Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "taksonomia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Nannoplankton wapienny z czarnych iłów jurajskich: przykład z Marianowa koło Małogoszcza
Autorzy:
Kędzierski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061400.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biostratygrafia
nannoplankton
taksonomia
biostratigraphy
nannofossil
taxonomy
Źródło:
Volumina Jurassica; 2003, 1, 1; 13-18
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hypowaagenia nov. gen., a rare genus of giant aspidoceratid ammonite from the Upper Jurassic of Southern Germany
Autorzy:
Schweigert, Günter
Schlampp, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060936.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ammonites
Aspidoceratidae
taxonomy
biostratigraphy
Germany
amonity
taksonomia
biostratygrafia
Niemcy
Opis:
A new genus, Hypowaagenia (type species: H. endressi nov. sp.), is introduced for previously unknown large-sized macroconchiate aspidoceratid ammonites with an umbilical and a ventrolateral row of spines. In the medium and adult stages irregular ribs interconnect these spines. The oldest unequivocal record of this genus comes from the Early Kimmeridgian Planula Zone, whereas the type material of H. endressi nov. sp. comes from the upper Platynota Zone/? lowermost Hypselocyclum Zone. Corresponding microconchs have not yet been identified. Although all unequivocal records come from Southern Germany, a Tethyan origin is most likely for these aspidoceratids. Another, stratigraphically younger species tentatively included in Hypowaagenia is Aspidoceras acanthomphalum (Zittel, 1870), which is, however, only recorded yet by mesoconchiate specimens. The ammonite fauna of the type horizon of H. endressi nov. sp. is briefly characterized and termed as the geniculatum Biohorizon of the late Platynota Zone.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2020, 18, 1; 23--36
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turonian (Upper Cretaceous) inoceramid bivalves of the genus Mytiloides from the Sredna Gora Mountains, north-western Bulgaria
Autorzy:
Dochev, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139314.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Turonian
inoceramid bivalves
taxonomy
Mytiloides
biostratigraphy
turon
małże
taksonomia
biostratygrafia
Opis:
The inoceramid bivalves of the genus Mytiloides, from the Turonian (Upper Cretaceous) of the Sredna Gora Mts (north-western Bulgaria), are studied. The material comes from three sections: Izvor, Filipovtsi, and Vrabchov dol. Eight species are described taxonomically, with one left in open nomenclature: M. cf. mytiloides (Mantell, 1822), M. mytiloidiformis (Tröger, 1967), M. incertus (Jimbo, 1894), M. scupini (Heinz, 1930), M. herbichi (Atabekian, 1969), M. striatoconcentricus (Gümbel, 1868), M. labiatoidiformis (Tröger, 1967) and M. carpathicus (Simionescu, 1899). Mytiloides incertus and Mytiloides scupini are index species for the eponymous Upper Turonian inoceramid biozones
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2015, 65, 1; 101-119
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Possible pitfalls in the procedure for paleobiodiversity-dynamics analysis
Pułapki analizy paleo-bioróżnorodności
Autorzy:
Ruban, Dmitry A.
Loon, A. J. (Tom)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94348.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
biodiversity
taxonomy
biostratigraphy
geochronology
Lazarus taxa
bioróżnorodność
taksonomia
biostratygrafia
geochronologia
taksony Łazarza
Opis:
The changes in the diversity of specific taxa during certain parts of the geological past (paleobiodiversity dynamics) can, in principle, be established by counting the number of the fossil taxa present (worldwide or in a specific study area) in rocks dated for the time interval under study. Numerous obstacles are present, however, for instance in the form of lacking field data, disappeared collections, ambiguous identifications, temporary ‘disappearence’ of taxa, and dating problems. One major problem is the fact that, particularly in regional studies in some countries, a local, regional or national chronostratigraphic terminology is used rather than the chronostratigraphy recommended by the International Stratigraphic Commision of the International Union of Geological Sciences. This hampers international correlation and makes precise global paleodiversity-dynamics analyses extremely difficult. A reliable insight into the true paleodiversity dynamics requires not only that the various problems are recognized, but also that their consequences are eliminated or, if this is impossible, minimized. This is particularly important if the effects of mass extinctions on fauna and flora are investigated. Each analysis of paleobiodiversity-dynamics analysis of phenomena related to mass extinctions should therefore try to quantify the impact that missing data or inaccuracies of any kind may have on the final results; such an analysis should, in addition, try to find a solution for the major problems, so as to avoid significant inaccuracies of the calculated values. Large electronic databases can help, since about a decade, to diminish possible errors in diversity estimates. Paleobiodiversity should preferably be expressed in the form of values with a certain band with, indicating the inaccuracy, rather than in the form of exact values.
Zmiany w zróżnicowaniu gatunków w pewnych przedziałach czasu przeszłości geologicznej (dynamika paleo-bioróżnorodności) są z zasady ustalane poprzez zliczanie liczby taksonów skamieniałości (na świecie lub na wybranym obszarze) w skałach datowanych na badany interwał czasowy. Tym niemniej procedura ta napotyka wiele przeszkód, np. w postaci braku danych z jakiegoś obszaru, zagubionych kolekcji, niejednoznacznych identyfikacji, czasowego „zaniku” taksonów czy problemów datowania. Jednym z głównych problemów, zwłaszcza w badaniach regionalnych w niektórych krajach, jest stosowanie lokalnej, regionalnej lub krajowej terminologii chronostratygraficznej, a nie chronostratygrafii rekomendowanej przez Międzynarodową Komisję Stratygraficzną przy Międzynarodowej Unii Nauk Geologicznych. Utrudnia to międzynarodowe korelacje i czyni niezwykle trudnym przeprowadzenie precyzyjnej globalnej analizy dynamiki paleo-bioróżnorodności. Wiarygodny wgląd w prawdziwą dynamikę paleo-bioróżnorodności wymaga nie tylko rozpoznania różnych problemów, ale również wyeliminowania ich konsekwencji, a gdy to niemożliwe, zminimalizowania ich. Jest to szczególnie ważne w przypadku, gdy badane są następstwa masowego wymierania fauny i flory. Dlatego każda analiza dynamiki paleo-bioróżnorodności zjawisk związanych z masowym wymieraniem powinna zawierać próbę ilościowego oszacowania wpływu, jakie brakujące dane lub niedokładności jakiegokolwiek rodzaju mogą wywierać na końcowe wnioski. Taka analiza powinna próbować znaleźć rozwiązanie dla głównych problemów, ażeby uniknąć znaczących niedokładności w obliczonych wartościach. Duże elektroniczne bazy danych, dostępne od około 10 lat, mogą pomóc w zmniejszeniu możliwych błędów przy szacowaniu różnorodności. Najlepiej, gdyby paleo-bioróżnorodność była wyrażana w formie wartości w pewnym zakresie, wskazującym na niedokładność, a nie w formie precyzyjnej wartości.
Źródło:
Geologos; 2008, 14, 1; 37-50
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Albian and Cenomanian (Cretaceous) ammonites from the Debarsu Formation (Yazd Block, Central Iran)
Autorzy:
Wilmsen, M.
Storm, M.
Fürsich, F. T.
Majidifard, M. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139149.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Mid-Cretaceous
Central-East Iranian Microcontinent
taxonomy
biostratigraphy
ammonites
kreda
taksonomia
biostratygrafia
amonity
Iran
Opis:
New ammonite faunas consisting of 13 taxa provide the first reliable biostratigraphic dating of the Debarsu Formation of the Yazd Block, west-central Iran, indicating several levels in the Upper Albian and Lower Cenomanian, while a foraminiferal assemblage places the top of the Formation in the Middle Turonian. Among the identified ammonite taxa, Acompsoceras renevieri (Sharpe, 1857) is recorded from Iran for the first time. The upper part of the lower Upper Albian is proved by the occurrences of mortoniceratines of the Mortoniceras (M.) inflatum Zone in the lowermost part of the Debarsu Formation. For the upper Upper Albian (traditional Stoliczkaia dispar Zone), the M. (Subschloenbachia) rostratum and M. (S.) perinflatum zones are proved by their index taxa. However, there is no evidence of the terminal Arrhaphoceras (Praeschloenbachia) briacensis Zone. The upper part of the lower Lower Cenomanian Mantelliceras mantelli Zone (M. saxbii Subzone) is proved by M. saxbii and M. cf. mantelli. Below, there is an ammonite-barren interval of ca. 100 m in thickness between M. (S.) perinflatum zonal strata and the M. saxbii Subzone. The upper Lower Cenomanian is documented by the presence of typically M. dixoni zonal ammonites such as Acompsoceras renevieri. Upper Cenomanian and Turonian ammonites have not been found in the upper part of the Debarsu Formation, but micro-biostratigraphic evidence (planktonic foraminifers) from the uppermost part of the formation indicate that the formation ranges into the Turonian. For the development of the major tectonic unconformity at the base of the overlying Haftoman Formation (which yielded Lower Coniacian inoceramids near its base), only 2–3 myr remain, stressing the geodynamic activity of Central Iran during mid-Cretaceous times.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 489-513
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bathonian ammonites of the families Sphaeroceratidae Buckman and Tulitidae Buckman from the Polish Jura Chain (Southern Poland)
Autorzy:
Kopik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205014.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
amonity
taksonomia
biostratygrafia
baton
jura środkowa
południowa Polska
ammonites
taxonomy
biostratigraphy
Bathonian
Middle Jurassic
southern Poland
Opis:
Szczegółowym badaniom poddano znaleziska dolno- i środkowobatońskich amonitów, należących do rodzin Sphaeroceratidae Buckman i Tulitidae Buckman, pochodzące z serii osadów mułowcowo-ilastych, wchodzących w skład środkowojurajskiej formacji osadowej Jury Polskiej (Polish Jura Chain) częstochowskich iłów rudonośnych. Amonity występowały najczęściej w sferosyderytach, odsłaniających się w licznych gliniankach na obrzeżach Częstochowy oraz w podziemnych wyrobiskach kopalnianych w rejonie Włodowic i Zawiercia. Rodzinę Sphaeroceratidae Buckman, w tym zespole fauny, charakteryzował jeden, dobrze zachowany, pochodzący z dolnego batonu okaz. Należy on do bardzo rzadko stwierdzanego rodzaju Praetulites Westermann (P. rugosus sp. nov.). Znaleziony w kopalni rud żelaza we Włodowicach reprezentuje najmłodsze, z dotychczas poznanych, ogniwo ewolucyjne rodzaju Praetulites. Rodzina Tulitidae była w badanym zespole amonitów znacznie liczniej reprezentowana. Tworzy ją szereg gatunków, często nowych, należących do rodzajów i podrodzajów: Tulites Buckman, Rugiferites Buckman, Morrisiceras Buckman i Holzbergia Torrens (podrodzina Tulitinae Callomon, Dietl, Niederhöfer) oraz taksony podrodziny Bullatimorphitinae Callomon, Dietl, Niederhöfer, na którą składają się gatunki rodzajów Sphaeroptychius Lissajous i Bullatimorphites Buckman. Szczególnie interesująca okazała się ocena wieku znalezionego we Włodowicach i Rudnikach, oraz w bliżej nieokreślonym stanowisku w okolicach Częstochowy, zespołu gatunków z podrodzajów Tulites i Rugiferites. Wbrew dotychczasowym poglądom o ich wyłącznym występowaniu w europejskim środkowym batonie (poziom Tulites subcontractus), znaleziska te odkryte zostały w dolnym batonie. Reprezentowane były zarówno przez nowe gatunki, jak i przez taksony dotychczas uznawane za typowe dla zachodnioeuropejskiego batonu środkowego. Kolejni reprezentanci podrodziny Tulitinae (Morrisiceras, Holzbergia) i Bullatimorphitinae (Sphaeroptychius, Bullatimorphites) zgodnie z dotychczasowymi obserwacjami grupowały się w wyższych odcinkach środkowego batonu. Bardzo dobry na ogół stan ich zachowania (zsyderytyzowane ośródki z końcowymi stadiami wzrostowymi muszli) pozwalał częstokroć uzupełniać dotychczasowe diagnozy gatunkowe.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2006, 21; 1-68
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Middle Devonian thelodont Australolepis sp. (Thelodonti) from the Skały Formation, Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Turner, S.
Ginter, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139166.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Vertebrate palaeontology
taxonomy
biostratigraphy
Thelodonti
Turiniidae
Givetian
Northern Gondwana
Polska
paleontologia
kręgowce
taksonomia
biostratygrafia
telodonty
żywet
Gondwana
Polska
Opis:
Sparse fish microremains have been found in marine limestones from the Middle Devonian (Givetian) Skały Formation (Sitka Coral-Crinoid Limestone Member and Sierżawy Member), Świętomarz–Śniadka section, Bodzentyn Syncline, Łysogóry Region, northern Holy Cross Mountains, associated with conodonts of the hemiansatus to ansatus zones. Thelodont scales referred here to Australolepis sp. cf. A. seddoni come from near Śniadka village, from samples dated as hemiansatus to rhenanus/varcus zones. This increases the known range for the genus from its original find in Western Australia. The presence of a thelodont in the late Middle Devonian in Poland extends the known distribution of turiniids around the peri-Gondwana shorelines of Palaeotethys.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 3; 467-473
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From museum drawers to ocean drilling: Fenneria gen. nov. (Bacillariophyta) offers new insights into Eocene marine diatom biostratigraphy and palaeobiogeography
Autorzy:
Witkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138695.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Triceratium barbadense
Triceratium brachiatum
Triceratium inconspicuum
Triceratium kanayae
Palaeogene
fossil diatoms
taxonomy
biostratigraphy
palaeobiogeography
okrzemki
paleogen
taksonomia
biostratygrafia
paleobiogeografia
Opis:
Triceratium barbadense Greville, 1861a, T. brachiatum Brightwell, 1856, T. inconspicuum Greville, 1861b and T. kanayae Fenner, 1984a, are among the most common diatoms reported worldwide from lower to middle Eocene biosiliceous sediments. Due to complicated nomenclatural histories, however, they are often confused. A morphometric analysis performed herein indicates that T. brachiatum is conspecific with T. inconspicuum, and that both were previously often misidentified as T. barbadense. Triceratium barbadense sensu stricto is a distinct species similar to Triceratium castellatum West, 1860. Triceratium brachiatum and T. kanayae are transferred herein to a new genus, Fenneria, for which a close phylogenetic relationship with Medlinia Sims, 1998 is proposed. A review of the geographic and stratigraphic distribution of Fenneria shows that the best constrained records of its occurrences are found at DSDP Site 338, and ODP Sites 1051 and 1260. The ages of the base (B) and top (T) of each species’ stratigraphic range are calibrated here to the Geomagnetic Polarity Timescale either directly or inferred via correlation with dinocyst biostratigraphy. Latitudinal diachroneity of ~7 million years is documented for F. brachiata, which disappears earlier in tropical and mid-latitude sites than in the northern high latitudes. These observations, coupled with a preliminary compilation of the Chron C20n taxonomic composition of pelagic diatom assemblages for Sites 338, 1051 and 1260, indicate that diatoms diversified palaeobiogeographically considerably earlier than the Eocene-Oligocene Transition, as commonly believed. This study also emphasizes the importance of the detailed examination of specimens from both museum collections and deep-sea cores as a step toward enhancing the utility of Palaeogene diatoms in palaeoceanographic and palaeoenvironmental reconstructions.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 53-88
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data on the age and stratigraphic relationships of the Czajakowa Radiolarite Formation in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians) based on the radiolarian biostratigraphy in the stratotype section
Autorzy:
Bąk, M.
Chodacka, S.
Bąk, K.
Okoński, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139119.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Middle-Late Jurassic
radiolaria
taxonomy
biostratigraphy
Czajakowa Radiolarite Formation
pelagic siliceous facies
Pieniny Klippen Belt
Carpathians
jura
promienica
taksonomia
biostratygrafia
Czajakowa Skała
radiolaryty z Czajakowej
Pieniński Pas Skałkowy
Karpaty
Opis:
The radiolarian biostratigraphy of the Middle–Upper Jurassic pelagic siliceous sediments (Czajakowa Radiolarite Formation) in the Niedzica succession of the Pieniny Klippen Belt (Carpathians) is interpreted in terms of their age in a stratotype section, and facies equivalents in other tectonic-facies units of this region. The siliceous sediments are represented by radiolarian cherts and silicified limestones which are underlain and overlain by red nodular limestones, equivalents of the Rosso Ammonitico facies. The radiolarian association includes thirty-seven taxa belonging to twenty one genera which represent the Northern Tethyan Palaeogeographic Province. Key radiolarians recorded provide a means of correlation with zonation schemes based on Unitary Associations defined for the Jurassic Tethyan sediments. The age of the Czajakowa Radiolarite Formation in the stratotype section is determined as U.A.Z.9 to U.A.Z.11 corresponding to middle Oxfordian up to Kimmeridgian. Comparison of radiolarian biozones from the stratotype section with other facial equivalent sections in the Pieniny Klippen Belt reveals a significant diachronism for both the lower and the upper limits of the Jurassic pelagic siliceous facies.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 1-20
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cysty Dinoflagellata z górnego kampanu i najniższego mastrychtu (górna kreda) profilu środkowej Wisły - stratygrafia i paleoekologia
Dinoflagellate cysts from the upper Campanian–lowermost Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Middle Vistula River section - stratigraphy and palaeoecology
Autorzy:
Nechwedowicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20197905.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
cysty bruzdnicowe
taksonomia
biostratygrafia
paleoekologia
zmiany poziomu morza
chłodzenie
Kampan
Mastrycht
górna kreda
środkowaj Wisła
Polska
dinoflagellate cysts
taxonomy
biostratigraphy
palaeoecology
sea-level changes
cooling
Campanian/Maastrichtian boundary
Upper Cretaceous
Middle Vistula River section
Polska
Opis:
Among the rich dinoflagellate cyst assemblages recovered from the upper Campanian-lowermost Maastrichtian succession of the Middle Vistula River section (central Poland), four taxa (Callaiosphaeridium bicoronatum, Odontochitina dilatata, Oligosphaeridium araneum and Samlandia paucitabulata) have been described as new. An analysis of the distribution of particular dinoflagellate cyst taxa enabled the development of a highly resolved biostratigraphic framework, calibrated against other biozonal schemes (based, among others, on inoceramid bivalves, ammonites and belemnites), formerly established for the succession. A comparison of the Middle Vistula River record with the dinoflagellate cyst ranges documented in other European successions enabled correlations with selected sections in Belgium, the Netherlands, southern Germany and northern Italy, and with the Campanian/Maastrichtian boundary stratotype section in Tercis les Bains, southwest France. A palaeoecological analysis of the dino- flagellate cyst assemblages and of other components of phytoplankton communities revealed a well-defined trend in sea-level fluctuations (likely of eustatic origin), and palaeoclimatic changes probably related to the latest Cretaceous cooling episode, as observed elsewhere.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2022, 70, 10; 751-760
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies