Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bioaccumulation index" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Assessment of aluminium and copper contamination level in selected crops
Ocena stopnia skażenia glinem i miedzią wybranych roślin uprawnych
Autorzy:
Szatanik-Kloc, A.
Ambrozewicz-Nita, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34860.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
assessment
aluminium
copper
contamination level
crop
tolerance index
bioaccumulation factor
translocation index
Opis:
Four crop species were used in the study: rye and wheat – monocots from the plant family of grasses, and lupines and clover – dicotyledonous plants from the family Fabaceae grown in hydroponics cultivation. Four weeks after the emergence the pH of the medium (pH = 4.5) was lowered and aluminium ions, at concentrations of 5, 10, 20, 40 and 100 mg dm–3 medium, were added in the form of AlCl3. In an alternative experiment, copper ions were added at concentrations of 20, 50 and 100 mg dm–3 medium as CuCl2. It turned out that the tested species (in particular rye) tolerated environmental pollution with aluminium better than with copper, despite the fact that the accumulation of aluminium in their tissues was much higher. The lowest resistance against copper and aluminium was noted for clover and wheat. Generally, the species (rye and lupine) which better tolerate the acidic medium also showed better resistance against environmental contamination with aluminium and copper. High indexes of tolerance for those plants are evidence for this thesis. Both analysed elements were mostly accumulated in the roots of plants and the translocation index for aluminium was much lower than that for copper.
W badaniach wykorzystano cztery gatunki roślin uprawnych: żyto i pszenicę – rośliny jednoliścienne z rodziny traw oraz łubin i koniczynę – rośliny dwuliścienne z rodziny bobowatych, które pochodziły z upraw hydroponicznych. Po czterech tygodniach od wschodów obniżono pH pożywki (pH = 4,5) i dodano jony glinu w stężeniach 5, 10, 20, 40, i 100 mg·dm–3 pożywki jako AlCl3, a w drugim wariancie dodano jony miedzi w stężeniach 20, 50, 100 mg·dm–3 pożywki jako CuCl2. Stwierdzono, że badane gatunki, zwłaszcza żyto, lepiej tolerowały skażenie środowiska glinem niż miedzią, pomimo znacznie wyższej akumulacji glinu w swoich tkankach. Najniższą odporność na miedź i glin odnotowano u koniczyny a następnie u pszenicy. Generalnie gatunki roślin (żyto i łubin), które z reguły lepiej tolerują kwaśny odczyn podłoża, wykazały również lepszą odporność na skażenie środowiska glinem i miedzią, o czym świadczą wysokie indeksy tolerancji dla tych roślin. Oba badane pierwiastki akumulowane były przede wszystkim w korzeniach roślin, przy czym indeks translokacji dla glinu był znacznie niższy niż dla miedzi.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2015, 22, 4
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of lithium bioretention by maize under hydroponic conditions
Określenie bioretencji litu przez kukurydzę w warunkach kultur hydroponicznych
Autorzy:
Antonkiewicz, J.
Jasiewicz, C.
Koncewicz-Baran, M.
Bączek-Kwinta, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204620.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
lithium
hydroponics
tolerance index
content
translocation factor
bioaccumulation factor
lit
hydroponika
wskaźnik tolerancji
objętość
współczynnik translokacji
współczynnik bioakumulacji
Opis:
Irrigation of cultivated plants can be a source of toxic lithium to plants. The data on the effect of lithium uptake on plants are scant, that is why a research was undertaken with the aim to determine maize ability to bioaccumulate lithium. The research was carried out under hydroponic conditions. The experimental design comprised 10 concentrations in solution differing with lithium concentrations in the aqueous solution (ranging from 0.0 to 256.0 mg Li ∙ dm-3 of the nutrient solution). The parameters based on which lithium bioretention by maize was determined were: the yield, lithium concentration in various plant parts, uptake and utilization of this element, tolerance index (TI) and translocation factor (TF), metal concentrations in the above-ground parts index (CI) and bioaccumulation factor (BAF). Depression in yielding of maize occurred only at the highest concentrations of lithium. Lithium concentration was the highest in the roots, lower in the stems and leaves, and the lowest in the inflorescences. The values of tolerance index and EC50 indicated that roots were the most resistant organs to lithium toxicity. The values of translocation factor were indicative of intensive export of lithium from the roots mostly to the stems. The higher uptake of lithium by the above-ground parts than by the roots, which primarily results from the higher yield of these parts of the plants, supports the idea of using maize for lithium phytoremediation.
Celem badań było określenie zdolności kukurydzy do bioakumulacji litu. Badania prowadzono w warunkach kultur wodnych. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów różniących się stężeniem litu w roztworze wodnym, w zakresie od 0.0–256.0 mg Li∙dm-3 pożywki. Jako parametry, na podstawie których określono bioretencję litu przez kukurydzę przyjęto: plon, zawartość litu w różnych częściach rośliny, pobranie i wykorzystanie tego pierwiastka oraz indeksy: tolerancji plonu (TI), translokacji (TF), stężenia metalu w częściach nadziemnych (CI) i bioakumulacji (BAF). Depresja plonowania kukurydzy wystąpiła przy dawce 128 i 256 mg Li ∙ dm-3. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że korzenie charakteryzowały się największymi zawartościami litu, natomiast niższymi łodygi i liście, a najmniejszymi kwiatostany. Wartości indeksu translokacji świadczą o intensywnym przemieszczaniu się litu z korzeni do części nadziemnych. Najwięcej litu pobrały łodygi, następnie korzenie, liście, a najmniej kwiatostan. Pobranie litu przez kukurydzę, w zależności od obiektu, wahało się od 2.31 do 24.36% w stosunku do ilości wprowadzonej do obiektu. Najmniejszy fi toodzysk odnotowano w obiektach, w których zastosowano największe ilości litu (3200-6400 mg Li akwarium-1), co zapewne było związane z dużymi dawkami litu oraz niskim plonowaniem i pobraniem tego pierwiastka przez kukurydzę.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 4; 94-104
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies