical activity duration than elderly people with lower BMI.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 1
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "activity index" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język