Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Biopolitics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna biopolityka. Mechanizmy biowładzy w postkatastroficznych światach wyobrażonych kultury popularnej
    Autorzy:
    M, Nijakowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897413.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    popular culture
    science fiction
    post-apocalipse
    biopolitics
    biopower
    Opis:
    The article is devoted to biopolitics and forms of biopower in the post-apocalyptic worlds created in the texts of popular culture. The author’s theses are based on the analysis of 147 novels and short stories, as well as 246 films and series. The study describes the types of threats to the communities of survivors, strategies for dealing with them and their impact on the post-apocalyptic form of socialization. Although the analysis is not limited to the nuclear apocalypse, it pays special attention to radioactivity as a “magic factor” used in popular works. The author answers the question about what these thought experiments tell us about collective consciousness and “subconscious” of the late modern risk societies.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(1 (456)); 163-179
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Globalization/Human Safety: A Biopolitical Approach
    Globalizacja/bezpieczeństwo człowieka: perspektywa biopolityczna
    Autorzy:
    Kravets, Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007388.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    bios
    biopolitics
    biopower
    globalization
    human safety
    biotechnologies
    biopolityka
    biowładza
    globalizacja
    bezpieczeństwo człowieka
    biotechnologia
    Opis:
    Biopolitics focuses on the impact of globalization on the well-being of the individual and society as a whole. Accordingly, issues of human security and the threats posed by the process of globalization, as well as the transition from a disciplinary regime to a regime of governance at the global level, which, based on democratic values and liberal norms, are raised. That is why the problem of social justice and equality is solved. The issue of human safety within global governance should be emphasized. It is about a sense of security as a basic human need. Moreover, it is about the global security necessary for the survival and reproduction of humanity as a whole. As well as the study of potential socio-political consequences of the development of biotechnology and genetic engineering in the global dimension. This huge set of issues must be concretized, systematized, and logically structured through the analysis of the impact of globalization on the state of the individual, its relationship with the concept of bios; introduction at the international level of the doctrines of social justice, protection of human and civil rights at the global level; study of potential socio-political consequences of the development of biotechnology in the global dimension; introduction of new biopolitical models of power, governance and international relations; analysis of the theory of global evolution.
    Biopolityka skupia się na wpływie globalizacji na dobrobyt jednostki i społeczeństwa jako całości. W związku z tym podniesiono zagadnienia związane z kategorią bezpieczeństwa człowieka, zagrożeniami stwarzanymi przez globalizację oraz tranzycją od reżimu dyscypliny do reżimu zarządzania w skali globalnej opartego na demokratycznych wartościach i liberalnych normach. Z tego powodu zajęto się także kwestią sprawiedliwości społecznej i równości. Podkreślenia wymaga jednak kategoria bezpieczeństwa człowieka w systemie globalnego zarządzania. Dotyczy ona bowiem poczucia bezpieczeństwa jako podstawowej potrzeby ludzi. Ponadto dotyczy także konieczności zagwarantowania bezpieczeństwa globalnego dla przetrwania i reprodukcji gatunku ludzkiego. W studium zawarto możliwe społeczno-ekonomiczne konsekwencje rozwoju biotechnologii i inżynierii genetycznej w skali światowej. Zarysowany, bardzo szeroki zbiór zagadnień, należy skonkretyzować, usystematyzować i logicznie ustrukturyzować na podstawie analizy wpływu globalizacji na kondycję jednostki, jej relacji do koncepcji bios; wprowadzenia doktryny sprawiedliwości społecznej na poziomie międzynarodowym, ochrony praw człowieka i obywatelskich w wymiarze globalnym; wprowadzenia nowych, biopolitycznych modeli władzy, rządzenia i relacji międzynarodowych; oraz teorii globalnej ewolucji.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2021, 3; 19-30
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vaccinations as a problem of medicalization
    Medykalizacja szczepień ochronnych
    Autorzy:
    Pograniczna, Karolina
    Mroczek, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962911.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    medicalization
    biopower
    biopolitics
    vaccination
    prevention
    anti-vaccination movements
    medykalizacja
    biowładza
    biopolityka
    szczepienia ochronne
    profilaktyka
    ruchy antyszczepionkowe
    Opis:
    Background: The process of medicalization as a form of biopower is present in many aspects of human life, including vaccination. Aim of the study: The study aims to determine social attitudes towards medicalization in the context of vaccination, and to assess the relationship between children’s vaccinations and the knowledge and education of their parents. Material and methods: This survey-based study involved 180 subjects – 141 women and 39 men. The median of age was 28 years. 32.2% of the participants (58) had a medical education and 67.8% (122) non-medical education. 52.78% of people included in the study (95) had at least one child and 47.22% (85) were childless. The study was conducted using the authors’ questionnaire fallowed by the test of knowledge. Results: Respondents with a high level of knowledge are afraid of vaccination policy and believe that the fact that the state decides on these issues is a violation of human rights. The majority of them do not vaccinate their children. People with medical education vaccinate their children more often than those with non-medical education. Conclusions: In the context of vaccination, it is clear that the level of the knowledge and the number of vaccinated children are unsatisfactory. Repeated myths about harmfulness of vaccinations and fear of adverse postvaccination reactions are the reasons, why parents refuse to vaccinate their children. The control of biopolitics over vaccinations is a part of medicalization, which is strongly experienced by individuals with a high level of knowledge. Reliable information provided by a physician could increase the number of parents, who decide to vaccinate their children.
    Wstęp: Proces medykalizacji jako biowładzy i kontroli objął wiele płaszczyzn i sfer ludzkiego życia, w tym w obszar szczepień ochronnych. Cel pracy: Określenie społecznego odczucia medykalizacji w kontekście szczepień ochronnych oraz ocena poziomu wyszczepialności dzieci w odniesieniu do poziomu wiedzy i wykształcenia rodziców. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 180 osób – 141 kobiet i 39 mężczyzn, mediana wieku wynosiła 28 lat. Wykształcenie medyczne miało 32,2% (58), niemedyczne – 67,8% (122); 52,78% (95) badanych miało co najmniej jedno dziecko, osoby bezdzietne stanowiły 47,22% (85). Zastosowano sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety wraz z testem wiedzy. Wyniki: Respondenci o wysokim poziomie wiedzy obawiają się polityki szczepień ochronnych oraz twierdzą, że decyzyjność państwa w tej sprawie to łamanie praw człowieka. Większość z nich nie szczepi swoich dzieci. Osoby z wykształceniem medycznym częściej niż osoby z wykształceniem niemedycznym poddają dzieci szczepieniom ochronnym. Wnioski: W kontekście szczepień ochronnych uwidacznia się niezadowalający poziom wiedzy społeczeństwa i niezadowalający poziom wszczepialności dzieci. Powielanie mitów na temat szkodliwości szczepień oraz obawa przez niepożądanymi odczynami poszczepiennymi powoduje rezygnację rodziców ze szczepienia dzieci. Kontrola edubiopolityki nad procesem wyszczepialności wchodzi w obszar medykalizacji, co silnie odczuwają osoby o wysokim poziomie wiedzy. Dostarczenie rzetelnych informacji w relacji lekarz – rodzic mogłoby spowodować wzrost pozytywnych decyzji o szczepieniu.
    Źródło:
    Medical Science Pulse; 2017, 11, 2
    2544-1558
    2544-1620
    Pojawia się w:
    Medical Science Pulse
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biopolitical Reflection on Human Safety: Ukrainian and Belarus Experience
    Biopolityczna refleksja bezpieczeństwa człowieka: doświadczenia ukraińskie i białoruskie
    Autorzy:
    Kravets, Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042397.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    bios
    bios politicos
    biopolitics
    biopower
    life
    human safety
    resistance
    freedom
    transformation
    bios politikos
    biopolityka
    biowładza
    życie
    bezpieczeństwo człowieka
    opór
    wolność
    transformacja
    Opis:
    Biopolitical reflection is seen as a way of understanding the specifics of being “bios politicos.” It’s means as the understanding the transformational processes in bios and involve the appropriate political reaction, and internal changes “bios politicos,” its self-realization as a subject and object of policy, able to initiate profound transformations of politics and power in biopolitics and biopower. The concept of “bios politicos,” his life, freedom and safety are in the focus of scientific analysis. The key question: сan “bios politicos” exist and function effectively in conditions of danger, in conditions where every word, every action that is unacceptable to the disciplinary authorities can lead to punishment or even death? The aim is to prove that politics and power in the 21st century in Europe cannot and should not exist in a disciplinary form. Their transformation is possible due to the activity of a person as a conscious subject of social and political activity. The complex nature of the scientific problem involves the use of appropriate methods that combine different types of systems analyses: system-structural analysis, system-functional, system-historical analysis, as well as the method of rational reconstruction and prognostic method. The key hypothesis is that today Ukraine is very close (or seeks to get closer) to the implementation of the concepts of biopolitics and biopower. 2014 is certainly an illustration of the “bios politicos” resistance to disciplinary action, despite disciplinary techniques, including the threat of death. Belarusian society, after the 2020 presidential election, has shown such a high level of consolidation and awareness, non-acceptance of disciplinary techniques in the form of threats, violence, and punishment, that we can assume the beginning of transformational change. It is biopolitics and biopower today that is the response of the conscious subject – “bios politicos” to the crisis of disciplinary power, its techniques of domination, control, and violence. Biopolitics and biopower allow “bios politicos” to exist and develop freely in their country, to realize their knowledge and aspirations, to be realized in all spheres of life knowing that the main task of the state is to protect his life and freedom.
    Refleksja biopolityczna jest postrzegana jako sposób na zrozumienie specyfiki bycia „bios politikos.” Oznacza to rozumienie procesów transformacyjnych w „bios” i pociągających za sobą odpowiednią reakcję polityczną oraz zmiany wewnętrzne „bios politikos”, jego samorealizację jako podmiotu i przedmiotu polityki, zdolnego do inicjowania głębokich przemian politycznych i władzy w biopolityce i biowładzy. Pojęcie „bios politikos”, jego życie, wolność i bezpieczeństwo znajdują się w centrum analizy naukowej. Kluczowe pytanie: czy „bios politikos” może istnieć i funkcjonować skutecznie w warunkach zagrożenia, w warunkach, w których każde słowo, każde działanie nieakceptowane przez władze dyscyplinarne może prowadzić do kary, a nawet śmierci? Celem jest udowodnienie, że polityka i władza w XXI wieku w Europie nie mogą i nie powinny istnieć w formie dyscyplinarnej. Ich przemiana jest możliwa dzięki aktywności człowieka jako świadomego podmiotu działalności społecznej i politycznej. Złożoność problemu naukowego wiąże się z zastosowaniem odpowiednich metod łączących różne rodzaje analiz systemowych: analizę systemowo-strukturalną, systemowo-funkcjonalną, systemowo-historyczną, a także metodę racjonalnej rekonstrukcji i metodę prognostyczną. Kluczową hipotezą jest to, że dziś Ukraina jest bardzo bliska (lub dąży do zbliżenia) realizacji koncepcji biopolityki i biowładzy. Rok 2014 jest z pewnością ilustracją oporu „bios politikos” wobec działań dyscyplinarnych, pomimo stosowanych technik dyscyplinarnych, w tym groźby śmierci. Społeczeństwo białoruskie po wyborach prezydenckich w 2020 r. wykazało tak wysoki poziom konsolidacji i świadomości, nieakceptowania technik dyscyplinarnych w postaci gróźb, przemocy i kar, że możemy założyć początek transformacji transformacyjnej. To biopolityka i biowładza są dziś odpowiedzią świadomego podmiotu – „bios politikos” na kryzys władzy dyscyplinarnej, jej techniki dominacji, kontroli i przemocy. Biopolityka i biowładza pozwalają „bios politikos” swobodnie istnieć i rozwijać się w swoim kraju, realizować swoją wiedzę i aspiracje, realizować się we wszystkich sferach życia, wiedząc, że głównym zadaniem państwa jest ochrona jego życia i wolności.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 381-392
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Performative Narrativity of Biopictures in the Context of Biopower, Biopolitics and a “War of Images” as the examples of Contemporary Clonophobia and Iconophobia
    Performatywna narracyjność bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „Wojny obrazów” po 11 września jako przykłady współczesnej klonofobii i ikonofobii
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366158.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-25
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    performativity
    narrativity
    biopictures
    biopolitics
    biopower
    a War of Images
    a War on Terror
    iconophobia
    clonophobia
    performatywność
    narracyjność
    bioobraz
    biopolityka
    biowładza
    wojna obrazów
    wojna z terrorem
    ikonofobia
    klonofobia
    Opis:
    The essay attempts to outline the main aspects of visual culture studies as the emergent theoretical formation of the performative narrativity of biopictures in the context of biopower, biopolitics and the “War of Images” as the examples of iconophobia and clonophobia. The subject of the performative narrativity of biopictures has been taken up in a discussion on some main ideas that seem to have been fundamental both for the negative and positive aspects of W.J.T. Mitchell’s agency concept of “visual subjects” in the context of meaning reproduction and iterability. The concept of biopictures also includes notions such as the very idea of an analogy to living forms of organisms, which is a metaphorical relationship, similar in the nature of things to the relation between biological and social bodies. The narrative issues of biopictures are addressed in the scenes where we see the velociraptor with the letters of the DNA code projected onto its skin, in Steven Spielberg’s Jurassic Park (1993), and the anonymous storm troopers who march off to their deaths, in George Lucas’s Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performative biopictures can be considered as living organisms, thematically referring to visual digital techniques and genetic engineering. Writing on biopictures as the tools of biopower and biopolitics, Mitchell recalls Michel Foucault’s and Giorgio Agamben’s concepts in which biopower and biopolitics have participated in the fundamental process of neoliberal power and creating living beings while exercising control over them. In the paper, the narrative and performative features of image as a “visual subject” have been described in feminist theory, cultural studies (Jacques Lacan, Stuart Hall) and visual culture studies (Nicholas Mirzoeff). The paper contains descriptions of the photo-collage From Dust to DNA by Kevin Clarke and Mikey Flowers, and a mural on the viaduct on the road to Tikrit, depicting Saddam’s clone army. These artworks have been discussed in the context of the “War on Terror,” in which all contemporary terrorism is bioterrorism based on the “suicide metaphor” of an “autoimmune disease” used by Jacques Derrida. The essay concludes with a reference to Mieke Bal’s “close reading” concept, in which performativity is combined with narrativity, as narrators can assign agency to the subject of narration and they embody anxiety over the processes of image making and destroying (iconoclasm).
    W tym eseju podjęto próbę nakreślenia głównych zagadnień studiów kultury wizualnej jako wyłaniającej się, formacji teoretycznej performatywnej narracyjności bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „wojny obrazów” jako przykładów ikonofobii oraz klonofobii. Przedmiot performatywnej narracyjności bioobrazów został podjęty w dyskusji nad niektórymi, głównymi ideami, które wydawały się fundamentalne zarówno dla negatywnych, jak i pozytywnych aspektów podmiotowej koncepcji działania „podmiotów wizualnych” W.J.T. Mitchella w kontekście reprodukcji znaczenia i iterowalności. Koncepcja bioobrazów obejmuje również takie pojęcia, jak sama idea analogii do żywych form organizmów, która jest metaforyczną relacją, podobną z natury rzeczy, do relacji między ciałami biologicznymi i społecznymi. Narracyjne kwestie bioobrazów są podejmowane,w scenach, gdzie widzimy welociraptora z literami kodu DNA wyświetlanymi na jego skórze w Jurassic Park Stevena Spielberga (1993) oraz anonimowych Szturmowców, którzy maszerują na śmierć w Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performatywne bioobrazy można uznać za organizmy żywe, tematycznie odwołujące się do wizualnych technik cyfrowych i inżynierii genetycznej. Mitchell pisząc o bioobrazach jako narzędziach biowładzy i biopolityki, przywołuje koncepcje Michela Foucault i Giorgio Agambena, w których biowładza i biopolityka uczestniczyły w podstawowym procesie neoliberalnej władzyoraz tworzenia żywych istot podczas sprawowania nad nimi kontroli. W tym eseju narracyjnei performatywne cechy obrazu jako „podmiotu wizualnego” zostały opisane w teorii feministycznej, kulturoznawstwie (Jacques Lacan, Stuart Hall) i studiach kultury wizualnej (Nicholas Mirzoeff). Artykuł zawiera opisy kolażu fotograficznego From Dust to DNA Kevina Clarke’a i Mikeya Flowersa i muralu na wiadukcie na drodze do Tikritu, przedstawiającego armię klonów Saddama. Te dzieła sztuki zostały omówione w kontekście „Wojny z Terrorem”, w której wszelki współczesny terroryzm jest bioterroryzmem, opartym na „samobójczej metaforze” „choroby autoimmunologicznej” używanej przez Jacquesa Derridę. Esej kończy się odniesieniem do koncepcji „bliskiego czytania” Mieke Bal, w której performatywność łączy się z narracyjnością, ponieważ narratorzy mogą przypisać działanie podmiotowi narracji i ucieleśniają obawy związane z tworzeniem i niszczeniem obrazów (ikonoklazmem).
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 157-181
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Młyn biopolityki. Topografie władzy peryferyjnego kapitalizmu na łódzkim osiedlu robotniczym
    Biopolitical mills. Topographies of Power in Early Peripheral Capitalism
    Autorzy:
    Marzec, Wiktor
    Zysiak, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011926.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Lodz - Ksiezy Mlyn
    factory
    industrial city
    disciplinary power
    biopower
    biopolitics
    tsarist rule
    Foucault
    Collier
    topology
    peripheries.
    Łódź
    Księży Młyn
    fabryka
    miasto przemysłowe – władza dyscyplinarna
    biowładza
    biopolityka
    carat
    topologia
    peryferia.
    Opis:
    Łódź stanowi wyjątkowy przykład miasta przemysłowego, w którym skoncentrowały się różne rodzaje i mechanizmy władzy typowe dla przemysłowego kapitalizmu dziewiętnastego wieku. Dyscyplinarna władza precyzyjnie parcelująca ciała, władza nad biologicznym życiem zapewniająca populacyjną stabilność, paternalistyczne spojrzenie właściciela i monarchiczna suwerenność caratu spotkały się w łódzkiej fabryce Zakłady Włókiennicze K. Scheiblera i L. Grohmana i towarzyszącym jej kompleksie osiedla robotniczego Księży Młyn. Łódzki peryferyjny kapitalizm pozwala nieco inaczej spojrzeć naFoucaultowskie analizy władzy. Przede wszystkim wyłania się tu nowy wzór wzajemnych relacji technik władzy, które nie są już osadzone w stałej matrycy temporalno-zakresowej; władza jest raczej ciągłą transformacją labilnych rozkładów sił i nie jest prostą funkcjonalną odpowiedzią na wymogi kapitalistycznej produkcji. Odpowiada temu paradygmat myślenia o władzy opracowany przez Foucaulta w okresie, gdy nie zajmowałsię już bezpośrednio problematyką, z którą mamy tu do czynienia, a którą S. J. Collier nazwał analizą topologiczną.
    City of Lodz is an exceptional case of industrialsettlement, a focal point of di}erent kinds and techniquesof power typical for nineteenth century industrial capi-talism. Disciplinary power parceling bodies, biopowerproviding with population stability, paternalistic gaze ofthe factory owner and monarchic sovereignty of the tsa-rist rule once met in the Scheibler and Grohman’s indu-strial establishment and nearby workers’ housing estate.{is peripheral capitalism and relations accompanyingit let us verify Foucaultian analysis of power and have anew look at it. Di}erent and less stable pattern of corre-lation of power techniques emerges here; power is nolonger strictly related to the temporal matrix or a func-tional demands of capitalist production, and temporarilyossi/es in relocated and contingent con/gurations. It isan implicit illustration of a new paradigm of power ana-lysis, which Foucault presented when his interest was notan industrial city any more, namely the „topologicalanalysis”, as S. J. Collier aptly called it.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2011, 2; 65-86
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu Rzeczy-pospolitej
    In the search of Commonwealth
    Autorzy:
    Negri, Antonio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012244.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    biopolitics
    biopower
    the common
    exodus
    sovereignty – singularity
    cognitive labour
    resistance
    constituent power
    governance
    living labor
    biopolityka
    biowładza
    dobro wspólne
    suwerenność
    pojedynczość
    praca kognitywna
    opór
    władza konstytuująca
    współzależne rządzenie
    żywa praca
    Opis:
    Współczesność została zredefiniowana, przejście się dokonało. Symptomami jego końca były: przewartościowanie pojęcia demokracji, kryzys klasycznego pojęcia wartości i klęska unilateralizmu USA. Obiektywne determinanty nowego porządku tkwią w wynikającym z kryzysu suwerenności rozdzieleniu legitymizacji i skuteczności. Władza konstytuująca zostaje zredefiniowana jako immanentna dla działań porządkujących. Biopolityczna struktura rzeczywistości z jednej strony wchodzi dzisiaj w konflikt ze starym pojęciem prawa, a z drugiej zaburza relację między technicznym a politycznym składem siły roboczej. Paradygmatyczną dla współczesności staje się utrata kontroli przez władzę nad nową, uspołecznioną postacią żywej pracy. Pracownik stykając się już nie z zyskiem, a rentą, staje przed „kolektywnym kapitalistą” jako fałszerzem pracy społecznej.W tej sytuacji konstytuujący opór realizuje się w praktyce exodusu, który staje się także procesem odzyskiwania dobra wspólnego. Dobro wspólne przeciwstawiając się „temu, co własne”, będącemu podstawą zarówno tego, co prywatne jak i tego, co publiczne, staje się urządzeniem radykalnego demokratycznego zarządzania.
    The contemporaneity has been redefined, the transition has happened. Symptoms of its end were as follows: redefinition of the concept of democracy, crisis of the classic notion of value and the failure of U.S. unilateralism. Objective determinants of the new order – arising from the crisis of sovereignty – are grounded in the separation of legitimacy and effectiveness. The constituent power is redefined as immanent tool for ordering actions. On the one hand, the biopolitical structure of reality nowadays enters the conflict with the old concept of law, on the other, it dislocates the relation between technical and political composition of the labor force. A loss of a control over a new, socialized form of living labor by the power becomes paradigmatic for the contemporaneity. Worker doesn’t contact with profit but rent, he stands in the front of “collective capitalist”, who is now a forger of the social work. In this situation, a constituent resistance is realized in a practice of exodus. The resistance becomes also a process of reclaiming the common. The common, which is opposed to the private, as well as to the public, becomes a dispositive of radical and democratic form of governance.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 11-18
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
    Autorzy:
    Ďačok, Ján
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    “Kultur der Fürsorge”
    “Kultur des Wegwerfens”
    Biomacht
    positive und negative Biopolitik
    Laudato si’
    Soziallehre der Kirche
    christliche Hoffnung
    Liebe und Kreativität
    „Culture of Care”
    „Culture of Waste”
    biopower
    positive and negative biopolitics
    Social teaching of the Church
    Christian hope
    love and creativity
    „kultura troski”
    „kultura wyrzucania”
    bio-władza
    pozytywna i negatywna biopolityka
    nauka społeczna Kościoła
    chrześcijańska nadzieja
    miłość
    kreatywność
    Opis:
    This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
    W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
    Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies