Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Biocompatibility" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Analiza struktury chemicznej hydroksyapatytu wzbogaconego jonami Mn 2+ wygrzewanego w wysokiej temperaturze
Structural characterization of thermally processed hydroxyapatite enriched in Mn2+ ions
Autorzy:
Kolmas, J.
Jabłoński, M.
Ślósarczyk, A.
Kołodziejski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286145.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyty
biokompatybilność
apatyt
hydroxyapatite
biocompatibility
ions
Opis:
Syntetyczne hydroksyapatyty (HAs), ze względu na wysoką biokompatybilność z ludzkimi tkankami zmineralizowanymi, są szeroko stosowane jako biomateriały w ortopedii oraz stomatologii. Struktura hydroksyapatytu Ca10(PO4)6(OH)2 pozwala na szereg jonowych podstawień, które mogą zachodzić zarówno w pozycji kationów wapnia jak i ortofosforanów oraz strukturalnych grup hydroksylowych. Wprowadzenie dodatkowych jonów do struktury hydroksyapatytu może wpływać na jego właściwości biologiczne i fizykochemiczne. Mangan jest śladowym pierwiastkiem wchodzącym w skład biologicznego apatytu (mineralnego składnika kości oraz zębów). Odgrywa on kluczową rolę w powstawaniu matrycy organicznej. Dodatkowo indukuje integryny, grupę receptorów umożliwiających adhezję komórek. Ostatnio przeprowadzone badania potwierdziły, że hydroksyapatyt wzbogacony jonami manganu Mn2+ wykazuje łatwiejszą osteointegrację niż czysty hydroksyapatyt, dlatego też może być z powodzeniem stosowany jako pokrycie implantów metalicznych. W powyższej pracy wykorzystano standardową metodę mokrą do syntezy hydroksyapatytów zawierających niewielkie ilości jonów Mn2+. Otrzymane próbki wygrzewano następnie w dwóch różnych temperaturach: 800 oraz 1250°C. Głównym celem tej pracy było zbadanie wpływu procesu termicznego na strukturę chemiczną hydroksyapatytuwzbogaconego jonami manganowymi. Do badań fizykochemicznych wykorzystano: proszkową dyfraktometrię rentgenowską (PXRD), mikroskopię elektronową (SEM oraz TEM), spektroskopię w podczerwieni (FT-IR) oraz spektroskopię magnetycznego rezonansu jądrowego w ciele stałym (ssNMR). Wprowadzenie jonów Mn2+ do struktury hydroksyapatytu zostało potwierdzone dzięki zastosowaniu metod PXRD oraz ssNMR. Wykazano także, że obecność manganu ułatwia termiczny rozkład hydroksyapatytu do oksyhydroksyapatytu. Próbki wygrzewane w wyższej temperaturze (1250°) okazały się niehomogeniczne. Zawierały, oprócz fazy hydroksyapatytu, dodatkowe fazy krystaliczne: oksyhydroksyapatyt, oksyapatyt, dziewięciotlenek dwufosforu i czterowapnia (TTCP) oraz α-ortofosforan wapnia (αTCP). Użyte metody fizykochemiczne pozwoliły stwierdzić, że w próbkach kalcynowanych (wygrzewanych w temperaturze 800°C) jony manganowe zajmują przede wszystkim pozycje wapnia Ca(I) w komórce elementarnej hydroksyapatytu. Podczas wygrzewania w wyższej temperaturze dochodzi do częściowego przemieszczenia jonów manganu w pozycje Ca(II).
Synthetic hydroxyapatites (HAs), due to their high compatibility with human mineralized tissues are widely used in implant materials for orthopaedic and dental applications. Hydroxyapatite structure Ca10(PO4)6(OH)2 is tolerant to several ionic substitutions. They can occur in HA for calcium cations, for orthophosphates and structural hydroxyl ions. The incorporation of additional ions into the apatite crystals may change their biological or physicochemical properties. Manganese appears in biological apatite (bone and teeth) and plays a key role in the development of organic matrix. It also induces integrins, receptors mediating cellular interactions with extracellular matrix and cell surface ligands. Manganese-doped HA exhibits better osseointegration than pure HA, thus it may be used as a coating of metallic implants. In this paper, hydroxyapatites enriched in small amounts of manganese ions Mn2+ were synthesized by standard wet method. The obtained samples were heated at two different temperatures: 800 and 1250ºC. The main aim of this study was to determine the influence of thermal processing of hydroxyapatite enriched in Mn2+ ions on its chemical structure. For profound physicochemical studies powder X-ray diffractometry (PXRD), electron microscopy (SEM and TEM), infrared spectroscopy (FT-IR) and solid-state nuclear magnetic resonance (ssNMR) were applied. The incorporation of manganese ions was confirmed using PXRD and ssNMR methods. It was found that the presence of manganese facilitates hydroxyapatite dehydration and decomposition to oxyhydroxyapatite. The samples heated at 1250ºC are not homogenous and contain, apart from hydroxyapatite other crystalline phases: oxyhydroxyapatite, oxyapatite, tetracalcium phosphate (TTCP) and α-tricalcium phosphate (αTCP). In the calcined sample (heated at 800ºC), manganese ions preferentially occupy the Ca(I) position in the hydroxyapatite crystallographic unit cell. During heat treatment at the higher temperature, some Mn2+ ions move to the Ca(II) position.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 10-11
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania biokompatybilności poliuretanów otrzymanych z udziałem syntetycznego polihydroksymaślanu
Preliminary investigations of biocompatibility of polyurethanes based on synthetic polyhydroxybutyrate
Autorzy:
Brzeska, J.
Janik, H.
Kowalczuk, M.
Rutkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284598.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompatybilność
poliuretany
polihydroksymaślan
biocompatibility
polyurethanes
polyhydroxybutyrate
Opis:
Zastosowanie w syntezie poliuretanów niemal zupełnie amorficznego ataktycznego poli([R,S]-3- hydroksmaślanu), bliskiego stanu, w jakim polihydroksymaślan naturalnie występuje w komórce, prowadzić może do otrzymania biokompatybilnego i biodegradowalnego materiału dla zastosowań medycznych. Celem pracy było oznaczenie sorpcji oleju, ekstrakcja wodą i heksanem poliuretanów otrzymanych z udziałem poli([R,S]-3-hydroksmaślanu) oraz ich wpływu na parametry krwi. Wysoka sorpcja oleju roślinnego przez próbki poliuretanów otrzymane z udziałem PTMG i poli([R,S]-3-hydroksmaślanu) oraz przebieg widm FTIR po ekstrakcji heksanem wskazują na potencjalną podatność tych polimerów na działanie tłuszczy w organizmie żywym. Nieznaczny tylko wpływ na parametry krwi, oznaczony przez porównanie wartości parametrów hematologicznych pełnej krwi po kontakcie z próbkami polimerów z próbką kontrolną, wskazuje na celowość dalszych badań w kierunku oznaczenia potencjalnej hemokompatybilności otrzymanych poliuretanów.
Using in polyurethanes synthesis almost completely amorphous, atactic poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) which is close to its original state in the cell, ought to let to obtain biocompatible and biodegradable material useful for medical application. The aim of work was to measure of oil sorption by obtained polyurethanes, based on poly([R,S]-3-hydroxy- butyrate), and their water and hexane extraction and the estimation of their influence on blood parameters. The high oil sorption by polyurethane samples synthesized with polyoxytetramethylene diol and poly([R,S]- 3-hydroxybutyrate) in soft segments and FTIR spectra of dry residue after hexane extraction indicate on potential susceptibility of those polyurethanes to lipids in living organism. Insignificant influence on blood parameters, estimated by comparison of values of hematologic parameters of whole blood contacted to polymers’ samples and control probe indicate on purposefulness of further tests to verify the hemocompatibility of obtained polyurethanes.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, no. 106-108; 65-72
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functionalization of polyurethane surfaces for improved biocompatibility
Autorzy:
Chytrosz, Paulina
Gołda-Cępa, Monika
Kotarba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844908.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
polymers
biocompatibility
plasma
polimery
biokompatybilność
plazma
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 37
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fotoutlenienia powierzchni filmów poli(metakrylanu metylu) na ich biokompatybilność
Influence of photo-oxidation of surface poli(metyl methacrylate) films on its biocompatibility
Autorzy:
Chaberska, H.
Skopińska-Wiśniewska, J.
Pokrywczyńska, M.
Sionkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970902.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
biokompatybilność
fotoutlenianie
biomaterials
biocompatibility
photooxidation
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 93-95
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biopolymers as renewable polymeric materials for sustainable development : an overview
Biopolimery jako odnawialne materiały polimerowe dla zrównoważonego rozwoju : przegląd literatury
Autorzy:
Srivastava, Abhinav
Srivastava, Atul Kumar
Singh, Ashutosh
Singh, Priti
Verma, Sangeeta
Vats, Monika
Sagadevan, Suresh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120222.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
biopolymers
biocompatibility
biodegradability
biopolimery
biokompatybilność
biodegradowalność
Opis:
Based on the review of 115 literature items, the article presents biopolymers as renewable polymer materials for sustainable development. The types of biopolymers and their applications are discussed, including biopolymers based on starch, cellulose, bacteria, soy and natural polyester. It also describes the issues of biocompatibility, the principles of sustainable chemistry and sustainable development, as well as market trends and future application directions.
Na podstawie przeglądu 115 pozycji literaturowych w artykule przedstawiono biopolimery jako odnawialne materiały polimerowe dla zrównoważonego rozwoju. Omówiono rodzaje biopolimerów i ich zastosowanie, w tym biopolimery na bazie skrobi, celulozy, bakterii, soi i naturalnego poliestru. Opisano również zagadnienia dotyczące biokompatybilności, zasad zrównoważonej chemii i zrównoważonego rozwoju oraz trendy rynkowe i perspektywiczne kierunki zastosowań.
Źródło:
Polimery; 2022, 67, 5; 185--196
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How to stimulate polymeric surfaces biocompatibility and hydroxyapatite formation: experiments supported by MD simulations
Autorzy:
Gołda-Cępa, Monika
Chytrosz, Paulina
Riedlova, Kamila
Kulig, Waldemar
Ćwiklik, Łukasz
Kotarba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844887.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biocompatibility
hydroxyapatite
MD simulation
biokompatybilność
hydroksyapatyty
symulacja
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 40
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości powierzchniowe wybranych materiałów chitozanowych
Surface properties of different chitosan materials
Autorzy:
Sionkowska, A.
Kozłowska, J.
Płanecka, A.
Skopińska-Wiśniewska, J.
Łoś, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284279.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
materiały chitozanowe
biokompatybilność
właściwości
chitosan materials
biocompatibility
properties
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 99-101; 53-55
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena biokompatybilności kompozytów na bazie chitosanu do stosowania w inżynierii tkankowej kości
The biocompatibility assessment of chitosan-based composites for bone tissue engineering
Autorzy:
Przekora, A.
Wójtowicz, K.
Ginalska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285457.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty
biokompatybilność
inżynieria tkankowa
composite
biocompatibility
tissue engineering
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 27-28
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modification of carbon materials surfaces by plasma: effect of the introduced functional groups on biocompatibility and adhesion of microorganisms
Autorzy:
Duch, Joanna
Pajerski, Wojciech
Gołda-Cępa, Monika
Ochońska, Dorota
Piskorz, Witold
Brzychczy-Włoch, Monika
Rysz, Jakub
Kotarba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844886.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
carbon materials
plasma
biocompatibility
materiały węglowe
plazma
biokompatybilność
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 42
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biokompatybilność modyfikowanego powierzchniowo stopu Ti6Al4V ELI badanego w SBF
Biocompatibility of surface modified Ti6Al4V ELI alloy tested in SBF
Autorzy:
Loska, S.
Szewczenko, J.
Tyrlik-Held, J.
Paszenda, Z.
Pochrząst, M.
Nowińska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286165.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompatybilność
biokompatybilność stopu Ti6Al4V ELI
stopy tytanu
biocompatibility
biocompatibility of Ti6Al4V ELI alloy
titanium alloy
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, no. 106-108; 154-158
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania potencjodynamiczne drutów ze stali nierdzewnych w środowisku płynów ustrojowych
Potentiodynamic research of wires made of stainless steels in the environment of body fluids
Autorzy:
Przondziono, J.
Walke, W.
Kulak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284560.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty ortopedyczne
biokompatybilność
odporność korozyjna
orthopaedic implants
biocompatibility
corrosion resistance
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 104-106
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biomimetic scaffolds based on chitosan in bone regeneration. A review
Autorzy:
Kołakowska, Anna
Gadomska-Gajadhur, Agnieszka
Ruśkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202873.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
chitosan
scaffolds
biocompatibility
bone regeneration
chitozan
rusztowania
biokompatybilność
regeneracja kości
Opis:
Chitosan (CS) is a polysaccharide readily used in tissue engineering due to its properties: similarity to the glycosaminoglycans present in the body, biocompatibility, non-toxicity, antibacterial character and owing to the fact that its degradation that may occur under the influence of human enzymes generates non-toxic products. Applications in tissue engineering include using CS to produce artificial scaffolds for bone regeneration that provide an attachment site for cells during regeneration processes. Chitosan can be used to prepare scaffolds exclusively from this polysaccharide, composites or polyelectrolyte complexes. A popular solution for improving the surface properties and, as a result enhancing cell-biomaterial interactions, is to coat the scaffold with layers of chitosan. The article focuses on a polysaccharide of natural origin – chitosan (CS) and its application in scaffolds in tissue engineering. The last part of the review focuses on bone tissue and interactions between cells and chitosan after implantation of a scaffold and how chitosan’s structure affects bone cell adhesion and life processes.
Źródło:
Chemical and Process Engineering; 2022, 43, 3; 305--330
0208-6425
2300-1925
Pojawia się w:
Chemical and Process Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja rusztowania kostnego chitosan/HA za pomocą β-1,3-glukanu znacząco poprawia jego biokompatybilność in vitro
Modification of bone chitosan/HA scaffold with β-1,3-glucan significantly improves its biocompatibility in vitro
Autorzy:
Przekora, A.
Ginalska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285790.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rusztowanie biomateriałowe
biokompatybilność
biomateriały
bone tissue engineering
biocompatibility
biomaterials
Opis:
Inżynieria tkankowa kości kładzie nacisk na produkcje trójwymiarowego, porowatego rusztowania, które posiadałoby zdolność stymulowania adhezji, proliferacji i różnicowania osteoblastów. Takie rusztowanie wspierałoby proces regeneracji i tworzenia funkcjonalnej tkanki kostnej [1-3]. Celem niniejszej pracy było udowodnienie za pomocą 2 linii osteoblastycznych, że dodatek β-1,3-glukanu do rusztowania na bazie chitosanu i hydroksyapatytu (chit/HA) skutkuje wytworzeniem nowego, trójskładnikowego kompozytu chitosan/β-1,3-glukan/hydroksyapatyt (chit/glu/HA), który posiada lepszą biokompatybilność w porównaniu do dwuskładnikowego materiału chit/HA. Trójskładnikowe rusztowanie wyprodukowano poprzez modyfikację kompozytu chit/HA za pomocą bakteryjnego β-1,3-glukanu jak to zostało opisane wcześniej [2,3]. Eksperymenty in vitro przeprowadzono z zastosowaniem linii komórkowej prawidłowych ludzkich płodowych osteoblastów (hFOB 1.19) oraz linii komórkowej mysich preosteoblastów (MC3T3-E1 Subclone 4). Cytotoksyczność materiałów oznaczono metodą kontaktu bezpośredniego za pomocą podwójnego barwienia fluorescencyjnego „żywe/martwe komórki”. Kalceina-AM barwi na zielono jedynie żywe komórki, natomiast jodek propidyny barwi kwasy nukleinowe martwych komórek emitując czerwoną fluorescencję jader komórkowych. Wybarwione komórki obserwowano w mikroskopie konfokalnym. Liczbę osteoblastów przyklejonych do powierzchni rusztowań kostnych określono ilościowo po lizie komórek za pomocą testu LDH total. Wzrost i proliferację komórek na powierzchni biokompozytów oceniono poprzez obserwację w mikroskopie konfokalnym stosując podwójne barwienie fluorescencyjne cytoszkieltu i jąder komórkowych. Komórki linii hFOB 1.19 i MC3T3-E1 hodowano bezpośrednio na powierzchni biomateriałów przez 9 dni. Co trzeci dzień komórki barwiono za pomocą barwników fluorescencyjnych AlexaFluor635phalloidin i Hoechst 33342 w celu oceny ich morfologii oraz wzrostu ich liczby w czasie. Barwnik AlexaFluor635phalloidin zapewnia czerwoną fluorescencję filamentów cytoszkieletu, natomiast Hoechst 33342 barwi jadra komórkowe na niebiesko. Barwienie „żywe/martwe komórki” wykazało zgrupowania żywych, emitujących zieloną fluorescencje komórek na powierzchni obydwu biokompozytów (chit/HA i chit/glu/HA). Jednakże, komórki hFOB 1.19 porastające powierzchnię rusztowania chit/HA były okrągłe i nie wykazywały typowego dla ich morfologii podłużnego kształtu, co sugeruje, że nie przykleiły się do powierzchni chit/HA (RYS.1). Ponadto, na powierzchni materiału chit/HA zaobserwowano dość dużą liczbę martwych, czerwonych komórek linii hFOB 1.19. Komórki hFOB 1.19 hodowane na powierzchni chit/glu/HA były rozpłaszczone i miały podłużny kształt, co świadczy o ich dobrej adhezji do powierzchni tego materiału. Komórki linii MC3T3-E1 porastające powierzchnię obydwu materiałów były rozpłaszczone i miały typowy dla nich gwiazdkowaty kształt. Jedynie pojedyncze martwe, czerwone komórki MC3T3-E1 zaobserwowano na powierzchni tych kompozytów. Jednakże w porównaniu do rusztowania chit/glu/HA, zdecydowanie mniej komórek MC3T3-E1 było na powierzchni kompozytu chit/HA. LDH total test wykazał znacząco lepszą adhezję komórek hFOB 1.19 i MC3T3-E1 do powierzchni materiału chit/glu/HA (RYS. 2). Trzy godziny od momentu inokulacji rusztowań, do powierzchni kompozytu chit/HA przykleiło się 30% (1.6 x 104) komórek linii hFOB 1.19, natomiast do materiału chit/glu/HA 50% (2.6x104) komórek. W przypadku komórek linii MC3T3-E1, do materiału chit/HA przykleiło się 20% (1.9x104) komórek, a do kompozytu chit/glu/HA aż 70% Obserwacja mikroskopowa wykazała dobry wzrost i proliferację osteoblastów linii hFOB 1.19 i MC3T3-E1 jedynie na rusztowaniu chit/glu/HA (RYS. 3). Liczba komórek porastających powierzchnię chit/glu/HA wzrastała wraz z wydłużającym się czasem hodowli in vitro. Osteoblasty miały typową dla danej linii komórkowej morfologię i dobrze rozbudowany cytoszkielet. Fluoryzujące na niebiesko jądra komórkowe były również bardzo dobrze widoczne. Po 9 dniach prowadzenia hodowli, powierzchnia rusztowania chit/glu/HA była pokryta wielowarstwą komórek linii Hiob 1.19 i MC3T3-E1, które posiadały dobrze rozwiniętą sieć filamentów cytoszkieletu i liczne wypustki cytoplazmatyczne. Osteoblasty hodowane na materiale chit/glu/HA były rozpłaszczone i posiadały dobrze rozbudowaną strukturę cytoszkieletu, co sugeruje, że ten materiał sprzyja adhezji i proliferacji komórek. Udowodniono, że materiał chit/HA całkowicie nie sprzyja adhezji, wzrostowi i proliferacji komórek hFOB 1.19. Przez cały czas trwania eksperymentu na powierzchni chit/HA zaobserwowano jedynie pojedyncze, okrągłe komórki hFOB 1.19. Co więcej, ich liczba nie wzrastała w czasie, a komórki były drobne i okrągłe, co może świadczyć o tym, że były martwe. W przypadku komórek linii MC3T3-E1, 3 dni po inokulacji materiału chit/HA zaobserwowano jedynie pojedyncze komórki na powierzchni próbki (RYS. 3). Ponadto, komórki MC3T3-E1 były okrągłe i nie miały typowego gwiazdkowego kształtu, co świadczy o ich słabej adhezji do powierzchni chit/HA. Jednakże, liczba komórek MC3T3-E1 wzrastała w czasie i po 9 dniach prowadzenia hodowli na powierzchni materiału chit/HA zaobserwowano obszary o małej gęstości komórek MC3T3-E1, które miały gwiazdkowaty kształt, widoczny cytoszkielet i wypustki cytoplazmatyczne. Przeprowadzone eksperymenty in vitro oraz uzyskane zdjęcia z mikroskopu konfokalnego wyraźnie udowadniają, że dodatek β-1,3-glukanu do rusztowania chit/HA stymuluje adhezję, wzrost i proliferację komórek linii hFOB 1.19 i MC3T3-E1. Oba testowane biomateriały były nietoksyczne i pozwalały na wstępną adhezję komórek. Jednakże na powierzchni rusztowania zawierającego β-1,3-glukan zaobserwowano znacząco lepsze rozpłaszczanie się komórek, ich szybszy wzrost i proliferację. Analizując uzyskane wyniki można wysnuć wniosek, że nowy trójskładnikowy kompozyt jest obiecującym materiałem do stosowania w inżynierii tkankowej kości jako rusztowanie komórek mające za zadanie przyspieszenie procesów regeneracyjnych oraz tworzenie nowej, funkcjonalnej tkanki kostnej. (7x104) komórek.
Bone tissue engineering put emphasis on fabrication three-dimensional porous scaffolds that possess ability to enhance adhesion, proliferation and differentiation of osteoblast cells, therefore supporting bone regeneration and functional bone tissue formation [1-3]. The aim of this work was to prove using 2 osteoblastic cell lines that addition of β-1,3-glucan to chitosan/hydroxyapatite (chit/HA) scaffold results in fabrication of novel tri-component chitosan/β-1,3-glucan/hydroxyapatite (chit/glu/HA) composite that possesses better biocompatibility compared to bi-component chit/HA material. Tri-component scaffold was fabricated by modification of chit/HA composite with bacterial β-1,3-glucan as was described previously [2,3]. In vitro experiments were carried out using human foetal osteoblast cell line (hFOB 1.19) and mouse calvarial preosteoblast cell line (MC3T3-E1 Subclone 4). Cytotoxicity of the scaffolds was evaluated by direct-contact method using live/dead double fluorescent staining. The calcein-AM dye stains only viable cells giving green fluorescence and propidium iodide dye stains nucleic acids of only dead cells emitting red fluorescence. Stained cells were observed under confocal microscope. Cell adhesion to the scaffold surfaces was determined quantitatively after cell lysis by LDH total test. Cell growth and proliferation on the biocomposite surfaces were evaluated by confocal microscope observation using double fluorescent staining of osteoblast cytoskeleton and nuclei. HFOB 1.19 and MC3T3-E1 cells were cultured directly on the scaffold surfaces for 9 days and every third day cells were stained with AlexaFluor635phalloidin and Hoechst 33342 fluorescent dyes in order to assess cell morphology and increase in cell number. AlexaFluor635phalloidin dye provides red fluorescence of cytoskeletal filaments, while Hoechst 33342 gives blue fluorescence of nuclei. Live/dead double staining showed clusters of viable green fluorescent osteoblast cells on the surface of both biocomposite samples (chit/HA and chit/glu/HA). However, hFOB 1.19 cells growing on the chit/HA surface were spherical and did not reveal their typical lengthened shape what indicates that hFOB 1.19 cells were not attached to the chit/HA surface (FIG.1). Moreover, there were quite a lot of dead, red fluorescent hFOB 1.19 cells on the chit/HA material. HFOB 1.19 cells cultured on the chit/glu/HA sample were flattened and had lengthened shape what proves their good adhesion to the composite surface. MC3T3-E1 cells growing on both materials were flattened and revealed typical stellar shape. Only occasional dead red fluorescent cells were observed. However, there were meaningfully less MC3T3-E1 cells on the surface of chit/HA composite compared to chit/glu/HA sample. LDH total assay demonstrated significantly higher number of hFOB 1.19 and MC3T3-E1 cells attached to the chit/glu/HA compared to the chit/HA sample (FIG. 2). Three hours after cell inoculation there were 30% (1.6x104 cells) and 50% (2.6x10/4 cells) of hFOB 1.19 cells attached to the chit/HA and chit/glu/HA composites, respectively and 20% (1.9x104 cells) and 70% (7x104 cells) of MC3T3-E1 cells attached to the chit/HA and chit/glu/HA scaffolds, respectively. Microscopic observation showed good osteoblast growth and proliferation only on chit/glu/HA scaffold (FIG.3). The number of hFOB 1.19 and MC3T3-E1 cells growing on the chit/glu/HA increased with time during the in vitro culture. Osteoblasts revealed their typical morphology and had well extensive cytoskeleton. There were also well visible blue fluorescent nuclei. After 9-day culture, chit/glu/HA surface was covered by multilayer of hFOB 1.19 and MC3T3-E1 cells, which revealed extensive network of cytoskeletal filaments and numerous filopodia. Osteoblast cells cultured on the chit/glu/HA were well spread, flattened and generated large filamentous structure of the cytoskeleton what indicates that this scaffold is very favourable to cell adhesion and proliferation. The chit/HA biomaterial was proved to be completely unfavourable to adhesion, growth, and proliferation of hFOB 1.19 cells. Only single spherical hFOB 1.19 cells were observed on the chit/HA sample throughout the full length of the experiment. Moreover, the hFOB 1.19 cell number did not increase with time, cells were tiny and spherical what may indicate that were already dead. In the case of MC3T3-E1 cells, 3 days after cell seeding there were only individual MC3T3-E1 cells on the chit/HA surface (Fig. 3). Furthermore, visualized MC3T3-E1 cells were spherical and did not reveal typical stellar shape what indicates that cells were not well attached. However, the number of MC3T3-E1 cells increased with time and 9 days after cell inoculation there was low density culture of stellar shape MC3T3-E1 cells with visible cytoskeleton and filopodia on the chit/HA material. Conducted in vitro experiments and obtained confocal microscopy images clearly prove that addition of β-1,3-glucan to the chit/HA scaffold enhances adhesion, growth, and proliferation of hFOB 1.19 and MC3T3-E1 cells. Both investigated biomaterials were non-toxic and allowed for initial cell attachment. However, significantly better cell spreading, growth, and proliferation were observed on the scaffold containing β-1,3-glucan. Based on the obtained results, it may be inferred that novel tri-component composite is promising material for bone tissue engineering applications as cell scaffold to accelerate bone regeneration and new bone formation process.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 20-22
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel Ti-based nanocomposites for medical applications
Nanokompozyty tytanowe do zastosowań w medycynie
Autorzy:
Jurczyk, M.
Niespodziana, K.
Jurczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211504.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
nanotechnologia
nanokompozyty
tytan
hydroksyapatyt
biokompatybilność
mechaniczna synteza
nanotechnology
nanocomposites
titanium
hydroxyapatite
biocompatibility
mechanical alloying
Opis:
Titanium and titanium alloys possess favorable properties, such as relatively low modulus, low density, high strength. Apart from that, these alloys are generally regarded to have good biocompatibility and high corrosion resistance, but cannot directly bond to the bone. In addition, metal implants may loose and even separate from surrounding tissues during implantation. One of the methods that allow the change of biological properties of Ti alloys is to produce a composite, which will exhibit the favorable mechanical properties of titanium and excellent biocompatibility and bioactivity of ceramic. Recently, at Poznan University of Technology, mechanical alloying method (MA) and powder metallurgy process for the fabrication of novel titanium-ceramic nanocomposites with a unique microstructure has been developed. This process permits the control of microstructural properties such as the size of pore openings, surfaces properties, and the nature of the base metal/alloy. In our work, the structure, mechanical, corrosion properties and biocompatibility of titanium-ceramic nanocomposites were studied. For example, the Ti-HA nanocomposites mainly consist of different apatite or calcium particles, respectively, reinforced with titanium matrix. The existence of Ti can promote decomposition of HA, however no reactions form between HA and Ti. Different phase constitutions have significant influence on the mechanical and corrosion properties of sintered materials. The biocompatibility was investigated studying the behaviour of Normal Human Osteoblast (NHOst) cells, as well. Ti-ceramic nanocomposites posses better mechanical and corrosion properties than microcrystalline titanium. For this reason, they are promising biomaterial for use as medical implants.
Tytan i stopy tytanu charakteryzują szeregiem korzystnych własności takich jak niski moduł sprężystości, mała gęstość, wysoka wytrzymałość. Powszechnie uważa się, że stopy te maja dobrą biokompatybilność i odporność korozyjną lecz nie mogą bezpośrednio łączyć się z kością. Jednakże, implanty metalowe w czasie użytkowania mogą się obluzowywać a nawet oddzielać od otaczającej tkanki. Jedną z metod, pozwalającą na zmianę własności biologicznych stopów tytanu, jest wytwarzanie kompozytów, które będą łączyć korzystne własności wytrzymałościowe tytanu z doskonałą biokompatybilnością i bioaktywnością ceramiki. Ostatnio, w Instytucie Inżynierii Materiałowej Politechniki Poznańskiej opracowano technologię wytwarzania nowych nanokompozytów tytanowo-ceramicznych metodą mechanicznej syntezy i metalurgii proszków. Procesy te umożliwiają kontrolę własności mikrostruktury takich jak wielkość por i własności powierzchni. W niniejszej pracy zbadano własności strukturalne, mechaniczne, korozyjne i biokompatybilność kompozytów tytanowo-ceramicznych. Przykładowo, nanokompozyty typu Ti-HA zbudowane są głównie z cząstek różnego rodzaju apatytów i wapnia rozłożonych w osnowie tytanowej. Obecność tytanu może powodować rozkład HA, jednakże reakcja pomiędzy HA i Ti nie jest obserwowana. Różna budowa fazowa syntetyzowanych materiałów ma znaczący wpływ na ich własności mechaniczne i odporność korozyjną. Zbadano również biokompatybilność kompozytów w hodowli komórek ludzkich osteoblastów. Wytworzone nanokompozyty tytanowo-ceramiczne posiadają lepsze własności mechaniczne i korozyjne w porównaniu do mikrokrystalicznego tytanu. Z tego względu mogą stać się perspektywicznymi biomateriałami do zastosowań na implanty medyczne.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2008, 19, 4; 37-45
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura geometryczna powierzchni próbek ze stopu magnezu AZ31 po polerowaniu oraz modyfikacji biopolimerami wytwarzanymi metodą CVD
Geometric structure of surface of samples made of magnesium alloy AZ21 after polishing and modification with biopolymers coated by CVD methods
Autorzy:
Gołąbczak, Marcin
Maksim, Przemysław
Skowron, Marcin
Kyzioł, Karol
Gołąbczak, Andrzej
Działo, Adam
Szkatulski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818866.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo AWART
Tematy:
magnesium alloy
grinding
polishing
surface
structure
biocompatibility
stop magnezu
szlifowanie
polerowanie
powierzchnia
struktura
biokompatybilność
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczące porównania parametrów struktury geometrycznej powierzchni (SGP) próbek ze stopu magnezu AZ31 po polerowaniu oraz po wytworzeniu na ich powierzchniach różnego typu biokompatybilnych powłok ochronnych. Zakres prezentowanych badań obejmował proces przygotowania próbek do ich cięcia metodą WEDM, polerowania krążkami ściernymi, chemicznego trawienia oraz modyfikację ich powierzchni poprzez wytworzenie biopolimerowych powłok ochronnych metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej CVD.
In this paper the results of investigations concerning the comparison of surface geometric structure parameters of samples made of magnesium alloy AZ31 were presented. The samples were polish and coated of various types of biocompatible protective coatings. The scope of presented studies included the process of sample preparation by WEDM cutting, abrasive disc polishing, chemical pickling and modification of their surface by producing biopolymer protective coating by chemical deposition from gas phase (CVD).
Źródło:
Obróbka Metalu; 2020, 4; 49--54
2081-7002
Pojawia się w:
Obróbka Metalu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies