Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biodegradacja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Właściwości, występowanie i biodegradacja ibuprofenu w środowisku wodnym
Properties, occurrence and biodegradation of ibuprofen in aquatic environment
Autorzy:
Marchlewicz, A.
Guzik, U.
Wojcieszyńska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236734.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ibuprofen
woda
biodegradacja
water
biodegradation
Opis:
Konsekwencją powszechnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym ibuprofenu, jest ich obecność zarówno w ściekach, jak i w wodach powierzchniowych, do których odprowadzane są ścieki z oczyszczalni komunalnych, co może prowadzić do pojawiania się farmaceutyków również w wodzie wodociągowej. Ze względu na małą zawartość ibuprofenu w środowisku wodnym nie obserwuje się toksyczności ostrej, natomiast z uwagi na stały kontakt organizmów z tym lekiem istotne jest poznanie mechanizmów toksyczności chronicznej. Ponadto wiedza na temat migracji ibuprofenu w środowisku wodnym oraz przebiegu jego biodegradacji jest niepełna. Opisano jedynie kilka gatunków mikroorganizmów (głównie grzybów) zdolnych do metabolizowania tego leku. Dotychczasowy stan wiedzy wykazuje, że biotransformacja ibuprofenu zachodzi prawdopodobnie przez jego hydroksylację do 1,2-dihydroksyibuprofenu. Jedynym opisanym szczepem bakterii zdolnym do wykorzystywania ibuprofenu jako źródła węgla i energii jest Sphingomonas sp. Ibu-2. Pierwszym etapem rozkładu tego leku jest tioestryfikacja, a następnie dochodzi do usunięcia łańcucha propionowego z równoczesnym utlenieniem pierścienia do 4-izobutylokatecholu, który podlega ekstradiolowemu rozszczepieniu. Poznanie dróg metabolizowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych pozwoli na skuteczniejsze oczyszczanie ścieków komunalnych z tego typu zanieczyszczeń, a przez to znaczącą poprawę jakości wód powierzchniowych.
Common use of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), including ibuprofen, leads to drug presence in sewage but also in surface waters, which they enter with municipal treatment plants effluent. As a result, the drugs may also be found in tap water. Due to low ibuprofen concentration in aquatic environment, acute toxicity is not observed. Yet, continuous exposure of aquatic organisms to the drug makes it important to study chronic toxicity mechanisms. Moreover, knowledge of ibuprofen migration and the time course of its biodegradation in the aquatic environment is incomplete. Only a few microorganism species (mainly fungi) able to metabolize ibuprofen have been described. The current research suggests that ibuprofen biotransformation proceeds by its hydroxylation to 1,2-dihydroxyibuprofen. Sphingomonas spp. Ibu-2 is the only described bacterial strain able to use ibuprofen as a sole carbon and energy source. Thioestrification is the first step in ibuprofen degradation. Then, propionic chain is removed with simultaneous oxidation of aromatic ring to 4-isobutylcatechol, which is then cleaved by extradiol enzymes. Knowledge of pathways of NSAID metabolism will allow for more effective removal of such pollutants from municipal wastewater, resulting in a significant improvement of surface water quality.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 1; 65-70
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of susceptibility of sulfonamide drugs to biodegradation in environmental samples
Ocena podatności leków sulfonamidowych na biodegradację w próbkach środowiskowych
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Ziemiańska, J.
Makowski, A.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125734.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamides
pharmaceuticals
biodegradation
sulfonamidy
farmaceutyki
biodegradacja
Opis:
Leki sulfonamidowe, trafiając do środowiska, powodują ryzyko polegające na generowaniu lekooporności drobnoustrojów. Ryzyko to wzrasta w przypadku odporności tych leków na rozkład i pozostawania w środowisku przez dłuższy czas. Z tego powodu szczególnie ważne jest poznanie ich podatności na biodegradację, a dane zawarte w literaturze są rozbieżne. W trakcie badań dokonano oceny podatności na biodegradację 4 sulfonamidów (sulfanilamidu, sulfadiazyny, sulfatiazolu i sulfametoksazolu). Mieszaninę tych sulfonamidów wprowadzano bezpośrednio do próbek środowiskowych lub naturalnych ścieków pochodzących ze zróżnicowanych źródeł i do ścieków syntetycznych zawierających inokulum przygotowane z naturalnych źródeł. Określono, jaki wpływ na przebieg biodegradacji mają warunki tlenowe prowadzenia procesu, dostępność światła (l > 400 nm), stężenie degradowanej substancji, pH roztworu, pora roku, w jakiej pobierano inokulum, oraz wcześniejsza 40-dniowa adaptacja inokulum w obecności sulfanilamidu. Stopień degradacji sulfonamidów oceniano na podstawie obniżenia ich stężenia oznaczanego metodą HPLC w ciągu 28 dni. Stwierdzono, że na 86 badanych próbek efektywną biodegradację sulfonamidów (T1/2 < 21 dni) obserwowano odpowiednio: sulfanilamid - 3 próbki, sulfadiazyna - 25 próbek, sulfatiazol - 29 próbek i sulfametoksazol - 1 próbka. Stwierdzono również, że przebieg biodegradacji sulfonamidów znacznie różni się od wyników opisywanych w literaturze, a jego dynamika zależy głównie od rodzaju sulfonamidu, pochodzenia inokulum i pory roku jego pozyskania.
Sulfonamide drugs enter the environment in different ways, eg through wastewater, creating the potential risk of the generation of drug resistant strains of microorganisms. This risk increases when drugs are resistant to degradation and remain in the environment for a long time. Therefore, it is particularly important to know biodegradability of sulfa drugs since the literature data on this subject are often contradictory. In our study the estimation of susceptibility of four sulfonamides was carried out under aerobic and anaerobic conditions. The mixture of these compounds was added directly to environmental samples or natural wastewater samples (from different sources) or to synthetic wastewater containing inoculum from natural sources. The following effects were studied: aerobic/anaerobic conditions, the availability of light, initial concentrations, pH of the solution, sampling time of inoculum, earlier 40-days adaptation of inoculum to sulfanilamide. The effective biodegradation of sulfonamides was observed in 3 samples of sulfanilamide, 25 samples of sulfadiazine, 29 samples of sulfathiazole and 1 sample of sulfamethoxazole among the all investigated 86 samples. It was found that the biodegradation of sulfonamides differ significantly from the results presented in the literature. Moreover, the dynamics of this process depends mainly on the type of sulfonamide, the origin of inoculum and the sampling time.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 13-21
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy z biodegradacją tworzyw sztucznych w środowisku
Problems with the biodegradation of plastics in the environment
Autorzy:
Stachurek, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370755.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach
Tematy:
tworzywa sztuczne
recycling
biodegradacja
plastics
biodegradation
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące produkcji, zastosowania oraz metod recyklingu tworzyw sztucznych. Dużą uwagę poświęcono procesom (bio)degradacji materiałów polimerowych oraz czynnikom warunkującym zajście tego procesu. W pracy przedstawiono opis procesów degradacji wybranych polimerów niebiodegradowalnych i biodegradowalnych. Na podstawie przeglądu literaturowego opisano również techniki eksperymentalne stosowane obecnie w laboratoriach przy określaniu stopnia biodegradacji polimerów i ich kompozytów oraz metody pomiaru stopnia degradacji biologicznej w środowisku naturalnym.
In the article information concerning the production, application and recycling methods of plastics were discussed. Much attention was paid to the processes of (bio)degradation of polymeric materials and the factors affecting the occurrence of this process. The paper presents a description of the degradation of selected polymers, both biodegradable and non biodegradable. Additionally, the article reviewed the experimental techniques used currently in laboratory investigations of biodegradation of polymers and their compositions, and methods for measuring the degree of biodegradation in the environment.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach; 2012, 1(8); 71-108
1895-3794
2300-0376
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradation of polyethylene using soil bacteria and rhamnolipids
Biodegradacja polietylenu z wykorzystaniem bakterii glebowych i ramnolipidów
Autorzy:
Pokynbroda, Tetiana
Koretska, Nataliia
Gąszczak, Agnieszka
Szczyrba, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324065.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
biodegradation
polyethylene
rhamnolipids
biodegradacja
polietylen
ramnolipidy
Opis:
Seven strains of bacteria were isolated from the landfill. The isolates were co-cultivated with LDPE and rhamnolipids. Changes in the structure of LDPE films after 28 days of exposure to bacteria were confirmed by FTIR spectroscopy. The toxicity of plastic biodegradation products in a liquid nutrient medium was investigated and their safety for plants was shown. However, these biodegradation products have acute lethal toxicity for the crustacean Daphnia magna.
Polietylen to tworzywo termoplastyczne o niezwykle szerokim zakresie zastosowań, m.in. w produkcji opakowań jednorazowego użytku. Jest uważany za jeden z najczęściej produkowanych polimerów syntetycznych na świecie. Poszukiwania skutecznych drobnoustrojów-destruktorów tworzyw sztucznych prowadzone są od wielu lat w różnych środowiskach, takich jak gleba z namorzynów, wysypiska śmieci, woda morska, larwy i in. Wyizolowano kilka rodzajów grzybów i bakterii rozkładających różne tworzywa sztuczne, ale stopień degradacji wciąż jest niezadowalający. Biodegradacja plastików jest bardzo powolna ze względu na ich hydrofobowość, która utrudnia mikroorganizmom przyczepienie się do ich powierzchni. Pierwszym zadaniem była izolacja bakterii – potencjalnych destruktorów plastiku. Z gleby skażonej odpadami (wysypisko śmieci) sporządzono ekstrakt, który wraz z folią polietylenową (jako jedynym źródłem węgla) wprowadzono do roztworu soli mineralnych. Po trzech tygodniach inkubacji rozpoczęto testy skriningowe bakterii. Ostatecznie wyizolowano siedem różnych szczepów bakterii i oznaczono ich cechy morfologiczne. Ustalono, że wśród izolatów bakteryjnych pięć jest gram-ujemnych, a dwa gram-dodatnie. Cztery z nich wytwarzają katalazę, pięć hydrolizuje żelatynę i kazeinę, dwa hydrolizują skrobię, a dwa produkują lecytynazę (Tabela 1). Badając fitopatogenność bakterii ustalono, że jeden rodzaj drobnoustrojów jest zdolny do wywoływania chorób roślin (ziemniaka). Przeprowadzono eksperymenty dotyczące degradacji folii polietylenowych przez wyizolowane szczepy bakteryjne. Dla przyspieszenia degradacji plastiku, bakterie były hodowane także w obecności biosurfaktantów (ramnolipidy, 0,1 g/l). Eksperyment trwał 28 dni. W hodowlach bez biosurfaktantów zaobserwowano tylko niewielkie wahania zmętnienia czyli nie uzyskano przyrostu biomasy. Natomiast w hodowlach zawierających ramnolipidy, między czwartym a szóstym dniem zaobserwowano gwałtowny wzrost zmętnienia podłoża. Wskazuje to na adaptację metabolizmu bakterii do biosurfaktantów i wykorzystanie ramnolipidów jako źródła węgla. Po dwudziestym dniu wzrostu obserwujemy gwałtowny spadek zmętnienia podłoża, będący skutkiem tworzenia się grudek biomasy. Analizując widma uzyskane metodą ATR-FTIR, zauważono zmniejszenie wysokości pików dla liczb falowych 2850 i 2920 (odpowiadających wiązaniom C-H) oraz pojawienie się niewielkiego zaburzenia dla liczby 2350. Pokrywające się widma folii LDPE degradowanych przez bakterie w obecności lub przy braku biosurfaktantu, sugerują brak wpływu ramnolipidu na biodegradację tego tworzywa. Po raz pierwszy zbadano i porównano toksyczność i fitotoksyczność produktów biodegradacji polietylenu i bioplastiku, obecnych w płynie pohodowlanym. Wykazano bezpieczeństwo produktów biodegradacji polietylenu i biotworzyw dla wybranych roślin jedno- i dwuliściennych (pszenica zwyczajna (Triticum aestivum L. i rzeżucha siewna Lepidium sativum). Stopień ich toksyczności nie przekraczał 10%. Jednak dla środowiska wodnego produkty biodegradacji polietylenu są niebezpieczne i wykazują toksyczność ostrą dla skorupiaków Daphnia magna (stopień toksyczności 51% dla polietylenu i 55% dla polietylenu z ramnolipidami w porównaniu z 7% dla biotworzyw). Takie rezultaty wskazują na szkodliwość dla środowiska wodnego nie tylko tworzyw sztucznych, ale także produktów ich biodegradacji. Wykazano, że w przeciwieństwie do polietylenu produkty biodegradacji biotworzyw (worki na odpady organiczne, produkowane ze skrobi, 7P0595) są bezpieczne zarówno dla roślin, jak i dla skorupiaków Daphnia magna. Spadek kąta zwilżania po 28 dniach hodowli obserwowany był we wszystkich układach, co oznacza, że folie polietylenu stały się bardziej hydrofilowe i podatne na biodegradację. Odnotowano także nieznaczny spadek masy folii. W celu weryfikacji skuteczności wyizolowanych bakterii, eksperymenty należy powtórzyć zdecydowanie wydłużając czas prowadzenia hodowli.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 73--91
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of hybrid method of excess sludge disintegration on the increase of their biodegradability
Autorzy:
Zawieja, I.
Wolski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207489.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
biodegradation
sewage sludge
biodegradacja
osady ściekowe
Opis:
The main objective of the disintegration of sewage sludge is to obtain a greater susceptibility of sludge on subsequent biotechnological processes. In order to determine the best parameters of the disintegration of excess sludge examined, the effectiveness of hybrid methods, i.e. thermal disintegration aided ultrasonic disintegration. Support thermal method by disintegration by active operation of the ultrasonic field results in high efficiency of the process, estimated by disintegration degree of hybrid modified sludge. Based on the obtained disintegration degree in the excess sludge after the individual thermal method (60 °C, time of heating 3 h) and thermal-ultrasonic method (60 °C, 3h and acoustic power of 214.21 W, sonication time 600s) a significant i.e. 35.98% increase in the disintegration degree of hybrid modified sludge was observed.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2013, 39, 2; 154-165
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradacja wybranych poliolefin
Biodegradation of selected polyolefins
Autorzy:
Dzionek, A.
Pająk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278985.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
biodegradacja
poliolefiny
polimery
biodegradation
polyolefins
polymers
Opis:
W artykule przedstawiono problemy związane z biodegradacją wybranych polimerów z klasy poliolefin. Omówiono mechanizmy abiotycznej fotooksydacji polietylenu, polipropylenu oraz polistyrenu. Opisano w jaki sposób mikroorganizmy zwiększały biodostępność tworzyw i jakimi szlakami je degradowały. Dokonano przeglądu szczepów bakterii i grzybów zdolnych do rozkładu wybranych poliolefin.
The article characterizes problems associated with biodegradation of selected polyolefins. The mechanisms of a biotic photooxidation of polyethylene, polypropylene and polystyrene have been presented. It is described how microorganisms increased bioavailability of plastic and which patchways they were degraded. A review of bacterial and fungal strains capable to degrade polyolefins has been done.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2015, T. 21, Nr 4 (166), 4 (166); 314-317
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of process parameters on anaerobic biodegradation of DDT in contaminated soil. Preliminary lab-scale study. Part II. Substrates and pH control
Autorzy:
Baczyński, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207709.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
biodegradation
soil pollution
starch
anaerobic biodegradation
contaminated soils
DDT
biodegradacja
zanieczyszczenie gleby
skrobia
biodegradacja beztlenowa
gleba skażona
Opis:
Suitability of various substrates for anaerobic biodegradation of DDT in contaminated soil was tested in lab-scale tests with granular sludge inoculation. Use of carbohydrate-based substances such as starch, sucrose, molasses and whey resulted in acidification, which in extreme cases inhibited DDT removal. A large amount of phosphate buffer prevented pH drop for starch, but not for sucrose. Better results were obtained with calcium carbonate as a buffering agent, which also had little effect on soil salinity. Very good effectiveness of biodegradation was achieved using sodium lactate which, however, caused alkalinisation of the soil, perhaps due to accumulation of sodium carbonate. Alkalinisation did not occur when calcium lactate was used instead. Experiments also demonstrated that Tween 80 surfactant could be successfully used as a substrate, without experiencing problems with pH control.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2013, 39, 1; 5-16
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary Study on the Efficiency of Biodiesel Biological Decomposition with Autochthonous Soil Microflora
Wstępne badania nad efektywnością biologicznego rozkładu biodiesla przy udziale autochtonicznej mikroflory glebowej
Autorzy:
Hawrot-Paw, M.
Smolik, B.
Kamieniecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388605.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biodiesel
biodegradacja
gleba
mikroorganizmy
biodegradation
soil
microorganisms
Opis:
The presented study referred to biodegradation of biodiesel with natural soil microflora and its effect on biofuel decomposing microorganisms and heterotrophic microorganisms. It was found, basing on the obtained results, that microorganisms decomposed biodiesel in 51–52 % at 1 and 5 % soil contaminations and only in 34 % at 10 % biodiesel dose in soil. The stimulating effect of biodiesel fuel on the number of microorganisms participating in biodegradation and of heterotrophs was mainly observed for 1 % contamination.
Przedstawiono badania dotyczące biodegradacji biodiesla przy udziale naturalnej mikroflory glebowej oraz jego wpływu na organizmy rozkładające biopaliwo i mikroorganizmy heterotroficzne. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że mikroorganizmy rozkładały biodiesel na poziomie 51-52 % przy skażeniu 1 i 5 % oraz zaledwie 34 % przy 10 % dawce biopaliwa w glebie. Stymulujacy wpływ biodiesla na liczebność organizmów uczestniczących w biodegradacji oraz heterotrofów obserwowano przede wszystkim przy zanieczyszczeniu na poziomie 1 %.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1401-1406
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and modification of biodegradable pressure-sensitive adhesives based on acrylic
Synteza i modyfikacja biodegradowalnych klejów samoprzylepnych na bazie poliakrylanów
Autorzy:
Czech, Z.
Kowalski, A.
Madejska, E.
Głuch, U.
Ortyl, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270401.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
kleje samoprzylepne
biodegradacja
biodegradation
pressure-sensitive adhesives
Opis:
New pressure-sensitive adhesives (PSAs) based on solvent-borne acrylic copolymer containing butyl acrylate, 2-ethylhexyl acrylate and acrylic acid have been synthesized. After special modification using ethoxylated amines and neutralizing agents they can be used as water-soluble PSAs for manufacturing of biodegradable various self-adhesive products as water-soluble partially biodegradable labels, OP-tapes and biomedical electrodes.
Dokonano syntezy nowych rozpuszczalnikowych poliakrylanowych klejów samoprzylepnych na bazie kopolimerów zbudowanych z akrylanu butylu, akrylanu 2-etyloheksylu oraz kwasu akrylowego. Po modyfikacji przy zastosowaniu etoksylowanych amin oraz związków neutralizujących otrzymano rozpuszczalne w wodzie kleje samoprzylepne, mogące znaleźć zastosowanie do produkcji rozpuszczalnych w wodzie częściowo biodegradowalnych etykiet, taśm operacyjnych oraz elektrod biomedycznych.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2011, 16, 2; 7-12
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena obecności i zrywania biofilmu w bioreaktorze zbiornikowym na jego zdolność biodegradacji toksycznego związku węglowego
Autorzy:
Tabiś, B.
Skoneczny, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2071598.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
biofilm
biodegradacja
modelowanie matematyczne
biodegradation
mathematical modeling
Opis:
Przedstawiono ilościową ocenę wpływu obecności i przenoszenia biomasy z biofilmu do cieczy na efektywność biodegradacji związków organicznych wykazujących hamujący wpływ na wzrost mikroorganizmów. Miarami ilościowymi tej efektywności są: stopień przemiany substratu węglowego i położenie gałęzi stanów stacjonarnych oraz ich stabilność. W charakterze przykładu procesowego wybrano biodegradację fenolu, jako związku o silnym działaniu toksycznym. Oceny zrywania biofilmu dokonano poprzez analizę dwóch przypadków granicznych. Przedstawioną metodę postępowania można rozszerzyć na procesy biodegradacji innych związków organicznych, poprzez dobór stosownej kinetyki procesu mikrobiologicznego.
The paper presents the quantitative evaluation of the influence of biofilm presence and biomass transfer from the biofilm to the liquid phase on the efficiency of biodegradation of organic compounds inhibiting biomass growth. Quantitative measures of the efficiency are: a degree of conversion of carbonaceous substrate, position of steady-states and their stability. As a process example, the biodegradation of phenol as a compound of strong toxic action was chosen. The evaluation of biofilm detachment was performed by the analysis of two limit cases. The presented method can be extended to other toxic compounds by choosing suitable microbiological kinetics. Keywords: The paper presents the quantitative evaluation of the influence of biofilm presence and biomass transfer from the biofilm to the liquid phase on the efficiency of biodegradation of organic compounds inhibiting biomass growth. Quantitative measures of the efficiency are: a degree of conversion of carbonaceous substrate, position of steady-states and their stability. As a process example, the biodegradation of phenol as a compound of strong toxic action was chosen. The evaluation of biofilm detachment was performed by the analysis of two limit cases. The presented method can be extended to other toxic compounds by choosing suitable microbiological kinetics.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2012, 2; 26-27
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradacja serwatki z wykorzystaniem szczepu B. licheniformis
Biodegradation of industrial whey using B. licheniformis strain
Autorzy:
Lech, M.
Trusek-Hołownia, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072210.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
serwatka
biodegradacja
B. licheniformis
cheese whey
biodegradation
Opis:
Celem badań jest określenie kinetyki wzrostu szczepu B. licheniformis na podłożu składającym się z przemysłowej serwatki, oraz szybkości biodegra dowania przez ten szczep laktozy i białek serwatkowych w niej zawartych. Wykazano, iż szybkość wzrostu dla stężeń poniżej 2 [kg m"3] jest reakcją pierwszego rzędu ze względu na laktozę. Dla stężeń wyższych obserwuje się inhibicję substratową. Obserwuje się również spadek stężenia białka, jednak szybkość biodegradowania jest o rząd wielkości niższa niż w przypadku laktozy.
Results of whey biodegradation using bacteria strain of B. licheniformis are presented in the paper. The growth kinetics of this strain was developed. The rate of lactose transformation to low lactose concentration is dependent on its content and it could be described as a first-order reaction. During biodegradation a decrease in proteins concentration was observed. In this case, the rate of biodegradation was much slower than that for lactose.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 5; 443--444
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrobiologiczna degradacja tworzyw sztucznych
Microbiological degradation of plastics
Autorzy:
Szczyrba, Elżbieta
Gąszczak, Agnieszka
Szczotka, Anna
Pokynbroda, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324064.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
tworzywa sztuczne
biodegradacja
mikroorganizmy
plastics
biodegradation
microorganisms
Opis:
W pracy poruszono zagadnienia związane z biodegradacją tworzyw sztucznych, których usuwanie ze środowiska naturalnego stało się ogromnym wyzwaniem. Opisano proces degradacji polimerów przez mikroorganizmy oraz przedstawiono podstawowe techniki badań pozwalające na zbadanie stopnia rozkładu tworzyw sztucznych.
Plastics are long chain synthetic polymers produced based on fossil fuels such as oil and natural gas. Due to their properties, like lightness, durability, strength, flexibility, and low production costs, they have become indispensable in everyday life. Every year, the amount of polymers produced increases, in 2020 only in Europe 49.1 million tonnes of polymers were produced. With the increasing production of plastics and their widespread use, a global problem with the accumulation of waste in the natural environment has arisen. In Europe, synthetic waste is mostly incinerated (42.6%) and recycled (34.6%). In the natural environment, plastics can be degraded both by abiotic processes and by biodegradation (Fig.5.). The susceptibility to degradation of polymers depends on their physicochemical properties, the length of the polymer chain, and their composition. Long-chain polymers containing only carbon, such as polyethylene and polypropylene, are more resistant to degradation, while in the case of polyurethane and polyethylene terephthalate, the presence of heteroatoms in the chain, e.g. oxygen, causes greater susceptibility to biodegradation. The appearance of polymer waste in the natural environment caused many microorganisms to develop the ability to use plastics as a source of carbon and energy. The evolution of the metabolic systems of cells, which allows obtaining nutrients from polymers, somehow adapts microbes to live in the era of synthetic materials. Microorganisms equipped with the ability to degrade plastic have been characterized in many scientific studies (Tab. 2). The biodegradation of plastics is a complex process that depends on several factors: substrate availability, surface characteristics, morphology, and molecular weight. The first stage of biodegradation is the deposition of microorganisms on the surface of the polymer, which is largely influenced by the hydrophobicity / hydrophilicity of the material. Microorganisms then produce specific extracellular enzymes that break down the main polymer chain into smaller fragments – dimers and monomers. Then the polymer molecules are transported inside the cell and the final products of polymer decomposition are water, CO2, and biomass. Plastics are characterized by high durability and resistance to biodegradation, therefore pre-aging or pre-treatment of synthetic materials is often necessary. The purpose of these treatments is to modify the surface, which increases susceptibility to the action of enzymes secreted by microorganisms. The most commonly used pre-treatment techniques are UV, gamma, high temperature, and nitric acid treatment. These techniques either reduce hydrophobicity or introduce more biodegradable groups on the surface of the polymer. Describing the process of biodegradation of plastics is a technical challenge because it is a long-term process and difficult to study. The most commonly used methods of assessing the biodegradation of a polymer are the examination of the amount of mass lost by polymers, the examination of hydrophobicity and surface changes by imaging techniques such as SEM, and the chemical composition of polymers using Fourier transform infrared spectroscopy.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 49--71
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mushrooms of the Pleurotus genus - properties and application
Autorzy:
Grabarczyk, Małgorzata
Mączka, Wanda
Wińska, Katarzyna
Uklańska-Pusz, Cecylia Miłowana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410504.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Łódzka. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej
Tematy:
Pleurotus
biotransformation
bioremediation
biodegradation
biotransformacja
bioremediacja
biodegradacja
Opis:
Mushrooms of the Pleurotus genus are found naturally in forests in almost all latitudes where they are responsible for the decomposition of wood. These fungi are valuable to cultivate and eat, as they are source of valuable nutrients and healing ingredients. Mycelium of white rot is known for its bioremediation abilities, including the accumulation of heavy metals and chlorinated aromatic hydrocarbons. Mushrooms of the Pleurotus genus have also been found applicable in the biotransformation of unsaturated terpenoid compounds. These reactions involve hydroxylation at the allyl position and subsequent oxidation of the introduced hydroxyl group. The article presents a number of applications of various strains of fungi of the Pleurotus genus.
Źródło:
Biotechnology and Food Science; 2019, 83, 1; 13-30
2084-0136
2299-6818
Pojawia się w:
Biotechnology and Food Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekologiczne kierunki zmian bazy surowcowej w koncentratach gaśniczych
Ecological directions of amendments of the resource of chemical feed in extinguishing foam
Autorzy:
Rakowska, J.
Porycka, B.
Nagrodzka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373433.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
biodegradacja
ekologia
piana gaśnicza
biodegradation
ecology
extinguishing foam
Opis:
W artykule przedstawiono wpływ pianotwórczy kompozycji gaśniczych na środowisko naturalne z uwzględnieniem metod oceny biodegradowalności i toksyczności. Analizowano także oddziaływanie poszczególnych składników pianotwórczych środków gaśniczych na ekosystem oraz przedstawiono kierunki zmian bazy surowcowej w nowo opracowywanych recepturach. Praca naukowa finansowana była przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ze środków na naukę w latach 2007-2010 jako projekt badawczy rozwojowy numer R00-O0046/03 "Badania nad otrzymaniem ekologicznego, biodegradowalnego środka zwilżającego, zwiększającego skuteczność akcji ratowniczo-gaśniczych i podnoszącego bezpieczeństwo powszechne kraju".
This article describes the environmental impact of foam extinguishing agents including testing methods of biodegradation and toxicity. The influence of individual elements of fire extinguishing foam on the ecosystem and directions of amendments of the resource of chemical feed to prescriptions newly compositions were described. Scientific work financially supported from funds reserved for science in 2007-2010, as a research and development project R00-O0046/03: "Badania nad otrzymaniem ekologicznego, biodegradowalnego środka zwilżającego, zwiększającego skuteczność akcji ratowniczo-gaśniczych i podnoszącego bezpieczeństwo powszechne kraju".
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 3; 107-16
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in the composting process as a removal strategy of organic pollutants
Biodegradacja wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w procesie kompostowania jako strategia usuwania zanieczyszczeń organicznych
Autorzy:
Szczepaniak, Z.
Staninska-Pięta, J.
Sydow, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335165.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
composting
PAHs
bioremediation
biodegradation
kompostowanie
WWA
bioremediacja
biodegradacja
Opis:
Aroused in recent time fears for environmental with petroleum compounds, such as polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) resulted in development of many technological strategies aimed at remediation of degraded and devastated areas. Composting, as ex situ bioremediation strategy can be useful not only in production of natural fertilizers, but also in effective removal of xenobiotics from the environment. In the case of remediation of soils containing organic compounds such as polycyclic aromatic hydrocarbons it is important to distinguish strategy of using already mature compost as an additive to contaminated soil, and the strategy of composting contaminated soil, which results in producing compost.
Zwiększone w ostatnim czasie obawy związane z zanieczyszczeniem środowiska związkami ropopochodnymi, w tym wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi (WWA), doprowadziły do rozwoju wielu strategii technologicznych mających na celu rekultywację obszarów zdegradowanych i zdewastowanych. Kompostowanie, jako strategia ex situ bioremediacji może spełniać nie tylko dobrze znaną rolę produkcji naturalnego nawozu, ale również prowadzić do efektywnego usuwanie ksenobiotyków ze środowiska. W przypadku oczyszczania gleb zawierających związki organiczne, takie jak np. wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne istotne jest rozróżnienie strategii zakładającej wykorzystanie dojrzałego już kompostu jako dodatku do zanieczyszczonej gleby, od strategii kompostowania zanieczyszczonej gleby, w wyniku której powstaje kompost/stabilizat.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 1; 96-99
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies